donderdag 7 juli-2011
Ja, daar is ie weer. Hendrik van den Hombergh. De durfal in investeringsland, die bij ons zijn entree maakte in de sombere serie "Tussen premies en piraten". Zij aan zij met Henk van de Meene, de vroegere financieel adviseur van drugsretailer Johan Verhoek aka de Hakkelaar. Afgelopen dinsdag speelde de multimiljonair uit het Brabantse Teteringen de rol van Deus ex Machina tijdens een jaarvergadering van de Waegener Group. Een Belgische ontwikkelaar van een behandelingsmethode voor sportletsels, de zogenaamde cTreatment. Een blok ijs op je gekneusde poot? Een lachertje volgens de firma Waegener.
Nou had voornoemde jaarvergadering alles van een Poolse landdag, maar gelukkig liepen de gemoederen niet zo hoog op, dat een demonstratie van cTreatment meteen nodig was. En dat kwam door Hendrik. Als referentieaandeelhouder gooide hij olie op de golven, die door een flink aantal minderheidsjongens waren veroorzaakt. Zij wilden klare wijn uit een fles van oktober 2010 die ongeopend was blijven liggen. Vol vragen over de financiële positie van de Group.
Die vragen kwamen niet als bevroren duiveneieren uit de lucht vallen. De topkinesist had in september de voordeur van Waegener voorgoed achter zich dichtgetrokken en eerder in dat jaar hadden twee bestuursleden nog vrolijk op elkaar staan inhakken met beschuldigingen, die een haring het zuur zouden bezorgen. Kwam nog bij dat een bolleboos van Deloitte dwars ging liggen bij de beoordeling van de jaarstukken. Maar staande de vergadering draaide hij bij. En Hendrik zorgde voor de rest. Hij kwam met een "constructief voorstel" dat verdere vragen in de kiem smoorde. Iedereen blij. Nou, iedereen. Een paar voorzichtige minderheidsjongens bleken hun aandeeltjes al verpatst te hebben aan een Zwitserse club. De rest moet nog even wachten tot Sint Hendrik de beloofde pakjes door de schoorsteen mietert.
Zo op het oog geen zaak om van je brancard te rollen. Maar er zit meer onder de zwachtel. Veel meer. Dus... stay tuned.

maandag 11 juli-2011
Hoe voorzichtig moet je wezen in de galactica van het durfkapitaal en waaiondernemingen? Zo voorzichtig als Mark Rukke bij de jaarvergadering van de vereniging NN (Nymfomaan Nederland). Daarom begrijpen we geen ene moer van een Quotefiguur als Hendrik van den Hombergh. Maakt uitgerekend met de zwaar bezwadderde Henk van de Meene furore temidden van Costaricaans teakhout, voert samen met diezelfde Henk een commedia dell'arte op bij PSL (1) en verdient een Oscar voor zijn imposante rol in de rampenfilm rond het computerbedrijf Commodore.
Die laatste onderneming dreigde in 2007 voor de zoveelste keer zwaar naar de gallemiezen te gaan en we kunnen ons moeiteloos voorstellen, dat de aandeelhouders van het kreupele vehikel daar niet vrolijk van werden. Tot die aandeelhouders behoorde ondermeer Osmal Gökalp, het baasje van TRE. Een onderneming die zich bezighield met het stapelen van stenen in Turkije, maar ook af en toe in zee ging met beruchte Nederlandse illusionisten (2). En dan waren er nog de avontuurlijke Amsterdamse ondernemers Rini Huis in 't Veld (ging ooit amicaal om met jolige lieden als John Mieremet (rip) en Willem Holleeder) en Arie Hommel, die zich als gap van Oranjeadvocaat en notoire kindervrind Frits Salomonson nadrukkelijk manifesteerde in het Text Liteschandaal en daarna actief werd in het Antwerpse en Istanbulse wereldje (3).
De aanwezigheid van dit soort lieden in het aandeelhoudersarsenaal moet voor de toenmalige president-commissaris een extra aansporing zijn geweest om Commodore op de weg te houden. Wie dat was? Jan Hovers, voormalig hotemetoot bij Stork en Océ, oud-commissaris bij Nout's Nederlandsche Bank en donor van Terra Vitalis curator Rocco Mulder (4). Een man die zo graag zijn vlekkeloze reputatie wil bewaren en misschien daarom zijn oude vriend Van den Hombergh verzocht om wat meloentjes te dumpen bij Commodore. Het werd een schip van bijleggen, dat uiteindelijk kapseisde en zonk. Maar je bent durfinvesteerder of je bent het niet.
Zou je toch als eenvoudig opgeleide boerenleut denken dat zo'n Hendrik geleerd heeft van die zeperd. No way, José. Hij stapte na het echec van Commodore doodleuk bij de Waegener Group naar binnen. En gek, maar ook daar ruikt het naar wasmachines. Stay tuned.

1. Zie de serie "Tussen premies en piraten".
2. Ga naar de pagina van 2009, toets TRE en het is effe genieten geblazen.
3. Het is wat puzzelen, maar zowel vriend Rini als vriend Arie komen her en der bij ons voor.
4. Zie de afleveringen 12 en 14 van de serie "Hoe fris is Terra Vitalis" en u begrijpt meteen wat we bedoelen.

vrijdag 15 juli-2011
Stel je bent een grote zakenpief en je hebt zoveel meloenen bij elkaar geharkt dat je bij het erfstuk van Jort Bretels een leuke middenmoter bent. Dan weet je toch van de due diligence-hoed en de personaliarand. Zou je zeggen. Zo niet onze Hendrik van den Hombergh. Goed, bij het gevalletje Commodore krijgt ie van ons nog de benefit of the doubt. Toen werd ie naar binnen geroepen door de met curatorenvrees besmette Jan Hovers. Een ouwe gap, met wie hij nog zoveel lol had beleefd bij Terra Vitalis. En dat er bij Commodore dus een paar avontuurlijke aandeelhouders bleken te zitten, die gelukkig via kunstmatig opgepompte Tulipaandelen tevreden konden worden gesteld, kan je Hendrik misschien niet echt verwijten (1). Maar dat ie daarna als een blinde kraai binnenklapperde bij de Waegener Group wel degelijk. Want wie trof hij daar als hotemetoot aan? Wout van Loon. Een ondernemer van twijfelachtige garnituur, die ook al bij Commodore zijn neus aan het zwaar beslagen venster had gedrukt. Woutje was bijvoorbeeld het baasje geweest van de Belgische Sunseeker BVBA. Een naam die onverbrekelijk verbonden is aan onze huisillusionist Jaap de Bode en de onvergetelijke koorddanser Willem Endstra (2). Er gaat een verhaal dat Wouter kabouter in een vroeger leven een paar Sunseekers van een wat groter vermogen had voorzien om daarmee een intrigerend lijntje te onderhouden op het traject Curacao - Florida vv. Maar laten we dat voor apocrief houden. Feit is wel, dat Sunseeker BVBA ten grave is gedragen en is afgelegd naast ondermeer Sunbreezer, Le Mans Experience, LME, Loyalty ME Group, Planning Sciences Benelux, Gentia Software Benelux, Van Loon Management, Darlin Incasso, Darlin Participaties en Information Technology Investments. Om eens één emmertje om te keilen.
Uit het circuit bereikte ons de mare, dat Van den Hombergh meteen semi-smurfen op pad stuurt als ie ook maar het vermoeden heeft, dat er iets scheef zit bij een onderneming waarvoor hij belangstelling heeft. Nou, bij de Waegener Group blijkbaar niet. En er is meer. Veel meer. Stay tuned.

1. zie aflevering 2
2. geef gas met Sunseeker in ons archief en er slaan golven met shit om je oren

dinsdag 19 juli-2011
Had durfondernemer Hendrik van den Hombergh kunnen weten dat de Waegener Group "bad news" was. Ja, dat had ie. Al was het alleen maar door de aanwezigheid van Wout van Loon in de top van die "group". Bekend door zijn losse manier van ondernemen. Kennelijk waren de aandeelhouders wel op de hoogte. Zo stelden zij op de oergezellige algemene vergadering van 29 oktober 2010 bijvoorbeeld een paar prikkelende vragen. Kwootje. Komt ie:

"Hoe wordt de management fee van 35.000 euro per maand voor beide bedrijfsleiders (Wout van Loon en Levi Dewaegenaere) verantwoord, rekening houdend met:

• a. de beperkte aanwezigheid
• b. verantwoordelijkheden binnen en aandacht voor andere vennootschappen waar zij beiden (weliswaar apart) nog activiteiten hebben
• c. de vele tekortkomingen in het uitgevoerde beleid
• d. het discutabele, uitgezochte verleden van de ene (Wout van Loon), het gebrek aan ervaring van de andere (Levi Dewaegenaere)
• e. de enorme expense reports die hier nog eens aan werden toegevoegd.

"

Nog een leuke:

"Welke maatregelen zijn er genomen met betrekking tot de beschuldiging van schriftvervalsing ten laste van Wout van Loon?
a. is er effectief een aanklacht neergelegd?
b. wordt deze nog opgevolgd?"

En wat dacht u van deze:

"Welke opnames van bedrijfsgelden zijn er door de bedrijfsleiding gedaan voor andere doeleinden dan de vennootschap?
a. zoals ze werden opgegeven door de commissaris en bekend zijn bij de Raad van Bestuur van Waegener Group;
b. werden deze reeds gecorrigeerd?"

En dat is nog maar een willekeurige greep uit de emmers vol shit en ellende die de aandeelhouders hadden meegebracht. Met wat ons betreft als intrigerendste bestanddeel het discutabele en uitgezochte verleden van Woutertje.
In ieder geval zwaar weer dus binnen de Waegener Group en dat zou nog erger worden. Tot Van den Hombergh zijn entree maakte en wat poen naar binnen pompte. Althans, de wind ging iets liggen. Maar de vragen bleven. En zoals eerder vermeld moest Hendrik heftig in de touwen op de vergadering van begin juli om een pandemonium te voorkomen (1). De aandeelhouders lieten zich afbluffen. Maar stelden ons wel de vragenlijst ter beschikking. Komt nog. Stay tuned.

1. zie aflevering 1 dd. 7 juli jongstleden

zondag 24 juli-2011
Terug naar de algemene aandeelhoudersvergadering van de Waegener Group op de vijfde van deze maand (1). De dag waarop onze brave Hendrik van den Hombergh met een dagproductie van de Koninklijke Shell de opzwiepende protestgolven binnen de vergadering wist om te toveren in vredige rimpelingen. Een hele bups kritische vragen over het functioneren van Woutje van Loon en Levi Dewaegenaere werden schielijk ingeslikt dankzij het vol van beloftes bezwangerde relaas van de Nederlandse weldoener. Of die beloftes leeg zijn moet nog blijken. Maar gezien de reputatie van de aanwezige illusionisten aan de bestuurstafel en het aantal bungelende zwaarden die toneelmeester Damocles tussen de feestversiering had opgehangen zien wij het somber in.
Wat die aandeelhouders hebben ingeslikt? Nou, laten we eens een voorbeeld noemen.
Eind vorig jaar liet ene Dennis van Dingenen uit Schilde beslag leggen op een octrooi van zijn kleinzoon Levi. Ging om een stukkie chirurgisch gereedschap dat gebruikt wordt om bepaalde zones op je lijf af te koelen cq. te bevriezen. Waarom deed Dennis dat? Omdat hij Levi met in totaal ruim 9 ton euro had gestiekt voor het op gang helpen van Waegener en daarvan tot dan toe geen rooie reet had teruggezien. Dat beslag vonden de aandeelhouders zorgelijk. Want stel dat opa Dennis dat octrooi in de ramsh gooide? En dat was kennelijk niet het enige dat de billen van de aandeelhouders in een notenkraker veranderde. Kwootje. Komt ie:

"

• a. Met de patenten van Dewaegenaere in onderpand loopt Dewaegenaere, en in zijn zog de vennootschap Waegener Group, een reeël risico deze patenten kwijt te raken. Patenten waarvoor door Waegener R & D en/of Waegener Group belangrijke licentiefees zijn betaald 2010, o.a. door de aftrek van een zeer groot bedrag t.o.v. de buitensporige rekening courant die Dewaegenaere had opgebouwd door de aankoop van zijn lap grond in Kapellen.
• b. Hoe vaak en aan wie heeft Dewaegenaere zijn aandelen bij Waegener, patenten of ander intellectueel eigendom waarop hij zijn rechten claimt, reeds verpand of bezwaard?
• c. Zijn er veel partijen met wie Dewaegenaere voor privé of zakelijke redenen leningen heeft afgesloten met zijn aandelen of patenten in onderpand? Partijen, die in de meeste gevallen rechtzaken hebben aangespannen om de leningen terugbetaald te krijgen?
• d. Staan deze liabilities op papier? Mag Dewaegenaere deze aandelen wel verpanden volgens zijn aandeelhoudersovereenkomst?

Nou, daar krijg je het als buitenstaander al knap koud van. Laat staan als aandeelhouder. Vooral als je geen antwoord krijgt. Dit wordt een gezellige serie. Dat voelen we aan onze geblesseerde knokkels. Stay tuned.

1. Zie deel 1 van deze serie, dd. 7 juli 2011

woensdag 27 juli-2011
Even terug grabbelen. Een kwootje uit aflevering 1 van 7 juli jl. Komt ie:

"... en eerder in dat jaar (2010) hadden twee bestuursleden nog vrolijk op elkaar staan inhakken met beschuldigingen, die een haring het zuur zouden bezorgen".

De twee bestuursleden waren Woutje van Loon en Levi Dewaegenaere, die allebei wel eens wilden zien wie binnen de Waegener Group de langste stengel had. Even leek het erop dat Woutje voor nul aan de kant ging, maar uiteindelijk werd het een dead heat. Toen de vrieskou uit de lucht was zaten Wout en Levi weer schouder aan schouder aan de ruif en hapten gretig toe. Zo gretig, dat de aandeelhouders begin deze maand ook een vraag in die richting op papier hadden gezet. Wat denkt u van deze?
Gaat ie:

"Is er in de heraanstelling van Lang (1) en Van Loon na de zomer van 2010 een nieuwe managementovereenkomst gesloten met hun desbetreffende management- vennootschappen?

• 
  a. hebben zij deze afgesloten met Waegener Research & Development, de Group en/of andere...?
• b. voorziet deze overeenkomst in commissie, royalties, opties, of andere variabele vergoedingen?
• c. zo ja welke?
• d. gezien het uitgavenpatroon van Van Loon, zijn onmiskenbare en onnavolgbare track record op dit vlak en grote drang naar luxe, zijn waanzinnig bedrijfsplan en voorbarige investeringen ondanks de bedrijfsomgeving van Waegener die nog steeds een kleine start-up genoemd mag worden, zijn er op dat moment van die nieuwe managementcontracten belangrijke regels vastgelegd om zijn bevoegdheden op het vlak van contracten en uitgaven te "definiëren"?

"

Als chirurgijn Van den Hombergh niet preventief had ingegrepen zou Woutje door deze vraag al zo geblesseerd zijn geraakt, dat ie rijp was voor een cTreatment. Maar er stond nog meer van dit soort ongein op de verfrommelde vragenlijst. Ook heel fijn:

"Is er al een betere company policy uitgedacht om "verkeerd gebruik" van de bedrijfsgelden tegen te gaan?

• a. er bereiken ons immers opnieuw berichten over het exorbitant gebruik van de company credit cards door Van Loon, waardoor ex-medewerkers/medewerkers geen krediet meer hadden/hebben in de lopende maand en hun kaarten daardoor waardeloos worden of zelfs hun credit cards of credit cardnummers door Van Loon ten eigen bate worden gebruikt?
• b. is er een goed zicht op de rekening courant van het management team?
• c. zo ja, wat is de actuele status hiervan?

"

Daar word je als buitenstaander niet vrolijk van. En zelfs wat melancholiek bij de ontvangst van het bericht, dat vriend Wouter ook actief zou zijn geweest binnen het Fecundo-complex. Want als er ergens sprake is geweest van "verkeerd gebruik" van beleggingsgelden dan was het daar. Reden temeer om driftig verder te graven in deze turbulente Waegener-affaire. Stay tuned.

1. Op Konrad Lang komen we nog terug.
2. Voor dat Fecundo-complex verwijzen wij naar de gelijknamige serie op onze Followup-site. Om bang van te worden.

maandag 1 augustus-2011
Dat Woutje van Loon ooit iets heeft gehad met Costaricaans groen zal de aandeelhouders van de Waegener Group waarschijnlijk een bokworst zijn (1). En dat ie namens de Group her en der weelderige bossen bloemen uitdeelt, soit. Maar de vraag of ie misschien met een plukkie van zijn A-aandelen heeft gerotzooid, dat houdt ze wel bezig. Zo maakte vriend Wout vorig jaar zomer zijn entree bij de Zwitserse investeringsmaatschappij Fischer Investment. En niet als oliebol, maar als president van de board. En in diezelfde periode kondigde hij aan, dat Fischer voor ettelijke meloenen Waegener een cTreatment wilde geven. Om er weer een beetje bovenop te komen. Vreemd, want Fischer investeerde eigenlijk alleen maar in Zwitserse stenen. Of de tellgangers die belofte via Woutje waar hebben gemaakt is amorf, maar zeker is wel dat het presidentschap van de Nederlandse illusionist nauwelijks twee maanden heeft geduurd. En zeker is ook dat op 11 juli jongstleden, nog geen week na de bewogen aandeelhoudersvergadering en de Van den Homberg-coup (2), Fischer een persverklaring over de Alpen liet schallen. Daarin liet de onderneming weten tot een vergelijk te zijn gekomen met Woutje en dat ie het pakketje Waegener-aandelen van Fischer had overgenomen !!
Vonden wij interessant, dus stopten wij op 22 juli de volgende mail in Fischer's gleuf. Komt ie:

"We are working on a story about the wheeling and dealing of a mr. Wouter van Loon. A Dutch citizen with a tampered past, living in Horgen, Switzerland. We found out lately that mr. van Loon has been acting as president of the board of Fischer Investment Holding in 2010. But only for a mere two months. After that interlude mr. Van Loon disappeared completely out of your files. Asked for details by our colleagues of the Belgian magazine Trends you just replied that your company had taken a small amount of shares in Waegener Group, the company mr. Van Loon represented, and that you assisted him in his struggle for power within Waegener. We have no doubts about the correctness of these statements, but we wonder why mr. Van Loon was appointed president of Fischer Investment Group during that period. And why - while being an "Immobilien Gruppe" - you took an interest in Waegener, which you obviously sold again to mr. Van Loon's company Mountain View Capital in July of this year".

Geen echo. Blijft dus de vraag wat de connectie was (is?) tussen onze Hollandse groenzoeter en een stenenschuiver in Zwitserland. There are more things between Jungfrau and Mont Blanc, Horatio. Stay tuned.

(1) Zie Octopussy 410 van afgelopen zaterdag
(2) Zie voorafgaande artikelen in deze serie

vrijdag 7 oktober-2011
Het is een tijdje stil geweest rond dit dossier, maar kennelijk is nu een complete vendetta uitgebroken. Voor zover wij weten niet binnen of versus de Waegener Group, maar tegen Koenraad Kunnen. De man die de afgelopen jaren verantwoordelijk was voor de ontwikkeling van de cTreatment, maar toen het uur U naderde daarvoor in plaats van dank de spreekwoordelijke stank kreeg. Ondanks de zware financiële zeperd die Waegener hem bezorgde zette hij zijn onderzoek voort binnen de muren van zijn eigen bedrijf in Maaseik. En met succes. Er zijn inmiddels al heel wat meloenen geboden voor zijn apparatuur en de contracten vliegen hem om zijn aangeboren audioapparatuur.
Maar zoals zo vaak: meloenen wekken jaloezie en hebzucht en Koenraad nam de benen naar Duitsland. Ervan overtuigd dat hij zijn leven niet zeker meer was en zelfs de Belgische smurfen ervan verdenkend deel uit te maken van een complot. Dankzij de hulp van de Duitse Kriminal Polizei en een Belgische arts uit zijn vriendenkring lijkt het tij nu te keren. Vandaag schreef hij een dankbrief aan Peter Jansen van het smurfencorps in Maaseik, die zijn verhaal kennelijk geloofde en van verdere rigoreuze maatregelen in de richting van Koenraad afzag. De tekst luidde alsvolgt:

Aan Inspecteur Peter Jansen van de Politie van Maaseik

Mijn vriend Peter, Gunther en ik, zijn je voor altijd oneindig dankbaar!!!
Tranen van geluk hebben we geweend vanmorgen.
Je bent een goed en waarachtig iemand.
Toen ik Els Dewolf, *16-11-77, kwam aangeven voor bedrijfsspionage en misbruik van vertrouwen gedurende 6 jaar, had je de opdracht gekregen om me neer te schieten.
Mijn vrouw Ann Meyvis en Raf De Jongh, de bende psychopaten aangestuurd door Bart Leroy, wat meelopers, en zelfs familie van me… hadden je die opdracht gegeven.

Mijn vrouw, als altijd even vals, laf en leugenachtig, wilde bij de moord er zeker niet bij zijn en liet haar man en de man, die vader wilde zijn van al haar kinderen, achter bij de betaalde huurmoordenaar.

Ze was zo verwonderd me te horen en dat ik mijn aangifte had “overleefd”.
Ze was razend dat je het niet had gekund.
Je vertelde me vorige zondag dat je als kind al politieagent wilde worden.
Je had 1 wens, goede mensen beschermen tegen de minder goede.

Je vertelde me dat je wist dat mijn vrouw me al lang vergiftigde met bètablokkers en amfetaminen, schildklierhormonen, testosteron en psychofarmaca…

Peter, ik ben vel over been, langzaam wordt mijn hart sterker.

33 kg lichter, lichter van opgestapeld beschermend water…

33 kg vermageren op 6 weken komt indien het vet zou geweest zijn overeen met 5 Giro’s, een tiental rondes van Vlaanderen en Frankrijk en daarbij niets eten.

Ik was zelf het wandelende bewijs van de vergiftigingen en ik begreep niet hoe het kwam dat ik zo dik was, terwijl ik slechts 1 minimaaltijdje per dag at.

Mijn vrouw en Els zeiden altijd dat het van Red Bull was.

Maar sinds drie weken drink ik evenveel Red Bull en rook ik net evenveel.

Ik eet nu echt drie gezonde maaltijden per dag en blijf maar gewicht verliezen.

Het plan me nu nog hogere dosissen te geven, ook van psychofarmaca, liet me zelfs praten met bomen en gras, ik dacht dat ik Sint Franciscus was…
Tja, wat erin zit komt eruit met zulke producten.

Raf neemt ook al jaren omwille van zijn wanen, en op voorschrift van Debie, zulke medicamenten en stelt zich altijd voor dat hij een “kampbewaarder is in Ausschwits” ,
dat zijn zijn woorden.

Hij heeft ze ook aan Stijn Reynders gezegd.

Inderdaad wat erin zit komt eruit.

Ann, mijn vrouw, zou me na jaren van verwaarlozing op het innigste vlak letterlijk DOODVERWENNEN.

De laatste 14 dagen die ik samen met mijn vrouw was waren bijna een compensatie voor de 21 jaar barre droogte op dat vlak.

Het geeft een andere betekenis aan de combinatie iemand “dood”-graag zien.

Eerst iemand middelen geven om zijn hart te verzwakken en dan deze persoon… onbegrijpelijk… terwijl ik het schrijf ril ik over heel mijn magere lichaam…vrijen om iemands hart te laten stilvallen op het moment dat hij ergens tussen de sterren zweeft.

Je begreep het ook niet.

Het was een waardevol gesprek nu zondag.

Sinds jouw woorden hebben we iedereen gebeld, de politie van Genk, daar kregen we maar weinig gehoor, de politie van Bree daarentegen, daar kregen we begrip en steun.

Ze begrepen onmiddellijk waarom de politie van Maaseik, dat gsmmetje van mijn vrouw, nee! van het vennootschap EMC Medical Instruments, weer een vals PV, in handen wilde krijgen.

De bewijzen van het moordplan staan er allemaal op. Dat wist je ook.

Gunther werd door de politie van Maaseik bedreigd en ze wilden hem dwingen dit telefoontje onmiddellijk te brengen.
Ze gingen zover (vooral Stockmans) om hem zijn toekomst als arts te “verkloten” als hij dat bewijs van hun medeplichtigheid niet zou komen brengen.
Hij en zijn ouders kregen heel de druk over zich.

Mijn vrouw is niet zo slim.
Doorslecht is ze met zekerheid.
Niet zo slim schreef ik, want ze gebruikt nog steeds dezelfde code.
Op weg naar Hannover luisterde Gunther naar de ingesproken berichten… hij reed bijna tegen een brugpijler.
Maar hij had geluk, natuurlijk want Gunther is een gelukskind.
Wel Gunther hoorde hoe de politie met de opdrachtgevers van de te plegen moorden overlegde over hoe de scenario’s moesten worden voorbereid.
Het huis van ons was vol belastend bewijsmateriaal gestoken.

Ongelooflijk… toen je me dat vertelde luisterden we hier met vier man.
We zijn nog altijd in shock.

Mijn vrouw, Ann Meyvis wilde me met haar zwarte erotiek laten sterven.
Dat het om een of andere reden dit niet lukte, zelfs na de massale dodelijke dosis van donderdag 15 september stopte mijn hart niet, maakte iedereen bezorgd.
Zelfs mijn huisarts blijkbaar op de hoogte van dit plan, Jos Meysen, leek er niets van te verstaan. Hij ging zelfs akkord met het voorstel van Ann om me nog wat extra bètablokkers te geven. Hij verstond het echt niet. Elke echte arts weet dat je in dit geval NOOIT bètablokkers mag geven. Je vraagt het maar eens aan een goede dokter.

Ik bleef ademen en leven met een absoluut dodelijke cocktail.
De reden was eenvoudig, dat fruitsapje dat ze me gaf smaakte zo slecht dat ik minder dan de helft naar binnenkreeg.
Uit pure liefde antwoorde ik op haar vraag of ik het helemaal had opgedronken, van wel natuurlijk, liefde is soms bitter, dat heeft het met gif gemeen.
Ik knipoogde naar Gunther die me de helft had zien weggieten in de wasbak.
Nog geen minuut later leek het of mijn borstkas geplet werd door een tientonner.

Mijn hartslag ging naar minder dan 30 slagen.
In kon nog nauwelijks ademen.
Nog net tot de zetel geraakte ik.
Mijn vrouw stuurde onmiddellijk de kinderen weg… ik wilde ze zien, al was het het allerlaatste wat mijn ogen net voor het heengaan zouden zien.
Mijn prachtjongens! Mijn musketiers waarvoor ik alles doe. Waarvoor ik leef.

Mijn vriend Gunther Cloosen moest getuige van zijn van mijn dood.
Dat ik moest sterven in de armen van mijn vriend was het idee van de Raf De Jongh, het was een van zijn vele waanzinnige ideeën.
Je vertelde me dat ik die zaterdagavond na ons Congres in het Kameha hotel samen met Gunther Cloosen mijn trouwe vriend moest neergeschoten worden.
Dat ik een uur of zo te laat was, en dat jullie vertrokken waren, had jullie in paniek gebracht, iedereen was terug vertrokken, sorry, ik wist niets van de gemaakte moord afspraak, mijn vrouw is daar goed in.
Ik had een echte verrassings-afspraak in het Natuurhulp Centrum, te Opglabbeek!
Ze kregen van mij, natuurlijk onder de naam van mijn drie musketiers, 500 euro sponsoring.
Ze doen zulk een goed werk daar.

Toen ik daar was heb ik hen ook een (toegegeven zeer duur 10.000 euro) Infrarood Camera beloofd om ook ’s nachts gewonde dieren te vinden.
Ze hadden net zo’n nachtelijke zoektocht gehad en met zo’n camera ga je zo naar het gewonde dier toe.
God of de evolutie, heeft die dieren uitgerust met een super camouflage velletje.

Als ze gewond zijn bewegen ze ook nog eens niet.
Zo wordt het voor gewone ogen moeilijk, en het nachtelijke duister maakt het nog erger.
Zo’n camera geeft deze lieve mensen meer slaap dat is alles.

Door de hele ellende van deze zaak moeten ze het al die tijd al zonder mijn hulp en geschenk doen.
Ze bellen me… kan ik hen zeggen dat de politie mij wil doodschieten, betaald met mijn 230.000 € spaargeld die mijn vrouw van mijn rekening haalde?
Dat is niet goed voor het hart alweer.

Zondag, Peter, was een keerpunt in dit nachtmerrie!
Wij allemaal, Gunther, zijn familie, alle vrienden, ook Wim en Tia (ons Olympisch Goodstukje), alle medewerkers, de lieve mensen van Bree en Dorne!, we zijn je dankbaar!

Je bent onze HELD!
Je verdient de hoogste eer!

Je collega’s Bamps en Stockmans (en zo) willen ons nog steeds “koud” maken.

Dat ze het speelgoedrevolvertje van mijn zonen , met mijn vingerafdrukken erop, willen leggen op mijn dode lichaam als bewijs dat ik zoiets bij me had…
De realiteit overtreft alle fantasie.

Het zou worden geschreven in een reeds voorbereide PV, “man bedreigt tijdens een collocatie-poging de politie. Gelukkig werd hij onmiddellijk neergeschoten.”
Meer uitgebreid en letterlijk: “De waanzinnige bedreigde eerst de familie en de omstaanders met zijn pistool. De politie poogde hem te kalmeren. Een wakkere agent schoot de man eerst in de benen… de man richtte zijn pistool nog op zijn vrouw en dan moest de agent de man in het hart treffen.”

Altijd maar weer dat hart.

Peter, iedereen komt soms in de verleiding om mee te gaan op het verleidelijke pad van veel geld en grote beloften.
Jij bent wie je bent en dus koos je ervoor om ons te waarschuwen.
Je had grote gewetenswroeging.
Peter, het bewijst alleen en uitsluitend dat je een goed man bent en dus alleen instaat het Goede te doen.

Je hebt ons leven gered, door ons aan te raden weg te blijven van je walgelijke collega’s.

Voor altijd heb je in ons hart een uitzonderlijke plaats.

In naam van alle lieve mensen,

Dank je wel!

Wij

P.S. Wil je op een veilige plaats even op adem komen, kom naar ons, je zal hier ook bescherming krijgen van de Deutsche Criminal Polizei. Vanaf het begin werden wij door deze echte en oprechte beschermers en dienaars van de wet beschermd. Ze begrijpen dat Maaseik, sorry de corrupte politie van Maaseik, ons nog steeds internationaal als zeer gevaarlijk en zwaarbewapend laat seinen. Dadelijk gaan we naar de thermen, vooral om mijn hart te laten tot rust komen. Je kan je voorstellen… die paranoïde psychopaten ongewapend (alhoewel) in de sauna!

Alles wat ik schreef is de waarheid, wij weten dat en jij ook.

Wat al lachend kan gezegd worden is de waarheid.
De schrijver is een enthousiast wetenschapper, en zo dankbaar aan de dood ontsnapt te zijn…

Mes chers parents, je vole, sans musique, sans drogues, sans alcohol… je vole.

Hopelijk hoor en zie ik mijn musketiers snel terug.

En lieve mensen zullen er alles voor doen om deze kinderen alle media-aandacht en internet-ellende te besparen.

Je zou zeggen dat kan niet. Maar zoals we weten uit een recent verleden, in België kan alles. Stay tuned.

dinsdag 11 oktober-2011
In aflevering 7 dd. 1 augustus 2011 paradeerde Wout van Loon al eens voorbij als president van de board van de Zwitserse stenenschuiver Fischer Investment. Een uiterst kortstondig presidentschap. Een paar maandjes maar.
We hebben nog geprobeerd om aan de weet te komen waarom Wouter Kabouter überhaupt daar vorig jaar zijn entree had gemaakt en waarom hij zo vroeg afstand deed van de troon, maar de betrokken tellgangers bleken zo gesloten als een roestig horloge.
Het was een trouwens een soort replica van gebeurtenissen uit 2007. In mei van dat jaar toeterde de directie van de Amerikaanse softwarefirma Compudigm triomfantelijk, dat zij de Nederlander Wouter van Loon had aangetrokken als CEO. Vanwege zijn 25-jarige ervaring op het gebied van IT en Business Intelligence. En Woutje ging opereren vanuit kantoren in Las Vegas en Wellington, Nieuw Zeeland.
Dat laatste was niet toevallig, want Compudigm was daar ter wereld gebracht door de Nieuwzeelanders Andrew Cardno en Craig Soper.
Tot voorjaar 2007 fungeerde Cardno als CEO. Hij nam zijn congé om zich meer te kunnen toeleggen op de wereldwijde verkoop van zijn software. Met name in Macau. Zijn software werd namelijk al ijverig gebruikt in de casino's van Las Vegas. Met name door de fruitige en mafioos riekende firma Bally. De tegenwoordig officieel in Turnhout wonende Woutje werd dus Cardno's opvolger (1).
Vlak voor zijn afscheid gaf Cardno nog een persconferentie. Het ging toppie met Compudigm. Het was in de voorafgaande tien jaar met 230 procent gegroeid en had in 2006 nog 16 klantjes erbij gekregen. In november van dat jaar nam Bally een paar belangrijke applicaties over van Cardno's geesteskind. Die waren in gebruik bij meer dan 60.000 "gaming positions" over de hele wereld en brachten per jaar zo'n 6 miljard dollar in het laatje.
In april 2008 ging Compudigm gestrekt. Volgens de curator zat er geen piek meer in kas. In een jaar tijd dus leeg onder hert bewind van CEO Van Loon. Woutje ging daarna zijn geluk elders zoeken. Samen met zijn Nederlandse it-gappie Jacques Vos, die een jaartje als Vice President Project Delivery had gediend. Beiden zijn nu actief bij de financieel in zwaar weer verkerende Waegener Group.

1. In de zomer van 2009 verdween onze Wout met zijn hele familie om de een of andere reden zonder afbericht uit zijn villa in Brasschaat.

zaterdag 22 oktober-2011
De strijd die is ontstaan rond de aandelen cq. de in de pijplijn zittende meloenen bij EMC tussen CEO Koenraad Kunnen, de aartsvader van de cTreatment, en zijn belagers neemt ongekende proporties aan. Vandaag legden wij de hand op een mail van Koenraad, die aan duidelijkheid niets te wensen overlaat. Komt ie:

Aan u allen, mijn vrienden en aandeelhouders (en tevens aan dat soort mensen, waar wij geen woorden voor hebben)

Van de heer Koenraad Kunnen, kreeg Raf De Jongh meer dan 2, 3 MIO aandelen in pand, zonder deze ooit te betalen... omdat de heer Kunnen tweemaal beschoten was en uit voorzichtigheid en liefde voor u allen de continuïteit bij een plots overlijden door een aanslag van het bedrijf wilde garanderen.

U verstaat dat u, die voor uw aandelen wel betaalde, de heer Raf de Jongh even moet overtuigen deze in pand gegeven aandelen terug op de naam van de heer Kunnen te laten zetten. En dit voor maandag 24 oktober 2011 16.00h.
Met bevestiging per mail aan u allen.

Hetzelfde geldt voor de 250.000 aandelen die Erik V. in pand kreeg en de door de heer Kunnen betaalde extra aandelen voor de kapitaals verhoging. De heer V. smeekte de heer Kunnen om deze voorlopige-in-pandgeving, omdat hij als arme man zonder enig bezit van waarde geen S-leden kon overtuigen om te investeren in EMC Medical Instruments NV.

Voor de nooit betaalde aandelen van Miel K., Geert Doumen, Stijn Dirkx, John Parein, Jef Dockx, Natalie Opitz, de persoonlijke en bedrijfsschade door de Groep Dewolf vragen wij totale en onmiddellijke teruggave en bevestiging hiervan met kopij aan uw allen.

Op deze wijze scheiden wij het kaf van het koren.
Blijkbaar is er in de Raad Van Bestuur op dit ogenblik 1 correct lid.

Met name Koenraad Kunnen.


Wij kunnen dit natuurlijk ook nu al in de Pers verkondigen... maar dan zullen deze slechte onbeschofte, voor EMC schadelijke, lage en ondankbare individuen gaan roepen dat de Groep De Waarheid Bewaren, de "company damaged". De enigen die hieraan het schade toebrengen zijn, zijn bij deze gekend. Dankzij onze medewerker Gunther Cloosen, die onder druk een mailtje schreef, hebben wij moeten antwoorden op de kleuterstreken van enkelingen.
"Mamaatje die zal kijven, Papaatje die zal slaan" Het zal aan u zijn op de vergadering om uit te maken wie de stoute kleutertjes zijn en wie de rol van mama of papa zal spelen.

Op het vlak van zot zijn hebben ze altijd gelijk gehad. De heer Kunnen is zo zot als de droom om vele lijdende mensen het leven lichter te maken en tegelijkertijd om van jullie, aanvankelijk allemaal, gelukkige en rijke vrienden te maken.
Want dankzij mijn werk en denken, dag en nacht bijna, en bijna zonder vrije tijd voor mijn kinderen... en jullie vertrouwen en inbreng is EMC een wonder geworden.

Laten wij onze dromen kapot maken door dit domme, "goud" koortsige clubje?

U mag dus zelf even berekenen met de hulp van Erik V. en Els Dewolf hoeveel over de 50 procent van EMC van de heer Kunnen is.
Dat zal zeker worden besproken bij uw bijeenkomst van, was het 3 november 2011?

Dat dit een Bijzonder Bijzondere Vergadering zal zijn staat bij deze als een PAAL boven water.
De heer Kunnen wenst u allen een fijn weekend.

Met vriendelijke groet,

Namens het EMC team, dat in Duitsland aan het werk is voor jullie allen!
(met uitzondering van de rioolratten).
(Geert, de heer Kunnen wacht nog steeds op het geschenk van zijn vrienden... de muziek en de installatie. graag vandaag nog het hele pakket)


P.S. Erik V., de heer Kunnen zou graag willen weten waarom zijn facturen niet worden betaald, al maanden... terwijl u uzelf (met nep-documenten van fictieve RVB's... dat is bankfraude!) en uw vriendjes rijkelijk hebt betaald. De betalingen, de volmachten, de bankkaarten, mijn telefoonnummers, mijn mailadressen terug in functie of er zwaait echt wat.

Wij kregen massa's bewijzen van verdubbelingen van facturen.
Sommige daarvan zijn zeker terecht, sommige zijn ronduit schandalig.
U brengt EMC in grote financiële problemen. De banken weten ondertussen, dat uw bende rioolratten op tafel danst terwijl de CEO en zijn team de gemaakte afspraken met S&N en de aangekondigde studies UITVOERT.
Weliswaar terwijl hij herstelt van vergiftiging door zijn vrouw in samenwerking met Raf de Jongh, die (een deel) van de voorschriften leverde voor zo'n pak amfetamines genoeg om een olifant naar de maan te laten springen.
Inwonend en steeds angstig. Uw wanen ooit een een nazi geweest te zijn... zeggen gewone mensen genoeg. U waant zich Mengele...

U legt best uw lidkaart en uw riziv kaartje aan de deur, de Orde der Geneesheren, komt dit volgende week ophalen,misschien al maandag. De politie doet de rest. Gewoon meegaan Rattejongh.

Wat uw kinderen gaan doen... uw voorbeeld volgen of niet... later?

U belast ze met iets dat bijna ondraaglijk is.
Uw collocatiepoging en uw extra aanslag in samenwerking met de politie agenten Jansen, Bam(p)s en Stockmans zijn mislukt. U zoekt in de toekomst beter een vrouw zonder een beetje geweten. Haar hysterische aanval verplichtte me de geschrokken kinderen naar de cinema mee te nemen. Voor wat afleiding... dat u me die avond met de dood bedreigde heeft me laten beslissen NIET naar huis te gaan. Daarbij kwam dat mijn vrouw loog, ze was niet thuis! Thuis nam niemand de telefoon op. Ze zat bij exact dezelfde mensen, namelijk Nicole Gebelen en Frank Hulshof... te wachten op een paar knallen. Net zoals op 11 juli 2009 toen ik beschoten werd en agentje Peter Jansen me de kogels in de hand wilde geven, ik weigerde. Nietwaar Els... Wat ontbreekt er in dat dossier? Juist een kruitspooronderzoek. Jansen redeneerde als de dader. Hij wist dat ik niet geschoten had. Dus deed hij ook geen kruitsporentest. Grote fouten van de politie van Maaseik.

En er is nog meer op komst. Dit kan je nauwelijks nog een koude oorlog noemen.
Stay tuned.

dinsdag 25 oktober-2011
Als je wordt geconfronteerd met gespreid vuur, dan kan je over het algemeen beter diep in je schuttersputje blijven zitten. Zo niet ene Jozef Dokcx. Die stak een paar dagen geleden wel degelijk de helm boven het maaiveld om te reageren op het tot u toe laatste salvo van Koenraad Kunnen (1). De CEO van EMC Medical Instruments, die met grote vreze vreest dat zijn wijdverbreide kennissenkring erop uit is om met slinkse streken de revenuën van zijn ijskoude geesteskind cTreatment uit de ruif te pikken. Jozef schreef hem de volgende mail:

Mijn beste vriend Koenraad,



Het aandelenboek bevindt zich momenteel veilig achter slot en grendel in ons bezit.
Je hoeft niet echt een doorwintert jurist te zijn om te zien wie er van ons mooie bedrijf EMC vandaag allemaal de aandeelhouder is.
Daar staat trouwens door jezelf als aandeelhouder en destijds gedelegeerd bestuurder in functie, telkens mooi geschreven en ondertekend wie de rechtmatige eigenaars zijn van hoeveel aandelen.
Daar heeft de RVB zich dan ook netjes naar gedragen en dus ook zo in de oproepingen waarnaar jij vandaag zo heftig van jetje geeft.

Als jij beweert dat je in het verleden aan bepaalde partijen gratis jou aandelen in pand hebt gegeven dan zou het natuurlijk interessant zijn om dat hard te maken en daar dan wat meer toelichting rond te verstrekken met de nodige gehandtekende overeenkomsten, of schriftelijke verklaringen van betrokken partijen. Acta probant se ipsa "contracten bewijzen zichzelf"
Bij de inschrijvingen in het aandelenboek is ook nergens sprake van enige inpandgave. In het aandelenboek diende dit desgevallend dan toch uitdrukkelijk vermeld te zijn om waarde te hebben.
Wat in het rond staan roepen en schelden zoals we vandaag beleven heeft juridisch natuurlijk weinig of geen enkele waarde.

Momenteel zijn we in samenwerking met een gespecialiseerd bedrijf, volop bezig om de boekhouding van EMC MI nv. van de laatste 3 jaar in kaart te brengen en uit te spitten.
Naar aanleiding van deze zitten we al reeds met een hoop vragen over vermengingen van persoonlijke en bedrijfsuitgaven zoals oa. diverse verbouwingswerken privé bij je ‘thuis’, alsook aanzienlijke fondsen die overduidelijk EMC toebehoren maar die in het verleden toch op jou persoonlijke rekeningen zijn geboekt !

Natuurlijk ben je van harte welkom op de vergadering van 3 november want we zitten nog met vele gelijkaardige vragen waar jij het best geschikt bent om tekst en uitleg in te verschaffen.


PS:
Gezien de diverse bedreigingen en insinuaties van de laatste tijd in jou communicaties naar vele mensen in onze omgeving en aandeelhouders toe, waar moord, doodslag, aanslagen en verwijten steeds worden vernoemd, zien wij ons op de vergadering van 3 november ek. minstens verplicht om ons te laten begeleiden door de federale politie tot de laatste gast terug naar huis vertrokken zal zijn.

Ik citeer de laatste zin nog even van jou binnengekomen sms bericht van gisterenavond 21-10-11 op mijn GSM:
……..We zien je in de bar vanavond, of morgen en we nemen ons hetzelfde as usual. Bel ze maar rap ze is de persconferentie aan het voorbereiden. PS. Andrea Bocelli en Mel Gibson….Dit WE komen ook ok ? T.Hanks.


Wel Koenraad beste vriend ik denk dat er wel wat werk aan de winkel is en dat enkele weken geestesrust je misschien welgekomen zal zijn. Aegroto dum anima est, spes est "Zolang een zieke nog reageert, is er hoop"
Zoals ik je al meermaals heb laten weten ben ik altijd bereid om met goede raad, een vriendschappelijk gesprek en wat begeleiding, je zo snel mogelijk graag terug onder ons midden te kunnen hebben zoals voorheen.
Amicus certus in re incerta cernitur " in onzekere tijden wordt een echte vriend opgemerkt"
Ik ben nog steeds sterk overtuigd dat je een grote meerwaarde kan betekenen voor ons prachtig bedrijf. Je hebt in het verleden al veel gerealiseerd en ik weet dat je vanbinnen een prachtig mens bent en dat er nog veel moois in je schuilt.
Je hebt al mijn gegevens.

Zoals iedereen nu ook kan merken staat onderaan in jou aanschrijving eveneens het e-mail adres vermeld van Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Na enig opzoekwerk weten we hiermee al gelijk dat jij dus zelf de grote uitdrager en onze eigen nestbevuiler bent die het zogenaamde muurkrantje (zie: http://www.stelling.nl/kleintje/actueel.html) met regelmaat voorziet van een hoop onzin en van je eigen frustraties.
Zoals je ook de respectabele heer Bruno Leijnse mee aanschrijft, respectabel verslaggever journalist van het tijdschrift Trends. Godzij dank heb ik met deze man nog deze week contact gehad om jou ganse verhaal wat te kunnen toelichten.
Groeten
Jozef Dockx

Het wordt misschien niet zo'n tafreel als zich op 11 juli 1302 in Kortijk voltrok, maar deze eurosporenslag op 3 november 2011 zal ook niet misselijk wezen. Stay tuned.

1. Zie aflevering 10.

woensdag 26 oktober-2011
Actie is reactie leerden wij in de goeie ouwe tijd, toen je van onderwijs nog een beetje wijs werd. Zo dus ook in dit complexe meloenenbal rond de cTreatment van de her en der als geniaal bestempelde zuiderbuur Koenraad Kunnen. Hij reageerde koeltjes op het door ons gepubliceerde epistel van Jozef Dockx in een mail aan zijn twee stutten bij het befbureau Astrealaw. Komt ie:

"Dit stuk (van Dockx, red.) zullen wij donderdag rustig bespreken. Zoals deze wetenschapper gewoon door deductie al had afgeleid, was alles voorbereid. De complottheorie was de enige juiste.
Vandaag had ik mijn zonen aan de lijn. Dat was een geschenk uit de hemel. Nu kan ik er weer voor 33 dagen tegen.
Morgenavond vertrek ik naar een plaats in Duitsland waar niemand me verwacht. We krijgen de bewijzen van de grootste blunder van deze bende, het organiseren, de overacting in panic, het mislukken van de collocatie van 17 september.
Net toen ik aan het bellen was met mijn zoon hoorde ik Ann (echtgenote van Koen, red.) bellen met Dockx. Dom, dommer, domst. De bende had zelfs alles gedaan om Fons Maes van marketing te laten betrappen bij een georganiseerd "slippertje". Vandaag en gisteren onderhandelde ik met een fysico groep, 5000 revalidatieartsen. Smith & Nephew (even goegelen aub, red.) zijn blij met ons werk. Ze bevriezen alle contacten met de marionetten. Tot morgen."

De voorbereidingen voor D-day op 3 november aanstaande zijn in volle gang. De kazen worden gesmolten. De zandzakken liggen al voor de deur. Stay tuned.

zondag 26 februari-2012
Nee, wisten we niet. Maar nu wel. Blijkt Hombergh Holdings september vorig jaar bij een kadi van de rechtbank van koophandel in Turnhout een klacht in de gleuf te hebben gepropt tegen EMC Medical Instruments en Koenraad Kunnen, de kurk waarop EMC in wezen drijft. Ze worden beschuldigd van "verboden slechtmaking" oftewel het verspreiden van klotennieuws over Hombergh Holdings en de legodoos vol Waegener, waarin Sint Hendrik en zijn Pieterbazen hebben geïnvesteerd.
Dit gekloot zou volgens de beffen van Hombergh Holdings in strijd zijn met de in het voorjaar van 2010 gezalfde Belgische wet op de marktpraktijken en de bescherming van consumenten. Of de kadi aan EMC en meneer Kunnen asjeblieft een verbod wilde opleggen om nog langer treurmarsjes ten gehore te brengen over Hombergh Holdings en Waegener. Op straffe van een dwangsom van 25.000 euro per overtreding. Dank u.
Nou wordt Kleintje Muurkrant nergens genoemd in de gerechtelijke stukken maar ergens hebben wij het doorgebakken vermoeden, dat de artikeltjes die wij in deze serie over de schutting hebben gemieterd voor Hendrik op zijn minst mede-aanleiding waren om naar het Turnhoutse gerechtsgebouw te klapwieken.
Bleek geen gelukkige keuze te wezen. De kadi verklaarde op 17 februari jl. de vordering van Hombergh Holdings versus EMC ongegrond, omdat hij van de bewijslast geen Leonidas kon maken. In de zaak versus Koenraad Kunnen verklaarde hij zich onbevoegd. Daar mag een collega in Tongeren verder aan snuffelen. Terug naar af cq. Tongeren. Of naar Breda, want daar schijnt ook nog iets op de rails te zijn gezet. Je moet wat doen voor je poen. Al kost het een meloen. En wij? Wij gaan onverdroten door met het verspreiden van klotennieuws. Stay tuned.

donderdag 24 mei-2012
Zielig hè? Nou is die Waegener Group vandeweek toch de bietenberg opgegaan. Je wordt er koud van. En het ging echt niet om het product. Een kleine sportzaal vol luitjes met blessures die er net zo somber uitzagen als Herman van Rompuy in een Transsylvaans kasteel sprongen na een behandeling met Koenraad Kunnen’s apparatuur binnen no time weer fris en fruitig rond. Nee, het ging meer over het wanbeleid binnen de firma onder leiding van Nederlandse onweerkanonnen als Hendrik van den Hombergh en Woutje van Loon. Officieel was er sprake van een gaatje van 25 meloen, maar in wezen gaat het wel om 40 meloen en daarbij biedt zelfs een lekkere kouwe cTreatment geen soelaas meer (1).
Verbaasd? Wij? Voor geen millimeter. Kijk alleen maar eens naar de palmares van Woutje en je weet hoe laat het is. Sunseeker, Sunbreezer, Le Mans Experience,Loyalty ME Group, Planning Sciences Benelux, Gentia Software, Van Loon Management, Darlin Incasso, Darlin Participaties, Information Technology Investments,Compudigm. Het is maar een greep uit de talloze ondernemingen waar Woutje kwam, zag en verloor zonder dat zijn eigen knip daar platter van werd. Hoe zo’n oliebol dan toch weer een leidinggevende positie kon verwerven bij de Waegener Group is ons een sudoku. Dat ie financieel geleden heeft van dit zoveelste mislukte avontuur wil er bij ons niet in. Helaas kunnen we het hem niet vragen, want hij zit weer lekker in Zwitserland en wenst waarschijnlijk iedereen van harte een dikke leut.
En het zag er allemaal zo vrolijk uit toen de brave bedrijvendokter Hendrik van den Hombergh (2) in de zomer van 2011 zijn entree maakte bij Waegener om van de toen heersende Poolse landdag een strak geleide bedoening te maken waarvan de aandeelhouders een dik buikje kregen. Niet dat vriend Hendrik overal zo succesvol was geweest of nergens licht bevuilde handen had gemaakt, maar hij maakte wel de indruk van een heer van stand en daar gaat het vaak alleen maar om in het zakenleven. Nu, een kleine twee jaar later, likt dus ook Hendrik weer eens zijn wonden.En een cTreatment kan hij gevoeglijk schudden.
Uiteraard moet iemand de schuld hebben van het echec. Al zeker een jaar wordt Zwarte Piet richting uitvinder en grootaandeelhouder Kunnen gedirigeerd. Met hulp van een onbevoegde psychodwerg die een warme band onderhield en onderhoudt met Kunnen’s echtgenote, een verdacht opererende hoofdinspecteur van de smurfenbrigade, kadi’s die de weg kwijt waren en vrienden die geen vrienden bleken te zijn werd heftig geprobeerd om Kunnen tot malloot te verklaren en zijn hele hebben en houden over te dragen aan de gretige grissers uit zijn directe Umwelt. Zijn kinderen mocht ie niet zien, maar hij mocht wel voor ze schokken. Ondanks het feit, dat hij dankzij het legertje manipulanten om hem heen geen inkomen genoot en leefde van de goede gaven van een paar luitjes die vierkant achter hem bleven staan en hem steunden. Toen een paar doorgestudeerde zieleknijpers Koenraad geheel bij zinnen verklaarden werd Piet naar een andere ingang geloodst. Vriend Kunnen had ineens listig zitten klaverjassen op financieel terrein en of ie maar even rapido met de nodige achterovergedrukte meloenen op de proppen wilde komen. Belachelijk, als het niet om een treurspel ging.
Inmiddels maken de cTreatment-uitvinder en zijn beffen zich op voor Waegener’s Waterloo. Belangrijk? Zeker. Maar wat hem zelf betreft is één ding belangrijker: het terugzien van zijn kinderen en liefst in volle gezondheid. Een heikel onderwerp. Vooral in België. Stay tuned.

1. Mocht u uw geheugen willen opfrissen over deze affaire vervoegt u zich dan even aan het loket van de Followupsite. Daar staat het hele verhaal achter elkaar.
2. Over Hendrik zijn we vaker gestruikeld. Pak onze zoekmachine en u vindt moeiteloos de plaatsen des onheils.

donderdag 31 mei-2012
Het is best wel lekker om in je uppie in de woestijn staan te roepen. Maar na een tijdje zou je er wel iemand bij willen hebben om het in je twuppie te doen. En laat dat nou gebeuren in dit dossier over de ondergang van de Waegener Group en het inherente platwalsen van cTreatment-uitvinder Koenraad Kunnen. Jawel. Lees dit en u kunt volgende keer ook mee de woestijn in. Stay tuned.

woensdag 28 november-2012
Wij zien ons zelf als ijverige dribbelaars aan de linkerkant van het veld. Rechtsback voor lul zetten, achterlijn halen en een voorzetje geven. En dan maar hopen dat de dure centrumspitsen van de FC Mainstream de bal in het net poeieren. Zo ook in dit dossier over de meloenenstrijd rond Koenraad Kunnen’s geniale cTreatment apparatuur. Voor de ontwikkeling en uitbating daarvan meldde zich de firma Waegener aan het front onder leiding van de Belgische ondernemer Levi Dewaegenaere. Maar zoals wij al eerder etaleerden verschenen er kapers op kust. Nederlandse kapers. Een van hen was Wout van Loon en dat bleek “bad news”. Zo “bad” hij dat de hele boel naar de kloten ging en de investeerders de Marche Funèbre konden fluiten naar hun meloenen.
De Belgische smurfemarij zou graag willen weten waar al die meloenen zijn gebleven en plakten daarom Wout en Levi vorige week achter het traliebehang. Levi snorkelt inmiddels voorwaardelijk weer frisse lucht op, maar Woutje mag in ieder geval nog een maand genieten van eenvoudige maaltijden en een wat hard uitgevallen sponde. Lees en geniet van dit fraaie doelpunt van een van de Mainstreamspitsen. Stay tuned.

maandag 4 maart-2013
Op 28 november vorig jaar slingerden wij het nieuws in het publieke domein dat avontuurlijk ondernemer Woutje van Loon door de Belgische smurfemarij achter een streepjesbehang was geplakt. De OM-beffen wilden wel eens weten wat er gebeurd was met een hele stoot Waegener-meloenen, die onder de verantwoordelijkheid van ons Woutje dezelfde mist in waren gegaan als Sigourney Weaver's gorilla's. Het heeft effies geduurd, maar eind vorige week kreeg Wout van een jurk in Schilde toestemming om buiten weer eens een kuup frisse lucht in te snorkelen. Maar daar waren wel wat voorwaarden aan verbonden. Wouteke moest een borgsom van een ton schokken en hij mag zich alleen buiten de Belgische landsgrenzen begeven met toestemming van een onderzoeksjurk. In het verlengde daarvan is het hem verboden om zich in Zwitserland te vestigen en moet ie zich laten inschrijven in België. Verder moet ie de toezicht houdende smurfen een seintje geven als ie in het gebied tussen Meersel-Dreef en Torgny zou willen verhuizen en moet ie in datzelfde gebied werk zoeken. In afwachting van een proper proces. Soms lijkt zo langzamerhand toch boontje om zijn Loontje te komen. Stay tuned.

dinsdag 5 maart-2013
Eerst krijgt Woutje van Loon een zware zeperd en nu weet ons rechtse neefje Quote te melden dat het ook niet erg lekker gaat met multimeloenair Hendrik van den Hombergh. Zijn Holding naar de kloten, omdat een paar recente investeringen zich richting bietenberg begaven. Neefje komt in dat verband aandraven met de faljissementen van Shoeworks in 2010 en Commodore van nog langer geleden. Zeker KM niet al te intensief gelezen, want wij hebben ons de laatste jaren buitengewoon vermaakt met de onzinnige Ageviewer, het mislukte hypoteak-avontuur bij PSL en vooral het ijskoud afgelopen cTreatment-project van Waegener bij onze zuiderburen (1). Nou zal Hendrik hier en daar nog wel wat losse pegels hebben liggen, dus hoeven we niet in te zitten over zijn droeve ervaringen van de laatste tijd. Integendeel zouden wij haast willen zeggen. Stay tuned.

(1) Voor Hendrik hop hop naar onze zoekmachine.

dinsdag 5 maart-2013
Eerst krijgt Woutje van Loon een zware zeperd en nu weet ons rechtse neefje Quote te melden dat het ook niet erg lekker gaat met multimeloenair Hendrik van den Hombergh. Zijn Holding naar de kloten, omdat een paar recente investeringen zich richting bietenberg begaven. Neefje komt in dat verband aandraven met de faljissementen van Shoeworks in 2010 en Commodore van nog langer geleden. Zeker KM niet al te intensief gelezen, want wij hebben ons de laatste jaren buitengewoon vermaakt met de onzinnige Ageviewer, het mislukte hypoteak-avontuur bij PSL en vooral het ijskoud afgelopen cTreatment-project van Waegener bij onze zuiderburen (1). Nou zal Hendrik hier en daar nog wel wat losse pegels hebben liggen, dus hoeven we niet in te zitten over zijn droeve ervaringen van de laatste tijd. Integendeel zouden wij haast willen zeggen. Stay tuned.

(1) Voor Hendrik hop hop naar onze zoekmachine.

vrijdag 8 maart-2013
Komt sporadisch wel eens voor. Dat we blindvaren op een bericht uit een dagvod. Zo ook in dit geval. Woutje van Loon zou onder rigide voorwaarden zijn vrijgelaten (1). Blijkt niet zo te wezen. De gemankeerde president van de Waegener-hachee heeft haastig beroep aangetekend tegen zijn voorwaardelijke vrijlating. Waarom wilde zijn bef niet zeggen. Had Woutje misschien geen tonnetje meer? Wilde hij graag weer jodelen in Zwitserland? Had ie geen zin meer om te werken? Is ie bang voor de wraak van Hendrik van den Hombergh en diens kornuiten? Geen idee. We kunnen het hem wel vragen, maar we denken niet dat Wouter genoeg van ons houdt om er een antwoord uit te persen. Dus wachten wij beleefd op verdere berichten uit het land van Jerommeke. Stay tuned.

(1) Zie voor die voorwaarden aflevering 17 van deze serie dd. 4 maart 2013.

woensdag 20 maart-2013
Woutje van Loon nog steeds achter het streepjesbehang. Een holding van Hendrik van den Hombergh de bietenberg op. En gisteren denderden wij op het bericht in Trends (een zijvod van Knack), dat smurfen de boel hebben dichtgeplakt bij Cool + (1). Een vehikel dat speciaal in het leven was getrapt om de koelapparaten van EMC, waar Woutje en Hendrik in den beginne zulke triomfantelijke geluiden lieten horen, exclusief op de markt te zetten. Ook hier gingen ettelijke meloenen in rook op.
Gaat het hierbij nou voor de zoveelste keer om ordinair jatwerk van als heren vermomd geteisem of weten wij gewoon te weinig van durfkapitaal en dat soort duistere zaken? Binnenkort het antwoord. Stay tuned.

(1) Zie hier het bewuste artikel

woensdag 27 maart-2013
Kunt u nog lezen, lees dan mee. Dit stond gisteren in het paradijselijke dagvod De Telegrof. Dankzij een van onze trouwe volgers kwamen we erachter dat de langzaam ontmantelde villa in het Belgische Schilde wordt bewoond door de familie Van Loon, waarvan pappa Woutje inmiddels al zo'n vier maanden een ijskoude ervaring opdoet in een Belgische kerker. Zo verdien je regulier 35 roodjes in de maand en zo heb je nada. En dan word je er verder nog van verdacht dat je een emmertje meloenen onrechtmatig uit je melkkoe hebt getrokken en die vervolgens over de Belgische landsgrenzen hebt getild. Tzegtu? Cyprus? Het zal je gebeuren. Hoe dit ook zij, de Van Loontjes zijn kennelijk noodgedwongen al een tijdje bezig met de verkoop van allerlei tot het interieur van hun huurwoning behorende hebbedingen om te overleven. Of de toiletpot daar ook toe behoort vermeldt het artikeltje in De Telegrof niet, maar ze kunnen ook in de kelder zitten te schijten omdat het water is afgesloten. Hoe ver kan je vallen?
En ook met een andere coryfee uit het Waegener-dossier gaat het steeds beroerder. Gisteren meldde ons rechtse neefje Quote, dat opnieuw een holding van Hendrik van den Hombergh is gesneuveld. Daarnaast zou de gezondheid van Hendrik betere tijden hebben gekend. Tzegtu? Een cTreatment? Hangt van de diagnose af. Mocht het helpen dan bieden we die graag bij deze aan. Stay tuned.

woensdag 27 maart-2013
Iets te enthousiast vanochtend. De huurders van de villa in Schilde zaten niet zelf in de kelder te schijten. Het waren hun honden. Voor meer details kunt u hier terecht. Ook interessant, dat er ineens Colombianen op het toneel verschijnen. Je zou er haast iets van denken. Maar laten we niet al te enthousiast worden. Stay tuned.

donderdag 28 maart-2013
Wij blij. In het eerste halfuur van de wedstrijd tegen de rippers van EMCMI liepen we ons een beroerte op de linkervleugel en gaven puntgave voorzetjes. Maar voor het doel bakte Pietje Mainstream er niet veel van. Onder aanvoering van de Nederlandse steunpilaren Woutje van Loon (spelmaker) en Hendrik van den Hombergh (laatste man) leken de rippers de match naar zich toe te trekken, maar heel langzaamaan kantelde de wedstrijd. Na een paar smerige overtredingen ging Woutje met rood naar de kant en Hendrik liet zich geblesseerd vervangen door de Belgische aanwinst Jef Dockx. Een speler uit de stal van de vorig jaar tot stof weergekeerde manager Maurits de Prins, die ooit veroordeeld werd wegens match fixing bij de Superclub. Maar de inbreng van Jefke bracht geen soelaas. Integendeel gisteren vond Pietje Mainstream spectaculair het net. De rest moet appeltje eitje zijn. Lees en geniet. Stay tuned.

vrijdag 29 maart-2013
Gòòòòòòòòòòòòòòòòòòlllll. Een prachtig tweede doelpunt van Bruno Trends. Lees en geniet!! We zijn op weg naar een glorieuze overwinning op de FC Rippers. Nu nog een volledig eerherstel van de Koenraad Kunnen. De door teamkwakzalver Raf de Jongh tot malloot verklaarde oud-eigenaar van EMCMI en we kunnen de beker en de gladiolen ophalen. Hoewel dat eerherstel nog wel even zal duren, omdat de betrokken tuchtcommissie dan in zijn eigen vlees moet snijden. En welke commissie doet graag. Stay tuned.

donderdag 4 april-2013
En dat is één. Op de Belgische begraafplaats voor failliete ondernemingen is een paar dagen geleden de kuil voor de Waegener Group definitief dichtgegooid. Er wordt zowel in België als in Nederland en de USSA stevig gerouwd. Zo kon Hendrik van den Hombergh bijvoorbeeld gedag zeggen naar 7,4 meloen euro. En wat te denken van de Amerikanski's Jay Bloom en Dean Kehler, allebei hotemetoten bij het Newyorkse Trimaran Capital Partners. Een nageboorte van de ook in België beruchte junkbondfirma Drexel, Burnham, Lambert die in onze annalen een plekje vond in de artikelen over de in uranium, wapens en andere snuisterijen handelende Hassan Zubaidi (1). Jay en Dean zijn niet alleen in het bezit van 8,25 procent van het waardeloze pakket Waegeneraandelen. Ze hadden ook nog 4 meloen euro uitgeleend aan het vehikel van Woutje van Loon en Levi Dewaegenaere. Samen met het voormalige ABN-AMRO koppel Pieter Taselaar en Thijs Hovers van het oh zo voor de wind zeilende Amerikaanse hedgefonds Lucerne Capital Management. Kan je jezelf portretteren als the best small hedgefund you've never heard of, Waegener Group was een volwassen zeperd en zal bijvoorbeeld in Newport, de woonplaats van Pieter Taselaar en zijn Nina Stengel, niet met applaus zijn ontvangen (2). In mei volgt als alles goed gaat de laatste zucht van Waegener Research & Development. Waar kale hebzucht al niet toe kan leiden. Stay tuned.

(1) Vriend Hassan werd indertijd in België gehoord door een rogatoire commissie in de Ecoovie-affaire en was aan deze kant van de grens betrokken bij onderhandelingen over de leverantie van verrijkt uranium aan Iran. Onze revelaties daarover vielen op rotsige bodem.
(2) Meet and greet de kleurrijke vogels uit Pieter en Nina's habitat. De twee tortels staan er zelf ook bij. Even scrollen please.

dinsdag 9 april-2013
Hoe is het met uw Frans? Comme ci, comme ca? Geeft niet. U kent het verhaal al. Over Koenraad Kunnen die door een stel Nederlandse en Belgische bountyhunters naar de kloten is geholpen en die nu als een lonesome cowboy door de Westvlaamse dreven galoppeert. Op zoek naar gerechtigheid.
Wij meldden al eerder dat de affaire langzaam begint te kantelen en dat ook de Belgische mainstream dit stukje verdriet van Vlaanderen heeft opgepikt. Gisteren kwam de Franstalige glazen tiet in beweging. Kort maar krachtig. Ca ira!

dinsdag 23 juli-2013
Deze serie vol hebzucht en lage listen lag er al een tijdje stijf bij in onze vrieskist vol verhalen met een open einde. Reden: publiciteit is niet altijd nuttig voor de hoofdrolspeler. Maar met dit weer komt zelfs een portie kippenbouten bij – 30 Celsius weer tot leven. Dus ook deze story.
Het deksel ging weer open toen een paar dagen bij ons een mail binnendenderde. Komt ie:

“Wist u dat Leo Nipshagen thans de advocaat betaalt van Wouter van Loon? Weet u inmiddels wie Leo Nipshagen is? Zwager van Martin Schröder (ex-eigenaar van Martinair). Nipshagen woont in 'sGravenwezel in de Sint Hubertslaan”.

Hoe was het ook weer? O ja, hoor en wederhoor. Dus zonden wij deze mail naar Leo. Komt ie:

“Geachte heer Nipshagen,

Binnen het kader van de serie artikelen onder de titel “Letselschade” op onze site zouden wij graag van u willen vernemen of het juist is, dat u nog niet zo lang geleden de in juridische problemen geraakte Nederlandse ondernemer Wouter van Loon te hulp bent geschoten bij het betalen van diens advokaatkosten. Mocht dit zo zijn, dan zouden wij graag willen weten of uw initiatief louter op humanitaire gronden berust of dat een andere moverende reden u tot dit besluit heeft gebracht”.

Zie je wel, we kunnen ons wel netjes uitdrukken. Nou zal het ons benieuwen of Woutje inderdaad een maecenas heeft gevonden en zijn bef daardoor niet met een ijskoud gat in zijn begroting blijft zitten. Stay tuned.

dinsdag 23 juli-2013
Deze serie vol hebzucht en lage listen lag er al een tijdje stijf bij in onze vrieskist vol verhalen met een open einde. Reden: publiciteit is niet altijd nuttig voor de hoofdrolspeler. Maar met dit weer komt zelfs een portie kippenbouten bij – 30 Celsius weer tot leven. Dus ook deze story.
Het deksel ging weer open toen een paar dagen bij ons een mail binnendenderde. Komt ie:

“Wist u dat Leo Nipshagen thans de advocaat betaalt van Wouter van Loon? Weet u inmiddels wie Leo Nipshagen is? Zwager van Martin Schröder (ex-eigenaar van Martinair). Nipshagen woont in 'sGravenwezel in de Sint Hubertslaan”.

Hoe was het ook weer? O ja, hoor en wederhoor. Dus zonden wij deze mail naar Leo. Komt ie:

“Geachte heer Nipshagen,

Binnen het kader van de serie artikelen onder de titel “Letselschade” op onze site zouden wij graag van u willen vernemen of het juist is, dat u nog niet zo lang geleden de in juridische problemen geraakte Nederlandse ondernemer Wouter van Loon te hulp bent geschoten bij het betalen van diens advokaatkosten. Mocht dit zo zijn, dan zouden wij graag willen weten of uw initiatief louter op humanitaire gronden berust of dat een andere moverende reden u tot dit besluit heeft gebracht”.

Zie je wel, we kunnen ons wel netjes uitdrukken. Nou zal het ons benieuwen of Woutje inderdaad een maecenas heeft gevonden en zijn bef daardoor niet met een ijskoud gat in zijn begroting blijft zitten. Stay tuned.

vrijdag 26 juli-2013
Nee. Forget it. Leo Nipshagen heeft ons laten weten dat ie nog nooit een kwartje heeft gedoneerd aan befkosten voor Woutje van Loon. Die kwalijke informatie moest volgens hem bij ons zijn
geïnjecteerd door ene Christiaan van Assendelft van Wijck aka de Lama en als wij in die "viespeuk" geïnteresseerd waren dan raadde Leo ons aan om eens het internet te bestijgen.
Nou hebben wij niks met dierentuinen, maar om op gepaste afstand eens een blik te werpen op een onbekende lamasoort is voor ons best wel een uitdaging. Hoewel, onbekend. Er luidde een irritant belletje. Hadden wij in het recente verleden al niet eens wat over Van Wijck geboerd? Wij terugbladeren en jawel, op 27 maart 2013 dook hij in deze serie op naar aanleiding van een dramatisch verhaal in het paradijselijke Amsterdamse dagvod, dat zoveel compassie had cq. heeft met Spaanse zwerfhonden (1).
Woutje bleek na in 2009 in galop een villa in Brasschaat te hebben ontruimd zijn intrek te hebben genomen in een van Van Wijck overgenomen villa in het aanpalende 'sGravenwezel. De roerganger van de Waegener Group zat op het moment waarop het omschreven drama zich voltrok al een tijdje achter een streepjesbehang en zelfs voor Houdini was het onder die omstandigheden moeilijk geworden om aflossingen te plegen. Laat staan voor Woutje. Blijkbaar zag vriend Christiaan zijn kans schoon om met assistentie van zijn twee Colombiaanse herdershonden de belvilla te heroveren.
Ook al omdat voor 2014 de juridische overdracht in het balboekje stond. Kwam nog bij, dat de op Curacao wonende voormalige Amsterdamse stenenstapelaar uit het Endstra-tijdperk naar verluidt stevig op de ribben werd gezeten door de jongens en meisjes van de blauwe brievenbrigade van onze randgemeente. Dus wat rust in de tent zou welkom zijn. Nou ja, rust. Er hing ook boven zijn omstreden villa in 'sGravenwezel een zwaar wolkenpak. Maar meer daarover in de volgende aflevering. Stay tuned.

(1) Zie de hartverscheurende serie "Doggies" op de pagina Vervolgverhalen.

maandag 5 augustus-2013
Door technische tegenwind en vakantieperikelen waren wij niet in de gelegenheid om vlotjes verder te timmeren aan deze serie. Maar de wind is gedraaid en de vakantie is donkerbruin de finish gepasseerd. Dus we kunnen weer.
Wij verlieten u vorige week met de cliffhanger, dat zich in 'sGravenwezel een donkere wolkenpak ophoopte boven villa Rose van Christiaan van Assendelft van Wijck, die een tijdlang werd bewoond cq. uitgewoond door de familie Van Loon. Met als stamoudste Woutje, die in zijn vette jaren voor de schade rondstapte als baasje van de Waegener Group, maar in zijn huidige minder vette periode als student in Vlaams juridisch streepjesbehang te boek staat (1).
Nu dat wolkenpak. Chris zou de villa voor ruim 3 meloen casco aan Woutje hebben verkocht zodat de laatste nog het nodige moest laten loodgieteren en electrificeren om het wigwamgevoel kwijt te raken. Verder vond ie de keuken te basic, dus liet ie die naar verluidt uitbreken en updaten. Nou kan je bij Wagener 35 roodjes in de maand beuren en enthousiast wapperen met je credit card, maar als je dan ook nog je maandelijkse bijdrage moet storten op de rekening van Christiaan wordt het je af en toe wat teveel. En moet je gaten met gaten vullen. Vond Christiaan niet gezellig en hij wilde villa Rose terug en wat poen van Wouter kabouter. Ondermeer 3 tonnetjes voor de keuken.
Bleek geen eitje. Bovendien tikte Woutje terug met twee documenten uit 2009 (2). En omdat wij tegenwoordig af en toe overvallen worden door een onverklaarbare drang om iedereen meteen zijn zegje te laten doen legden wij deze twee ambtelijke stukken meteen maar even voor aan Woutje's tegenstander. Die verklaarde dat ie de betrokken bomen nooit had geveld en dat ie op de kavel ook nooit een gracht had opgemerkt. Die stond wel op vodjes bij het kadaster, maar die dateerden uit de vroege oudheid. Verder was de verharding aangebracht in verband met een mogelijk toekomstig gebruik van een rolstoel en het vervoer daarvan.
Een en ander zou nooit tot een slechte verhouding met de gemeente Schilde hebben geleid. Integendeel die waren volgens Christiaan helemaal toppie. De slechte berichten waren volgens hem afkomstig van Leo Nipshagen en diens harpijen, Viviane Verhoeven (een ex van Chris voor de periode van 2½ jaar) en Nardy Cramm (met wie Chris een jaar zou hebben gekofferd), die hem zakelijk in het ravijn wilden kieperen. En oh, btw. Leo zou binnen die context wel degelijk betalen voor de juridische bijstand van Wout van Loon. Van wie hij dat had? Komen we nog op. Stay tuned.

(1) Zie voor het conflict tussen Woutje en Chris betreffende de villa aflevering 21 dd. 27 maart 2013.
(2) zie document 1 en document 2.

donderdag 8 augustus-2013
Schokt de redelijk gevulde ondernemer Leo Nipshagen nou wel of niet de nodige poen voor de juridische bijstand van voormalig Waegener Gruppenführer Woutje van Loon? Leo zelf zegt van niet, maar villakraker Christiaan van Assendelft van Wijck zegt van wel. En van wie heeft ie dat?
Van de Antwerpse bef Kristiaan C. en die mochten we gerust bellen of mailen voor een bevestiging van dit stukje wereldnieuws. Wat doe je als je het naadje achter de nylonkous wil weten? Juist. Wij dus mailen naar Kristiaan, want bellen kost poen en die hebben we niet. Tot nu toe geen sjoege, maar ook een bef moet je de tijd gunnen om een verantwoorde tekst bij elkaar te wurmen. Bovendien kan ie op vakantie zijn. Grotten van Han of zo. Blankenberge. Je weet het niet. We wachten ongeduldig af. Stay tuned.

dinsdag 24 september-2013
Nog een vreemd brieffie opgedolven. Uit de tijd dat Woutje van Loon in een Zwitserse kerker zuchtte. Lijkt afkomstig te zijn van ene Leo Povel en luidt alsvolgt. Komt ie:

"Betreft Wout van Loon
Met deze bevestig ik u het volgende:
Wij zouden goed opgeborgen, bezwarende documenten jegens Wout van Loon, meer bepaald een aantal handgeschreven brieven van WVL met instructies aan zijn echtgenote over bepaalde geparkeerde gelden/aandelen èn personen die hij een volmacht heeft gegeven aan uw Zwitserse raadsman overmaken, mits en onder volgende opschortende voorwaarden:

• mijn naam mondeling noch schriftelijk nimmer wordt vernoemd of vermeld
• uw raadsman een onherroepelijke schriftelijke garantie aflevert in geval het tot een resultaat komt inzake beslagname/en/of recuperatie van alle gelden en/of aandelen, of een deel ervan, mijn tegoeden, zijnde circa 340.000 euro mij zonder bijkomende voorwaarden en kosten worden uitgekeerd!

“
Nou weten wij om de donder wel wie deze Leo Povel is, maar of dit briefje inderdaad uit zijn koker is gekropen, of dat er sprake is van een listig spelletje van Wouter kabouter om ergens wat poen los te wrikken is ons nog niet helemaal duidelijk. Gaan we nog even in neuzen. In afwachting van nieuwe Schweinereien. Stay tuned.

donderdag 23 oktober-2014
Nog een paar weekjes woelen. Dan kan je met je diabetes, je burn-out of een op stapel staande hartaanval in het Belgische Genk terecht. En als je zo nodig op hoogtestage wil dan hoef je ook niet meer naar de Kilimanjaro of de Alpe d'Huez, Genk is the place to be. Daar leggen ze namelijk de laatste hand aan een hypoxiekamer oftewel een ijle luchtkamer. Het project is een initiatief van een oude bekende uit deze serie: professor Raf de Jongh. Een anesthesist bij het ZOL (Ziekenhuis Oost Limburg), die bij gelegenheid nog wel eens een psychiatrisch rapportje de wereld induwt. Is buiten zijn medische competentie, maar daar moet je niet over mauwen. Het doel heiligt de middelen (1).
Hoe de boel wordt gefinancierd is nog niet helemaal duidelijk. Er is sprake van een innig samenwerkingsverband met ABN en dan denk je aha. Maar het gaat niet om het ooit met AMRO getrouwde spaarvarken maar om een klimatiseringsbedrijf in Bilzen. Dus dat wordt nog even de adem inhouden. Want in de omgeving van vriend Raf doken in het recente verleden en in een ander verband allerlei enge financiële illusionisten op, die in staat zijn om zelfs de schamele nalatenschap van je opoe onder je kont vandaan te trekken. Dus pas op Raf, voor je met je plas naar de dokter moet (2).
De eerste klant voor een rondje hypoxie staat inmiddels al in de startblokken: Koenraad Kunnen. Die voelt zich namelijk niet erg lekker en dat is niet zo gek. Als we goed zijn geïnformeerd dan heeft Prof Raf namelijk ooit een pakket aandelen EMC Medical Instruments NV (Kunnen's troetelkind) naar zich toegetrokken, maar nooit betaald.
Lullen we wel over bijna twee meloen euro zonder rente. En als die niet wordt bijgeschreven op je bankrekening dan heb je voor je het weet een burn-out. Kan je naar Genk afreizen, maar bij nader inzien is de Alpe d'Huez toch leuker. Ook al kom je daar soms ook enge illusionisten tegen. Stay tuned.

(1) Raf heeft ooit een rapport gebaard waarin Koenraad Kunnen, de hoofdpersoon van deze serie, tot malloot werd verklaard.
(2) Wij verwijzen voor rekenmeesters als Woutje van Loon, Hendrik van den Hombergh (rip), Jef Dockx en Maurits De Prins naar eerdere artikelen in deze serie, maar vooral naar de afleveringen 23 en 24.

vrijdag 24 oktober-2014
Opvallend. Die ijle luchtkamer van prof Raf de Jongh en zijn Nachwuchs Ward blijkt onderdeel uit te maken van een imperium onder de naam CMC. Heeft een echte website, waarin mensen met een hinderlijk lichamelijk euvel of een zwak financieel inzicht allerlei soelaas wordt aangeboden. Een van de offertes bestaat uit een plaatselijke koeling voor het herstel en de revalidatie van bepaalde huid-, spier-, pees- en botletsels. Heb je apparatuur voor nodig, dus hop hop naar het hoofdje “onze toestellen” om eens te kijken hoe zo'n wonderwerktuig eruitziet. Nou je kan klikken tot je een zwaar peesletsel hebt, maar niks, noppes, nada. Raf laat die toestellen niet zien. Het zal toch niet zo wezen dat die apparatuur afkomstig is uit de verpatste boedel van Koenraad Kunnen's voormalige onderneming EMC Medical Instruments. Of lijden we zonder erg aan een zwak financieel inzicht? Time will tell. Stay tuned.

maandag 27 oktober-2014
Er schijnt bronsgroen eikenhout in Limburg voor te komen. En naar wij aannemen geldt dat ook voor het Belgische gedeelte. Is prachtig. Maar over treurwilgen hoor je nooit iemand. En die staan er ook. Zeker in de economische sector. Neem de totaal verpieterde Ford-wilg in Genk. Nog effies en hij sodemietert om. Voor de nog overgebleven werknemers zal dat een stevige financiële domper ten gevolge hebben en mogelijk lichamelijke en geestelijke narigheid. Maar misschien krijgen ze van professor Raf de Jongh voor dat laatste wat reductie om in zijn hypoxiekamertje even lekker bij te komen (1).
Overigens is dat gevalletje van Ford niet het enige teken van malaise in Belgisch Limburg. En dat was voor bestuurlijke hotemetoten daar aanleiding om een ferm plan voor economisch herstel in de hengsels te hangen: het SALK. Oftewel Strategisch Actieplan voor Limburg in het Kwadraat. Je moet er maar op komen. Voor de uitvoering is uiteraard de nodige poen gereserveerd en we weten uit ervaring dat dergelijke reserveringen onverlaten aantrekt. Dat brengt ons in dit verband bij vragen van toen nog parlementariër Bert Schoofs aan toen nog minister van Justitie Annemie Turtelboom op 12 maart van dit jaar (2). Komt ie:

“In een artikel in Trends werd verwezen naar verdachte praktijken vanwege de firma Cool+Belgium, dochter van Cravex Limited, die op onrechtmatige wijze de firma EMC Medical Instruments kaapte en ten gronde richtte. Inzet was een geavanceerd toestel genaamd thermoguider, dat op het punt stond om door EMC MI op de markt te worden gebracht. Intussen zijn ook Cravex Limited en Cool+Belgium failliet (3). Momenteel zouden personen die betrokken zouden zijn geweest bij deze onregelmatigheden, mee aan het hoofd gesteld worden van het Limburgse SALK-project. Dat plan moet de klap van de sluiting van Ford en de neergang van tal van toeleveringsbedrijven in Limburg opvangen. Deze feiten roepen nare herinneringen op aan het KS-schandaal. Toen verdween na de mijnsluiting immers geld van de Limburgse reconversie in zakken waarvoor het niet bestemd was. Is de minister op de hoogte van deze gerechtelijke onderzoeken? Werden er ter zake al rogatoire commissies gelast, meer bepaald naar het Verenigd Koninkrijk?"

Minister Turtelboom: “In het arrondissement Hasselt worden twee gerechtelijke onderzoeken gevoerd. De onderzoeken zijn opgestart als gevolg van klachten met burgerlijke partijstelling namens de aandeelhouders van de NV EMC Medical Instruments. In het arrondissement Tongeren loopt een gerechtelijk onderzoek naar de firma NV Medical Instruments. Dat gerechtelijk onderzoek is meegedeeld voor het opstellen van een eindvordering. Op inhoudelijke vragen kan ik nu om begrijpelijke redenen niet antwoorden".

Bertje: “De financiële schandalen van weleer moeten te allen prijze vermeden worden in het huidige SALK-project. Tot mijn verbazing duiken echter dezelfde namen en connecties opnieuw op. Ik hoop dat alle betrokken partijen er zich van bewust zijn dat hier vele miljoenen op het spel staan, waarvan het grootste gedeelte afkomstig is van de belastingbetaler. Wie er ook aan het hoofd komt van het zoveelste reddingsplan voor Limburg, het moeten integere, onbesproken en bekwame personen zijn met autoriteit en een voldoende ernstige background. En dus geen charlatans of dubieuze figuren. Ik hoop dat men dat in mijn provincie in de oren knoopt. Zeker de politici en de captains of industry. Ik hoop dat het gerecht tot op het bot uitzoekt wat hier aan de hand is, zodat geen avonturen worden ondernomen met geld van en op de kap van de burgers".

Inmiddels zijn we een regering verder en het gerecht is blijkbaar nog steeds bezig met zijn diepgaand onderzoek. Volgens onze bronnen zijn er nieuwe parlementaire vragen over de affaire EMC MI onderweg, wordt er getimmerd aan een boek en een BBC-reportage en zijn er zelfs reële plannen voor een film. Dat we dit nog mogen meemaken. Stay tuned.

(1) Zie voor Raf's ijle lucht ruimte en het decor aflevering 32 van deze serie dd. 23 oktober 2014.
(2) Turteltje is momenteel minister van Financiën, Begroting en Energie.
(3) Zie voor het bewuste artikel uit Trends aflevering 24 van deze serie dd. 29 maart 2013.

Dit dossier is zijn kleuterjaren al ruim ontstegen. Logisch dus dat ons inmiddels een paar figuren uit dit bonte geheel zijn ontvallen. Maar misschien tot ieders verbazing cq. woede is de hoofdrolspeler nog steeds alive and kicking. En lijkt ijskoud bezig de jarenlange juridische strijd tegen zijn listige opponenten in winst om te zetten. Dit cadeautje kreeg Koenraad Kunnen namelijk een paar dagen geleden toegestuurd. Kwam van een jurkencollege in Antwerpen dat aangaf rundergehakt te maken van het hoger beroep dat was ingesteld door voornoemde opponenten. Nou weten we uit een paar andere dossiers uit onze rijke voorraad, dat de op punten achterstaande partij tot de allerlaatste druppel zal rukken om te zien wie de langste heeft. Als er tenminste voldoende poen omhanden is om een clubje dure beffen het veld in te sturen. We nemen in dit geval dus maar aan dat het na dit vonnis ook nog tot een nummertje cassatie zal komen. Tegen beter weten in. Maar wat dondert dat als je spaarvarken vet genoeg is? Koenraad, jongen, op je gezondheid. En blijf alert. Stay tuned.

Hendrik van den Hombergh en Henk van de Meene mogen allebei hartstikke rip zijn, de stories waarin zij figureren zijn voorlopig nog wel even alive and kicking. Hoewel dat kicking inmiddels wel wat in het verdomhoekje is geraakt. Neem bijvoorbeeld onze serie “Letselschade”. De laatste aflevering van die in juli 2011 uit de startblokken geschoten serie dateert van 16 mei 2016. Maar er lijkt zowaar een slokje leven in de brouwerij te komen. Overmorgen worden in Turnhout namelijk Levi de Waegenaere en Woutje van Loon voor de kadi gesleurd. Elk in gezelschap van een familielid en nog wat loslopend grut. Ze worden ervan beschuldigd voor vele meloenen de boel op allerlei manieren belazerd te hebben bij het op de markt zetten van cTreatment. Een medische behandeling van ernstige kwetsuren met gebruikmaking van intense kou. Een uitvinding van de Belgische bolleboos Koenraad Kunnen, die hem tot nu toe niet alleen op een jarenlange trip langs de financiële afgrond kwam te staan via allerlei juridische strapatsen van de tegenpartij, maar ook op een paar spitsvondige aanslagen op zijn leven. Dat laatste aspect blijft nog even in de ijskast. Het gaat op 20 september aanstaande om het warmlopen voor een puur om de poen draaiende marathon, die onderweg ook nog de koek-en- zopietent van een andere KM-serie aandoet. Welke? “Antillen vice versa”. De serie rond de juridische wederwaardigheden van stenenstapelaar Chris van Assendelft van Wijck, waarin met name Woutje van Loon ook een flink stukje partituur voor zijn rekening nam. Mocht u erg benieuwd zijn naar de komende wedstrijd in Turnhout dan zijn hier (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11) alvast wat stukken om uw honger te stillen. Stay tuned.

Wij verlieten u in deze serie op 18 september 2017. Met de aankondiging dat twee dagen daarna in Turnhout de bel zou klinken voor de eerste ronde in een proces versus Levi de Waegenaere en Woutje van Loon plus wat aanhang. Wegens het achterover drukken van ettelijke meloenen. Het merendeel uit have en goed van de onderneming EMC, de rest ondermeer van Amsterdamse stenenstapelaar Chris van Assendelft van Wijck. Nou lijden de Belgische slippendragers van Vrouwe Justitia aan dezelfde rottige kwaal als hun Nederlandse befcollega's: geheimschrijveritis.
Als je toevallig niet de muntjes had voor een tripje Turnhout om lijfelijk aanwezig te zijn bij voornoemd eerste rondje, werd het verrekte moeilijk om aan de weet te komen hoeveel klappen er waren uitgedeeld. Bleek uiteindelijk niet veel te zijn. Zoals gebruikelijk in dit soort zaken ging de verdediging over tot langdurig hangen en afklemmen, dus deze match kon nog wel eens uitlopen op een rondje of tien, twaalf en dan zitten we waarschijnlijk al ergens in 2019. Een bef moet ook wat verdienen. Een ding schijnt wel duidelijk te zijn geworden: Levi was het slachtoffer van Woutje. Althans volgens Levi's schildknaap. En waar was Woutje zelf? Die was er niet. Als de tekenen niet bedriegen wordt dat een verstekje voor Wouter Kabouter. Maar die zal daar niet ernstig van wakker liggen. Volgende ronde. Stay tuned.

Kijk eens wat we hier vonden. Voor de toevallige voorbijganger een stukkie vol enigma's. Voor de volhardende KM-lezer bekend terrein. Bedoelde Maaseikenaar is Koenraad Kunnen, de hoofdpersoon uit deze serie. Een man die al jaren strijdt tegen een verzameling krapuul waar een hond geen friet van lust. Een man ook die in de loop der jaren uiterst hachelijke gebeurtenissen aan zich voorbij zag trekken en wiens gezondheid daaronder navenant heeft geleden. Gelukkig lijkt het OM in Tongeren langerzamerhand te beseffen hoe de hooivork in de mesthoop steekt. Juridisch zal er nog wel een lange weg te gaan zijn voordat alle kogels door de kathedraal zijn. Maar het ziet er voor Koenraad inmiddels een stuk beter uit. Stay tuned.

Waterloo is misschien nog een pittig stukkie weg. Maar de laatste tijd wint Koenraad Kunnen slag op slag tegen zijn verenigde belagers. Zo troffen wij gisteren op de site van Made in Limburg dit artikeltje aan. En uiteraard bezorgde ons dat een Corrie Koningsgevoel van binnen. Toen wij namelijk in 2011 (!!) Koenraad te hulp schoten zag het er allemaal niet best uit. The truth prevails zullen we maar zeggen. Straks een koppie met een taartje. Koenraad, proficiat jongen. Stay tuned (JP).

Wij kunnen ons geluk niet op. Dit troffen wij vandaag aan in het Belgische dagvod “Het Laatste Nieuws”. Onder begeleiding van de “marche funèbre” komen in dat artikel Levi de Waegenaere en Woutje van Loon voorbij. Twee hoofdrolspelers in deze roemrijke KM-serie. Volgens het OM hebben ze andere investeerders grotelijks besodemieterd en meloenen in hun zak gestoken. Dat wisten wij al in 2011 te melden, maar we heten niet voor niks KLEINTJE Muurkrant. Nou gaat het hier nog maar om twee rakkers uit het omvangrijke gezelschap zakkenvullers dat zich indertijd om de Waegenerruif had verzameld. Maar als de tekenen niet bedriegen gaat de rest binnenkort ook voor het luik. Dat we dit nog mogen meemaken. Heerlijk. Stay tuned (JP).

Ok. Het staat niet in verhouding tot de eis van het OM die wij op 25 januari jl. het ochtendgloren lieten meemaken. Maar het gaf toch een Corrie Koningsgevoel toen we dit Belga-bericht gisteren op onze digitale mat aantroffen. Vooral Levi mag niet mopperen. Maar Woutje zal wel even het woord tot de pandjesbaas in de hemel hebben gericht. Want voor een man die in 2003 nog unverfrohren bij de in nood verkerende Willem Endstra binnenstapte voor een ernstige collecte moet dit vonnis toch een forse blow voor zijn ego betekenen (1). Hoe dan ook, het OM zal zich naar alle waarschijnlijkheid de bef breken over een hoger beroep. Echt zicht hebben we daar niet op. En we kunnen u netzomin iets zinvols vertellen over de plannen van Levi en Woutje. Het wachten is op onze Belgische collega's voor een eventueel vervolg. Stay tuned (JP).

(1) Vervoegt u zich voor dat verhaal bij deze licht onthoofde serie.

Of we hem volgen kunnen? Ja, we kunnen hem best volgen. Woutje van Loon. De avontuurlijke ondernemer die samen met Levi Dewaegenaere en nog een hele reut andere kraaien van zowel Nederlandse als Belgische origine de boel heeft leeggehaald bij Waegener R & D (1). En pas op, bij die expeditie waren niet alleen armzalige straatkraaien betrokken. Nee, nee, ook flink uit de kluiten gewassen torenkraaien, waaronder bijvoorbeeld de met het internationale zwartgeldcircuit verbonden ondernemer Hendrik van den Hombergh (rip), de voormalige commissaris van de Nederlandsche Bank en Willy-coach Jan Hovers en Jef Dockx, een topper uit het Antwerpse logistieke wereldje. Eerder dit jaar meldden wij al dat Levi voor al zijn wandaden door de kadi werd bedacht met een Leonidasje van een straf: 10 maanden kerker en 11.000 euro in het kerkenzakje. De tegenswoordig in de Widenstrasse in het Zwitserse Waedenswil wonende Woutje mocht daarentegen 20 maanden en 1 meloen incasseren en dat vond ie toch echt te gortig. Hij ging in hoger beroep en dat beroep diende eergisteren (2). De laatste hamerslag valt naar verwachting op 12 september. Dat geldt overigens niet voor de zaken die eeuwen geleden al tegen hem zijn ingebracht door de firma Teletechnics en de Nederlandse ondernemer Chris van Assendelft van Wijck. De op die affaires betrekking hebbende paperassen waren nooit aangekomen op de Widenstrasse. Dus was Woutje ook niet in de gelegenheid geweest zich tegen die klachten te verweren. Geloof kan je niet dwingen. Maar de kadi stonk erin. Mocht u interesse hebben, hier zijn de smoezen van Woutje. Anders mocht u soms denken dat wij maar wat aanlullen. Stay tuned (JP).

(1) Hoe dat in zijn werk is gegaan kunt u terugvinden in deze hele laaaaange serie. Een ander deel van Woutje's schelmenstreken hebben wij ondergebracht in “Antillen vice versa”.
(2) Ziehier een artikeltje daarover uit een van de Belgische dagvodden.

Zo. Dat wordt een vroegertje. Vier luitjes uit het gezelschap dat het leven van Koenraad Kunnen, de hoofdpersoon uit dit dossier, jarenlang een marginaal leven heeft bezorgd, zijn uitgenodigd om zich op 15 februari om 9 uur 'sochtends te melden op Parklaan 25 van de gemeente Hasselt. Het adres van de rechtbank in eerste aanleg in Belgisch Limburg. Dat duistere kwartet bestaat uit Jozef (zeg maar Sjef) Dockx, Stephan Raemaekers, Christian Deprez en Peter Deweirdt. Een hopelijk wakkere kadi gaat die ochtend beslissen over de vraag of tot vervolging van Sjef, Stef, Chris en Peet zal worden overgegaan en zo ja, in verband waarmee. Nou, dat moet niet moeilijk zijn. Frauduleus, paulianeus, onheus, desastreus, hoe wil je hem hebben? Na een slepende affaire van 8 jaar rond onze aimabele medische pionier vol mallotige beschuldigingen en pogingen om hem gek te verklaren cq. zijn levenslampje uit te blazen dreigt er nu toch eindelijk een eerste snippertje gerechtigheid te geschieden. Overigens is de aanklacht niet alleen door Koenraad aanhangig gemaakt, maar ook door ruim dertig anderen die zich financieel belazerd voelen door het kwartet. Met name het verleden van Dockx is wat dat betreft niet echt super (1). Desondanks zag hij er geen geblesseerd been in om op een gekostumeerde festiviteit in Antwerpen heel smaakvol als Adolf Hitler te verschijnen. Compleet met diens snorretje, spuuglok en dagelijkse outfit. Maar mene tekel: ook die man dacht dat ie niet stuk kon. Stay tuned (JP).

(1) Zie dit en dit artikel van een paar gerenommeerde collega's.

Vers van de pers. Vanochtend heeft de Belgisch Limburgse rechtbank van eerste aanleg in Hasselt besloten dat Sjef Dockx, Stephan Raemaekers, Christian Deprez en nog een stel NN-ers in staat van beschuldiging worden gesteld. Ordinair uitgedrukt voor alle vuige kunstjes die ze in het verleden hebben toegepast om het leven van de coole uitvinder Koenraad Kunnen tot een hel te deformeren en een kleine vloot aan investeerders listig op een verraderlijke zandbank te manouvreren. Veertien dagen geleden werd nog geprobeerd om deze zitting een zetje naar een onbekende latere datum te geven. Met de smoes dat de bef van Sjef in het buitenland vertoefde en tussen de kwabben de stille hoop, dat van uitstel op de een of andere manier afstel kon worden gefrutseld. Maar de bef in kwestie bleek gewoon achter zijn bureau te vertoeven, dus die vlieger stortte ergens bij Hasselt ter aarde. Wil overigens niet zeggen dat de mogelijkheden tot tijd rekken nu uitgeput zijn. Een hoger beroepje op de beslissing van vanochtend behoort bijvoorbeeld tot de mogelijkheden, hoewel dat voor de betrokken rakkers weinig tot niets zal opleveren. Al met al zal deze zaak naar verwachting nog voor de Omloop van het Volk van 2020 de meet bereiken. In de tussentijd kan ook nog een besluit vallen over het aanspannen van nog een zaak tegen eerder genoemde Vier Musketiers en hun voetvolk. Zij zouden namelijk de middelvinger naar het Brusselse zwerk hebben geheven bij het irregulier op de markt zetten van hun nieuwe medische apparatuur. Oftewel een lancering zonder Europees keurmerk, waardoor het kwartet technisch gezien de volksgezondheid in gevaar heeft gebracht. Hoe dit ook zij, volgens ons gaat het hier om een formidabele zaak. En je mag verwachten dat ook de Belgische msm zich als een roedel wolven op dit smakelijke hapje zullen storten. Hoewel het gerucht wil, dat ons Sjef aka Adolf (1) al een ernstige waarschuwing heeft laten rondgaan, dat bij eventueel uitserveren van dit hapje de advertentieruimte een flink hiaat zou vertonen. Wij wensen onze collega's van de officiële “vrije” pers veel sterkte in deze sombere tijden. Stay tuned. (JP).

(1) Zie aflevering 43

Nee. Het heeft niks uitgehaald. Het probeersel van de Belgische heilige koeienherder Sjef aka Adolf Dockx en zijn twee secondanten om het proces dat zij voor de ballen hebben gekregen namens Koenraad Kunnen en naar schatting 50 investeerders naar Sint Juttemis te laten verhuizen. Ze komen verderop in dit jaar gewoon voor de kadi. En wie nog denkt dat hun zaak er bloeiend bij staat raden wij aan zich met enige spoed bij een naburige chirurgijn te vervoegen. Deze welgemeende suggestie levert een eenvoudige zijderoute op naar een vakgenoot van voornoemde medische specialist: Raf de Jongh. Een redelijk bekend anesthesist uit Genk, die zich ooit buitengewoon pijnlijk op psychiatrisch terrein begaf met een rapport waarin werd gesteld dat dear old Koenraad niet helemaal wel aan boord was (1). Het verklaart misschien waarom deze wijsneus dacht weg te komen met het in ontvangst nemen van een flink aandelenpakket in de onderneming van Koenraad zonder ervoor te betalen. Nou Raf mag zich in september van dit jaar ook melden bij de rechtbank om uit te leggen wie er nou eigenlijk gek was en om naar alle waarschijnlijkheid veroordeeld te worden tot het ophoesten van een hele klap euro's aangevuld met de wettelijke rente. Tel uit je winst. Stay tuned (JP).

(1) Zie voor Raf eerdere ontboezemingen in deze serie.

Lijkt misschien zo. Maar als het ergens stil valt in een van onze dossiers wil dat niet zeggen dat er achter de coulissen niks gebeurt. Zo ook in dit dossier. Windmolens mogen dan energie opwekken, justitiemolens zitten wat anders in elkaar. Maar niet zeuren. Gisteren wisten wij ergens in de slagschaduw van de Belgische Vrouwe Justitia los te peuteren dat er weer een klein stapje is gezet in de civiele zaak versus de heren Dockx, Deprez en Raemakers. Zij worden ervan verdacht een joyeuze voorraad activa en goederen van EMC MI achterover te hebben gedrukt. Dit ten nadele van de aandeelhouders. Die ook nog met lodderig oog mochten toezien hoe EMC MI door voornoemde louche praktijken de bietenberg cq. montagne de betteraves opging. Nu dat kleine stapje. Op 14 februari 2020 is er een zitting gepland waarbij de termijnen worden vastgesteld waarop beide partijen hun visie op papier moeten hebben gezet en de pleitdatum wordt vastgelegd. Toegegeven, een stapje waarvoor een smurf zich zou schamen. Maar hoe dit ook zij, 2020 zal voor de verdachten er toch wat dreigender uitzien dan 2019 en zeker geen aanleiding vormen om zich tijdens een feestje als Adolf Hitler te manifesteren (1). Of misschien juist wel. Want de wereld van jongleurs is voor anesthesisten met een psychiatrische knobbel (2) misschien te doorgronden, voor ons is dat een stuk moeilijker. Daarom houden we het simpel: vol verwachting klopt ons hart. Ook al zit de bisschop van Mira al lang en breed uit te blazen aan de Turkse Rivièra en zijn de hartsvrienden van Sylvana Simons afgeschminkt. De 14de februari weten we weer wat meer. Stay tuned (JP).

(1) Vgl. in dit verband het optreden van Sjef Dockx tijdens een gekostumeerd bal, zoals beschreven in aflevering 43 van deze serie.
(2) Vgl. in dit verband het optreden van de ook al van louche laagstandjes verdachte Raf de Jongh, zoals beschreven in aflevering 32 van deze serie.

Het begon al vagina gisteren. Bij de regiezitting in de zaak van Koenraad Kunnen cs. versus de heren Dockx, Deprez en Raemakers. Het feest moest namelijk om negen uur beginnen, maar de kadi maakte pas om 10 uur zijn entree. Maar wat is een uur nou helemaal vergeleken met de jaren en jaren die het vergt om je recht te halen. Het zaaltje was pittig vol. Geen haringen in een treincoupé 'sochtends om half 8, maar toch. Zo waren tien van de in totaal 40 luitjes aanwezig die letselschade hebben opgelopen tijdens het EMC MI-drama. Verder waren er nog dertien beffen, drie journalisten en zes koddebeiers. Die laatsten om de orde te bewaren cq. mensen buiten te wippen. Desgevraagd wilde een van die koddige beiers wel kwijt, dat hun wipeenheid was opgeroepen omdat er een oproerkraaier onder de aanwezigen zou zijn. Wie dat was? Koenraad Kunnen! De hoofdpersoon van deze serie, die tijdens de zitting notabene twee keer op de grond moest gaan liggen vanwege zijn torenhoge bloeddruk. Hoe dit ook zij, na urenlang gezever werd de start van het strafproces versus het niet aanwezige trio stouterikken op 30 oktober 2020 vastgesteld. En dat werd als bliksemsnel ervaren. Het went nooit. Mocht er in de tussentijd nog iets gebeuren komen we bij u terug. Zo niet, dan wordt het niet eerder dan begin november. Stay tuned (JP).

Door Jan Portein.

Die Belgen kunnen er ook wat van. Van rotzooien met andermans poen. Neem nou die Levi Dewaegenaere. Een van de dragende figuren in het ijskoude drama dat we in het afgelopen decennium via deze roemrijke serie voor het voetlicht hebben gebracht. Uit de gerechtelijke paperassen waaraan wij recentelijk hebben mogen knagen kunnen we met een gerust hart concluderen dat Levi, terzijde gestaan door de tegenswoordig in de mondkapjeshandel actief zijnde Woutje van Loon, niet was teruggeschrokken voor het rondpompen, schrobben en soppen, ponziën en andere kunstjes met bankbiljetten. Een van de vehikels die hij daarvoor in het veld bracht was voor ons een nouveauté: Urban Capital Property Development. Maar je kunt niet overal met je neus vooraan staan. Goed. Hou je nu stevig vast aan de leuning, want we zetten hem even gierend in zijn achteruit. In december 2017 nam de internationaal opererende Alter Domus Management Company (ADMC) de vooral op de stenenmarkt actieve Luxemburg Fund Partners (LPF) over.

Daarbij beloofde ADMC de opgeslokte beleggers ondermeer een dagelijkse controle op de gezondheid van hun beleggingen. En eerlijk is eerlijk, sinds die overname verdubbelde het aantal assets zich tot ruim 80 meloen euro. Met name via het sub-fonds Equity Power Fund (EPF). Iedereen blij zou je verwachten, maar in februari 2019 stapten de beleggers verzameld in de sicav LPF 1 toch uit en de leiding van die club ging op snuffel naar eventuele lijken in de kast. En wat denk je? Die waren er volgens de snuffelaars, Mapley en Fedeless. Volgens hullie was er een flinke slok assets gestolen en waren er fake-aankopen gedaan waarbij een hele stoot poen met onduidelijke koers de ruimte had doorkliefd. Idem dito met een zootje preferente aandelen. Verder was er sprake van nogal wat onwelvoeglijkheden in de sfeer van de dienstverlening en de controle van de boekhouding, waardoor je gerust mocht spreken van diefstal op grote schaal. Kon ook eigenlijk niet anders, want sinds 2015 (!) bleek bijvoorbeeld niemand van LPF (ook niet na de overname door ADMC) eens even een kijkje te hebben genomen bij de firma die daar de honneurs waarnam... : Urban Capital. De frauduleuze goochelschuit van ons aller Levi Dewaegenaere, die zich toen al jaren in zwaar juridisch weer bevond. Over due diligence gesproken. 

En dagelijkse controle. Hoe dit verder ook zij, David Mapley legde onlangs uit naam van EPF een officiële klacht neer bij de Luxemburgse autoriteiten. En kreeg meteen via anonieme bronnen en social media een lading vulles over zich heen. Mapley zou volgens berichten uit die hoek zelf ook niet brandschoon zijn en in het verleden menig schip op de klippen hebben gezet. Kan zijn. Maar onze aandacht blijft voorlopig uitgaan naar het ss. Urban Capital en kapitein Levi Dewaegenaere. Al was het alleen maar omdat deze story zo naadloos past in wat voorafging in deze serie. Ahoi. Stay tuned.

Door Jan Portein.

Het wordt er meestal niet beter op. Als je zaken doet met graaiers zonder grenzen. Daar moet avontuurlijk ondernemer Levi Dewaegenaere ook achter zijn gekomen toen hij de Waegener Group op de weg zette om Koenraad Kunnen's revolutionaire cTreatment uit te venten. In het begin leek het misschien nog wat. Maar bij de entree van figuren als Hendrik van den Hombergh (rip) en DNB-hotemetoot Jan Hovers, met in de back-seat geklofte jongens als Hakkelaar-belegger Henk van de Meene, Woutje van Loon, Rini in 'tVeld en andere toplieden uit het toenmalige Amsterdamse wereldje liep het al stevig uit de klauwen (1). Daarna begon de Antwerpse logisticus en Hitler-performer Jef Dockx zich steeds nadrukkelijker in Levi's Umwelt te manifesteren. Jef was ooit tot aan zijn schouderbladen betrokken bij het schandaal rond de Superclub. Een videoketen waarin zwart geld werd rondgepompt en die in de tweede helft van de jaren negentig met veel lawaai de bietenberg opging. Net als veel later de vehikels die Jef en Levi op de wereld hadden geschopt om langs illegale weg alsnog Koenraad Kunnen's uitvinding wereldwijd op de markt te smakken. Let wel: ten eigen bate. De rechter doet binnenkort uitspraak daarover en om nou te zeggen dat Jef en zijn kompanen er goed voor staan, nou nee. Maar dit terzijde. Terug naar Levi. Die had namelijk niet stil gezeten na zijn verliespartij met Jef. De schoorsteen moet CO2 uitstoten. En de brandstof daarvoor verwierf hij via de in de vorige aflevering opgevoerde Urban Capital Property Development.

Binnen die context werkte hij samen met ene Frank Slaets. Een avontuurlijk ondernemer met Israëlisch-Russische kennissen uit sombere sferen die samen met zijn mafiose gabber Riccardo Fanchini aka Marian Kozina jarenlang een wasstraat runde om meloenen flappen uit irreguliere handel in de breedste zin des woords en een BTW-carroussel die door vodka werd aangedreven te beleggen in vastgoed. Ondermeer in België. Niet alleen in een villa in Schilde (!), maar ook via ondernemingen die aktief waren op dat terrein en waar Levi's Urban Capital de vinger aan de bloedbaan hield. Het onderzoek van David Mapley bracht aan het licht, dat het daar niet bij bleef (2). Urban Property onttrok namelijk ook pecunia aan die ondernemingen en sluisde die door naar Slaets (3). Conclusio: Urban Property maakte zelf ook deel uit van voornoemde wasstraat. Mede dankzij, al dan niet bewust, het volledig gebrek aan toezicht van de zijde van Luxemburg Fund Partners cq. Alter Domus Management Company. Geen wonder dus dat Mapley's rapport de nodige internationale eilie teweeg bracht en hij bezoek kreeg van de vuilnisman. Stay tuned. 

(1) In het bosrijke Schilde slaat nog menig blaadje opgewonden aan het ritselen bij het horen van Woutje's naam.
(2) Zie voor Mapley's onderzoek aflevering 47.
(3) Zie voor Frankieboy ook het artikeltje "Zelfde truc, zelfde tijd" dd. 27/11/2003.

Door Jan Portein.

Nomen est omen. Oftewel: de naam is een voorteken. Althans, volgens de ouwe Romeinse diepdenkers. In aflevering 425 van de vermaarde serie Octopussy hebben wij dat klassieke gezegde al eens van stal gehaald toen wij avontuurlijk ondernemer Hans Noomen voor de zoveelste keer binnen het bereik van onze koplampen kregen (1). Met een kleine variatie: Noomen est omen. En wat denk je? Het is weer zover. De naam van vriend Noomen duikt namelijk ook op in de affaire rond de uit het zicht gemanouvreerde meloenen van het Equity Power Fund via de Urban Capital Group. Een groep waarin nog een ouwe bekende zich manifesteerde: Levi Dewaegenaere. Hansje fungeerde als adviseur en fundraiser binnen Levi's vehikel. Tot februari vorig jaar. Zag ie toen onraad aan den einder? De man in het midden van Da Vinci's Laatste Avondmaal mag het weten. Uiteraard was het doddige duo zich van geen kwaad bewust toen ze van kwalijke zaken werden beschuldigd. Maar alleen al de naam van Frank Slaets in het script doet het geurende vermoeden rijzen dat ze wel degelijk iets op de kerfstok hadden (2). Dat vermoeden is bij het Openbaar Ministerie in Antwerpen en bij de Belgische Blauwe Brieven Brigade kennelijk al uitgegroeid tot een zekerheid. Er is tenminste tegen Levi in dit verband al een procedure op gang gebracht om hem failliet te verklaren. Tja, daar zit je dan lost and lonely in je eenvoudige appartementje in Ekeren. Gelukkig heeft dat ook een voordeel: je raakt zo niet besmet met dat kutvirus. Stay tuned.

(1) Zie ook onze uitgebreide berichtgeving over Hansepans in de series “Terra Vulgaris”, “Hoe fris is Terra Vitalis?” en “Tettereteeeeeeet”.
(2) Zie voor meer smakelijke, criminele details de afleveringen 47 en 48 van deze serie.

Door Jan Portein

Gistermiddag tussen 4 en 5 werd in het land van Wout van Aert een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan De Lof der Zotheid. Tijdens de zoveelste rechtzitting in het steekspel rond Koenraad Kunnen. De hoofdpersoon van deze serie. Wat bleek? Het aan de orde zijnde dossier versus Koenraad met een omvang van Oliver Hardy in zijn beste jaren was verdwenen. En de laatste die haar neusje erin had gestoken was Yasmine Driessen. Nota bene de bef van Jef Dockx, die als rechtgeaarde follower of Adolf's fashion ondermeer beweerde dat Koenraad de eigenaar van Kleintje Muurkrant was!!! In dat donkere licht is het misschien verklaarbaar dat ons Jefke na een vraag van de kadi als een wanhopige haan uitkraaide, dat die vileine Koenraad Kunnen voor de verdwijning van het dossier had gezorgd. Als de kadi de Vesuvius was geweest dan had hij zeker en vast gloeiende lava gespuugd. Gevolgd door een heftige asregen. Ondanks de afwezigheid van het dossier gaf hij aan het eind van de zitting zowel Yasmine als haar collega die de belangen van Koenraad behartigt tot 16 december de tijd voor het formuleren van antwoorden op de vragen die hij had. Halfweg januari is er dan nog ruimte voor een repliekje en op 16 februari valt definitief het doek.
Hoe dat zal vallen liet de kadi in zijn vurig betoog al hier en daar doorschemeren. En als we het bij het juiste eind hebben dan ziet het er sombertjes uit voor ons Jefke en zijn companen. Of het dossier nou plotseling weer verrijst uit eerdergenoemde as of niet.
Stay tuned.

Door Jan Portein.

Gebeurt zeg maar nooit in Koning Flipjesland. Dat een dagvod artikelen publiceert over een nog lopende rechtzaak. Om trial by the press te voorkomen. Schijnt bij onze zuiderbuurtjes zelfs bij wet geregeld te zijn. Nou zal niemand op zijn snuffer ervan gaan als de betrokken dagvoddenvullers evenwichtige stukkies schrijven, waarbij de standpunten van beide partijen een beetje netjes aan bod komen. Maar wat gebeurt er in de gulden sporenslag tussen Koenraad Kunnen cs en Sjefke Dockx cs? Journalistieke schildknapen van de met een bezwadderd verleden worstelende ridder Sjefke traden krijgshaftig voor hem in het krijt. In drie Belgische dagvodden van Alberto Giacometti-grutter Piet van Waeyenberge probeerden zij via een paar knoerten van artikelen naar aanleiding van de rechtszittingen op 20 en 30 oktober met denigrerende cq. defamerende stukkies tekst ridder Koenraad uit zijn harnas te tillen. Zonder de Heilige Schrift van de voddenjournalistiek te volgen, die ondermeer zegt dat hoor en tegenhoor dient te worden toegepast. Die muis zal nog een fikse staart krijgen. Hoe dit ook zij, afgelopen vrijdag werd wel twaalf maanden voorwaardelijk tegen Sjefke geëist en 10 maanden voorwaardelijk tegen zijn mede-ridders. Wegens het wegfrutselen van ettelijke meloenen en het de bietenberg opjagen van een gezond en veelbelovend bedrijf. Verder staat ze mogelijk ook een verbod van vijf jaar te wachten voor het uitoefenen van een leidinggevende functie. Om nog maar te zwijgen over de door Kunnen geëiste schadevergoeding van 6 meloen euro en de in totaal 3.185.000 euro die de oorspronkelijke financiers graag op hun bankrekening zouden zien bijgestort. Als alles gaat zoals het hoort valt eind deze maand de bijl. Ongeacht het brullen van de muizen van Piet. Stay tuned.

Door Jan Portein.

We kregen zojuist dit persbericht in onze digitale gleuf geduwd. Daarin worden een paar namen genoemd die in onze annalen synoniem zijn aan forse porties shit en ellende: Hans Noomen en Levi Dewaegenaere. Mocht u de prelude van deze affaire waarbij dat illustere duo betrokken is hebben gemist, dan verwijzen wij u met liefde naar de afleveringen 47 tot en met 49 van deze serie. Je zal aandeelhouder wezen. Stay tuned.

door Jan Portein.

Beetje pijnlijk misschien. Maar we zitten duidelijk in een periode van desintergratie. Sint Maarten heeft zich al uit de Randstad teruggetrokken en als Sinterklaas al zijn toevlucht moet nemen tot het rondrijden met een touringbus in gezelschap van een afgekloven grappenmaker of een huis binnenbanjert met de schuiten van een stucadoor onder zijn jurk weet je dat het einde nadert. Om nog maar te zwijgen over het afserveren van zijn zwartepieten. Nu we het toch over verkleedpartijen hebben. Hoe heeft Sinterklaas indertijd gereageerd toen de bekende Belgische logistiekeling Sjefke Dockx het lollig vond om als Adolf Hitler te verschijnen op een feestje? Is dat in het grote boek van Sint terechtgekomen en zo ja ging Sjefke daarvoor in de zak? Waarschijnlijk niet. Vooral gezien de laatste gebeurtenissen in de juridische veldslag tussen Sjefke cs versus Koenraad Kunnen cs. Op Black Friday (what's in a name, red.) brachten namelijk drie Sinterklazen en een schrijfpiet in het gerechtsgebouw van Hasselt hun eindoordeel uit over de onoirbare financiële strapatsen van Sjefke cs in de haaienvijver van EMC. Op het oog kwamen die er goed vanaf. De drie Klazen deelden dan wel geen marsepein en chocoladeletters uit, maar toonden zich uiterst mild door zich her en der onbevoegd te achten, sommige misdragingen onbewezen te verklaren en andere te lang geleden om nu nog af te straffen. Dat laatste kennen wij ook uit andere dossiers (1). Het houdt in dat als iemand je voor de kadi sleept en je de kans loopt veroordeeld te worden je tot ver achter de komma moet gaan om de rechtsgang te traineren. Uiteindelijk duurt alles dan zo lang dat voornoemde kadi vaak besluit, dat de zaak “in alle redelijkheid” te lang heeft geduurd om nog een straf uit te spreken. Het kost een paar centen, maar dan hep je wat. Maar goed, dit terzijde. Hoe liefdevol de drie Klazen hun cadeautjes ook hadden verpakt ze konden om één klacht niet heen. Sjefke en zijn makkers hadden op 24 februari 2012 het bedragje van 50.000 euro onttrokken aan de schamele tegoeden van EMC en geloof het of niet, maar daarvoor ging het trio voor schut. Of ze dat bedragje even wilden overmaken aan de curator. Schuldig dus, dat wel. Maar het ging niet om 50 roodjes. Het ging om een slordige tien meloen. Die komen weer aan de orde in hoger beroep. Nieuwe Klazen, nieuwe kansen. Stay tuned.

(1) Zie bijvoorbeeld de serie “Tussen premies en piraten”.

Door Jan Portein.

Het is een hardnekkig gerucht. Dat onze geliefde Levi Dewaegenaere zich met enige regelmaat danwel voorgoed in Dubai ophoudt. Was daar aanleiding toe?
Nou, in aflevering 52 dd. 26 november 2020 zetten wij een niet zo zuinig persbericht in de etalage. Daarin stond ondermeer dat Levi tegen een forse veroordeling was opgeblunderd. Wegens financiële laagstandjes. De schavuit ging tegen het vonnis in cassatie. Dat kost een paar centen, maar je koopt in ieder geval wat tijd om buitenpenitentiaire lucht op te snuiven en te kijken of er nog andere middelen zijn om aan een danse macabre te ontkomen. Zoals een enkele reis Dubai. Een reis die al heel wat onverlaten voor hem hebben ondernomen en van wie sommigen met een vooruitziende blik hun spaarvarken hebben ondergebracht in Myanmar. Maar zoals gezegd, het is een gerucht. Geen gerucht is de uitslag van de cassatie. Die is zo duidelijk als een volle maan bij een steenkoude vriesnacht. Levi kan het schudden. Nieuwsgierig? Lees en geniet. En stay tuned.

Door Jan Portein.

Als er eentje momenteel niet chill is, dan is dat Levi Dewaegenaere. Een van de boeven in deze serie. Hij blijkt namelijk op 28 januari jl. ernstig failliet te zijn verklaard. Bij dagvaarding. Ene mr. Goossens is tot curator gebombardeerd en wij willen hem bij deze van harte sterkte toe wensen bij het opduikelen van Levi's huidige verblijfplaats, want het is voor niemand uit zijn naaste omgeving duidelijk waar de gladjakker uithangt. Je zou bijna denken dat het gerucht waarover wij het hadden in aflevering 54 waar is. Dat onze Levi zich ophoudt in het crimivriendelijke Dubai. Hoe dan ook, aan bef Goossens de wonderschone taak om de achterover gedrukte meloenen (of liever wat daarvan over is), die de basis vormden voor het uitgesproken faillissement te achterhalen. Dat was overigens een rechtstreeks vervolg op deze uitspraak van het Hof van Cassatie op 1 december 2020. Daarmee verscheen naast de financiële ook nog een penitentiaire stip aan de horizon. Levi had namelijk nog wat jaartjes kerker tegoed. Zij het dat een deel daarvan voorwaardelijk was. Klinkt allemaal niet echt bemoedigend voor de schuldeisers, die ondermeer afkomstig zijn uit het land waar ooit Jezus met zijn aanhang rondzwalkte. Die hebben aangekondigd op zoek te zullen gaan naar de onderste steen. Wij wensen ze daarbij alle denkbare mazzeltov. Maar aangezien Levi mede dankzij zijn mentor Hans Noomen (1) de kunst van veni, vici, foetsie aardig onder de knie heeft vrezen wij het ergste. Stay tuned.

(1) Vervoegt u zich voor eerdere avonturen van Hanzepans bij onze zoekmachine.

Door Jan Portein.

Zo. Die is even hard binnengekomen bij Rafaël de Jongh, Anna Demeire, Jozef Dockx, Myriam de Raes, Els Dewolf, Natalie Opitz, Guy Buyst, Wilfried Gulix, Elza Castro, John Pareyn, Stijn Dirkx, Geert Doumen, Roel de Jongh, Bjorn Swennen,Tom Nijs, Joey Housen, Marc Adriaenssens, Luc Verslegers, Hanelore Hepenstrick, Raymond Boydens, Marc Deneire, Luc Deneire en Doriane Vandendriessche. Onder juridische begeleiding van bef Jos Driessen en befje Yasmine Driessen hadden ze jaar in jaar uit geprobeerd om met allerlei truuks hun in zijn eentje figurerende tegenligger Koenraad Kunnen in de poep te rijden. Onder het motto: als een zaak maar lang genoeg duurt is verjaring nooit ver weg. En als daarvoor een heel dossier moet verdwijnen, so be it (1). Om nog maar te zwijgen over uitlatingen tegenover de opeenvolgende kadi's, dat Koenraad Kunnen niet wel bij zinnen was, wel vier meloenen had uitgegeven om het potentiële beleggers met wijn en trijn naar de zin te maken en dat hij eigenaar was van het vuilspuitende Kleintje Muurkrant. Om eens wat bizarre voorbeelden aan te halen. Uiteindelijk viel dan op 30 maart jl. de bijl. Er bleef van alles wat de kongsie te berde bracht tegen Kunnen geen spaan heel. En dat maakt voor hem eindelijk de weg vrij om Raf de Jongh, voor de kadi te trekken. Wegens het niet betalen van een pakket aandelen EMC, op dat moment ter waarde van een kleine twee meloen euro (2). Als alles goed gaat komt daar dus nog een flink toefje aan rente bij. Vooral als Raf besluit om de zaak lekker op te rekken. Wat er ook nog gebeurt, wij zijn erbij. Stay tuned.

(1) Zie voor dit staaltje simsalabim aflevering 50 van deze serie. Kan je lachen.
(2) Voor de vuige rol die Raf in dit dossier heeft gespeeld verwijzen wij u met een warme gloed van verontwaardiging naar onze zoekmachine.