Letselschade (048)

Door Jan Portein.

Het wordt er meestal niet beter op. Als je zaken doet met graaiers zonder grenzen. Daar moet avontuurlijk ondernemer Levi Dewaegenaere ook achter zijn gekomen toen hij de Waegener Group op de weg zette om Koenraad Kunnen's revolutionaire cTreatment uit te venten. In het begin leek het misschien nog wat. Maar bij de entree van figuren als Hendrik van den Hombergh (rip) en DNB-hotemetoot Jan Hovers, met in de back-seat geklofte jongens als Hakkelaar-belegger Henk van de Meene, Woutje van Loon, Rini in 'tVeld en andere toplieden uit het toenmalige Amsterdamse wereldje liep het al stevig uit de klauwen (1). Daarna begon de Antwerpse logisticus en Hitler-performer Jef Dockx zich steeds nadrukkelijker in Levi's Umwelt te manifesteren. Jef was ooit tot aan zijn schouderbladen betrokken bij het schandaal rond de Superclub. Een videoketen waarin zwart geld werd rondgepompt en die in de tweede helft van de jaren negentig met veel lawaai de bietenberg opging. Net als veel later de vehikels die Jef en Levi op de wereld hadden geschopt om langs illegale weg alsnog Koenraad Kunnen's uitvinding wereldwijd op de markt te smakken. Let wel: ten eigen bate. De rechter doet binnenkort uitspraak daarover en om nou te zeggen dat Jef en zijn kompanen er goed voor staan, nou nee. Maar dit terzijde. Terug naar Levi. Die had namelijk niet stil gezeten na zijn verliespartij met Jef. De schoorsteen moet CO2 uitstoten. En de brandstof daarvoor verwierf hij via de in de vorige aflevering opgevoerde Urban Capital Property Development.

Binnen die context werkte hij samen met ene Frank Slaets. Een avontuurlijk ondernemer met Israëlisch-Russische kennissen uit sombere sferen die samen met zijn mafiose gabber Riccardo Fanchini aka Marian Kozina jarenlang een wasstraat runde om meloenen flappen uit irreguliere handel in de breedste zin des woords en een BTW-carroussel die door vodka werd aangedreven te beleggen in vastgoed. Ondermeer in België. Niet alleen in een villa in Schilde (!), maar ook via ondernemingen die aktief waren op dat terrein en waar Levi's Urban Capital de vinger aan de bloedbaan hield. Het onderzoek van David Mapley bracht aan het licht, dat het daar niet bij bleef (2). Urban Property onttrok namelijk ook pecunia aan die ondernemingen en sluisde die door naar Slaets (3). Conclusio: Urban Property maakte zelf ook deel uit van voornoemde wasstraat. Mede dankzij, al dan niet bewust, het volledig gebrek aan toezicht van de zijde van Luxemburg Fund Partners cq. Alter Domus Management Company. Geen wonder dus dat Mapley's rapport de nodige internationale eilie teweeg bracht en hij bezoek kreeg van de vuilnisman. Stay tuned. 

(1) In het bosrijke Schilde slaat nog menig blaadje opgewonden aan het ritselen bij het horen van Woutje's naam.
(2) Zie voor Mapley's onderzoek aflevering 47.
(3) Zie voor Frankieboy ook het artikeltje "Zelfde truc, zelfde tijd" dd. 27/11/2003.