dinsdag 12 augustus-2008
Al snorkelend door de internetzee bump je nog wel eens tegen wat vuiligheid aan. Zo kwamen we erachter dat de nationale giftshop van minister Koenders, aka Bilderbert, jaarlijks wat poen overmaakt naar Freedom House. Een Amerikaans instituut dat in de gaten zegt te houden hoe het met de democratie gesteld is in landen die je niet zo gauw in je vakantieplanning zal opnemen. Nou is Bilderbert een minister zonder portefullie, dus het gaat niet om al te grote bedragen. Maar zo'n tonnetje per jaar aan een NGO die wiemelt van de rechtse ballen en innige contacten onderhoudt met de CIA en het State Department vinden wij - hopelijk met instemming van de rechtbank in Den Bosch - een tonnetje teveel.
Wat doet dat Freedom House eigenlijk? Nou, het ondersteunt bijvoorbeeld al jaren de Media Support Center Foundation (MSCF), die tussen 2003 en zeg maar tot eergisteren werd gesupervisord door John MacCain. Ja die. Zijn Foundation ondersteunt de vrije pers in moeilijke landen. Nou zitten wij toevallig door frequente bezoeken van de deurwaarder ook heul erg krap. En wat het vrije woord betreft leven wij in een steeds moeilijker land. Maar we geloven niet dat wij in aanmerking komen voor een subsidie van suikeroom MacCain. Nee, die zoekt een land uit als pakembeet Kyrgizie. Lekker dicht tegen West-China aan, waar recentelijk Paul Rosenluller nog rondwaarde om te kijken of de Oeigoeren nog een beetje lekker in hun vel zaten met al die nieuwe Han-buurtjes om zich heen. Nadat de salongroene Paulus aan zijn stutten had getrokken werden aan de grens ineens zestien Chinese politieagenten opgeblazen. Maar voor zover we konden waarnemen was er geen oorzakelijk verband.
Hoe dit ook zij, in allerlei kritische artikelen over de aanwezigheid van Freedom House en MacCain's MSCF in Kyrgizie kwam naar voren, dat ze daar met een wel zeer merkwaardige meccanodoos aan de democratie zaten te sleutelen. De nou niet als topdemocraat bekend staande Akayev werd door MacCain en zijn makkers namelijk zwaar gepamperd. Moest ook wel, want er was in Kyrgizie een Amerikaanse luchtmachtbasis gevestigd in verband met de pogingen om het aanpalende Afghanistan plat te democratiseren. En een navenant deel van de poppy-oogst veilig over te brengen naar Turkije. Bovendien zitten er in de wijde omgeving interessante wannahaves in de grond. En om derwille van het smeer likt de kat zijn jongeheer. Hoe dat verder afliep? Lees de volgende aflevering. Stay tuned.

donderdag 14 augustus-2008
Tegelijkertijd met de komst van supervisor John MacCain arriveerde bij Freedom House ook een nieuwe directeur: James Woolsey. Geen onbekende in onze kolommen. Oud baasje van de CIA. En die verscheen niet voor niks ten tonele. Want Freedom House en MSCF konden de Kyrgizische president Akayev pamperen tot het pak leeg was, hij begon steeds meer te eikelen over de Amerikaanse vliegbasis op zijn grondgebied. En AWACS-vliegtuigen kwamen er niet in. Daar zou hij in Schinveld de handen voor op elkaar krijgen, maar in Washington waren de druiven zuur. Kwam nog bij dat vriend Akayev minder vriendelijke maatregelen nam tegen de mohammedaanse scherpslijpers van de Hizb-ut-Tahrir. Een club die zijn geloofsgenoten in Tsjetsjenie met raad en daad ondersteunde. En daarvoor gefinancierd werd door Freedom House. Dus ook een beetje door ons, via de giftshop van Bilderbert Koenders. Allemaal geo-polletiek. Hebben wij geen verstand van.
Hoe dan ook Akayev werd een pain in the ass. Hij moest dus als het effe kon de berm in. Met vereende krachten werden in 2005 vrije, zij het nogal slordig verlopende verkiezingen uit de grond gewrongen. Mede dankzij het door MacCain en Woolsey opgezette Independent Printing House, dat al het verkiezingsdrukwerk verzorgde. En wat denk je? Plotseling ontbloeide daar de Tulpen Revolutie. In navolging van de Oranje in Oekraine en de Rozen in Georgie. Net de Keukenhof, maar dan anders. Akayev nam de kuierlatten naar een dacha in de buurt van Moskou. Dus, zou je dan denken als eenvoudige boerenleut, hieperdepiep voor Kyrgizie. Free at last. Ja doei. Er kwamen een stel ouwe commies aan het roer, die van democratie net zoveel kaas hadden gegeten als een kameel van vanilleijs. Maar ze waren voor de oorlog in Irak en de vliegbasis mocht blijven. Dus iedereen helemaal blij. Inclusief Bilderbert en... Mabel, prinses Marmot op de erwt. Want haar Open Society Institute had ook een flink partijtje meegetoeterd in het Freedom House concert. Echte VOC-ers. Waar wat te scharrelen en te etteren valt ten behoeve van onze geldbuidel daar zijn we bij. Stay tuned.

vrijdag 15 augustus-2008
Niet zo lang geleden vroeg de Turkse academicus Fetullah Gulen een groene kaart aan in het land van de onbegrensde mogelijkheden, waar hij al sinds 1998 verbleef. Werd Fetullah geweigerd. Op grond van de duistere activiteiten van zijn stichtingen, koranscholen en bedrijven in leuke landen als Oezbekistan, Azerbeidjan, Kazakstan en... Kyrgizie, waar ook Turks wordt gesproken of een analoog koeterwaals. De zeer gevulde Fetullah ontplooide die activiteiten via de naar hem genoemde mohammedaanse beweging en zijn indrukwekkende tentakels binnen onderwijsinstellingen, vakbonden en media. Daar gaat natuurlijk nogal wat poen in zitten en om nou alles uit eigen zak te betalen gaat wat ver. Dus zocht en kreeg hij financiele steun bij andere rijke jongens en meisjes in Turkije, Saoedi-Arabie, Iran en volgens het Amerikaanse OM naar alle waarschijnlijkheid ook bij de CIA. Daarmee traden de OM-beffen in de voetsporen van hun Turkse collega's, die Gulen beschuldigen van anti-seculiere manipulaties, en de snorders van de Russische geheimedienst.
Merkwaardig dat de CIA een Turkse fundamentalist een financieel kontje geeft en in Afghanistan en Iran alle baarden wil millimeteren? Niet echt. Het gaat om de olie en gas van Centraal Azie. En daar moet met alle middelen de invloed van die kutrussen en die kutchinezen worden teruggedrongen. Desnoods met hulp van Fetullah Gulen. Het is dus geen mirakel dat een aantal Amerikaanse prominenten de aanvraag van zijn groene kaart ondersteunde. Onder wie oud CIA-snuffelaar George Fidas, de vroegere Amerikaanse ambassadeur in Turkije Morton Abramovitz en de voormalige onderdirecteur van de CIA Graham Fuller. En wel wel, laat diezelfde Graham nou deel uitmaken van Sibel Edmonds' sterrengalerij (1). Een galerij vol stinkend rijke luitjes die betrokken waren en zijn bij de internationale handel in nucleaire, hallucinaire, en chemo-biologische rotzooi en het witwassen van de opbrengsten. Geen vierderangetjes als Holleeder of Paja, maar de echte jongens.
Een andere leuke lidmaat van Sibel's galerij is ene Enver Yusuf Turani. Net als Gulen sinds 1998 woonachtig in de VS. In 2004 werd Enver op Capitol Hill onder toeziend oog van Bush en Gulen verheven tot premier van een nieuwe natie, die sindsdien alleen is erkend door de VS: Oost-Turkestan. Oftewel de Chinese provincie Xinjiang, waar Paul Rosenluller onlangs de daar thuishorende Oeigoeren... maar dat weet u al. Wat daar nog meer thuishoort? De Eastern Turkestan Islamic Movement. Door de VN gebrandmerkt als een terroristische organisatie. Gestiekt en ondersteund door de directeur van het Flying Circus en de Taliban. Plus de heren Gulen en Turani en hun vrienden bij de CIA. Kan u het nog volgen? En maar zeiken over Tibet. Maar weet zo'n Van Muiswinkel veel.

(1) Zie voor meer achtergronden hierover de informatie van onze zoekmachine, speciaal de artikeltjes cryptisch (2) en (3)

woensdag 20 augustus-2008
Voormalig Freedom House-supervisor John MacCain ontwikkelde niet alleen subversieve, tegen China gerichte activiteiten in Kyrgizie. Nee, nee. Hij bemoeide zich ook intensief met de ontwikkeling van de tegen Rusland gerichte democratie in Georgie. Het land van de in Amerika opgeleide president Mikhail Saakashvili en zijn Zeeuws Meisje. Johnnyboy werd daarbij geadviseerd door ene Randy Scheunemann. Een man die graag van twee of meer walletjes vreet. Onlangs werd namelijk naar buiten getild dat vriend Randy via diens vehikel Orion Strategies in Washington ook lobbiede voor... Mikhail, de stropdassenverdelger. Om de VS en de EU te bewegen Georgie op te nemen in de NATO en militaire steun te verlenen bij de herovering van de afgescheiden provincies Zuid-Ossetie en Abchazie. En Randy deed dat niet voor de kat zijn voortplantingsorgaan. Sedert 2004 streek hij daarvoor bijna 900.000 dollar op. Conflict of interest? Ja, en? Goed, het ministerie van Justitie gaat nu na of ie wat poen heeft laten wapperen bij een hele file senatoren. En hoe het nou zat met een reeks van snoepreisjes die hij organiseerde naar Georgie voor allerlei invloedrijke jongens en meisjes, inclusief MacCain. Maar gezien de huidige ontwikkelingen in Tbilisi en omgeving en het "buitensporig geweld" van die klotenrussen zal dat onderzoek wel met een noodgang de berm in worden gereden.
Overigens was meneer Scheunemann al eerder betrokken bij het gewapenderhand verbreiden van de democratie in landen die belangrijk zijn voor de levering van olie en gas aan de beschaafde wereld. Zo was hij bijvoorbeeld medeverantwoordelijk voor de planning om Irak te transformeren in een permanent bezet Amerikaans wingewest. Is nog under construction, maar de prospects are good. Vooral als MacCain de volgende president wordt.
Die heeft zich namelijk al uitgesproken voor het bezet houden van Irak en heeft vandeweek nog geroepen dat wij allemaal Georgiers zijn. Nee, geen Berlijners. Georgiers. Gekker moet het toch niet worden. Stay tuned.

zondag 24 augustus-2008
Wat die Saakashvili bezielde toen ie ineens zijn troepen Zuid-Ossetie liet binnenhobbelen, mag Jezus weten, maar het werd een formidabele zeperd. Ondanks al die wijze lessen van Amerikaanse en Israelische instructeurs. En ondanks al die moderne spulletjes die de vechtgenoot van Zeeuws Meisje in de jaren na de Rozenrevolutie stiekempjes waren toegestopt zonder dat ie jarig was. Soms werden ze zelfs aangevoerd met dezelfde CIA-toestellen waarmee de beruchte baardvluchten (1) werden uitgevoerd. Dus dan moet je er wel heel goed opstaan in onze vrije wereld. En dat was ook zo.
Om de Russische invloed in het olie- en gasrijke gebied rond de Kaspische Zee verder in te deuken achtte de Bushbende in Washington het nuttig om de in Amerika opgeleide Saakashvili het presidentschap van Georgie te bezorgen. Binnen dat kader werd de Georgische lawaaipapegaai in de lente van 2003 naar Belgrado gedirigeerd. Samen met een stel veelbelovende Georgische studenten van de door de VS via Saakashvili's Georgian Liberty Institute gesponsorde Kmara-beweging. Om daar te ouwenelen met luitjes van Otpor. Ook al een door Washington gesponsorde club van jeugdige activisten die het vreedzame voorwerk hadden verricht bij de uitdrijving van Milosevic.
Door wie werd dat Georgische studiereisje betaald? Door een van de foundations van miljardair George Soros, die elke ochtend zo'n heerlijke mix blendert van democratie en eigenbelang. En wie was daarbij zijn rechterhand? Juist. De toen samen met prins Johan Friso door de tornado Klaas geteisterde Mabel Wippe Smit. Onze Balkan-expert bij uitstek, die er met haar snuffer bij stond toen het besluit viel om Servie plat te democratiseren (2).
Een half jaartje daarna was het raak. Saakashvili pleegde een rozenrooie coup. Volop gesteund door met name drie organisaties: John MacCain's Freedom House, Mabel's Open Society Foundation en... de Amerikaanse National Endowment for Democracy. Het subversieve vehikel van Paula Dobriansky, de heldin van de Tibetaanse Lama's (3). Een supertrio zogezeid.
Na de machtsovername werden de nieuwe president en zijn gevolg tot 2005 financieel overeind gehouden door het baasje van de inmiddels tot prinses van Oranje verheven Mabel Wippe en bijdragen uit de kas van de United Nations Development Program. Daarna konden ze blijkbaar zichzelf bedruipen. Saakashvili bestreed de corruptie ondermeer door een heel bosje familieleden op belangrijke posten te zetten en benadrukte zijn democratische gezindheid door demonstraties van politieke tegenstanders niet met rozen maar met scherp uit elkaar te jagen. Onderwijl moderniseerde hij het Georgische leger om de afgescheiden provincies Zuid-Ossetie en Abchazie te heroveren en zocht daarvoor steun bij Jaap de Hoep en consorten in Brussel. Een paar weken geleden dacht hij dat het moment was gekomen. De Ruskies staken daar een stokje voor. De westerse wereld riep schande, maar deed niks. Maar wat wil je als je zelf achter de afscheiding van Kosovo gaat staan, onder valse voorwendsels Irak platbrandt, Afghanistan naar de kloten helpt, de Palestijnen achter een muur laat verdwijnen, martelingen en ontvoeringen rechtmatig verklaart etcetera etcetera. Dan heb je moreel geen poot om op te staan. Dan moet gewoon je bek houden. Stay tuned.

(1) In intellectuele kringen ook wel rendition flights genoemd.
(2) Zie vooral de jammiejammie-serie Mabeltje in de Follow-up rubriek.
(3) Zie voor Paula de serie "Retteketet, nieuws uit Tibet".

dinsdag 2 september-2008
Ja hoor, gingen we weer. Een discipel van Zijne Heiligheid Peter d'Hamecourt liet ons gisteravond in het Journaal een durrep in Zuid Ossetie zien. Zag er slecht uit. En dat kwam volgens hem omdat de Ruskies het onlangs in puin hadden geschoten, leeggeroofd en geswifferd van etnische Georgiers, die daar altijd hadden gewoond. Geen woord over die grootsmoel uit Tbilisi die de heibel was begonnen en zelfs met clusterbommem had gestrooid. Soit. Om zijn boodschap een extra zetje te geven voerde onze discipel ter plekke een uitgemergelde mevrouw van Human Rights Watch ten tonele. Maar jammer nou, hij vertelde er niet bij, dat Human Rights Watch een joint venture is van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en George Soros, de baas van prinses Mabel van Oranje-Wippe. Samen met de Amerikaanse elite hebben die ooit een Europees idee op dat gebied geannexeerd en een formule in elkaar gehangen hoe die mensenrechten eruit moeten zien. En daarmee een morele stok gevonden om domme landen op hun flikker te geven. Vooral landen waar wat te halen valt natuurlijk. Stel dat de Lappen de cultuur hebben ontwikkeld om achter in de iglo hun wijf stelselmatig af te rossen, dan zullen ze geen briefje van oom Soros' elitaire mensenrechtencluppie krijgen. Maar owee als die Lappen dagelijks over een oliebel blijken te arren. Dan moet je eens kijken wat er gebeurt.
Een echte gabber binnen Soros' NGO-heelal vol goeie doelen en rijke opbrengsten is Morton I. Abramovitz, die in deel 3 van deze saga ook al voorbijkwam (1). Geen onbekende in Nederland, die Mort. Zo schreef hij samen met George en nog een stel humanitaire rakkers indertijd een brief op poten aan De Volksfiets. Uit verontwaardiging over de behandeling van prins Johan Friso's verloofde (2). Verder is Mort een drijvende kracht achter de International Crisis Group (ICG). Een NGO van Soros met een Nederlands tintje, want daar zit Wim Kok in. De man die na zijn nederlaag bij Srbrenica zijn zoete troost zocht bij de Shell en de ING en in ICG-verband af en toe oud-generaal Wesley Clark ontmoet. De man die na Srbrenica verantwoordelijk was voor het humane bombarderen van Servische burgerdoelen (3). Nu lullen ze dus samen over crisissen bij een hap en een slok. Slok? Slok? Moeders, hebben we nog ergens bier? Stay tuned.

(1) Morton leidde als ambassadeur in Turkije zijn opvolger Graham Fuller op. Graham staat in de sterrengalerij van Sibel Edmonds en hoort ook thuis in de verhalen van Huseyin Baybasin.
(2) Zie de adembenemende serie Mabel Wippe-Smit op onze Followup-site.
(3) Idem.

maandag 8 september-2008
Het Georgische stropdassenmonster heeft gisteren voor de Tsjechische teevee weer eens toegeslagen. Hij kondigde aan dat Moskou meer clustershit kan verwachten. En niet alleen van hem, maar bijvoorbeeld ook op de Krim. Een stukkie Oekraine, waar net als in Zuid Ossetië en Abchazië een hele stoot luitjes met een Russisch paspoort rondhobbelt en de Russische Zwarte Zeevloot nog steeds voor anker ligt. En de man van Zeeuws Meisje kan het weten. Hij heeft namelijk net bezoek gehad van Dart Vader Cheney en Jaap de Hoep heeft beloofd dat ie 15 september naar Tbilisi komt. Voor het aanbieden van een pak NATO-stropdassen en een voorraadje Brusselse kermis.
In Washington waart inmiddels het gerucht rond dat onze Georgische bokito Stingers krijgt.
Dat zijn van die buisjes, die je op je schouder legt en waarmee je dan hittezoekende raketten kan afvuren op alles wat toevallig in de omgeving rondvliegt. Van Russische choppers tot zeemeeuwen. Werden in de jaren tachtig dankzij de inzet van Mort Abramovitz, later de warme vriend van prinses Mabel Oranje-Wippe, ook geleverd aan de jongens van Osama in Afghanistan (1). Ook toen al om - samen met Sylvester Stallone - op Russische choppers te schieten. Bij gebrek aan zeemeeuwen. Change? Welke change?
Trouwens, daarmee zijn we er nog niet, want George Sores, het baasje van prinses Mabel Oranje-Wippe, is samen met Randy Scheuneman aan het lobbyen in Washington (2). Zij zouden graag zien dat de Bushboys cq. de firma MacCain & Palin Ltd. de tot de Russische Federatie behorende islamitische landjes Ingusetië, Dagestan en Tsjetsjenië erkennen als zelfstandige naties. Net als een paar jaartjes geleden gebeurd is met Xinjiang aka Oost-Turkistan. Krijgen ze hun eigen regerinkje in ballingschap. En als dan ooit in hun landjes de gelegenheid zich voordoet, dan nemen ze via een Anjer-, respectievelijk Gerbera- en Seringenrevolutie, de boel over en maken er een paar mooie democratietjes van. Vervolgens halen oom Sores, zijn Nederlandse directrice en zijn Carlyle-kornuiten de boel leeg. En mochten die kut-islamieten zich onverhoopt daartegen verzetten, dan krijgen ze een Bagdadbehandeling. Zo ziet de globale planning eruit. Zou zo’n Johan Friso nou weten waar zijn vrouwtje allemaal mee bezig is? Kan iemand hem eens bellen? Bij voorbaat.

(1) Zie voor meer over Mort aflevering 3 en aflevering 6 va deze serie op onze onvolprezen Followup-site.
(2) Zie voor Randy aflevering 4 van deze serie. Voor meer versnaperingen over Soros raden we u aan onze eigen zoekmachine te hanteren.

zondag 16 november-2008
Heeft die Misha Saakashvili effe mazzel gehad afgelopen zomer. En in wezen zijn Zeeuws meisje ook. Want wat zei czar Vlad I op 12 augustus tegen supersmurf Sarkozy, toen die namens de EU om een wapenstilstand in Georgie kwam vragen? Het volgende:
'Ik ga Saakashvili aan zijn ballen ophangen".
Nou kennen wij noch uit eigen ervaring noch uit medische encyclopedia het precieze effect van deze nogal rigoureuze houdbaarheidstest van testikels, maar gezond kan het nooit wezen. Sarko geloofde zijn oortjes niet en vroeg:
"Gaan jullie hem ophangen?"
Poetin: "Waarom niet? De Amerikanen hebben Saddam Hoessein toch ook opgehangen?"
Sarko: "Ja, maar je wilt toch niet eindigen als meneer Bush?"
Poetin: "Ah, daar heb je een punt".
Dankzij Sarko bleef Misha dus in het bezit van zijn trouwattributen. En normaliter zal niet alleen de Georgische grootsmoel daar content me zijn geweest. Zijn Zeeuws meisje moet normaliter ook de rozen hebben zien bloeien. Overigens was Vlad nog bescheiden, want vriend Misha acteerde uiteraard niet op eigen houtje toen hij zijn hordes al clusterend Zuid-Ossetie liet binnenvallen. Ouwe zakken als John McCain en George Soros hadden hem de weg gewezen (1). En als je diep in ons hart kijkt hadden we die ook wel eens willen zien bungelen aan hun Olympische onderdelen. Toch eens effe bellen met het Kremlin. Nooit geschoten, nooit een bal.

1. Voor de rol van deze heren in het Georgische drama zie eerder afleveringen van deze serie.

donderdag 15 april-2010
De titel van deze serie heeft net zoveel te maken met vrijheid als de hersenspinsels van Mozart Wilders of die van Papi Berlusconi. Wie deze serie tot zich heeft genomen via onze Followupsite weet dat.
Bovengenoemd spookslot herbergt namelijk dracula's als John MacCain, James Woolsey en Mort Abramovitch, die hun lieflijke werkzaamheden jaar in jaar uit vooral hebben kunnen voortzetten dankzij de vorstelijke bijdrages van George Soros' bloedbank, waarvan de administratie zo keurig wordt bijgehouden door prinses Mabel Oranje-Wippe Smit.
Wat die werkzaamheden zijn? Het voeren van een stille geopolletieke oorlog met de Ruskies en de Nachwuchs van Mao. Niet ergens achter in de Karpaten, maar in de woeste gebergtes tussen het Russisch-Chinese trapveldje en dat van de door Mohammed geïnspireerde jongens. Met als inzet de oliebeker met de grote oren en de ook niet te versmaden verwarrende middelenschaal. Kortom, poen. Veel poen. Het woord achter de vrijheid. De vrijheid van Freedom House.
Daartoe is in Kyrgizië na president Akayev (2005) nu ook zijn opvolger Bakiyev uit zijn stoel gewrikt. Beide heren dachten de Amerikaanse luchtmachtbasis Manas dicht te kunnen gooien. No way Calvé. Die basis is van enorme betekenis voor het op gang houden van het sabelzwaaien in Afghanistan ten behoeve van de delfstof- en drugswinning en de begeleiding van opstandige islamitische rekels, die bereid zijn desnoods tijdelijk in de ganzenpas van Obambam te lopen (1).
Inmiddels heeft de Kyrgizische interimleider Roza Otanbayeva al verklaard dat de leaseovereenkomst voor Manas zal worden verlengd en uitgebreid. Diezelfde Roza pleitte in 2005 voor een nauwere samenwerking met de buitenlandse financiers van de anti-Akayev coup: haar "vrienden van het Freedom House". Omdat die verrekte ouwe commie Bakiyev de verkiezingen won ging de geplande Roza-revolutie toen niet door. Maar naar het zich laat aanzien, nu wel. Al zal dat niet zonder slag of stoot gaan. Manneke Medvedev heeft al een Kyrgische burgeroorlog in het vooruitzicht gesteld. Maar ach, een oorlogje min of meer doet er niet zoveel toe. Polletiek is oorlog. Stay tuned.

(1) Vgl. de heer Abdalmalek Rigi, directeur van de Iraanse terreur-BV Jundullah, die op weg was naar Manas voor een warm gesprekje met Richard Holbrooke, toen hij door smurfen van de Iraanse speurneuzendienst bij het kraagje werd gepakt. Naar eigen zeggen had hij eerder in deze eeuw ook al eens Jaap de Hoop Scheffer een pakkerd gegeven. Jammie.

woensdag 13 oktober-2010
@&%$+*%!. Oftewel fuck! Heeft die Roza Otanbayeva met hulp van haar gappies bij Freedom House en de bloedtransfusiedienst van George Soros, het baasje van onze Yab Yum-prinses, Kyrgizië de eerste democratische verkiezingen bezorgd, wat denk je wat er gebeurt? Kiest dat domme volk in grote getale voor een stel groeperingen die pro-Moskou zijn. En bovendien een sterke leider prefereren boven een Poolse of Haagse landdag. Daar gaat je goeie geld. Komt bij dat Roza als ad interim al had toegezegd dat de Amerikaanse vliegbasis Manas open zou blijven. Vooral door het platschieten van allerlei konvooien op de Pakistaans/Afbaardse grens van vitaal belang voor de aanvoer van allerlei spulletjes die nodig zijn om de oorlog in Kabul en omstreken op gang te houden en de hero en hash naar het westen te transporteren.
Dat lijkt nu weer op de tocht te komen staan en om de lifeline voor je nering via Bahrein te laten lopen is een optie, maar geen aangename. De enige hoop van Roza en haar Amerikanski's is gevestigd op de kakelverse politieke partij van Omurbek Babanov. Een steenrijke zakenpief, die nog niet heeft beslist bij welke kliek hij zich aansluit. Laten we samen bidden. Want een tweede Oekraine willen we niet meemaken. Stay tuned.

vrijdag 26 augustus-2011
Gisteren zeiden we het nog. Dat er in Rusland "zomaar" een lente uit de grond kon worden gestampt met hulp van Al Schijthuis (1). Wat zegt supervisor John MacCain van Freedom House gisteren? Dat landen als Rusland en China democratie nodig hebben. Net als Libië heeft.
Nou is dat laatste een nummertje nat dromen. Want zelfs al zou het door de NATO te land, ter zee en in de lucht gesteunde zootje ongeregeld de shop van de firma Khadaffi & Sons sluiten, dan is er nog niet meteen een democratisch gekozen regering aan het bewind. En gezien de frivole gebeurtenissen in de buurlanden zal dat nog wel effies duren ook. Heel wijselijk heeft het verzet in Syrië voor een dergelijke ontwikkeling gepast. Geen westerse hulp, geen NGO's als Freedom House over de vloer. Jammer, want ook Assad heeft een alleraardigste olie- en gaswinkel.
Voormalig presidentskandidaat Mac Cain heeft trouwens niet alleen oog voor de bodemschatten van al die armzalige landen. Kwootje:
"de leefomstandigheden van de mensen daar zijn zo belabberd, dat ze eigenlijk onmiddellijk in opstand moeten komen".
Als ie serieus is, dan zouden we hem graag ook die boodschap willen horen boeren in de slums van zijn eigen Amerikaanse steden. Net als zijn Britse echoput Cameron, die kennelijk niet wist dat maar 1 op de 10 gezinnen in de Londense achterbuurten over een beetje fatsoenlijke wc beschikt.
Maar pragmatisme troef bij dit soort gasten. Zo was Mac Cain samen met andere gretige Amerikaanse volksvertegenwoordigers in augustus 2009 nog op bezoek in Libië. Hij braakte bij die gelegenheid dat Khadaffi het nodige Amerikaanse wapentuig mocht verwachten, inclusief helicopters. Omdat ie zo netjes in de ganzenpas liep bij het bestrijden van Caveman's Al Schijthuis. Enige voorwaarde was wel dat de tentbewoner zijn voorraadje hoog verrijkt uranium ter verdere behandeling naar Rusland zou sturen.
Dat laatste duurde wat langer dan voorzien, omdat Khadaffi een zeperd kreeg van de ook als een echte democracy-lover bekend staande Donald Trump. Maar na weken diplomatiek touwtrekken werd het stralende pakketje geheel volgens afspraak bij Putin in zijn binnenzak gestoken. Ondanks het open doel gaf de democrazy Mac Cain toen geen kik over het dictatoriale Libische bewind. Dat kwam pas toen de kolonel begon te mekkeren over het invoeren van een door goudstaven gedekte Afrikaanse munt en het afschaffen van de dollar als betaalmiddel in de olie- en gasnering. Eerst de winst dan de moraal.
Moeten de Ruskies en Chinezen uitkijken? Zou het maar doen. Stay tuned.

dinsdag 18 februari-2014
Waar eilie is, is de Amerikaanse senator John MacCain. Communistenvreter avant et après la lettre, die zich zowel in Syrië als in Oekraine recentelijk met luitjes vertoonde, die je niet graag zou willen uitnodigen op je bruiloft. Om ons te beperken tot Oekraine: daar stond Johnny in Kiev op 13 december jl. zij aan zij met de neo-nazistische leider Oleh Tyanhybok. Ter gelegenheid van de permanente demonstratie tegen de democratisch gekozen regering. En hield een houd-er-de-moed-maar-in-babbel voor de verzamelde meute op het Maidanplein, die netjes onder controle werd gehouden door sombere leden van Azatlyk. Een cluppie Krimtartaren die speciaal voor die gelegenheid effies terug waren uit Syrië, waar ze al een tijdje lekker aan het jihadden zijn. Maar wist Johnny veel.
Ruim twee weken later, op 1 januari 2014 organiseerde de Oekraiense Partij voor de Vrijheid een demonstratie ter nagedachtenis van de als verzetsheld geeërde massamoordenaar Stepan Bandera, bij wie in 1959 door de KGB de kaars werd uitgeblazen (1). Die avondlijke demonstratie met fakkels en foute runenvlaggen werd bijgewoond door 15.000 mensen. Sindsdien is het redelijk populair geworden om Joodse burgers lastig te vallen cq. in elkaar te pompen. Maar wist Johnny veel.
Niet dat het uithangbord van subversieve organisaties Freedom House en de National Endowment for Democracy met dit gedoe zwaar uit de pas loopt. Helemaal niet. Er is meer sprake van een gewoonte bij Amerikaanse leiders om ultra-rechtse lieden te knuffelen als het zo uitkomt. Vooral als de geo-politieke omstandigheden dat noodzakelijk maken. Zo ontving prez Reagan indertijd Jaroslav Stetsko op het Witte Huis. Een nazistische medestrijder van Bandera, die wij ooit in het artikel “Brusselse Truffels” al eens flink door de wasstraat hebben gehaald. Stetsko's rechterhand, Lev Dobriansky, schopte het zelfs tot Amerikaans ambassadeur op de Bahama's en niemand zal van verbazing uit het biechthokje pletteren, dat Lev's dochter Paula zo'n prominente rol speelde bij de intriges in Tibet en Georgië (2). Officieel heeft ze nog niks van zich laten horen, maar reken maar dat deze Oosteuropa-specialist achter de gordijnen bezig is om Oekraine te “bevrijden”. Hand in hand met meneer Tyanhybok. Al was het alleen maar om haar vader een plezier te doen. Stay tuned.

(1) Zie voor de interessante link tussen Bandera en Nederland het derde artikel in de serie “Het schaduwcommando van de prins” op de site van de Morgenster.

Oei, die Goeren. Die hebben een nieuwe oekaze uit Bejing gekregen. Houdt ondermeer in dat dames in Xinjiang aka Oost-Turkestan niet langer als een extreme Pleegzuster Bloedwijn over straat mogen. Geen bourka's of andere gordijnen meer. En mochten smurfen, conducteurs, straatvegers, bioscoopportiers en ander staatsgevogelte deze zusters alsnog spotten, dan worden die vriendelijk verzocht ze uit het straatbeeld te verwijderen. Of dat laatste ook geldt voor heren met wanstaltige baarden is niet helemaal duidelijk, maar ze moeten wel naar de kapper. Anders ontstaat er rond 5 december verwarring. Verder mogen de 10 meloen Oeigoeren hun koters niet meer voorzien van al te religieuze namen. En ze de kans geven hun madras in te ruilen voor een gewone lagere school. Om langs die weg een leuke baan te verwerven en extremistische Mo-ideeën uit te bannen. Verder zou het regelmatig consumeren van het nieuws dat het Chinese “Hilvelsum” en de dagvodden in hun regio verspreiden bonuspunten opleveren. Evenals het gebruikmaken van gas, water en licht van de overheid, het niet liggen te zeiken over halal, het opbinden van de fluit om meer dan twee koters te voorkomen en het niet langer verscheuren van officiële vodjes. Kortom, Bejing boppe. Het wordt tijd dat Paul Roseluller weer eens langs gaat om te kijken hoe dat allemaal indaalt bij de plaatselijke bevolking en of het geen tijd wordt voor een frisse lente van McCain. Stay tuned.