Letselschade (045)

Lijkt misschien zo. Maar als het ergens stil valt in een van onze dossiers wil dat niet zeggen dat er achter de coulissen niks gebeurt. Zo ook in dit dossier. Windmolens mogen dan energie opwekken, justitiemolens zitten wat anders in elkaar. Maar niet zeuren. Gisteren wisten wij ergens in de slagschaduw van de Belgische Vrouwe Justitia los te peuteren dat er weer een klein stapje is gezet in de civiele zaak versus de heren Dockx, Deprez en Raemakers. Zij worden ervan verdacht een joyeuze voorraad activa en goederen van EMC MI achterover te hebben gedrukt. Dit ten nadele van de aandeelhouders. Die ook nog met lodderig oog mochten toezien hoe EMC MI door voornoemde louche praktijken de bietenberg cq. montagne de betteraves opging. Nu dat kleine stapje. Op 14 februari 2020 is er een zitting gepland waarbij de termijnen worden vastgesteld waarop beide partijen hun visie op papier moeten hebben gezet en de pleitdatum wordt vastgelegd. Toegegeven, een stapje waarvoor een smurf zich zou schamen. Maar hoe dit ook zij, 2020 zal voor de verdachten er toch wat dreigender uitzien dan 2019 en zeker geen aanleiding vormen om zich tijdens een feestje als Adolf Hitler te manifesteren (1). Of misschien juist wel. Want de wereld van jongleurs is voor anesthesisten met een psychiatrische knobbel (2) misschien te doorgronden, voor ons is dat een stuk moeilijker. Daarom houden we het simpel: vol verwachting klopt ons hart. Ook al zit de bisschop van Mira al lang en breed uit te blazen aan de Turkse Rivièra en zijn de hartsvrienden van Sylvana Simons afgeschminkt. De 14de februari weten we weer wat meer. Stay tuned (JP).

(1) Vgl. in dit verband het optreden van Sjef Dockx tijdens een gekostumeerd bal, zoals beschreven in aflevering 43 van deze serie.
(2) Vgl. in dit verband het optreden van de ook al van louche laagstandjes verdachte Raf de Jongh, zoals beschreven in aflevering 32 van deze serie.