Letselschade (053)
door Jan Portein.
Beetje pijnlijk misschien. Maar we zitten duidelijk in een periode van desintergratie. Sint Maarten heeft zich al uit de Randstad teruggetrokken en als Sinterklaas al zijn toevlucht moet nemen tot het rondrijden met een touringbus in gezelschap van een afgekloven grappenmaker of een huis binnenbanjert met de schuiten van een stucadoor onder zijn jurk weet je dat het einde nadert. Om nog maar te zwijgen over het afserveren van zijn zwartepieten. Nu we het toch over verkleedpartijen hebben. Hoe heeft Sinterklaas indertijd gereageerd toen de bekende Belgische logistiekeling Sjefke Dockx het lollig vond om als Adolf Hitler te verschijnen op een feestje? Is dat in het grote boek van Sint terechtgekomen en zo ja ging Sjefke daarvoor in de zak? Waarschijnlijk niet. Vooral gezien de laatste gebeurtenissen in de juridische veldslag tussen Sjefke cs versus Koenraad Kunnen cs. Op Black Friday (what's in a name, red.) brachten namelijk drie Sinterklazen en een schrijfpiet in het gerechtsgebouw van Hasselt hun eindoordeel uit over de onoirbare financiële strapatsen van Sjefke cs in de haaienvijver van EMC. Op het oog kwamen die er goed vanaf. De drie Klazen deelden dan wel geen marsepein en chocoladeletters uit, maar toonden zich uiterst mild door zich her en der onbevoegd te achten, sommige misdragingen onbewezen te verklaren en andere te lang geleden om nu nog af te straffen. Dat laatste kennen wij ook uit andere dossiers (1). Het houdt in dat als iemand je voor de kadi sleept en je de kans loopt veroordeeld te worden je tot ver achter de komma moet gaan om de rechtsgang te traineren. Uiteindelijk duurt alles dan zo lang dat voornoemde kadi vaak besluit, dat de zaak “in alle redelijkheid” te lang heeft geduurd om nog een straf uit te spreken. Het kost een paar centen, maar dan hep je wat. Maar goed, dit terzijde. Hoe liefdevol de drie Klazen hun cadeautjes ook hadden verpakt ze konden om één klacht niet heen. Sjefke en zijn makkers hadden op 24 februari 2012 het bedragje van 50.000 euro onttrokken aan de schamele tegoeden van EMC en geloof het of niet, maar daarvoor ging het trio voor schut. Of ze dat bedragje even wilden overmaken aan de curator. Schuldig dus, dat wel. Maar het ging niet om 50 roodjes. Het ging om een slordige tien meloen. Die komen weer aan de orde in hoger beroep. Nieuwe Klazen, nieuwe kansen. Stay tuned.
(1) Zie bijvoorbeeld de serie “Tussen premies en piraten”.