dinsdag 16 mei-2006
We hebben in het verleden een flinke emmer aandacht besteed aan de afluisterkunstjes van Donnie en Remmie’s rubberzolen om de Turks-Koerdische handelaar in Afghaanse mindbenders Huseyin Baybasin voor twintig jaar achter het gaas te sleutelen. Volgens kritische kenners van deze materie was er met de tapes van Huseyin’s telefonades geknoeid en dat kon alleen met assistentie van de leverancier van de spullen, het Israëlische goochelbedrijf Comverse (1). Remmie kwam in de Kamer vertellen dat al die beweringen nergens op sloegen en dat de Nederlandse overheid een vette vinger aan de pols hield bij dit soort afluisteroperaties. De Kamer zoals gebruikelijk terug op de poef. Case closed.
Dat de zaak Baybasin een rechtstreeks uitvloeisel was van de zogenaamde Süsürluk-affaire in Turkije was verder leuk voor academici. En dat hoog politiek volk, hoge platte petten, hoge rubberzolen en hoge jongens en meisjes uit het bedrijfsleven in Turkije lekker meesmikkelden van de opbrengsten van Baybasin’s avontuurlijke nering niet interessant voor Den Haag. Zulke berichten verstoren alleen maar de onderhandelingen met Ankara over de toetreding tot de EU.
Vanochtend bereikte ons de droeve tijding dat Abdullah Baybasin, filiaalhouder te Londen, het record van zijn broer Huseyin heeft verbeterd. Hij kreeg 22 jaar voor zijn mik. Vriend Abdullah was in 1997 in een rolstoel Engeland binnen komen rollen en had meteen politiek asiel gevraagd. Of hij bij het invullen van de bijbehorende formulieren een voorbeeld heeft genomen aan een Nederlands Kamerlid onttrekt zich aan onze waarneming, maar Abdullah mocht blijven en richtte in de jaren daarna zijn winkel in. Hij zou daarbij passieve steun hebben gekregen van de Britse speurneuzen in ruil voor informatie over de concurrentie van Abdullah. Geen ongebruikelijke gang van zaken in deze tak van de economie. Maar meestal loopt een dergelijke stille overeenkomst spaak als de weegschaal wat al te nadrukkelijk scheef gaat hangen in de richting van de avontuurlijke ondernemer. Vooral als die zich wat al te triomfantelijk aan het front manifesteert. Zo ook in het geval van Abdullah.
Hoe het nou zat met die samenwerking tussen hem en de speurneuzen zullen wij waarschijnlijk nooit aan de weet komen. Tenzij iemand in Israël het nuttig vindt om eens een teepje op de markt te smijten. En zeg niet dat dat niet kan. Stay tuned.

(1) Zie voor deze hele materie de serie Comverse op de Followup-site.

woensdag 2 augustus-2006
Hè, hè. Eindelijk was dat programma van Fortuyn-basher Paul Rosenmöller spraakmakend. Jammer alleen, dat het immense gekeutel van procureur-generalissmo Harm Brouwer over het geknoei met de pedo-speeldoos van Joost Tonino daar de aanleiding voor was. Want wat een andere gast aan tafel te berde bracht was aanzienlijk interessanter. Weliswaar netjes bedekt bracht maître Adèle van der Plas namelijk de smerige affaire rond haar tot levenslang veroordeelde cliënt Huseyin Baybasin nog eens fijntjes in herinnering. Een affaire waaraan wij op 16 mei jl. nog aandacht besteedde naar aanleiding van de veroordeling van Huseyin’s broer Abdullah tot 22 jaar achter een Britse deur met een kijkgaatje. Beide Turkse Koerden hadden zich geruime tijd intensief beziggehouden met de groothandel in roesmiddelen. Nou, vooruit, niet netjes misschien, maar een mens moet wat te doen hebben. De een gaat naar de open dag van PSV, de ander doet iets ondeugends.
Het intrigerende is wel dat de gebroeders zich in het zadel hielden door samen te werken met de Britse douane en naar alle waarschijnlijkheid ook met andere concentraties van Britse speurneuzen. Zoals MI5 en MI6. Niks geen pre-deals, gewoon deals. Net als in Nederland, België (1) en andere beschaafde landen.
En de betrokken rubberzolen kregen geen sprookjes van duizend en één nacht voorgeschoteld. Naast gezellige anekdotes over de activiteiten van hun concurrenten in West-Europa vertelden Huseyin en Abdullah bijvoorbeeld ook honderduit over de betrokkenheid van het crème de la crème van de Turkse samenleving bij hun boeiende nering. Politici, politie, militairen, advocaten, nette zakenlieden. Allemaal meevreten uit de drugsruif en als het daarvoor de tijd was met hun knieën op een gebedskleedje. Ongeveer net als hier, maar dan wel in een andere religieuze entourage.
Uiteraard was de info van de gebroeders Baybasin gefundenes Fressen voor de verzamelde Britse regenjassenfirma’s. En die hebben de rottige gewoonte om zulke info uit te spelen. Maar hun Turkse collega’s zijn ook niet achterlijk en hebben blijkbaar zwaarder materiaal in de strijd gegooid. Vrij plotseling namelijk veranderde de status van de Baybasins: van informant naar verdachte PKK-aanhangers.
Om bewijs tegen ze in elkaar te hangen werden ze zwaar afgelegd en getaped. Ook in Nederland. En dan met name in het geval van de hier vaak verblijvende Huseyin. Volgens La Van der Plas werd met die tapes van de Israëlische firma Comverse (nu Verint) geknoeid en experts gaven haar gelijk (2). Maar het instituut waar Harm Brouwer voor werkt had daar schijt aan en Huseyin ging voor het luik. Twintig jaar.
En wij maar lullen over een OM-bef die een torentje onder zijn toga bouwt bij het aanschouwen van blote jongens. Stay tuned.

1. Zie voor een alleraardigst voorbeeld onze bijdrages over de drogconnectie van de Belgische minister van Justitie Onkelinx
2. Voor de nieuwsgierigen onder u: zie de serie Comverse op de Followup-site.

donderdag 3 augustus-2006
Zoals we al zeiden, de levenslang achter het gaas verblijvende gebroeders Baybasin hebben in de loop der jaren aan hun partners in crime als de Britse douane en andere nieuwsgierigen heel wat verteld over de rol van de bovenlaag van Turkse samenleving bij de handel in allerlei ongenoeglijkheden. Uiteraard niet voor niks. Er is een hoop poen te verdienen. Nou gaat dat natuurlijk niet door het simpel overmaken via een postgirootje. Daar worden internationale sluipwegen voor gebruikt die voor J. Doedel ontoegankelijk zijn. Die financiële wegen lopen aan deze kant van de globe vooral via Cyprus en Malta en dat geldt ook voor de smokkel van voornoemde ongenoeglijkheden. Althans, volgens Sibel Edmonds. De van Turkse afkomst zijnde tolk, die de zak kreeg toen zij door haar werk ten behoeve van het 9/11-onderzoek erachter kwam dat in de top van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en het Pentagon ook luitjes zaten die een vorkje meepikten uit de Turkse smokkelruif en daarover de klok luidde bij de FBI (1). En verder bleek uit het materiaal dat zij onder ogen had gehad nog dat de Turkse onverlaten op verschillende schalkse gebieden samenwerkten met Israëlische slimmerikken. Deze combinatie zou dankzij het voor velen verrassende optreden van Osama’s Flying Circus op Manhattan 15 miljard dollar hebben gescoord dankzij enige voorkennis van het ophanden zijnde spectakel.
Zo, heeft u wat dit betreft wat achtergrondinformatie. Gaan we verder. Op Malta is op het ogenblik forse eilie over een contract dat de Malta Security Services hebben gesloten met de Israëlische firma Verint (in vroeger dagen Comverse). Die firma moet gaan zorgen voor het onderscheppen van het communicatieverkeer op het eiland. Terrorisme. Dat gelul. Nou is het gekke, dat Verint/Comverse niet het laagste bod uitbracht, maar concurrent RCS. Die heeft de zaak nu voor de kadi gegooid. Maar dat lijkt ons eerlijk gezegd vrij zinloos, want Comverse wordt zwaar gestiekt door de Israëlische regering en die laat zich de kaas niet van de matzes eten.
Na de aanslagen van 9/11 verschenen er vrij snel berichten in het alternatieve circuit dat de firma Comverse (cq. de Mossad) voorkennis had gehad van Osama’s hoogstandje, maar uit strategische overwegingen ervan had afgezien om de Amerikaanse autoriteiten te waarschuwen. En daarbij bleef het niet. De aanslagen in Londen vonden letterlijk plaats onder het toeziend oog van Verintcamera’s. Wat dit alles te maken heeft met de Baybasins? De taps waarmee in Nederland werd gemanipuleerd om Huseyin achter het gaas te krijgen werden uitgevoerd met apparatuur en onder controle van Comverse (cq. de Mossad). Geinig hè? Saty tuned.

1. zie de artikeltjes “Cryptisch” 2 en 3 dd. 8 en 10 mei 2005.

woensdag 1 november-2006
In de Nieuwe Revu die vandaag het licht ziet staat een heel artikel over de manier waarop de Koerdische zakenpief Huseyin Baybasin in Nederland voor 20 jaar achter het gaas werd gesleuteld. Met gemanipuleerde teepjes van de Israëlische firma Comverse, waarvan de leiding indertijd zulke leuke winstjes wegsleepte op de Amerikaanse beurs dankzij haar voorkennis van de eenmalige voorstelling van Osama’s Flying Circus op Manhattan en wijde omgeving (1).
Verschillende nieuwe getuigen uit de sfeer van de internationale cloak and dagger, die deels persoonlijk met Baybasin aan het rommelen zijn geweest, dragen materiaal aan voor de stelling dat de Turkse geheimedienst een hand heeft gehad in de samenstelling van die teeps, opgebouwd uit honderden telefoongesprekken die Huseyin voerde voor hij geclipt werd. Dat die Turkse speurneuzen (en hun Nederlandse collega’s) daarbij nogal grofkorrelig te werk zijn gegaan, bleek in wezen al tijdens de Hoekse en Kabeljauwse twisten tijdens de rechtsgang in Nederland. Ze hadden er technisch gezien een zootje van gemaakt. Maar daar hadden de Nederlandse befbanken even geen boodschap aan. De oud-adviseur van de dankzij de Israëlische Mossad in een Turks cachot opgeborgen Koerdenleider Öcalan moest en zou erachter. Dat heet tegenwoordig tunnelvisie.
Het was best wel begrijpelijk dat de Turkse autoriteiten Huseyin erbij wilden naaien. Hij wist namelijk teveel van allerlei hoge figuren uit de brede toplaag van de Turkse samenleving, die gezellig zaten mee te vreten van de opbrengsten uit de roesmiddelenhandel. Zonder twijfel net als in ons Colombia aan de Noordzee, alleen is het hier beter geregeld. Maar waarom was het Nederlandse justitiële apparaat er zo op gebrand om Huseyin in Vught op te bergen? Handjeklap met de Turken net als in België (2)? Zogenaamde hogere belangen? Of speelden er nog andere zaken een rol?
Jaaaa, zegt het artikel in de Nieuwe Revu:

“In twee belangrijke Turkse media verschenen deze zomer lange verhalen over Baybasin. Zowel Anadolu Nieuws (een groot Turks persbureau) en weekblad Aydinlik schreven op basis van anonieme bronnen dat de Turkse geheime dienst Baybasin erin heeft geluisd. De Nederlandse overheid zou zelfs – in de persoon van een belangrijke Nederlandse justitieambtenaar – zijn gechanteerd”.

Chantage van een belangrijke Nederlandse justitieambtenaar? Nou dat kan geen puntenslijper zijn of een koffiekoningin. Een topjongen dus, die -noem eens een buitenwijk- in Turkije betrapt is bij iets onoirbaars waarvoor hij niet gestraft werd, maar dat wel keurig in de files van de Turkse neusjes verdween. Leuk voor later. Dat later kwam in de zaak Baybasin.
En het Nederlandse justitiële apparaat boog mee om een schandaal te voorkomen. Eitje. Vraag is natuurlijk wie die belangrijke ambtenaar was. Uuuuuuh. Wat was dat ook weer met die secretaris-generaal een paar jaar geleden? Die beschuldigd werd van hopsen met minderjarigen? Hoe heette ie ook weer? Ja! Bingo. Joris Demmink. Maar Joris zal toch niet...? Nnneeeee. Het zal wel om een andere hoge boy gaan. Kamervragen? Heerlijk, zo midden in de verkiezingskoorts. Stay tuned.

1. Zie de serie "Valt er nog wat te putten?" (helemaal doorlopen naar beneden).
2. Zie de drugsaffaire rond de Belgische minister van Justitie Onkelinx in "Zwijgen is voor de daders" (6) dd. 18 juli 2006.

zaterdag 31 maart-2007
Het is druk op de tijdschriftenmarkt. Zo verschijnt op 2 april het eerste nummer van het magazine Respond. Uitgegeven door de Stichting Landelijke Gedetineerdencommissie. Het lijkt er niet op dat het blad meteen door kan naar de visboer. Redactieleden blijken bijvoorbeeld langdurig gesproken te hebben met Huseyin Baybasin. Een grote jongen uit het avontuurlijke Turks-Koerdische wereldje, die in 2002 twintig jaar voor zijn mik kreeg wegens handel in verboden genotsmiddelen. Een vonnis met de odeur van foul play, omdat de bewijslast grotendeels afkomstig was van tapes van Israëlische makelij, waarmee gerotzooid was. Huseyin heeft inmiddels de beschikking gekregen over officiële Turkse documenten die ondermeer betrekking hebben op het pedofiele hopsen van Nederlandse bromsnortoppers, hoge beffiguren en het crème van het ministerie van Justitie. Vooral dat laatste doet ons deugd, want we plassen in deze context al heel lang tegen secretaris-generaal Joris Demmink aan, die volgens verschillende bronnen meerdere malen in Turkije is geweest en zich bij die gelegenheden zou hebben verpoosd met minderjarigen. Er zouden zelfs bewegende beelden in omloop zijn. Of die ook van Israëlische origine zijn mag Respond weten.
Er bestaat een theorie over de vraag waarom er ineens een een-tweetje tot stand is gekomen tussen Baybasin en figuren binnen de Turkse overheid. Die zegt, dat door de recente veranderingen in het politieke landschap achter de Bosporus een mooie rol zou zijn weggelegd voor de in de EBI zuchtende avonturier als intermediair tussen de Turkse overheid en de aan de Iraakse vrijheid snuffelende Koerden. Of het naar buiten brengen van bovengenoemde ellende de manier is om Hirsch Ballin en zijn kornuiten tot uitlevering te bewegen, moeten we nog zien. Maar nooit geschoten is altijd een zeperd. Stay tuned.

maandag 2 april-2007
Ja, het is een beetje armoedig, maar ons Turks is niet meer wat het geweest is. Maar zonder twijfel hebben we onder onze lezers wel mensen die onderstaand bericht van het Turkse staatspersbureau over de Koerdische avontuurlijke ondernemer Huseyin Baybasin en onze secretaris generaal van Justitie Joris Demmink kan vertalen. Bij voorbaat:

0BBD5922DC

HOLLANDA PAZARLIGINDA "SEKS PARTISI" SANTAJI

Iddiaya göre, Baybasin'in açiklamalarindan rahatsiz olan bazi Türk yetkililer, Demmink'in 10 yil önce Bodrum'da katildigi seks partisini santaj olarak kullaniyor.

06 Haziran 2006 Sali 10:29

ULUSLARARASI uyusturucu kaçakçisi Hüseyin Baybasin, 1998 yilindan beri Hollanda'da cezaevinde bulunuyor. Türkiye'nin iadesi için ugrastigi Baybasin'in ayni zamanda 'pazarlik araci' olarak kullanildigi, yargilandigi mahkemeye sunulan resmi belgede açikça yer aldi. 15 Temmuz 1997 tarihli Hollanda Adalet Bakanligi antetli belgede bakanlik yetkilileri arasindaki telefon görüsmelerinin kayitlari da yer aliyor. Baybasin'in yargilandigi Breda Mahkemesi'ne sunulan belgedeki konusmalar, Hollanda Adalet Bakanligi Uluslararasi Kriminal Isler Hukuki Yardim Ofisi Baskani N.J.M. Ruyters ile Gradussen adinda bir bakanlik yetkilisi arasinda geçiyor.

Görüsme tutanaginda Hollanda Adalet Bakanligi'nin iki numarali ismi Joris Demmink'in de adi geçiyor. Iddiaya göre, Baybasin'in açiklamalarindan rahatsiz olan bazi Türk yetkililer, Demmink'in 10 yil önce Bodrum'da katildigi seks partisini santaj olarak kullaniyor.

Türkiye'de isledigi 6 suçtan ömür boyu hapis istemiyle yargilanan Baybasin'i iade etmeyen Hollanda, yargilamalarini kendisi yapti.

ISTE KAYITLAR:

Bakanlik yetkilisi: Iade yollanabilir mi?

Ruyters: Yollanamaz. Baybasin dosyasi Türk otoritesinden baska bir davanin halledilmesi için bir baski araci olarak kullanilabilir. Bay Demmink persembe günü tatile gidecegine göre, en geç persembe sabahina kadar kararnameyi bitirmeye çalisacagiz. Sayet iade devam etmezse, durum yeniden gözden geçirilecek.

Bakanlik yetkilisi: Bay Ruyters, iade istedigi her seye ragmen yine yollanabilir. Mülteci ve Vatandaslik Kurumu gelismelerle ilgili bize bilgi verecektir.AKSAM

dinsdag 3 april-2007
Vandaag heeft Huseyin Baybasin officieel aangifte gedaan tegen secretaris-generaal van Justitie Joris Demmink wegens pedofiele hoogstandjes in Turkije, uitlokking respectievelijk (mede)plegen van opzettelijke en wederrechtelijke vrijheidsberoving en deelneming aan een criminele organisatie. Of je een fles raki omgooit.
Maar Joris is niet de enige die voor de ballen wordt getikt. Ook officier van Justitie Hillenaar.
Nee, die niet wegens hopsen met jeugdige Turkjes, maar voor de andere twee hobbies wel. Verder heeft Huseyin nog eenzelfde klacht gedeponeerd tegen NN, oftewel alle luitjes in Nederland die hebben meegewerkt aan zijn veroordeling tot levenslang. Gaat u er maar even rustig voor zitten, fasten your seatbelts en lees. Vergeet de koffie. Stay tuned.

donderdag 5 april-2007
Wat een reacties hè? Op die aangifte van Huseyin Babasin. Je werd er koud van. Maar ja, wat is er helemaal aan de hand? De huidige secretaris-generaal van het ministerie van Justitie zou in een internationaal complot terecht zijn gekomen door midden jaren negentig in Turkije een duik te nemen met ondermaatse jongelieden. Daar werd ie vervolgens vet mee gechanteerd en voor we het wisten zat heel crimineel Turkije op rozen in Nederland. Klaverjaste tot voor kort vrolijk en ongestoord met Willem H.(olleeder) en Johnny W.(ijsmuller) te A., speelde bisschop van Mira bij een voetbalclub, nestelde zich warmpjes in Pauline Krikke’s Arnhem etcetera etcetera. En geen grijze wolf die ernaar huilde. De Joego’s waren de kwaaie pier. So what’s the big deal?
Nou... het was niet voor het eerst dat de secretaris-generaal Demmink onder vuur kwam te liggen met berichten van het jeugdfront. Zo zou hij herhaaldelijk zijn gesignaleerd in het vermaarde jongensplantsoen van Eindhoven, waar voor PSV-bestuurder Fons Spooren indertijd het licht uitging. Maar niemand was in staat of durfde de zaak tegen Joris hard te maken en chauffeur Mosterd van Demmink’s ministerie hield zijn mond dicht tot ie gestressed overleed. Verder zou er ooit bij Interpol Den Haag een missive zijn gearriveerd over een geintje van Joris in een Londen’s hotel en waren er nog berichten over de Pinocchiobar in Praag, geruchten uit Thailand en Roemenië en nu dan de onbenullige story van Baybasin over avontuurlijk hopsen aan de lieflijke zuidkust van Turkije. Maar hé, niks aan de hand hoor. Allemaal slap gelul. Maar wel véél slap gelul. Stay tuned.

vrijdag 6 april-2007
In aflevering 6 van deze serie dd. 1 november 2006 verwezen we naar een artikel in Nieuwe Revu, waarin de connectie tussen de zaak Baybasin en de affaire Demmink al aan de orde kwam. Zij het wat voorzichtigjes. Maar dat zal wel te maken hebben gehad met de “gag order” die Panorama en de Gay Krant via de Raad van de Journalistiek ooit hadden gekregen naar aanleiding van hun publicaties over onze loverboy bij Justitie (1).
Het artikel van de Nieuwe Revu maakte ondermeer melding van twee artikelen over deze kwestie in de Turkse pers. Het lijkt wat mosterd na de kebab, maar we gooien toch maar de vertalingen ervan in de strijd. De artikelen stonden in Anadolu Nieuws en Aydinlik. En als je die hele bups hebt geconsumeerd kan je alleen maar concluderen dat de huidige Scheisse rond Demmink voor een bonte rij van Haagse ambtenaren geen Aha-erlebnis kan zijn geweest. Met name voor de heren Ruyters en Gradussen, die de zaak binnenboord moesten zien te houden (2). Oké. Je wordt misschien als topambtenaar best aardig gehonoreerd, maar dit zijn toch geen akkefietjes waarvoor je in Leije hebt gestudeerd.
O ja, nog even dat gevalletje Londen, dat bij Interpol zou hebben rondgezworven. Volgens een van onze buitenlandse correspondenten was er nog een BN-er uit de bestuurlijke sfeer bij betrokken. Maar die trok schielijk en met enige moeite de ensuitedeur van de hotelkamer dicht toen een paar heren van de Metropolitan police poolshoogte kwamen nemen. Nou weten we om wie het gaat, maar straks zitten wij ook met een “gag order”. Dus effe wachten tot we dat peeveetje krijgen toegestuurd. Stay tuned.

1. Zie aflevering 16 van de serie “Van Estoril naar Zandvoort”.
2. Zie de bijdrage van het Turkse staatspersbureau in aflevering 8, waarvan de vertaling voor een deel is terug te vinden in de aangifte van Baybasin.

maandag 9 april-2007
Wat is er toch met die Joris? Eerst weet ie in 2003 Pano en de Gaykrant tot zwijgen te brengen over zijn tochtjes naar het jeugdplantsoen in Eindhoven, met meneer Mosterd aan het stuur van de dienstauto. En niet te vergeten zijn tripjes naar de Pinocchiobar in Praag met meneer Heineman, zijn gappie bij Buitenlandse Zaken. Wat gebeurt er? Stapt minister Donnie van zijn fiets om de Nederlandse pers een uitschijter te geven. Er wordt gedreigd met de kadi en Raad van de Journalistiek en hop, einde verhaal. Terwijl de twee bovengenoemde bladen nog zeker tien verklaringen over de driften van Joris bij een notaris hadden liggen. Je houdt het niet voor mogelijk.
En dan nu weer de kwestie Baybasin. Volgens de Koerdische handelaar in ondeugende zaken had de draconische Joris vanaf midden jaren negentig ondermaatse Turkjes bestegen en was daarmee in de grijpgrage handen van de Turkse mafia terechtgekomen. Een mafia die net als overal elders amicale banden onderhoudt met een hele kudde figuren uit de top van de samenleving. Poen stinkt niet. Vriend Baybasin had nog niet zijn aangifte gedeponeerd of Hirschi Balli verklaarde al dat hij geen aanleiding zag om maatregelen te nemen tegen Joris. Welnee joh, niks aan de hand. Gevalletje pedofilie. Waar maken we ons druk om. Een gechanteerde secretaris generaal van Justitie? Nou en. Het OM mag het uitzoeken. Gezien de verhoudingen in justitiële kringen kennen we de uitslag al.
Nee, die Joris wordt om welke duistere reden dan ook aan alle kanten beschermd en heeft ongestoord een mooie carrière kunnen opbouwen. Leest u even mee op de officiële site van "Parlement en Politiek"? Mooi hè? Alleen er klopt geen reet van. Is dit een brutaal nummertje misleiding of heeft een ambtenaar zitten te snurken? Even een schop halen in het schuurtje. We gaan graven. Stay tuned.

dinsdag 10 april-2007
Nou, we hoefden niet diep te graven. Volgens de Rijks Voorlichtingsdienst was Joris na zijn studie in Leije eerst ruim tien jaar verbonden aan de juridische afdeling van het ministerie van Defensie. In 1982 stapte hij pas over naar Justitie. En als je de verhalen geloven mag ging bij die gelegenheid bij Defensie de vlag uit. Een ouwe topper van de CRI zag het zelfs nog een nuance anders: “Joris werd door Defensie gedumpt, in een kleed gewikkeld, onder de tafel doorgerold, een tijdje uit het zicht gehouden en toen weer uit het kleed gepeuterd om brandschoon zijn carrière te kunnen vervolgen bij Justitie”. Bloemrijk. En we beginnen een beetje te bevroeden waarom op de site van Parlement en Politiek een nummertje geschiedvervalsing is weggegeven. Voor het vinden van het antwoord op de vraag waarom ze bij Defensie Joris in een kleed propten is het niet nodig om opnieuw de schop uit het schuurtje te halen. De oorzaak ligt namelijk in Suriname. Vanaf 1978 schreef onze militaire attaché kolonel Hans Valk een heel stel “Beste Joris”- brieven aan zijn klankbord bij Defensie: Demmink. De toen plaatsvervangend directeur Juridische Zaken. Die brieven gingen vooral over zijn pogingen om “Bouterse in de goeie richting te duwen”. Ho, ho, handrem. Laten we nou niet meteen tot conclusions jumpen overgaan. Maar wat bedoelde Bouta eigenlijk met: “Laat mij nu in dit gezelschap iets onthullen wat alleen u en ik weten, kolonel: zonder u zou de staatsgreep niet hebben plaatsgevonden! Wij zullen u hiervoor altijd dankbaar zijn”. Het gezelschap in casu was in mei 1980 in Paramaribo bijeen ten huize van ambassadeur Vegelin van Claerbergen om afscheid te nemen van Valks. Twee maanden na de sergeantencoup onder leiding van de in Nederland opgeleide Desi. Een boude en tegelijkertijd niet helemaal juiste uitspraak. Want ook “Beste Joris” moet van de faits et gestes van Valks voorafgaand aan de coup volledig op de hoogte zijn geweest. We zullen wel moeten wachten tot 3007 voor we die correspondentie mogen inzien. Maar er is meer. Volgens onze CRI-bron zou de aanleiding tot het naar het naar buiten dragen van Joris bij Defensie van sexuele aard zijn geweest. Joris zou namelijk een bloeiende relatie hebben onderhouden met een jonge Surinaamse militair uit het Bouta-team, dat in 1982 verantwoordelijk was voor de September-moorden. Polletiek en sex, de twee componenten van de Demmink-story, die we vorige week ook terugvonden in de aanklacht van Huseyin Baybasin. Om chantage maar even niet te noemen. Stay tuned.

woensdag 11 april-2007
U heeft natuurlijk een gigabite geheugen. Dus weet u nog best dat we in aflevering 8 van deze serie dd. 2 april jl. een bericht van het Turkse staatspersbureau hadden afgedrukt. In de hoop dat een van onze lezers zich geroepen voelde om de tekst voor ons vertalen. En laten we nou op rozen zitten. Komt ie:

"Sekschantage bij Nederlandse onderhandelingen.

Een aantal Turkse overheidsmedewerkers die moeite hebben met de verklaringen van Baybasin, gebruiken de seksfeesten/partijen van Demmink 10 jaar geleden in Bodrum als chantagemiddel.

Dinsdag 6 juni 2006, 10.29

De internationale drugshandelaar/koerier Hüseyin Baybasin zit sinds 1998 opgesloten in een Nederlandse gevangenis. Turkije wenst de uitlevering van Baybasin. Uit de officiële documenten bij de rechtbank is duidelijk geworden dat hij als onderhandelingsobject wordt gebruikt. Tot de documenten van het Ministerie van Justitie daterend van 15 juli 1997 behoren de teksten van telefoongesprekken tussen een paar medewerkers van het Ministerie. De bewuste teksten, die kenbaar zijn gemaakt aan de rechtbank van Breda waar het proces Baybasin wordt gevoerd, zijn een neerslag van gesprekken tussen het hoofd ondersteuning juridische zaken bij de afdeling internationale criminaliteit van het ministerie van Justitie N.J.M. Ruyters en de heer Gradussen, een lagere ambtenaar bij hetzelfde ministerie. Bij de gespreksverslagen komt de naam van Joris Demmink voor, de tweede man bij Justitie.
Baybasin die in Turkije levenslang kan verwachten vanwege zes verschillende strafbare feiten, wordt in Nederland berecht en Nederland wil hem niet uitleveren.

Hierbij de documenten.
Ambtenaar (Gradussen, red.): “Kan de uitlevering geregeld worden?”
Ruyters: “Nee, dat kan niet. Het dossier Baybasin kan door de Turkse autoriteiten gebruikt worden als dwangmiddel om andere zaken uit te spelen. De heer Demmink gaat donderdag op vakantie. Uiterlijk donderdagochtend zullen we hierover uitsluitsel geven. Mocht de uitlevering niet doorgaan dan zullen we ons er opnieuw over buigen”.
Gradussen: “Uitlevering zal geen enkel beletsel opleveren. De IND zal ons over verdere ontwikkelingen informeren”."

Nou krijgen we toch ineens goesting om op zoek te gaan naar die Dingle en Dangle van het ministerie van Justitie. Gewoon om te vragen naar de bekende weg. Zullen we wel te laat mee zijn, want denk erom dat er een stel vlijmscherpe jongens en meisjes zitten op de redacties van noem eens wat NOVA, Nit en Witteman en vodden als De Volkskrant en de Telegrof. Maar nooit in de pedalen, nooit een muur van Geeraardsbergen. Stay tuned.

vrijdag 13 april-2007
Zo. Toch gelukt. Er komt een onderzoek van de Rijksrecherche naar de Demmink-component in de zaak Baybasin. Ofwel: een speurtocht naar antwoorden op vragen als:
Wat is er waar van de pedo-verhalen rond de secretaris generaal van Justitie? Is ie gechanteerd met de scabreuze gegevens en beelden van een hopsfeessie in Turkije, waarbij genoten werd van fris Turks fruit? En zo ja, is deze affaire inderdaad van beslissende invloed geweest op het verloop van de rechtzaak tegen Baybasin?
Nou is er in 2002 ook een maandenlang onderzoek geweest naar het hopsen van Joris, toen hij was voorgedragen als opvolger van Harry Borghouts als secretaris generaal. En dat leverde vreemd genoeg geen donder op. Maar het is ook geen sinecure om op plekken waar sprake is van een hoge concentratie clanvorming handzame bewijzen over dit soort ellende bij elkaar te graaien. Het is overigens te hopen dat de aandacht van de speurneuzen zich niet alleen richt op Turkije, maar bijvoorbeeld ook op Tsjechië, Engeland, Suriname en… Portugal. Over de drie eerste landen hebben wij al het nodige naar buiten getild, over het laatste nog niet. Maar als de tekenen niet bedriegen gaat die film binnenkort ook in première. Stay tuned.

donderdag 19 april-2007
Awel, vers van de pers. De Rijksrecherche is een zogenaamd oriënterend onderzoek begonnen naar Joris Demmink’s hopsgedrag met koters in Turkije. En wat dat mogelijk betekend heeft in de zaak-Baybasin. Nou hebben wij daar geen mijter van op, want er zijn al eerder onderzoeken geweest naar Joris’ hang naar close encounters met minderjarigen en die raakten allemaal in de berm. Wie bewijst wat, nietwaar? Maar in deze Turkse casus zouden er wat beelden zijn geschoten van Joris’ Olympische oefeningen en dat scheelt een slok op een raki. Mocht dat oriënterend onderzoek inderdaad uitmonden in een officieel juridisch onderzoek dan zou Joris voor de duur van dat onderzoek op sterk water moeten worden gezet. Oftewel zijn functie als secretaris-generaal in ieder geval tijdelijk moeten neerleggen. En dat zou ondermeer betekenen dat ie de controle op de gebeurtenissen kwijt zou zijn. Naar verluidt zou vriend Hirschi Balli daar geen bezwaar tegen hebben. In tegenstelling tot zijn fietsende voorganger komt hij liever niet samen met Joris klem te zitten in een draaideur.
Hoe dit zij, Joris is nog steeds de baas van het spul en heeft er in ieder geval voor gezorgd dat deep throat Huseyin Baybasin in strenge afzondering wordt gehouden en geen contact kan zoeken met de pers. Snappen we. Als Baybasin blijft lullen loopt Joris een goeie kans dat zijn hele carrière naar de kloten gaat. En als Joris gaat glijden gaan er nog een stel anderen met hem mee. Van de zijde van Justitie hebben we dus weinig te verwachten. Het woord is aan de vaderlandse pers. Nee, niet Bram Schilham of een andere vuurvlieg die te dicht bij het Haagse licht heeft gehangen. De echte doordouwers. Als ze er nog zijn tenminste. Stay tuned.

maandag 23 april-2007
Dat was effe een flinke zeperd voor het Belgische OM-gebefte en de jongens en meisjes in Ankara. Want die Musa Asoglu, Sukriye Akar Özordulu en Kaya Saz waren terroristen hè. Die hoorden bij dat Koerdische tuig van de DHKP-C. Liepen met valse papieren rond en bommen en granaten. Dus die moesten heel lang de kerker in. En misschien wel terug met de bus naar de Bosporus. Of met Piet Pelle naar de Dardanellen. Maar de Belgische kadi zag dat anders en sprak ze eind vorige week vrij. #@$&%*!!!! Oftewel fuck. En dan denk je de Belgische Justitie in je zak te hebben via minister Laurette “Midnight Express” Onkelinx herself (1). No way, Salomé.
Terug naar deze kant van de grens. Hier hebben de Turkse rakkers sinds een vleselijk incident in Bodrum half jaren negentig de hoogste top van de Nederlandse Justitie bij de ballen. En speelde dat netjes uit bij de uitschakeling van Öcalan-adept Huseyin Baybasin. Compleet met vervalste teeps en andere justitiële circuskunstjes. Dat was voor iedereen duidelijk, behalve voor de kadi’s die de zaak behandelden. Die pleurden Baybasin de EBI in. For life.
Nou zal je ons niet horen roepen dat de Belgische Justitie wat netter in mekaar zit dan die van ons. Onze abonnees weten beter. Maar in dit geval nemen we toch eerbiedig de pet af. Hoewel er natuurlijk wel een verschil is. Laurette heeft niet aan minderjarige Turkjes zitten te knoeien en Joris wel. Volgens serieuze Turkse snuffelaars. Nou zal het ons toch gruwelijk benieuwen of dat dossier-Demmink opnieuw onder de zoden wordt gefrummeld. En of Baybasin binnen niet al te lange tijd een fatsoenlijk Turks happie kan verorberen ergens in Amsterdam of zo. Of Urk. Stay tuned.

1. Zie de serie “Zwijgen is voor de daders”, aflevering 4 en 5, op de “followup”-site.

woensdag 25 april-2007
Het moet niet grijzer worden. Op vrijdagavond 13 april maakte Adèle van der Plas als verdedigster van de Turks-Koerdische zakenpief Huseyin Baybasin haar opwachting bij Eén Vandaag. Om ons met zijn allen op de hoogte te stellen van de aangifte tegen Joris Demmink wegens hopsen met ondermaatse Turkjes, wederrechtelijke vrijheidsberoving en deelneming aan een criminele organisatie. Uiteraard had de secretaris-generaal van Justitie de bui al ver van tevoren zien komen. En nam zijn maatregelen. Zo liet hij zich op donderdagmiddag 12 april in een dienstauto naar de petoet in Alphen aan de Rijn overbrengen. In gezelschap van een advocaat-generaal en het hoofd gevangeniswezen. Het supertrio kwam hoogstpersoonlijk de afdeling van Baybasin inspecteren en schoonvegen. Nog net niet met een swiffer. Maar als je een paar vertegenwoordigers van het nieuwe magazine Respond tijdelijk even isoleert om pottenkijken te voorkomen zit je al aardig dicht bij de werkzaamheden van Mien Dobbelsteen. Daarnaast werd de bewegingsvrijheid van Baybasin nog verder ingeperkt. En dat alles om te voorkomen dat nog meer Jorisgier over de journalistieke akkers verspreid zou worden. Ongekend in Nederland. Ongekend in de petoet. Dat een secretaris-generaal even langswipt om zijn straatje schoon te vegen. Kan je nagaan hoe hij hem knijpt. Uiteraard zijn er naar aanleiding van het exclusieve optreden van Demmink cs. protestbrieven en vragen om opheldering naar het ministerie van Justitie gezonden. Hoort u zeker nog iets over. Dus stay tuned.

donderdag 26 april-2007
Moet u dit even lezen. Komt uit de debuutroman Rachab van Annemiek Schrijver. Vorige maand door uitgeverij Prometheus op de markt gepletterd. Een beetje sleutelig, die tekst. Maar wie deze serie een beetje heeft gevolgd komt er wel uit. Lees voor “Zwembad” Huseyin Baybasin, voor “Lasztphak” Winnie Sorgdrager en voor “Demper” Joris Demmink en je komt een heel eind. Grappig is dat Zwembad volgens Annemiek nog steeds zo’n pain in the ass van Joris is, omdat de Turks-Koerdische rebellenleider in de jaren negentig een van de leveranciers was van de im- en exportonderneming IRT. Met in de Raad van Commissarissen ondermeer Fredje Teeven en de Amerikaanse DEA-boy Dale Laverty. Leuk nietwaar? En dan natuurlijk Joris’ geknoei met ondermaatse Turkse jongelingen. Hoe komt zo’n meisje erbij hè? Goh! Stay tuned.

vrijdag 4 mei-2007
Wij van het Kleintje voelden ons gisteravond net Seedorf: kopballetje terug naar Kaka en die dreunt hem erin. Op 25 april jl. schreven wij namelijk al dat secretaris-generaal Joris Demmink samen met het hoofd van het gevangeniswezen en een advocaat-generaal in de petoet in Alphen was geweest. Op de vloer waar Huseyin Baybasin streepjes op de muur krast. En wat wist 1 Vandaag ons gisteravond te vertellen? Dat Joris daar inderdaad was geweest. Samen met Gijs Wouters (de hoofddirecteur Dienst Justitiële Inrichtingen) en advocaat-generaal Kolkert. Maar dat bezoekje was al maanden vantevoren gepland, hè. Dat had geen teelbal te maken met de aanwezigheid van Baybasin. Ja, en gij geleuft dat? Het supertrio wilde zelfs een ontmoetinkje met de Koerdische zakenpief arrangeren in diens kruipruimte. Maar die was zo wijs om ze buiten de deur te houden. Want wat hij daarvan te verwachten? Zoiets van: Goh, meneer Baybasin, wat heeft u hier een mooi uitzicht! Of ook leuk: zeg meneer Baybasin, als u nou die strafklacht tegen Joris wegens hopsen met Turkse jongetjes en deelname aan een criminele organisatie intrekt dan krijgt u elke dag kebab en Turks fruit. Zo niet dan sodemieteren we u terug naar de EBI in Vught. Kan u ècht gek worden.
De verdedigers van de Koerdische zakenpief, Adèle van der Plas en Pieter Herman Bakker Schut hebben inmiddels naar aanleiding van de intimiderende visite een kort geding aangespannen tegen Demmink. En Fredje Teeven, ooit de uitvinder van de pre-deal, gaat vragen stellen aan Hirschi Balli. Een onderzoek van de Rijksrecherche, een kort geding, Kamervragen. Zou er wat aan de hand zijn met onze secretaris-generaal? Stay tuned.

zaterdag 5 mei-2007
Gisteren is de directeur van basisschool Op Dreef in Putte door een rechter commissaris in verzekerde bewaring gesteld. In afwachting van verder onderzoek. Het basisbaasje wordt ervan VERDACHT dat ie heeft staan loeren bij het douchen van zijn smurfjes en smurfinnen en mogelijk zelfs foto’s daarvan heeft gemaakt. Naar verluidt deed hij dat al jaren.
De secretaris generaal van Justitie wordt ervan VERDACHT als een vileine Gargamel her en der smurfjes te hebben besprongen. Naar verluidt deed hij dat al jaren. Is die ook door een rechter commissaris in verzekerde bewaring gesteld? Nee, hij niet. Waarom niet? Moet je aan Hirschi Balli vragen. Stay tuned.

maandag 7 mei-2007
In aflevering 13 van deze serie refereerden wij al eens aan een uitspraak van een vroegere CRI-topper over de dangerous liaison die Hirschi Balli’s secretaris generaal Joris Demmink indertijd onderhield met een jeugdige Surinamer, die later deel uitmaakte van de staf van legerleider Bouterse. Een wissel op Joris’ toekomst die naar wij aannemen in Paramaribo op elk gewenst moment kan worden getrokken. Maar wanneer dat moment zich precies voordoet is net zo moeilijk te voorspellen als de datum waarop Joris langdurig op vakantie gaat. Mogelijk trekt Desi dit zwaard van Damocles tijdens het proces rond de septembermoorden dat in april voor de krijgsraad zou komen, maar nog steeds niet is geopend. Niet alleen tot ongenoegen van de familieleden van de door het Bouta-team in 1982 omgebrachte politieke opponenten, maar waarschijnlijk ook van maître Gerard Spong. Die assisteert namelijk al een stief kwartiertje het Surinaamse OM bij het vergaren van genoeg hout om Bouta op de brandstapel te kunnen deponeren. Binnen dat kader had hij in november 2000 al een onderhoud met Demmink over de mogelijkheid om voor het justitiële onderzoek een pluk Nederlandse bromsnorren en een paar gestreepte vehikels naar Suriname te sturen. Hoe dat is afgelopen kunnen we nergens terugvinden. Maar Desi bracht meteen zwaar geschut in stelling. Tijdens een uitzending van Netwerk op 7 december van datzelfde jaar vertelde hij met een licht sarcastische touch dat Spong ooit in niet nader gespecificeerde wc’s en bij hem thuis met jeugdigen had gehopst. Nou is Bouterse niet in het bezit van de steen der wijzen en is zijn uitspraak mogelijk een ordinaire poging om een geduchte tegenstander te bezwadderen. Maar waarom hij nou precies met dit soort narigheid komt aansjouwen is curieus. Niks meer. Niks minder. Zeker is wel dat Spong niet naar Suriname gaat om het proces bij te wonen. Stay tuned.

dinsdag 15 mei-2007
Er is over de drugsconnecties van Desi Bouterse al heel wat afgeouwehoerd (1). Dat begon al kort nadat de legerleider via een coup in februari 1980 het baasje van Suriname werd. Bouta’s gappie Erroll Alibux zou niet lang daarna als ambassadeur naar Colombia zijn gestuurd en daar de boel hebben geregeld met Pablo Escobar. Conform de onderlinge afspraken arriveerde op het met Nederlandse poen aangelegde landingsbaantje van Apoera al spoedig ladingen coca-pasta en in een lab ergens in de bush bush werden dan van die pasta een paar stevige lijntjes gefabriceerd. Die werden vervolgens, weggemoffeld in blokken hout en bevroren vis en fruit, naar Nederland gesmokkeld. De rest moet zelfs duidelijk zijn voor een gevorderde PABO-student.
Aldus was het verhaal. Althans, volgens de Nederlandse snuffeldiensten, waaronder de CRI. Om het te bewijzen knoopte deze Nederlandse padvindersvereniging samen met de Amerikaanse DEA een echte undercoveroperatie bij elkaar en stuurde daarvoor ene Dick Stotijn op pad. In zijn invalidekarretje. Aan het eind van de rit wisten ze in maart 1986 Etienne Boerenveen, een intimus van Bouta, erin te luizen. Maar doorslaggevend bewijs voor de betrokkenheid van Desi bij de handel in Colombia’s finest leverde de operatie niet op. Uiteraard hing de CRI een boeiend rapport in elkaar over haar activiteiten versus Bouta cs. Maar lullig was wel dat minister van Justitie Korthals Altes (“Kleine Frits”) desgevraagd moest erkennen dat ie het nooit onder ogen had gehad. Een hoge ambtenaar bleek het namelijk in een laatje te hebben gemieterd, omdat er “niets nieuws in stond”. Normaliter ontvangt een dergelijke boterletter tien stokslagen en loopt ie een paar weken in veren en pek door de gangen en toiletruimtes van het ministerie. Maar bij deze hoge ambtenaar bleven repercussies uit. Hoe die heette? Joris Demmink. Ja, dezelfde. Gek hè? Stay tuned.

1. zie bijvoorbeeld onze serie “Bandstoten tegen Desi” uit het vroege voorjaar van 2005 (even zoeken op "Desi).

donderdag 17 mei-2007
Effe snel. Uit welingelichte kringen (de Gaykrant) vernamen wij zojuist dat het kortgeding tegen de secretaris generaal van Justitie Joris D. op 19 juni is geprikt. Aanleiding tot die rechtzaak was diens recente bezoek aan de petoet in Alphen aan de Rijn in gezelschap van Gijs Wouters (de grote smurf van het gevangeniswezen) en naar verluidt advocaat generaal Kolkert. Volgens het supertrio was dat bezoek aan de tegenvoeter van Avifauna al maanden van tevoren gepland. Maar hoe toevallig kan het zijn dat nou juist daar ene Huseyin Baybasin is ondergebracht, die nog niet zo heul lang geleden aangifte heeft gedaan tegen Joris D.? Wegens het hopsen met ondermaatse Turkjes in Bodrum, waardoor D. noodgedwongen lid werd van een Turkse criminele organisatie, die verantwoordelijk was voor het afbranden van Baybasin. En had dat bezoek misschien de intentie om de Koerdische handelaar in avontuurlijke zaken ertoe te brengen zijn aangifte in te trekken? Hmmmmm. Jammie. Is dat een zaak of is dat een zaak? Mag het geen december zijn, maar vol verwachting klopt ons hart. Stay tuned.

donderdag 31 mei-2007
Oké. Joris Demmink en Gijs Wouters, de hoofdsmurf van de penitentiaire hotelketen, zijn op 12 april jl. wel wezen neuzen in de petoet van Alphen aan de Rijn. Maar advocaat generaal Kolkert was niet in hun gezelschap. Zegt minister Hirsi Balli op vragen van Fredje Teeven en Krista van Velzen. Al gaat het personeel van die bewaarplaats op zijn kop staan en zeggen dat het wel zo is. Het is gewoon niet zo.
En het personeel moet zijn bek houden. Nog wat, de deur van Baybasin's kruipruimte was inderdaad twee uur eerder dan normaal op slot gegooid. Dit om te voorkomen dat Joris en Huseyin met elkaar gingen liggen rollebollen naar aanleiding van de strafklacht die laatstgenoemde ruim een week daarvoor (!) had ingediend. Verder is er volgens de haast met belubberde wolligheid lispelende minister ook nooit sprake geweest van een oriënterend onderzoek naar de hopspraktijken van Joris met jeugdigen. Noch bij bevorderingen op het ministerie, noch naar aanleiding van de onthullingen indertijd van de Gay Krant en Pano. Oh, en dat van dat Turkse fruit moet eerst nog maar eens bewezen worden. Zo, Fred en Krista terug naar af. Het wachten is op het kortgeding van 19 juni. Stay tuned.

woensdag 6 juni-2007
Komedie. Zeker. Maar hoe dan ook, "Scooter" Libby heeft van de kadi 2½ jaar voor zijn mik gekregen. Plus nog een kruimeltje van 250.000 dollar. Nee, niet omdat ie Valerie Plame te drogen had gehangen als CIA-agente, maar omdat ie de rechtsgang rond haar zaak had versjteerd. Rare jongens, die neocons. Op het moment dat zij aan de knijpers ging was Valerie als personeelslid van de frontfirma Brewster Jennings bezig met een onderzoek naar de rol die Turkije speelde bij de internationale sluiphandel in wapens, wapentechnologie, nucleaire technologie en drugs (1). En niet te vergeten natuurlijk de daarmee gerelateerde pecuniastromen. Want hoe ordinair ook, het draait bij dit soort zaken heel vaak eigenlijk alleen maar om poen. Wat Bushesland betreft was bij voornoemde handel een hoofdrol weggelegd voor de American Turkish Council (ATC). Een orkest dat muziek voortbrengt waarvan zelfs de Jostiband zich zou distantiëren. Plame wil komend najaar graag een boek over haar wederwaardigheden uitgeven, maar voorlopig kan ze dat schudden. Mag niet van hogerhand. Amerikaanse staatsgeheimen hè.
We hebben het er al eerder over gehad: ook Sibel Edmonds moet de kaken stevig op elkaar houden. Onder meer over ATC. Haar hulp was kort na 9/11 ingeroepen door de FBI om opgenomen telefoongesprekken te vertalen. Sibel is goed thuis in Turks, Farsi en Armeens. Vandaar. Ze was nauwelijks aan de slag of ze kreeg thuis bezoek van een van oorsprong Turks collegaatje en haar man, de Dickersons. Die drongen eropaan om lid te worden van een Amerikaans-Turkse organisatie. Niet alleen voor de gezelligheid, maar ook voor het bijtanken van haar portemeknip. Later bleek het te gaan om ATC. En laat de naam van dat puinorkest nou ook regelmatig voorbijkomen op de tapes die Sibel aan het vertalen was en die volstonden met onrustbarende shit en ellende.
Sibel bleek ook goed te kunnen tellen. Voor haar was 1 + 1 doodgewoon 2. Dus ging ze naar haar directe baas. Nul op het rekest. Op naar de hogere baas. Weer nul. Hoogste baas. Sibel kon met ingang van direct opzouten en kreeg het consigne om muisstil te zijn. Sibel naar de rechter. Nul. Etcetera etcetera. De Dickersons zitten inmiddels ergens hoog en droog in Europa hun poen te tellen en Sibel mag nu, na 5 jaar, nog steeds niks zeggen over de afzichtelijke dingen die ze heeft gehoord. Amerikaanse staatsgeheimen hè.
Overigens, die "dingen" sluiten naadloos aan bij de materie die Valerie graag naar buiten zou willen tillen. En zonder twijfel ook bij die van de Nederlands Turkse tolk en vertaler Tayar Cetinkaya, die zo allerliefst in het geweer is geweest voor de Turkse overheid om de Koerdische zakenpief Huseyin Baybasin in een Nederlandse kruipruimte te persen. Ook zijn kennis zal moeilijk op te pompen zijn. Nederlandse staatsgeheimen hè. Stay tuned.

1. Ook "onze" Abdul Qadeer Khan maakte gebruik van de Turkse connectie om gadgets binnen te sleutelen voor zijn Islamitische atoombom. Voor een groot deel betaald met opbrengsten uit de handel in ondeugende middelen. Niks nieuws onder de koperen ploert. Dat gebeurde ook al in de jaren zeventig, toen Khan met hulp van Nederlandse experts en bedrijven zijn netwerk opzette en begon te broddelen aan zijn centrifugeorgel in Pakistan.

woensdag 13 juni-2007
Nee hoor. Volgens de af en toe in bedenkelijke lectuur duikende Hirschi Balli was er nooit enig onderzoek geweest naar het hopsgedrag van Joris Demmink. Maar wat schrijft de Telegrof vandaag in opmerkelijk voorzichtige terminologie? De Militaire Inlichtingendienst heeft naar aanleiding van een onderzoek ooit een seintje naar boven gegeven dat Joris vanwege zijn hopsen met jeugdigen ongeschikt was voor een hogere post. Nou nemen we aan dat het ging om een post bij het Ministerie van Defensie. En dat brengt ons al gauw bij het bedekt gebleven incident in Suriname, waarover wij in aflevering 22 al een klein schotschriftje opendeden. Verder is er in het Telegrofartikel nog sprake van een oolitieonderzoek uit 1994, waarbij de naam van vriend Joris als moerasgas naar boven borrelde. Bij Justitie werd er geen ene moer mee gedaan. Waarschijnlijk omdat er dan ook nog een flink lijstje namen van andere slordig hopsende topambtenaren aan de oppervlakte zou zijn gekomen. O ja, één hoofdofficier heeft in het verleden de zak gekregen naar aanleiding van het zogenaamde Rolodexonderzoek van de rijksrecherche naar chantabel hopsen door hoogwaardigheidsbekleders. Maar die heeft een goeie baan gekregen bij een internationaal vehikel en kruipt nu naar alle waarschijnlijkheid ongestoord op internationale kleuters. Overigens bestaat er een nauw verband tussen dat Rolodexonderzoek en de auctor intellectualis van Teeven's List, waarnaar wij zo vaak hebben verwezen. Het kortgeding tegen Joris Driepinter van 19 juni a.s. lijkt nu al een domino-effect te veroorzaken. Hmmmm. Jammie. Stay tuned.

zaterdag 16 juni-2007
Weer een ronkend verhaal vandaag in De Telegrof over het netwerk van kindervrienden in de Nederlandse high society. Maar namen noemen? No way. Zo is er sprake van een handelaar in vers tot zeer vers vlees, ene K.M., en een Duitse grossier. Verder in de consumentensfeer naast de niet met name genoemde secretaris generaal van Justitie Joris Demmink en een paar hoofdofficieren uit de befbranche, ook nog een Amsterdamse professor, in wiens appartement zich hopfeestjes met jeugdigen voltrokken. Als wij de betrokken verslaggevers een bescheiden hint mogen geven. Die K.M. (oftewel Karel Maasdam), die "Duitse Willy" en professor Van Roon komen bij ons aan bod in de intrigerende serie "Brieven uit de nor". Plus nog wat andere bekende liefhebbers. Het is maar een tip. Prettig weekend. Stay tuned.

woensdag 20 juni-2007
Had u gisteren ook het gevoel dat u getroffen werd door de natte uitstoot van een vale gier? Wij in ieder geval wel. Tijdens het kortgeding dat tegen hem was aangespannen door Adèle van der Plas en Pieter Herman Bakker Schut liet secretaris generaal Joris Demmink weten dat hij nooit met jeugdigen heeft gehopst. Dat deed ie bij monde van de landsbef, mr. E. Daalder. En da's leuk. Gaat ie. Meneer Daalder heeft een stekkie op het kantoor Pels Rijcken-Drooglever Fortuijn. Een van de naamgevers van dat kantoor is mr. Leonard Frans Pels Rijcken. Een heul belangrijke bef dus. En - we hebben er al vaker op gewezen - tegelijkertijd een van de verzorgers van VHS. De melkkoe van de indertijd nogal plotseling aan het Haagse vastgoedfirmament verschenen Ed Maas. Ex-glazenwasser en paardenpiet. Binnen VHS manifesteerde zich tot voor kort eveneens Eddie de Kroes. Vleeszwendelaar, liefhebber van asperges en bubbels en geen onbekende in de softdrugswereld. In 2003 kwam aan het licht dat vriend Eddie wegens voornoemde vleeszwendel nog twee jaar tegoed had. Maar simsalibim, Eddie beschikte over een vrijgeleide, al dan niet geheel gratis uitgereikt door OvJ Hans Vos. Op last van hogerhand (1). Die hand zou hebben vastgezeten aan de arm van mr. Hans Holthuis. Destijds befgeneraal in Den Haag en via een Belgisch U-bochtje sinds einde 2000 actief als griffier bij het Joegoslavië Tribunaal. En laten ijverige bromsnorren nou juist Holthuis eind jaren negentig in de kieren hebben gekregen tijdens het Rolodexonderzoek. Hm, hm. Een onderzoek naar hoge jongens die er sterk van werden verdacht te hopsen met vers vlees. En nou weten wij het niet zeker, maar mogelijk is het zeker dat Eddie wist van dat hopsen en zo aan dat vrijbriefje is gekomen. Mooie etappe he? Van Joris naar Hansje. Het hele verhaal kunt u vandaag terugvinden in de Nieuwe Revu. Lekker bij een pilsje en een zoute haring. Stay tuned.

1. Zie de bloemrijke serie "Schimmen achter Pim" op de Followupsite.

woensdag 20 juni-2007
Nog even. Joris zegt nooit als kindervriend te zijn opgetreden. Is het misschien toch aardig om de volledige verklaring van een Turkse veiligheidsagent af te drukken, zoals die voorkomt in de pleitnota van Adèle van der Plas en Pieter Herman Bakker Schut. Luidde alsvolgt:

"Ik heb meer dan twintig jaar gewerkt bij de Turkse politie. Ik heb eerst als agent gewerkt op het politiebureau van Fatih in Istanbul en later achtereenvolgens als hoofdagent, hoofdinspecteur en commissaris voor het korps in Istanbul. In 1997 ben ik met vervroegd pensioen gegaan. Midden jaren negentig coördineerde ik de beveiliging van buitenlandse staatslieden en diplomaten in Turkije. Meneer Demmink heb ik ook zo leren kennen. Ik wist dat hij een belangrijk ambtenaar was in Nederland. Hij is meerdere malen in Turkije geweest en ik heb steeds zijn beveiliging gedaan. Hotel Akgun was het hotel waar hij bijna altijd verbleef als hij in Istanbul was en daar werd ook van alles besproken. Ik weet niet veel details over de zaak Hüseyin Baybasin, maar wat ik wel weet is dat meneer Demmink aan de lopende band vervalst bewijsmateriaalk kreeg over Baybasin. Ik weet ook niet of hij wist dat het om vervalst materiaal ging. Ik neem aan van wel, want hij had nooit vragen en hij vroeg ook niet hoe het materiaal was verzameld. De homosexuele geaardheid van meneer Demmink was bij ons bekend en ook dat hij het het liefst met jonge jongens deed. Mij werd van bovenaf opdracht gegeven om een minderjarige jongen voor hem te ronselen. Dat heb ik ook gedaan door bij een politiebureau dat niet ver van het hotel ligt, een straatkind op te halen dat vast zat voor diefstal. Dat heb ik twee avonden achter elkaar gedaan voor hem. We moesten hem plezieren van onze baas, zodat hij een tegenprestatie zou leveren. Wat die tegenprestatie toen was wist ik niet. Pas veel later begreep ik dat het om Hüseyin Baybasin ging."

Sorry. Even naar het toilet. Stay tuned.

zondag 24 juni-2007
Het mankeert er nog maar aan dat ook in Nederland een stel notoire Demmink-hunters op de de schouders worden getikt door snorren in lange leren jassen. Om in het licht van een Philipspeer van 600 Watt aan de tand of andere lichaamsdelen te worden gevoeld over hun bronnen. En vriendelijk edoch dringend worden verzocht hun aantekeningen, mobieltjes, laptops en met moeite veroverde documenten af te geven.
Net zoals de gerenommeerde Turkse onderzoekjournalist Burhan Kazmali eergisteren overkwam op het vliegveld van Istanbul. Op verzoek van niet nader gespecificeerde Nederlandse autoriteiten. Noch het tijdstip, noch de plek waren toevallig. Burhan zou komende dinsdag bij ons Landelijk Parket een verklaring afleggen over de Turkse hopsavonturen van onze "hoge ambtenaar op het ministerie van Justitie".
Kijk, dat komt er nou van als je een pedo-verdachte gewoon op zijn post laat zitten. Die gaat niet zitten wachten tot ie een bijl in zijn nek krijgt. Bovendien zou een hele meute hoge mieters in Turkije ook niet blij zijn met de ophanden zijnde revelaties van Burhan. Dan zou namelijk kunnen blijken, dat er na het ongeval in Susurluk in 1996 geen malle moer is gedaan aan de drugsgerelateerde shit die toen naar buiten kwam. En dat de in zijn Alphense kruipruimte zuchtende Hüseyin Baybasin gelijk heeft. Vanaf deze bescheiden plek geven wij Burhan het advies de komende tijd goed in zijn dooiehoekspiegel te blijven kijken. Om niet hetzelfde lot te ondergaan als zijn Hongaarse collega Iren Karman of zijn Russische collega Anna Politkovskaja.
O, en dan nog even dit. Over Warwick Spinks (1). Volgens een van onze welingevoerde bronnen zou deze internationale kindervriend in de tijd van de IJzeren Dame als Oosteuropees handelsagent in touw zijn geweest voor MI5. Aan die cloak and dagger-carrière zou een einde zijn gekomen toen hij Joris D. en diens amice Harry uitnodigde voor een tripje Londen om ze daar ondermeer te onthalen op een toefje vers vlees. Net toen het moment supreme in zicht kwam klopte een bromsnor van de Metropolitan op de deur. Harry kon zich nog net redden via de ensuitedeur, maar Joris zou het lulletje zijn geweest en op de bon zijn gegaan. Nou zou MI5 nog wel ervoor gezorgd hebben dat die bon bij Interpol onder het hoogpolig verdween, maar Spinks was passé. Hij week uit naar Nederland en woonde een tijdje samen met een journalist. Die kon helaas zijn wafel niet houden over Warwick's kinderhandel en het Britse stuk ongeluk was genoodzaakt om nog verder uit te wijken. Naar Boekarest en Praag. Sindsdien begeleidt hij daar vlijtig buitenlandse investeerders zonder zichzelf te vergeten en ontvangt ie bij tijd en wijle kennissen uit de good old days. Ook Nederlandse. Wat verandert er eigenlijk? Geen Balli. Stay tuned.

1. Zie "van Estoril naar Zandvoort" (55) dd.22 juni jl.

maandag 9 juli-2007
We hebben het al eerder gezegd. Een eenvoudig schoolhoofd dat wat stiekempjes staat te loeren naar zijn douchende pupillen wordt eerst voor een paar dagen in een kruipruimte gemanouvreerd en geroosterd door een stel bromneuzen. En vervolgens mag ie hangende het verdere onderzoek achter zijn geraniums plaatsnemen. Maar een secretaris generaal van justitie over wie al zo'n duizend jaar verklaringen beschikbaar zijn over zijn hopsen met minderjarige boys van Bodrum tot Eindhoven en van Rotjeknor tot Praag wordt door twee ministers in zijn hol gekropen. Noch Donnerwetter, noch Hirsch hebben blijkbaar de balli om deze hooggezeten kindervriend voorlopig kalt te stellen. Hangende het onderzoek van de rijksrecherche. Tweede Kamerleden kunnen rustig een dikke krijgen met al hun vragen. Ook als het gaat om een ex-bef die in zijn vorig leven intensief heeft gerolodext. En zelfs een List heeft opgesteld met hoge mieters die ondermeer chantabel waren omdat ze op verkeerde locaties hun broek hadden laten zakken. Een List die dankzij toenmalig minister van Justitie Bang Korthals razendsnel tot hoofdstuk van het grote vergeetboek werd gedegradeerd. Niet helemaal gelukt door de activiteiten van een obscure website, maar wie leest die nou helemaal. Hoe dit ook zij, het zal niet meer stil worden rond Joris. En hij mag dan in de voetsporen van zijn heilige voorganger draken als Pano en de Gaykrant de kop hebben afgehakt, er duiken steeds weer nieuwe op. Neem bijvoorbeeld deze, die net uit zijn digitale grot is gekropen. En niet te vergeten het formidabele exemplaar dat bij zijn eerste poging om van Turkije naar Nederland te vliegen aan de grond bleef wegens teveel lokale turbulentie. Maar binnenkort zijn tweede poging zal wagen. Bovendien hangt de Haagse liefhebber van vers vlees nog een strafklacht van de Koerdische zakenpief Huseyin Baybasin boven het zorgvuldig gepommadeerde hoofd. Kortom, Joris mag een paar slagen hebben gewonnen, de oorlog is een ander vers. Stay tuned.

zondag 15 juli-2007
Tuurlijk geen kloten aan gedaan. Elke verdachte van pedo-hopsen gaat tijdelijk op non-actief. Joris Demmink blijft in functie en strakkies lekker op vakantie. Of misschien is ie al weg. Nee, waarschijnlijk niet naar Bodrum. Pattaya of zo. Brazilië. Ook leuk.
Pieter Herman Schut en Adèle van der Plas, de advocaten van de in zijn Alphense kruipruimte verblijvende Husseyin Baybasin, hebben vandaag een persbericht uitgegeven. Witheet over het Landelijk Parket, dat naar nu blijkt gewoon maandenlang met zijn fluit heeft zitten spelen. Lees en huiver. Stay tuned.

dinsdag 17 juli-2007
The name is Atac. Yavuz Atac. En hij werkte voor de Turkse nationale snuffelclub MIT. En wat speurneuzen zelden of nooit doen, deed Yavuz. Hij beweerde gisteren dat hij in 1995 een ontmoeting had gehad met een Britse generaal die hem aanbood om de Koerdische leider Abdullah Öcalan te laten opsporen en hem te laten kelen. Tegen de somma van 5 meloen pond en een Britse militaire basis op Noord-Cyprus. De bewuste generaal zou daarover al een gesprek hebben gehad met de toenmalige Turkse premier Demirel.
Het voorstel werd koeltjes van de hand gewezen. Maar het initiatief past wonderwel in de gebeurtenissen rond een van de belangrijkste adviseurs van Öcalan, Huseyin Baybasin. Ook in zijn geval draaide de wind in 1995, nadat hij had verklaard dat een heel peloton hoge Turkse mieters meevraten van de handel in uppers en downers. En daarbij deftig samenwerkten met allerlei officiële boordjes in West-Europa, waaronder de Britse. Toeval bestaat niet. Noch shaken, noch stirred. Stay tuned.

donderdag 19 juli-2007
Drie november 1996. Op die datum blunderde in de Turkse metropool Susurluk een Mercedes in volle galop tegen een vrachtwagen op. Uit het éénsterrenvehikel werden drie dooien en een zwaargewonde geschraapt. Het ongeluk veroorzaakte een ontploffing in de Turkse samenleving die nu nog naijlt tussen de minaretten van de Aya Sofia. De samenstelling van het gezelschap in de Merc was namelijk uiterst bizar: Huseyin Kocadag (hoogste Turkse bromsnor), Abdullah Catli (een op de internationale opsporingslijst staande ultrarechtse topgangster), de vriendin van Catli en parlementslid Sedat Bucak. Er werd een onderzoek op gang getrokken en daaruit bleek moeizaam dat hoge mieters van justitie, de politie, het leger, de politiek en het bedrijfsleven nauw samenwerkten met een selectie Turkse bad guys, die op Sicilië niet zou misstaan. Het doel van die samenwerking was tweeledig: het vergaren van poen uit de handel in treurige middelen en het kelen van politieke tegenstanders.
Niks meer, niks minder. Net als onze IRT-enquête belandde het onderzoek in de berm en uiteindelijk in de greppel ernaast. En oetlullen die zo nodig details en namen naar buiten moesten tillen, zoals ene Huseyin Baybasin, gingen voor het luik. Maar goed, een van de sinistere lieden die als cement dienden tussen de verschillende segmenten van het criminele bouwsel en die bad guys als Catli faciliteerden bij de uitoefening van hun werkzaamheden, was MIT-agent Yavuz Atac. Dezelfde man die nu beweert dat ie een jaar voor het evenement in Susurluk werd benaderd door een Britse generaal met een het aanbod om PKK-leider Öcalan het hoekje om te helpen.Voor een grijpstuiver en een permanent Brits haventje op Noord-Cyprus. Erg leuk allemaal, maar wij zouden graag van vriend Yavuz willen vernemen of hij iets afweet van de Demmink-variant die is gebruikt bij de uitschakeling van Baybasin. Alleen, hoe krijg je contact met zo'n sjpörnös? Iemand? Stay tuned.

donderdag 13 december-2007
Gisterochtend is de in een petoet in Alphen aan de Rijn gestationeerde Huseyin Baybasin weer eens in een extra beveiligde kruipruimte geprakt. Reden? Er zouden bij Justitie berichten zijn binnengekomen dat de Turkse zakenpief vervroegd de kuierlatten wilde nemen. With a little help from his friends. Nou wil het "toeval", dat Huseyin's advocaat Adele van der Plas zeer recentelijk de officiele verklaringen uit Turkije heeft ontvangen die betrekking hebben op het meditterane hopsen van Joris Demmink aan de boorden van de Bosporus en in Bodrum aan Zee. Dus geen journalistieke interpretaties. Nee, gewoon de peevee's. Met onderandere het levendige verhaal van de Turkse bromsnor dat we in aflevering 30 al eens de revu hebben laten passeren. Plus het ellendige relaas van de bij dat geval betrokken jongen, die de keus kreeg tussen een langdurig verblijf in een benauwd onderkomen en een heftig potje lego met oom Joris. Hij koos voor het laatste. En om nou te zeggen dat ie daar goeie herinneringen aan heeft overgehouden, nou nee.
Uiteraard is Van der Plas van plan met deze peevee's opnieuw de strijd aan te binden met de Staat der Nederlanden i.c. de top van het ministerie van Justitie. Kijk, en die zal daar niet erg gecharmeerd van zijn. Dus wat doen we? We gaan lekker Huseyin treiteren. Te truttig voor woorden. Maar wat kan je anders verwachten van kindervrienden? Stay tuned.

dinsdag 18 december-2007
Op 12 december 2007 is client, de Koerd Huseyin Baybasin, in de penitentiaire inrichting Alphen a/d Rijn "geisoleerd". Als reden is vermeld dat uit anonieme bron was vernomen dat client gedetineerden aan het ronselen was om te "ontsnappen". De directeur van de gevangenis moest echter tegenover mij toegeven dat over deze van het GRIP ontvangen berichten bij hem niets bekend was. De vraag welke gedetineerden in welke gevangenis Baybasin danwel aan het ronselen was om te ontsnappen, is tot op heden niet beantwoord.
Het is de zoveelste maal dat op grond van anonieme, volstrekt oncontroleerbare berichtgeving wordt getracht client monddood te maken middels "isolatie". Vanaf maart 1998 t/m december 2003 is client in de EBI geisoleerd geweest op grond van vergelijkbare, zelfs later nooit geverifieerde, informatie dat hij zou willen ontsnappen. Vervolgens is tot driemaal toe een nieuwe poging gedaan hem op deze wijze opnieuw te isoleren. De laatste poging lijkt succes te hebben. Client is vrijdagmiddag, 14 december j.l. overgeplaatst naar de landelijke afzonderingsafdeling in Vught. Hij verblijft daar 24 uur per dag alleen in een cel, zonder mogelijkheid van telefonische of andere contacten. Kleding en documenten zijn hem afgenomen. Zijn advocaat mag hij slechts van achter een glaswand spreken. De bewakers weigeren te antwoorden op vragen die niet in het Nederlands worden gesteld, ondanks het feit dat eerdere verzoeken van client om een cursus Nederlands te mogen volgen werden afgewezen, omdat hij 'illegaal' in Nederland zou verblijven.
Justitie heeft aangegeven voornemens te zijn client terug te plaatsen in de EBI, ondanks voorliggende psychiatrische rapportage dat zijn eerdere verblijf daar tot ernstige posttraumatische stress-stoornissen heeft geleid. Client heeft vanaf woensdag 12 december j.l. geweigerd voedsel aan te nemen. De reden hiervoor is dat hij in "isolatie" geen enkele controle meer heeft over het voedsel dat hem wordt verstrekt. Hij vreest voor vergiftiging. Deze hongerstaking is in de LAA echter gebroken door client in de kelder van het gebouw een smerige kruipruimte te tonen waar hij naakt in zou worden gegooid totdat hij weer zou eten. Deze dreiging vond plaats in aanwezigheid van een verpleegster van de medische dienst van de gevangenis.
Het bewijs dat clients veroordeling tot levenslang het resultaat is van een vanaf hoog politiek niveau in Turkije en Nederland geinitieerde "set-up", stapelt zich ondertussen op. In april van het afgelopen jaar diende Baybasin in dit verband reeds een strafklacht in tegen enkele (hoge) Nederlandse justitieambtenaren die bij de totstandkoming van deze "set-up" waren betrokken. Op korte termijn zal het Gerechtshof te Den Haag worden verzocht het Openbaar Ministerie te gelasten terzake tot strafvervolging over te gaan. Ook zal op basis van de nieuwe feiten een herzieningsverzoek worden ingediend bij de Hoge Raad.
Het heeft er alle schijn van dat de nieuwe actie naar client toe een soort van laatste stuiptrekking is vanuit Justitie om de "droeve" waarheid in deze zaak bedekt te houden.

Bijgesloten treft u aan het schorsingverzoek dat op 13 december j.l. is ingediend bij de Voorzitter van de Raad voor Strafrechtstoepassing, tot opheffing van de opgelegde isolatie en mijn brief van dezelfde dag aan het GRIP van de KLPD over de kwestie. Dit verzoek is op 17 december jl. afgewezen omdat de beslissing tot 'isolatie' naar het oordeel van de Voorzitter niet zodanig onredelijk of onbillijk is dat er een spoedeisend belang is om tot schorsing ervan over te gaan.

Adele G. van der Plas, Advocaat
Amsterdam, 18 december 2007

zondag 6 januari-2008
Wij hebben in deze serie al eerder verband gelegd tussen de lotgevallen van de in een Nederlandse kruipruimte gemanouvreerde Koerdische zakenpief Huseyin Baybasin en die van de met een "gagorder" tot zwijgen gebrachte Amerikaanse vertaalster Sybel Edmonds.
Huseyin dreigde alteveel narigheid te spuien over de innige banden tussen de Turkse onderwereld en de top van de bovenwereld, inclusief de overheid en het leger. En niet te vergeten de kwalijke invloed die deze kongsie uitoefende in de westerse wereld (1).
Sybel Edmonds stond te trappelen om uit de doeken te doen welke perfide rol de Turken speelden bij de wereldwijde handel in ondeugende middelen, wapens en andere leuke commodities, bij het witwassen van de revenuen en bij het verkwanselen van een scala aan geheime documentatie. In samenwerking met hoge mieters binnen de Amerikaanse overheid en Amerikaanse en Israelische rubberzolen.
Naar aanleiding van een artikel van een maand geleden, waarin een lid van de Bin-club verklaarde dat hij een paar leden van het Flying Circus in Turkije had getraind, zocht Sibel contact met de Britse Sunday Times. En deed een boekje open. Zo verklaarde zij dat een topper bij het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken Turkse speurneuzen assisteerde bij de jacht op staatsgeheime informatie over nucleair en conventioneel wapentuig. In veel gevallen ten behoeve van neuzenorganisaties uit middenoostelijke buurlanden, die niet zo makkelijk entree hadden in de States. Niks voor niks uiteraard en de poen die de BUZA-bons kreeg voor zijn assistentie werd door een Turkse diplomaat via de American Turkish Council naar hem overgeheveld.
Overigens was hij niet de enige druiloor bij de Amerikaanse overheid, die zich aan deze praktijken schuldig maakte. Er waren er meer en de FBI had ze in het snotje, maar mocht van hogerhand niet echt doortasten. Wat zou kunnen betekenen dat hogerhand op de hoogte was en er geen bezwaar tegen had. Om de Turkse NATO-partner niet in het harnas te jagen.
Volgens Edmonds is langs deze Turkse weg de nucleaire kennis weggelekt, die later door de oud-FDO medewerker Abdul Qadeer Khan verpatst werd aan alleraardigste landen als Noord-Korea, Libie en Iran. Leg dat maar eens uit aan je kinderen. Stay tuned.

maandag 7 januari-2008
En jawel, er komen naar aanleiding van de verklaringen van Sibel Edmonds in de Sunday Times van gisteren ineens namen bovendrijven van de Amerikaanse kloothommels die tegen een redelijke vergoeding verantwoordelijk waren voor de handel in onderdelen voor nucleair en conventioneel wapentuig plus bijbehorende geheime documentatie. Die redelijke vergoeding kwam uit Turkse spaarvarkens die waren vetgemest met drugsgeld. Het Britse zondagsvod durfde de naam van de grootste boef uit Sibels rijtje, de BUZA-boy, nog niet te noemen. Maar het blijkt om ene Marc Grossmann te gaan. Voormalig "staatssecretaris" en de derde man op het ministerie. De anderen? Komt ie: Richard Perle, Douglas Feith, Eric Edelman, Brent Scowcroft en Larry Franklin. Allemaal hoge regeringsfunctionarissen. Dan is er nog een stel Congresleden die in hun schoenen hebben staan te pissen: Dennis Hastert, Roy Blunt, Dan Burton, Tom Lantos, Bob Livingston en Stephen Solarz. En tenslotte nog een pluk denktankers: Graham E. Fuller, David Makovsky, Alan Makovsky, Yusuf Turani en Sabri Sayari. O ja, ook nog een Turkse dude: Mehmet Eymur.
Die laatste jongen is een voormalige speurneus van de Turkse Contra Spionageclub, die in het in het verleden betrokken is geweest bij een paar massale slachtingen. Tegenwoordig geeft ie leiding aan een irreguliere groep binnen de Turkse Militaire Inlichtingendienst MIT.
En dat sluit dan weer wonderwel aan bij zijn Gladioverleden. Verder doet ie nog wat dances with Grey Wolves en andere groepjes uit het ultra-rechtse verenigingsleven. Kortom, met Mehmet heb je nooit een dull moment. Echt een feestbeest, dat misschien ook ooit eens in de koplampen van Huseyin Baybasin terecht is gekomen. Zou ons niet verbazen.
Nog even een leuk detail voor we eruit gaan. Marc Grossmann had generaal Mahmoud Ahmad, het hoofd van de Pakistaanse inlichtingendienst ISI, op visite op het moment waarop de medewerkers van Bin's Flying Circus hun kunstje uitvoerden op Manhattan. Onder leiding van Mohammed Atta, die een paar weken tevoren nog een tonnetje dollars van generaal Ahmad had gekregen voor het betalen van de gas- en lichtrekening en een bezoekje aan een drijvend casino voor de kust van Florida. Toeval? Our ass. Stay tuned.

woensdag 9 januari-2008
Kijk daar eens. Verschijnt in de slipstream van de raket die Sibel Edmonds in het meest recente exemplaar van de Sunday Times afstak ineens de naam van een gozer, die wij in december 2002 al eens uit het schellinkje hebben gehaald (1). Yassin al-Kadi cq. al-Qadi. Een hoge Saoedische jurk met een heel dik spaarvarken en friends in high places. Yassin was/is eigenaar van P-tech. Een onderneming die systemen op de markt plettert die zorgen voor steeds snellere informatiestromen. En indertijd bijvoorbeeld ruim aftrek vonden bij Amerikaanse overheidsinstellingen, de marine, de luchtmacht, de NAVO en... jawel, de ABN/AMRO. Op zich misschien niks aan de hand, maar de onderneming had al eens een reputatie verworven als CIA-front tijdens de Iran-Contra affaire in de jaren tachtig.
Die reputatie zou in deze eeuw een ferme boost krijgen. Niet lang na het spectaculaire optreden van het Flying Circus op Manhattan presenteerde de Amerikaanse BV Sleuths United namelijk een lijst met 12 namen van lieden die ervan werden verdacht de club van Bin te hebben gestiekt. Een van die Dirty Dozen bleek Yassin te zijn.
De FBI had hem in 1998 na de aanslagen op de Amerikaanse ambassades in Kenia en Tanzania al in het snotje gekregen bij het volgen van het financieringsspoor. Dat leidde overigens naar Chicago, maar door ingrijpen van hogere machten was het ho en niet verder (2). Daar werden ze bij de Feds kennelijk zo sjaggerijnig van dat ze in 2002 een middelvinger in de lucht staken toen een paar werknemers van P-tech de stormbal hesen. Die lieten zich niet zomaar dunken en zochten hun heil bij Customs. Het resultaat? De douanepetten keerden aan het eind van dat jaar de computers bij P-tech om, maar daarbij bleef het. Want zoals gezegd, Yassin had friends in high places en was om eens een stuk ongeluk te noemen zeer dikke mik met Dick Cheney.
In maart 2007 keerde de Saoedische gladjakker terug op ons bescheiden toneel (3). Gabbers als premier Erdogan en figuren uit diens directe omgeving hadden namelijk niet kunnen voorkomen dat in die maand zijn Turkse poen in een vriescel belandde in verband met zijn Bin-financiering. Van de gebeurtenissen in de States kon Yassin trouwens ook niet euforisch worden. P-tech werd plotseling in verband gebracht met het stashen van hero in Boston. Afkomstig uit Afbaardistan via Turkije en Albanie (4).
Ook in dat laatste land ging het niet crescendo. Ook daar werd zijn poen geconfisceerd. Stank voor dank, want hij had nog geen lichtjaren geleden zo soepeltjes de financiering verzorgd voor het wapentuig, dat de CIA en de lokale mafia doorschoven naar de Allahstrijders in Kosovo. Net als in Bosnie (5). Ja goed, die poen rook naar hero. Maar het doel heiligt de middelen, nietwaar. En wij maar ouwehoeren over Holleeder en andere lieden van het derde plan. God, wat een kolerezooi. Oh, btw: U dacht toch niet dat Yassin op Guantanamo zat, wel? Nee, nee. Dat is gereserveerd voor eenvoudige muslimdroppies. Verschil moet er zijn. Stay tuned.

(1) Zie de "Kluifjes" van 7, 11 en 20 december 2002.
(2) Omdat de ABN/AMRO in die jaren met een dikke vinger in de Saudi Hollandi Bank zat en ook ruim vertegenwoordigd was in Chicago en omgeving informeerden wij nog netjes bij De Bank of er nog law enforcementknuppels op visite waren geweest ivm. Yassin. Geen sjoege.
(3) Zie de "Kluifjes" van 5 en 6 maart 2007.
(4) Wat zei Huseyin Baybasin ook weer?
(5) Yassin was een goeie gabber van president Izetbegovic (rip) en Mohammed Sacirbey, ooit de "verloofde" van het meisje Wisse Smit aka de Marmot.

donderdag 10 januari-2008
Terug naar de Sunday Times van afgelopen zondag. Terug naar Sibel Edmonds. Voor een niet te versmaden detail. De vaak voor de Paki's optredende Turkse diplomaten in Washington werden bij hun zoektocht naar geheime nucleaire kennis en andere narigheid niet alleen geholpen door Marc Grossmann cs. op Buitenlandse Zaken. Ook hoge, geldgeile lieden op het Pentagon deden hun best. Zij leverden lijsten met namen, adressen etc. van onderknuppels op het ministerie zelf en van luitjes uit het Amerikaanse bedrijfsleven die de Turken (cq. de Israeliers) hun wannahaves konden bezorgen. Plus bijbehorende dossiers voor het geval die figuren weigerden om mee te werken. Edmonds:

"De "handlers", die tot het corps diplomatique behoorden, probeerden dan die mensen over te halen om een mol te worden voor hun netwerk. De lijsten bevatten al hun zwakke punten op financieel of SEXUEEL gebied en de leuke dingen die zij binnen hun bereik hadden."

Nou zijn wij hier in Europa niet roomser dan Benedictus. Het ligt dus voor de hand dat de Turken ook hier hun netten hebben uitgegooid om allerlei interessante commodities binnen te slepen. Voor zichzelf of voor hun buurtjes. Pakistan, Iran, noem eens een dwarsstraat. En te betalen uit de revenuen van het populairste exportproduct van Afbaardistan. Zijn die revenuen ook meteen gewitteld.
Terug naar Zoetermeer. Terug naar Huseyin Baybasin. Wie was er volgens hem als was in de handen van de Turken? Joris Demmink. De secretaris-generaal van het ministerie van Justitie. Hoe is die situatie ontstaan? Joris zou bij verschillende gelegenheden met jeugdige Turkjes hebben gehopst. En de Turkse "handlers" van Joris beschikten vervolgens over sappige details daarover. Verklaringen. En zeer waarschijnlijk lichtbeelden. Een hoofdprijs dus. Maar zeker en vast niet de enige. Volgende week weten we in ieder geval iets meer. Stay tuned.

vrijdag 11 januari-2008
Tuuuuurlijk. Sibel Edmonds heeft een gigantische gierput opengetrokken. Met een zwaar Turks aroma. Maar wie een beetje scherpe giegel had rook ook nog iets anders. Iets vertrouwds. Iets Israelisch. Dat is geen mirakel, want de Turkse en Israelische geheimschrijvers gaan al jaren vriendschappelijk met elkaar om. En dus is het ook geen Albert Heijn-erlebnis dat de Turkse speurneuzen uit Sibels revelaties gebruik hebben gemaakt van het Israelische netwerk van sayanim, sympathisanten en ordinaire geldwolven om zich een plaatsje op de avontuurlijke markt te veroveren (1). Een netwerk overigens, dat al decennia in place was.
Een citaat uit een gesprek tussen twee Mossad-agenten op vrijdag 14 februari 1986 in Tel Aviv:

G: "Kom met me mee. Ik laat mijn tronie fotograferen voor een nieuw Amerikaans paspoort"
O: "Wat is er met dat Amerikaanse paspoort?"
G: "Ik ga in de States werken voor de afdeling A 1. We hebben daar een flinke schoonmaakklus"
O: "Ik heb nog nooit gehoord van miskleunen in de VS. Wat valt er schoon te maken?"
G: "Die kwestie met Pollard"
O: "Ik dacht dat de LAKAM daarvoor had gezorgd?"
G: "Zij maakten de rotzooi, maar wij moeten het opruimen. Ik zal contact opnemen met de beroemde Mr. X en erop toezien dat hij niet gesnapt wordt"
O: "Dus er bestaat een Mr. X?"
G: "Alleen in naam. Mr. X is niet een bepaald persoon. Eitan heeft zich bij ons lijsten van sayanim toegeeigend toen hij hier wegging. Hij heeft ze als bron gebruikt. Ze zeiden hem waar hij de informatie kon vinden en liet Pollard de gegevens boven water halen"(2).

Asjeblieft. Anders nog iets?
Rafi Eitan was trouwens al een legende in de rubberzolenwereld toen hij begin jaren tachtig van de Mossad overstapte naar de LAKAM. Een snuffelbureau dat in 1957 het licht zag en dat zich bezighield met het naar binnen trekken van geheime wetenschappelijke informatie en hebbedingen. Vooral op nucleair gebied. Uit de bovengenoemde Amerikaanse sayanimlijst pikte hij de naam van de tijdelijk in slaapstand verkerende Jonathan Pollard en reactiveerde hem. Na twee jaar uiterst nuttige activiteiten werd Jonathan in de kuif gepikt en door de kadi vervolgens verrast met een levenslang verblijf in een kruipruimte. Eitan kon een reisje Amerika verder wel schudden. Maar hij zat als pensioenminister deze week wel lekker te smikkelen met zijn maatjes van het kabinet Olmert en vriend Bush. Zo gaat dat. De simpele uitvoerders gaan naar de kloten, de hoge heren smikkelen vrolijk verder. Stay tuned.

(1) Sayanim. Joodse assistenten van de Mossad. Vgl. de huidige Franse president Sarkozy. Geert Wilders? Zou zomaar kunnen.
(2) Vgl. "Mossad. De keerzijde van het bedrog" (ISBN 90 410 0015 1) van voormalig Mossad-agent Victor Ostrovsky, de O. in bovenstaand gesprek. De G. staat voor Gill, een oudere collega van Ostrovsky.

dinsdag 15 januari-2008
Wij hebben altijd stijf volgehouden dat Abdul Qadeer Khan eigenlijk heulemaal geen spion was. En dat ie die Nederlandse atoomgeheimen keurig kreeg aangereikt door het Nederlandse bedrijfsleven en Nederlandse bollebozen, die in Pakistan wel een nucleair graantje wilde meepikken. Een graantje overigens dat tot bloei kwam dankzij de handel in genoeglijkheden uit Afbaardistan en omgeving. Iedereen zogenaamd boos op Nederland toen de "spionage-affaire" naar buiten kwam. En president Carter zette de Paki's op de zwarte lijst, om verdere proliferatie een halt toe te roepen. Eind 1979 vielen de Ruskies bij Afbaardistan binnen om hun presidentiele geloofsgenoot ter plekke bij te staan tegen de oprukkende fundamentalistische baarden. Oorlog. Kaassie voor Reagan en de ouwe Bush om na de verovering van het Witte Huis een dollar in het zakje te doen bij het Afghaanse baardenverzet. Nou ja, een dollar. Een heuleboel dollars. In de vorm van wapens en opleidingsfaciliteiten. Moest uiteraard wel voor betaald worden, maar dat was geen probleem. Hero en hash plenty. In wezen werd de Afghaanse "vrijheidsstrijd" dus betaald door de miljoenen verslaafden in de wereld. Maar waar gehakt wordt valt wel eens een bosje naalden.
Voor het soepele verloop van deze operatie moest er wel een logistiek probleem worden opgelost. De smokkel van wapens en genoeglijkheden moest namelijk via Pakistan lopen. En toenmalig president Zia-ul-Haq eiste daarvoor de toezegging van de Amerikanski's dat Pakistan met rust gelaten werd bij het in elkaar schroeven van een kernfabriek en ultimo de muslimbom. En wat denk je? Reagan tekende een zogenaamde waiver, waarbij het ook door de VS ondertekende non-proliferatieverdag wat Pakistan betreft in de vrieskast werd gepleurd. Zo geil waren zijn cowboys om de Ruskies hun eigen Vietnam te bezorgen. Daarbij legden de Amerikanski's niet alleen de basis voor bijvoorbeeld het Flying Circus van Bin, maar ook voor de Pakistaanse bom. Nu nog in handen van Busharraf, maar wie weet morgen in die van Bin's Nachwuchs.
Hoe dit ook zij, na die waiver keken de Amerikaanse snuffelclubs en noodgedwongen ook hun westerse filialen welwillend toe hoe de lieflijke im- en export van de Paki's een niet te stuiten vlucht nam. Een im- en export die voornamelijk via Turkije verliep. Pleister op de wonde: er werd door hoogwaardigheidsbekleders in de betrokken landen een hele kluit poen verdiend. Gaat er een spaarlamp bij u op? Juist. Dat is nou precies het verhaal dat Sibel Edmonds en Huseyin Baybasin naar buiten willen tillen. Waar een waiver al niet goed voor is. Stay tuned.

zondag 20 januari-2008
Zonder enige twijfel herinnert u zich FBI-vertaalster Sibel Edmonds nog. Niet? Dan moet u morgen toch met uw Korsakovje naar de dokter. Sibel dunkte namelijk twee weken geleden een megabom bij de Times in Londen. Ging over luitjes binnen de Turkse diplomatieke vertegenwoordiging in de VS, die vrolijk hele pakketten Amerikaanse staatsgeheimen naar de boorden van de Bosporus en de Dardanellen overhevelden. Inclusief nucleaire. Niet dat ze zelf iets kernachtigs van plan waren. Maar hun buurtsuper had er wel klantjes voor. Pakistaanse en Iraanse klantjes, om eens iets slordigs te noemen.
Zaten Sibel's werkgevers uitgebreid te ronken achter hun bureaus? Helemaal niet. Mede dankzij het vertaalwerk van Sibel wisten ze precies wat die Turkse snorren aan het doen waren. En welke hoge Amerikaanse functionarissen tegen een ruime vergoeding assistentie verleenden. Met naam en toenaam. Zoals het hoort prikten de betrokken speurneuzen hun info in een file. Maar de boefjes bij hun lurven grijpen? No way. Mocht niet van hogerhand.
Het was hetzelfde laken twee pakken bij de speurneuzenfamilie in Langley. Mede dankzij Valerie Plame, die namens de CIA-frontfirma Brewster & Jennings regelmatig in voornoemde buurtsuper rondneusde om te zien welke Amerikaanse spullen er precies verhandeld werden. En welke godverdomde kloothommels poen verdienden aan die moorddadige handel. Maar adequate maatregelen ho maar.
Valerie's speurtocht zal trouwens moeilijk genoeg zijn geweest. Volgens nieuwe revelaties in de Times zouden de Turkse onverlaten namelijk al in 2001 zijn gewaarschuwd om geen zaken te doen met Brewster & Jennings. CIA, you know. Door wie ze waren gewaarschuwd? Naar verluidt door Marc Grossmann. Een beroepsdiplomaat, die van 1976 tot 1983 hoge mieter was op de Amerikaanse ambassade in Pakistan en van 1983 tot 1986 ambassadeur van zijn land in Turkije. En die door Sibel Edmonds was gebrandmerkt als een van de topjongens in het jolige Turks/Amerikaanse smokkelnetwerk. Maar er is meer.
In zijn State of the Union van begin 2003 had prez Bush gemummeld dat Saddammeke een paar plakken gele cake had gekocht in Niger om ons op een winderige zondagochtend te kunnen verrassen met een nucleaire versnapering bij de koffie. Joseph Wilson, Valerie's echtgenoot, zette de Chief kort daarna compleet voor lullo in de media. Saddammeke had helemaal geen gele cake gekocht en was dus ook niet bezig met het verpakken van een nucleaire surprise. En Joseph kon het weten, want hij was in Niger geweest om de zaak uit te zoeken. Fuck. De hele ongure Bushgang werd begin juni van dat jaar opgeroepen zich ovaal te verzamelen in het Witte Huis. Ook Marc Grossmann, de toenmalige nummer drie op BUZA. En wat nam vriend Marc mee naar de crashparty? Een memo van een van zijn onderknuppels waarin Wilson's trip naar Niger exact stond uitgelijnd en... dat zijn echtgenote voor de CIA werkte. Geen maand later lag de hele santekraam over Valerie en Brewster & Jennings op straat. Toen het niet anders meer kon werd Scooter Libby later voor de wolven gegooid, maar na zijn veroordeling gepardonneerd door Chief Lullo. Einde verhaal. Althans voorlopig.
Misschien onnodig om te zeggen, maar in de Turks/Amerikaanse buurtsuper worden vanzelfsprekend naast oorverdovende ook gewone verdovende middelen verkocht. En daar kan bijvoorbeeld onze Huseyin Baybasin het nodige over vertellen. Helaas, die zit in een kruipruimte in Zoetermeer. Nog net niet in een dwangbuis, maar het scheelt niet veel. Ook een manier om iemand tot zwijgen te brengen. Maar we zijn per slot niet voor niks genomineerd voor de 51ste staat van Amerika. Stay tuned.

maandag 21 januari-2008
Tot nu toe zou je nog kunnen zeggen dat Sibel Edmonds maar wat uit haar bevallige nek converseert. Per slot put ze uit haar geheugen en heeft ze niks zwart op wit over de Pirates of the Dardanells. Niks over de handel in nucleaire staatsgeheimen, wapens, ondeugende middelen en andere hebbedingetjes. Niks. Maar ze staat allang niet meer alleen. Zo heeft ze steun gekregen van de Liberty Coalition. Een club die politieke transparantie en verdediging van burger- en mensenrechten op haar agenda heeft staan. Geen belachelijk initiatief in Bushesland.
De Coalition kreeg onlangs een anonieme tip. De FBI zou op een file zitten waarvan de inhoud helemaal spoorde met de beweringen van Sibel. Hij zou betrekking hebben op operaties van de Feds tussen 1996 en 2002, maar door het ministerie van Jusitie tot staatsgeheim zijn verheven om gevoelige diplomatieke betrekkingen niet in gevaar te brengen. Het nummer van een van de hete documenten in de betrokken file was 203A-WF-210023. En de anonimus raadde de Liberties aan om een FOIA - procedure (onze WOB) op de rails te zetten. Deden ze. Wat denk je dat ze voor antwoord kregen? Dat document bestond niet. Volgens de Londense Times een ordinaire leugen. En die kan het weten. Het vod is namelijk in het bezit van een FBI-document dat verwijst naar het bestaan van de bewuste file. Dus wat nou? De time zal het leren. Stay tuned.

zaterdag 26 januari-2008
Op 26 juli 2000 gaf prez Bill Clinton toestemming om Turkije te voorzien van nucleaire know-how en gadgets voor eigen gebruik. Geen hamsterweken, alles netjes volgens de voorschriften. Datzelfde jaar nog werd de boel als een vliegende speer weer afgefloten. Speurneuzen hadden namelijk ontdekt dat er op hoog diplomatiek niveau al jaren een smokkelring actief was die via Turkije alle nucleaire hamsters in de wereld voorzag van spulletjes om eigen paddestoelen te kweken. En verder nog een drukke handel bedreef in wapens, ondeugende middelen en andere godvergeten commodities. Na het aantreden van Bushgang kregen de Turken vrijwel direct te horen, dat ze moesten oppassen voor de speurneusfirma die achter hun reet aan zat: Brewster & Jennings. Want de lucratieve show had to go on.
Toen kwam na 9/11 dat vervelende wijf van Edmonds op het toneel. Met haar babbels over de American Turkish Council en de rol van Israel, de Paki's en hoge Amerikaanse functionarissen. Om nog maar te zwijgen over die andere bijdehand, die Valerie Plame. Geen nood. Edmonds kreeg een gagorder voor haar elegante mik en Plame werd te drogen gehangen, compleet met haar hele CIA-firma Brewster & Jennings. Rigoureuze maatregelen. Maar het hielp niet. De boel kwam toch naar buiten. Met als voorlopig hoogtepunt de artikelen in de Sunday Times van 6 en 13 januari jl.
Wat te doen? Simpel, maar te treurig voor woorden. Op 22 januari kondigde de Bushgang heel zachtjes aan een voorstel te zullen indienen bij het Congres om Turkije toegang te geven tot nucleaire geheimen. Ze hadden naar aanleiding van de ontdekkingen in 2000 een diepgaand onderzoek ingesteld, de weeffoutjes eruitgehaald en waren van oordeel dat Clinton's besluit van destijds nu wel uitgevoerd kon worden. Een knoert van een gotspe, maar zo doe je dat.
Mocht het Congres toestemming geven, dan is er een goeie kans dat alle onderzoeken naar het whealing and dealing van deze smerige kongsi de berm ingaan. En alle vuiligheid die is gepasseerd netjes in hermetisch afgesloten vaten bij het nucleaire afval wordt gedumpt. En wij nog maar steeds lullen dat die Khan een spion was en in zijn eentje verantwoordelijk is voor al het nucleair gesodemieter in de wereld. De zogenaamde lone nut. Belachelijk. Stay tuned.

maandag 28 januari-2008
In november 2005 hadden de SP en Groen Links het lumineuze idee om een parlementaire enquete op hun verlanglijstje te zetten. Niet uit liefhebberij, maar om nou eindelijk eens aan de weet te komen hoe het echt zat met die zogenaamde Khan-affaire hier in Nederland. Want ja, er was in de jaren tachtig al eens zo'n snuffelseance geweest onder leiding van Relus ter Beek. Maar die commissie wist van toet noch tuba en werd door de people in the know plechtig bij de blauwe neus rondgeleid. Tuurlijk, een paar Nederlandse bedrijven en een minkukel als Henk Slebos kregen een paar schoppen voor hun ballen. Lawaaipapegaai Frits Veerman werd gestalkt door de BVD en kon verder een lichte pleuritis krijgen. En Abdul Qadeer Khan werd in absentia verrast met een paar jaar kruipruimte en een eremedallie van de internationale society van speurneuzen. Zonder dat dat overigens gevolgen had als ie later weer eens een koppie kwam halen bij zijn familie in Nederland. Maar dat was het wel zo ongeveer. Tot vriend Lubbers in augustus 2005 argoste: "De geheime diensten hebben de regie overgenomen, hetgeen achteraf bekeken dom is geweest". Nou dat mag je wel zeggen. Of Lub het naadje van de voor hem zo intrigerende dameskous wist is de vraag, maar hij had helemaal gelijk. Er werd geen ene hol mee gedaan. Vooral ook omdat onze oud-premier aarzelend op zijn schreden terugkeerde, nadat ie her en der op zijn belubberde vestje was gespuugd. Onder andere door de verontwaardigd van zijn fiets gestapte minister van Justitie Donner. Maar misschien deed Donnie dat wel om zijn Joris uit de zoeklichten te houden. Want per saldo was onze secretaris-generaal al hopsend in de greep geraakt van dezelfde Turkse kongsie die naar nu blijkt zo vrolijk nucleaire geheimen en gadgets doorstootte naar buurtjes als Pakistan, Lybie en Iran cq. verre gappies als Noord-Korea. En daarnaast ook nog andere narigheid rondpompte. Zoals daar zijn: wapens, ondeugende middelen, dames etcetera. Met hulp vanuit Tel Aviv, Washington en Islamabad. Dezelfde kongsie ook die insider Huseyin Baybasin hier for life in een kruipruimte wist te wurmen om hem zijn bek te laten houden.
Nu aan de overkant van de plas de domino's een voor een om pletteren en de Sunday Times eindelijk het voortouw heeft genomen, zouden wij graag willen weten wanneer de geachte Haagse afgevaardigden zich eindelijk eens afwenden van die filmende zuurkoolprak en aandacht gaan besteden aan deze materie. Of is dit soms te moeilijk? Stay tuned.

dinsdag 5 februari-2008
Kan je toch zien, dat de revelaties van Sibel Edmonds achter de schermen al voor de nodige commotie hebben gezorgd. Mocht de partij van Busharaf bijvoorbeeld de komende verkiezingen winnen, dan zal ze zich sterk maken voor het opheffen van Abdul Qadeer Khan's huisarrest. En voor volledig eerherstel van de vader van de Muslimbom. Die was in 2003 (!) tot kwaaie pier verheven toen duidelijk werd dat zijn nucleaire expertise aangevuld met de nodige gadgets zijn weg had gevonden naar de in het westen niet zo popie liggende landen. Nu zo langzamerhand duidelijk wordt hoe de vork werkelijk in het uraniumorgel steekt en dat hoge Amerikaanse, Turkse, Israelische en Pakistaanse mieters plus een vloot van speurneuzen al tientallen jaren nucleaire en andere hebbedingen hebben verpatst, kan je dat allemaal niet meer volhouden. Khan dus back in business. Nu onze eigen Slebos nog. En eindelijk genoegdoening voor Frits Veerman (1).

(1) Zie het artikel "Miljoenen dodelijke slachtoffers" in Kleintje Muurkrant 409 en in het archief van De Morgenster

maandag 11 februari-2008
Wij weten niet of u het gemist heeft, maar op 22 januari jl. zijn in Turkije 33 heren in een kruipruimte geduwd. Zij waren volgens het OM allemaal afkomstig uit het grensgebied waar extremisten, terroristen, politici, wetschandschavers en hoge militaire mieters elkaar een hand geven. Een aantal lidmaten van deze kleurrijke verzameling behoorde tot Ergenekon. Een gezelligheidsvereniging van ultra-nationalistische snit die plannen zou hebben ontwikkeld om bij bekende culturele figuren als Nobelprijswinnar Pamuk en journalist Koru het licht uit te blazen. Niet just for kicks. Maar om onrust te zaaien en dan de schuld bij "linkse" cq. Koerdische druiloren te leggen. Kortom de voorwaarden te scheppen voor een eventuele militaire coup, want Erdogan is ook niet popie binnen Ergenekon. Het lijkt op Gladio of Nijvel zo u wilt. En dat klopt, want Ergenekon is gewoon een kind van de Turkse stay-behind tak. Een armee des ombres binnen NATO-verband, die officieel in het leven was geroepen om het verzet te leiden als de Ruskies zo dom waren om West-Europa te bezetten. Maar die waren niet zo dom en om toch een beetje in Shape te blijven gingen de Gladiolen zich bezighouden met het ontvolken van lokale linkse kerken. Tijdens het uitvoeren van deze schone taak ontstonden her en der connecties met jongens uit de zogeheten onderwereld. Allereerst waren die al wat gewend als het om bloederigheden ging. Maar bovendien konden die zorgen voor het dichten van budgettaire gaten. En zo raakten heel wat boorden uit de top van de westerse samenleving intensief betrokken bij de handel in een scala aan avontuurlijke commodities. Wapens, ondeugende middelen, dames, kunstwerken, nucleaire know-how etcetera. Oftewel de spannende dingen voor de mensen. Dingen, die hier in Nederland altijd voorbehouden zijn geweest aan figuren als Klaas Bruinsma (rip), John Mieremet (rip), Sam Klepper (rip), Willem Holleeder (op weg), Mink Kok (vrij, maar mag niet fietsen) enzovoort enzovoort. Geen boorden uit de hogere sferen dus, hooguit een enkele avonturier uit de wereld van het stenen stapelen. Althans, zo wordt ons dat dag in dag uit voorgeschoteld.
Hoe anders is dat in Turkije. Daar is het een bekend gegeven dat de stay-behind organisatie zich al vroeg had gelieerd met Mohammed Rap en zijn maats. En dat bij halve maan de Turkse crema vrolijk samen danste met boeven en jeugdige enthousiastelingen in de Grijze Wolven-discotheek. Op de Amerikaanse muziek van de MIT-band (1). Een monsterverbond dat onderandere verantwoordelijk was voor de militaire coup in 1980, die de Amerikaanse ambassadeur dermate in extase bracht dat ie naar Washington kabelde: "Our boys did it".
Na het imploderen van het bouwsel van Lenin en diens westerse financiers zou de stay-behind club opgedoekt zijn. Jammer, want je weet maar nooit wat die baarden allemaal van plan zijn. Vandaar misschien dat ongeruste seculiere snorren in Turkije het netwerk in stand hielden. En een dikke vinger bleven houden in bovengenoemde handelsactiviteiten. Activiteiten die bijvoorbeeld in beeld kwamen na een ongelukje in Susurluk (2). En verder zo goed en zo kwaad als het ging werden uitgelicht door de FBI-vertaalster Sibel Edmonds en de Koerdische zakenpief Huseyin Baybasin. Inclusief de rol van Amerikaanse, Britse, Israelische, Pakistaanse en Nederlandse autoriteiten (3).
Nu zijn dan 33 onverlaten uit dit onzalige netwerk achter het gaas gelazerd. Maar dat wil niet zeggen dat de hele bende daar geruime tijd zal blijven. Ze weten teveel. Stay tuned.

(1) MIT is de naam van de Turkse militaire inlichtingendienst.
(2) Zie aflevering 35 van deze serie op de Followup-site.
(3) Hierbij doelen wij op secretaris-generaal van Justitie Joris Demmink, die noodgedwongen naar het pijpen van de Turken danst.

donderdag 12 juni-2008
Wat Sibel Edmonds en Huseyin Baybasin naar buiten hebben getild was erg. Hoe hoge mieters in de VS, Engeland, Turkije, Israel en Pakistan in tegenstelling tot Kleintje Muurkrant multi poen verdienden aan het verkwanselen van staatsgeheimen. En handelden in alles wat God ooit op een verbodslijssie zou hebben laten bijtelen. Om van de zwarte winsten lekker vet te leven en te chillen tot ze er achterlijk van werden. Maar het kan nog erger. Ene SueAnn Arigo is op het hoogpolig verschenen. Een voormalige CIA-agente. En niet zo maar eentje. Special Ops Advisor van de baas van Langley. Daarnaast was ze ook nog Remote Viewing Advisor van het hoogste Amerikaanse clubje van sterren, strepen en balken en kreeg daarvoor zelf qq. ook twee sterren op haar kraagje. Geen Hebbes & Mauritz dame dus, deze SueAnn.
Op een kwaaie dag kreeg zij van de chef van de CIA-winkel opdracht om gegevens te verzamelen over hoge schijthuizen bij het Pentagon, die hun zakken vulden met het aannemen van allerlei soorten penningen uit de buitencategorie. Bijvoorbeeld bij het verdelen van vaak onnodige orders aan het bedrijfsleven, het stiekem verhandelen van spullen uit de Magere Hein-voorraad aan andere landen, het uitvoeren van fake-leveranties aan de eigen troepen in Irak etcetera etcetera. SueAllen haalde containers vol met rotzooi op. En zette die in de schuur van de baas, in casu George Tenet. Mag je toch veronderstellen dat ie ingreep. Maar wat deed ie? George chanteerde de betrokken schijthuizen met SueAnn's materiaal en dwong ze om zich in te zetten voor de belangen van de tandem Halliburton - Carlyle. Heel toevallig ook de zakentandem waarop de families Bush en Cheney zich voortbewogen. Hoe en wat die allemaal bijmekaar hebben gejat met de via de 9/11-show geensceneerde oorlogstafrelen in het Midden-Oosten wil je niet weten. Daar steken die armzalige 10 roodjes waar we het gisteren over hadden wel heel lullig bij af. En het werd nog gekker. De beide zakenvehikels van Bush en Cheney hadden hun eigen afdeling binnen de CIA. Zonder ooit een snuffelcursus te hebben gevolgd en twee vingers in de lucht te hebben gestoken onder het brommen van iets met godallemachtig. Het kon niet, maar het werkte wel. Wat, het werkt nog steeds.
SueAnn nam het niet en begon info te lekken naar het Capitool. Uiteraard duurde het niet lang of de baas van het interne Halliburton-team maakte van haar kamer een Sichuan-ruimte en koeieneerde SueAnn zelf in een kelder van het CIA-gebouw. De boodschap was duidelijk: bek houden of we kelen je. Ze gooide het bijltje op het hoogpolig en verliet het pand. Nu is ze terug aan het front en druk bezig met het spillen van de beans. Maar ze moet goed uitkijken bij het oversteken. En bij wat ze zegt. Want voor je het weet raak je verzeild in allerlei scams en eindig je in een kruipruimte. Net als Huseyin Baybasin. Stay tuned.

dinsdag 13 oktober-2009
Gevoelige tekst uit een mail van onze net aangenomen Turkse correspondent:

"Het hotel waar Demmink volgens verklaringen aan (journalist) Kazmali sex had met de jongen die later aangifte wilde doen staat in Istanbul bekend als een mafiahotel. De voormalige eigenaar was Nihad Akgun. Later werd hij voor zijn noten geschoten".

Om even uw geheugen lentefris te maken laten we u nog even meegenieten van aflevering 30 van deze serie dd. 12 februari 2007. Zo, u bent weer bij de les. Onze pretentieuze secretaris generaal van Justitie aan het hopsen met een koter in een mafiahotel. Zie je het voor je?
Hoe dit ook zij, de naam Akgun duikt twee jaar later opnieuw op in onze kolommen. In de serie "Snoepjes uit de liquidatiewinkel". Dan gaat het om Ali Akgun, een van de verdachten in het liquidatieproces. Volgens de getuigenis van Attila Onder ook niet erg popi in het wereldje rond de Bosporus, maar wel degelijk nog in leven, zij het beperkt.
Nou weten wij niet of de naam Akgun het Turkse equivalent is van Jansen. En dat Nihad en Ali net zoveel familie zijn van elkaar als Dirruk Scheringa en Gerrit Zalm. Maar mocht dat wel zo wezen dan zou ook in Ali's dossier een scheutje Demmink zitten. Kunnen we een beroep doen op onze Turkse lezers? Bellen wij effe onze correspondent. Want wij gaan heulemaal uit onze kruin voor conspiracies. Stay tuned.

woensdag 18 november-2009
Zo. Die Emin Arslan is achter het luik gegaan. Voor wie geen geregelde bezoeker van Turkse koffiehuizen is: Emin is de op een na hoogste functionaris van het Turkse nationale smurfencorps en aanvoerder van de narcotica-brigade (!!!!). Meneer wordt ervan verdacht lid te zijn van een avontuurlijke organisatie die zich al tientallen jaren bezighoudt met de handel in verwarrende middelen en andere lekkernijen. Niet voor een grijpstuiver. Nee,nee. Langs de Bosporus gaat het gerucht dat het op een achteraffie verborgen spaarvarken van vriend Arslan zo'n 7 miljard onder zijn gleuf heeft zitten. Dollar. Dus die is even leuk bezig geweest.
Arslan maakte af en toe ook zijn opwachting in "Cafe Police", de joyeuze lobby van mafia-hotel Akgun in Istanbul, waar onze secretaris-generaal Joris Demmink zo deftig een chantagefuik binnenhopste (1). De vijfsterrenjoint is eigendom van de gelijknamige familie, waarvan pater familias Nihad in 1999 zijn laatste vuurwerk beleefde. Niet toevallig, want het zeer gewaardeerde lid van de Grijze Wolven leefde zich samen met lieden uit de smurfsfeer nog wel eens uit in een potje kidnappen en/of afpersen en daar maak je niet overal vrienden mee. Overigens staat Arslan ook in de schijnwerpers vanwege zijn mogelijk lidmaatschap van Ergenekon. De levendige Nachwuchs van de Turkse Gladio-organisatie, die al aardig op weg was om de huidige Islamitische regering uit te gummen. Kwootje:

"... Volgens de getuigenis van een politiefunctionaris die als kroongetuige optreedt in het Ergenekon-proces was Osman Gurbuz, een vermeende hitman van Ergenekon, in 1995 betrokken bij een vuurgevecht met de politie. De kroongetuige verklaarde dat de gun van Gurbuz niet voor onderzoek naar het gerechtelijk laboratorium werd gestuurd, maar in plaats daarvan naar Arslan".

Drie keer raaien wat er daarna gebeurde.
Overigens speelde meneer Arslan ook een intrigerende rol in de Demmink-saga. In december 2008 uitte hij namelijk bedreigingen aan het adres van zowel zijn voormalige collega als het jeugdige slachtoffer van Joris' hopsdriften in hotel Akgun. Er zou iets onverwachts met ze kunnen gebeuren als ze hun belastende verklaringen niet introkken. Desgevraagd ontkende Arslan alles. Zou je het zelf wezen.
Nu alles even op een hoop: Arslan is het baasje van de Turkse narcoticabrigade en heeft in die hoedanigheid regelmatig contact met bijvoorbeeld zijn Nederlandse collega's op dat terrein. Tegelijkertijd is ie een topper binnen een avontuurljke organisatie die zich bezighoudt met handel in verwarrende middelen en andere helahola. Waaronder chantage. Mogen we nu voor de zoveelste keer vragen waar die Joris in verzeild is geraakt? En wat dat voor gevolgen heeft (gehad) voor allerlei akkefietjes in Nederland waar Turkse onverlaten bij betrokken zijn. Niks? Awww, come on!!!! Stay tuned.

(1) zie aflevering 51 van 13 oktober jl.

vrijdag 20 november-2009
Het zal je toch gebeuren. Dat je baas van de narcobrigade en de op een na hoogste knuppel van je smurfenclub voor handel in verwarrende middelen achter het luik gaat. Samen met twee onderknuppels en grootgrutter Habip Kanat. Vreselijk. Of we terug zijn in Susurluk. Tuurlijk, de smurfen ontkennen dat ze groen zien. Maar helaas heeft het OM de beschikking over een karrenvracht aan onuitwisbare taps. Met bijvoorbeeld gesprekken tussen narcochef Arslan en zakenpief Kanat die er niet om liegen. Ja, zegt Arslan, Karslan was een informant. Vandaar die gesprekken. En ja, mijn zoon is de zakenpartner van Karslan's dochter. Maar allemaal keurige handel. Van dadels tot gebedskleedjes. Sure.
Inmiddels draait Arslan alweer vrij maar wel geschorst rondjes om de Aya Sofia en prakkiseert zich waarschijnlijk een versuffing over de manier waarop hij de hele affaire in rustig vaarwater kan manouvreren. Inclusief de ingewikkelde schaakpartij in Nederland waarbij de Demmink-variant en de Baybasin-ruil voor de nodige problemen lijken te gaan zorgen. Vraag is hoe je nu nog de beide getuigen a charge tot zwijgen kan brengen (1). Met ongelukken dreigen heeft tot nu toe niks opgeleverd. En smeren met stroop ook niet. Een leuk voorbeeld van dat laatste:

"Het slachtoffer van Joris Demmink, Mustafa Y., is op 23 december 2008 in contact met mij getreden en heeft mij verteld dat hij samen met Mehmet K. een groep personen bestaande uit Turken en Nederlanders heeft ontmoet in Bursa. Hem is gezegd dat hij alle mogelijke financiele hulp zou krijgen. Dat ze hem een paspoort zouden verstrekken en naar Belgie wilden brengen. Dat hem 800 miljoen Turkse lira's is gegeven zodat hij kon beginnen met de procedure voor de aanvraag van een paspoort. Dat hij naar Belgie zou gaan via tussenkomst van een toeristische reisorganisatie en aldaar aangekomen ontlastende verklaringen over Joris Demmink diende af te leggen. Dat indien hij dit zou doen hij financieel ondersteund zou worden. Maar indien hij het niet zou doen hij niet met rust gelaten zou worden. Waar hij zich ook zou bevinden in Turkije. Hij heeft dit verzoek afgewezen en gezegd dat hij niet naar Belgie zou vertrekken. Mehmet K. heeft hem verteld dat Emin Arslan in deze zaak de persoon achter de schermen is".

Goeiemorgen. Je zal toch een Turkse topsmurf wezen. Of een Nederlandse secretaris-generaal. Overigens is de Belgische link ook interessant. We hoeven alleen maar te wijzen op de affaire rond minister Onkelinx die in de afleveringen 4 tot en met 6 van de serie "Zwijgen is voor de daders" voorbijdavert. Kat in het bakkie zou je zeggen. Stay tuned.

(1) Zie hiervoor met name aflevering 30 van deze serie. Weet u eigenlijk meteen over wie we het hebben.

zondag 22 november-2009
In een bewogen weekend waarin het echtpaar Van Buuren zijn droomvilla in Mozambique in de ramsh gooit en je hoort dat noch Harrie Mens noch Hans Wiegel ongeschonden de bouwfondskerst zullen halen, steken wij onze laatste strippenkaart in de gleuf en boemelen een paar jaartjes terug in de tijd. In verband met de affaire rond Emin Arslan.
Begin maart 2007 liet het dagvod NRC deze Turkse supersmurf tapijtbreed uitleggen hoe geweldig zijn speurneuzenclub de voorafgaande tien jaar had samengewerkt met de westeuropese anti-narcoticabrigades. En zeker met die van Nederland. De basis voor die oh zo gesmeerd lopende samenwerking zou volgens vriend Emin zijn gelegd bij de succesvolle jacht op de gebroeders Baybasin.
Uiteraard liet hij maar weg dat diezelfde Baybasins een heel zootje corrupte luitjes uit de high society van zowel Turkije als de in Brussel samenklonterende Europese landen in de wind te drogen hadden gehangen. En al helemaal dat hij zelf onze secretaris-generaal van Justitie een paar keer in de gelegenheid had gesteld om eens flink te hopsen met een nog niet tot volle wasdom gekomen Turkse jongeheer. Ondermeer in het vijfsterren mafia-hotel Akgun in Istanbul en bij een gezellig samenzijn in Bodrum. Nee, nee daar ging het niet om.
Het ging om het lozen van Ahmed Celik (1). Een zeer gewaardeerde tolk in Nederland die na twintig jaar trouwe dienst sneuvelde in de postfatale Endstra-periode. Volgens de AIVD zou Ahmed stiekem vertrouwelijke informatie hebben doorgesluisd naar Turkse autoriteiten. Onder wie naar we mogen aannemen Arslan een prominent plekje innam. Om welke info het nou eigenlijk ging en over wie is staatsgeheim (vertel ons niks), maar volgens het hele te hoop gelopen Nederlandse smurfendorp en de Nederlandse mainstream ging het om een lullig gevalletje competentie en wat broodnijd. Hoe het ook zij,

"Het vertrek van Celik als tolk is volgens Arslan een tegenvaller. Daar zullen we veel hinder van ondervinden. Maar ik ga ervan uit dat iedereen professioneel zijn werk blijft doen. Al zal iedereen worden herinnerd aan het feit dat Celik niet meer voor ons werkt".

Ondertussen is Arslan naar de kant gehaald onder verdenking van grootscheepse handel in verwarrende middelen, al dan niet via het bedrijf van zijn dochter. Plus een mogelijk lidmaatschap van Ergenekon, het Turkse kind van Gladio. En de Baybasins zitten monddood in een kruipruimte. Zo gaat dat in democratische landen. Stay tuned.

(1) In navolging van de dag- en weekvodden noemen wij die meneer ook maar zo. Tegen ons geloof, maar we zitten niet te wachten op onnodige heisa.

dinsdag 24 november-2009
Net als hier kan je niet blindvaren op de dagvodden in Turkije. In de vorige aflevering meldden wij aan de hand van Turkse berichtgeving dat topsmurf Emin Arslan alweer rondjes om de Aya Sofia draaide in afwachting van zijn oproep door de kadi. Was niet zo volgens Huseyin Baybasin. En hij kan het weten, want hij is in dit gevalletje getuige a charge. Arslan zit nog steeds in een kruipruimte. Dat is effe wat anders dan zijn eigen paleisje van ruim 1 meloen.
Huseyin verwacht dat het onderzoek naar Arslan's handel in verwarrende middelen nog wel een klein jaartje gaat duren en dat we daarna niet moeten opkijken van een strafje van zo'n dertig jaar. Het is overigens wel curieus dat de demise van Eminnetje zo lang op zich heeft laten wachten. Huseyin wees hem namelijk in 1996 al aan als een van de coming men in het lichtbeschadigde susurlukse netwerk. De zich omhoogwoelende narcoticasmurf kreeg toen wel enige aandacht in de pers, maar heul voorzichtig en met een onherkenbaar gemaakt conterfeitsel.
Hoe Demmink in het spel stak werd Baybasin pas later duidelijk. Geholpen door de verklaringen van de twee getuigen die wij al eerder in deze kolommen hebben gedropt (1). Dat Arslan die verklaringen van zijn vroegere collega en het jonge slachtoffer van Joris' driften niet gezellig vond is inmiddels duidelijk. Onze bronstige secretaris-generaal trouwens ook niet. Die belde zelfs naar Dubai om bij de daar verblijvende ex-politiefunctionaris erop aan te dringen zijn verklaring in te trekken. No deal. Maar het geeft wel aan dat onze kindervriend behoorlijk in de rats zit. En uiteraard, hij niet alleen. Nu in Turkije de kogel door de moskee is mogen we toch ook iets beffigs in Den Haag verwachten. Zou je zeggen. Mocht daarvoor een breekijzer nodig wezen dan horen we het wel. Stay tuned.

1. Zie aflevering 30 van deze serie.

woensdag 25 november-2009
We hebben al heel wat aandacht besteed aan Joris Demmink en zijn hopsen met koters aan de boorden van de Bosporus en de Turkse zuidkust, zijn daaruit volgende chantabiliteit en de kwalijke gevolgen daarvan bij de bestrijding van de Turkish Connection. Maar dat is allemaal nog niks bij het werk van onze collega Burhas Kazmali. Als u effe de tijd hebt lees dan deze uitvoerige bijdrage van zijn hand. Niet alleen over onze hopsende secretaris-generaal maar ook over de manier waarop en waarom Huseyin Baybasin erin geluisd werd. Compleet met uitgebreide getuigenverklaringen en sappige details. Een volwassen conspiracy. Als u geen tijd hebt gewoon uitprinten en meenemen in de tram. Weet u meteen hoe het komt dat Kazmali nooit door Nederlandse smurfen cq. beffen is verhoord en onze kindervriend tot zijn AOW baasje op Justitie mag blijven. Teveel hoge mieters. Te hoge belangen. Wat valt er verder nog te zeggen? Stay tuned? Nou vooruit: stay tuned.

vrijdag 27 november-2009
Voor de luie lezers even terug naar de lange bijdrage van onze Turkse collega Burhas Kazmali in de vorige aflevering van deze serie. En dan met name naar de uitspraken van Necdet Menzir. Als voormalig smurfenchef van Istanbul en ex-minister van transport geen figuur om achteloos mee te geven aan medewerkers van een recyclingbedrijf. Wat verklaarde deze Menzir precies over onze ouwe trouwe secretaris-generaal van Justitie, Joris Demmink? Komt ie:

"... De naam van die man heb ik erg vaak gehoord. Ik kan me de exacte datum niet meer herinneren, maar in die jaren verzorgde onze veiligheidsdienst zijn beveiliging. In het verleden, ook al in de jaren voor 1995, hoorde ik af en toe dat hij weer in Turkije was geweest (1). Ik vermoed dat hij een nauwe band met Turkije had, maar waarom wisten wij niet. Wilden wij ook niet weten. Voor zover mij bekend deed hij onderzoek in de zaak Baybasin en hield hij zich bezig met onderzoek naar diens bezittingen en vermogen in Turkije. Op dit moment wil ik geen namen noemen, maar hij schijnt gesprekken te hebben gevoerd met politici van destijds, leiders op het hoogste ministeriële niveau en met een aantal mensen van de MIT. Zelfs als bij gesprekken met collega’s, die inmiddels niet meer tot de organisatie behoren wegens pensionering of overplaatsing, deze onderwerpen aan de orde kwamen, vroegen wij ons af wat die Demmink toch van plan was. En waarom hij zich persoonlijk toch zo bezighield met Turkije.
Ik wil mij hierin ook niet al te veel verdiepen, want de waarnemingen waren vaak niet erg chique. Het ging om zaken die niet zouden moeten gebeuren. Maar helaas hebben sommige collega’s binnen onze organisatie voor deze persoon een aantal diensten verricht. U mag ze zelf benoemen. Zelfs in die jaren spraken wij al van een PEDOFIEL. Mijn opvoeding staat mij niet toe om dit uit te spreken. Ik heb hem trouwens maar een of twee keer gezien en kort met hem gesproken. Maar dat ging uitsluitend . En zoals ik al zei: ik had niets met dat onderzoek te maken".

Kan je met een beetje kwaaie wil zeggen dat bovenstaande verklaring berust op hear-say. Maar gevoegd bij de verpletterende verklaringen van zijn vroegere ondergeschikte Mehmet K. en van de jeugdige Mustafa Y., met wie Demmink zowel in Istanbul als Bodrum zou hebben gehopst, en je hebt voldoende info om die luitjes voor een officieel verhoor naar Nederland te halen. En Joris voor de duur van het onderzoek tijdelijk aan te stellen als badmeester in Den Bosch.
Overigens zag onze justitietopper de bui wel degelijk hangen. Kort na publicatie van Kazmali's artikel in Turkije belde hij de zich in Dubai ophoudende Menzir op met de vraag waarom die had uitgepakt tegenover Kazmali. Menzir antwoordde dat hij dergelijke smerige zaken niet wilde meenemen in zijn graf (2). De Haagse hopper verzocht Menzir vervolgens om in ieder geval zijn uitlatingen over hem publiekelijk in te trekken. Menzir heeft toen de verbinding verbroken. Is dat effe heftig of is dat heftig? Stay tuned.

1. Toen was onze kindervriend respectievelijk directeur-generaal rechtspleging en directeur-generaal internationale aangelegenheden en vreemdelingenzaken.
2. Menzir werd toen behandeld tegen kanker.

vrijdag 15 januari-2010
Je kan je nauwelijks voorstellen dat de als drugshandelaar in een Nederlandse kruipruimte weggestopte Huseyin Baybasin af en toe blij kan zijn. Toch is het zo. Waarover? Het is haast ironisch. Hij is blij dat de huidige Turkse regering bezig is met het uitruimen van de Ergenekon-stal, waarvan hij al zo'n 15 tot 20 jaar geleden de deur heeft opengezet (1). Via de pers.
Bij die poging om de Turkse "deep state" aan de paal te nagelen vielen uiteraard ook al in die jaren de nodige slachtoffers. Zo werd op 24 januari 1993 de linkse journalist Ugur Mumcu gekeeld met een autobom. Waarom? We gaan terug in de tijd.
Ondanks zijn uiterst nationalistische overtuiging werd de voor Cumhuryet schrijvende Mumcu na de coup van 1970 net als de NRC-kolonel die gisteren bij ons voorbijkwam (2) gearresteerd en gegrild door lieden van de "contra-guerrilla". Al doende lieten ze hem weten untouchable te zijn en dat ze hun middelvinger opstaken naar de president van de republiek. Inmiddels hebben we een flauw vermoeden tot welke organisatie deze contra-guerrilla's behoorden.
Ondanks dit verblijf op de grill zette Mumcu de strijd voort. In de jaren negentig raakte hij opnieuw in gevaarlijk vaarwater. Hij was op zoek naar een bizarre connectie tussen de Koerdische PKK en de Turkse inlichtingendienst naar aanleiding van een wapenvondst in Noord-Irak. Zo raakte hij in contact met een van de belangrijkste adviseurs van PKK-leider Ocalan: Huseyin Baybasin. Die had met vrouw en kind de benen genomen naar Zuid-Afrika, nadat hij geweigerd had om mee te werken aan de door de Turkse regering geëntameerde Koerdische integratie. Tot dan toe was hij door het leven gegaan als een succesvol zakenman. Maar plotseling werd hij omgedoopt tot drugsdealer en een vijand van de Turkse staat. En dan is het uitkijken geblazen.
Het contact tussen Mumcu en Baybasin kwam telefonisch tot stand. Het was geen liefde op het eerste gezicht. Mumcu was een aanhanger van het idee dat elk binnen de Turkse landsgrenzen geboren individu allereerst Turk was en pas een paar mijl verderop desnoods ook nog een beetje iets anders. Azerisch. Koerdisch. Whatever.
Dat Baybasin daar een genuanceerder mening over had mag duidelijk zijn. Maar toen hij ervan overtuigd raakte dat Mumcu bereid was het nodige naar buiten te sjorren over de "deep state" maakte hij een afspraak met de journalist. Hij zou om telefoontaps te vermijden een familielid naar hem toesturen die tegelijk met Mumcu rechten had gestudeerd aan de universiteit van Ankara.
Na die gearrangeerde ontmoeting kwam noodgedwongen toch weer telefonisch contact tot stand tussen Mumcu en de ondertussen naar Swaziland verhuisde Baybasin. Afgesproken werd dat ze elkaar eind januari 1993 zouden ontmoeten in Azerbeidjan. Een week voor ze elkaar de hand zouden schudden maakte een autobom een einde aan het leven van Ugur Mumcu. De "contra-guerrilla's" hadden opnieuw toegeslagen. Maar dankzij de regering-Erdogan zijn ze niet meer "untouchable". Tenzij ze in Den Haag resideren. Stay tuned.

(1) Zie de serie "Gladio a la Turka" eerder in deze rubriek
(2) Zie het artikeltje "De weg kwijt" van gisteren in deze rubriek

Wat was er het eerst? De Turkish American Business Council (TAIK) of de American Turkish Council (ATC)? De TAIK is de winnaar. Het vehikel dateert van april 1985. De ATC kwam drie jaar later ter wereld en kan worden beschouwd als het kind van de TAIK. En ze hebben alletwee hetzelfde doel: het bevorderen van de handel tussen Erdoganistan en de USSA. Wat voor handel? Nou, als u even naar aflevering 26 van deze serie wil laveren, dan kan u een beetje beeld krijgen.
Wat was de aanleiding om hem even flink in zijn achteruit te zetten? Dat komt door het nieuws over meneer Flynn. Voormalig luitenant-generaal Michael T. Flynn. Het ouwe hoofd van de DIA (Defence Intelligence Agency) onder Obomba tussen juli 2012 en april 2014. Toen nam cq. kreeg ie de zak wegens meningsverschillen met andere topsmurfen uit de koekeloerbranche over het acute karakter van het baardgevaar. Het jaar daarop was hij te gast in Moskou ter gelegenheid van een galafeessie van Russia Today. En wat denk je wat? Maikie is nu de belangrijkste kandidaat voor de hoogste post bij het in de steiger staande nationale veiligheidsconglomeraat van The Donald. En zoals het hoort, meteen pissig commentaar in de Hellarypers. Maikie's eigen lobbyonderneming Flynn Intel Group was namelijk ooit in de arm genomen door de Nederlandse BV Inovo uit Vleuten of all places om in Washington op zijn Ben Botjes te opereren. Niet dat het baasje van Inovo, Ekim Alptekin, dat zelf niet kon. Verre van dat. Die kende het klappen van de zweep in het Amerikaanse lobbycircuit uit eigen ervaring. Maar de beweringen in de Amerikaanse pers dat hij innige banden onderhield met zowel de huidige regering in Erdoganistan als die van de uitgaande huurder van het Witte Gekkenhuis sprak hij categorisch tegen. Weliswaar was hij lidmaat van de Turkish Foreign Economic Relations Board, maar dat betekende niet dat hij zakelijk met de clubs van Recep en Barack verbonden was. Laat staan dat Maikie Flynn officieel iets met dat duo had uit te staan. Tsja, het zal. Maar zou die Sibel Edmonds nou helemaal mesjogge zijn? Wij denken zomaar van niet. Stay tuned.

Is het bescheidenheid? Of is het toch wat anders? Volgens Kamil Ekim Alptekin, het baasje van Inovo BV in Vleuten en opperhoofd van de Turkish American Business Council (TAIK), heeft ie zakelijk niks te maken met de Turkse en Amerikaanse junta's (1). Maar begin april van dit jaar bracht onze goeie vriend Erdogannef een bezoek aan een nucleaire top in Washington en knoopte daar nog een tapijtje zakelijke ontmoetingen met allerlei CEO's aan vast. En welk vehikel was mede-verantwoordelijk voor de organisatie daarvan? Alptekin's TAIK. Nou begrijpen wij wel, dat je met je beeveetje in Nederland niet al te nadrukkelijk wil aanschuren tegen officieel Ankara na de rigoureuze postcoupse maatregelen die in Erdoganistan zijn getroffen. Maar het lijkt ons stug dat Ekim bij die promotie van begin april helemaal pro bono in touw is geweest en hij hooguit wordt getolereerd door Recep's junta. Zo werkt dat niet. Mocht u nieuwsgierig zijn naar onze bron, hier is ie. Officiëler kan haast niet. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 59 van afgelopen zondag.

Het wordt nog leuker. Ekim Alptekin kreeg in 2005 bij het uit de grond trekken van Inovo BV assistentie van twee dames: Fatma Koser Kaya en Marietje Schaake. De in het Turkse Carsamba geboren Fatma zat toen in de Tweede Kamerfractie van Draaitollen 66 en Ekim fungeerde daar een tijdje als haar assistent. Geen dombo, die Fatma. In Tilburg kennis opgesnoven op juridisch gebied plus nog lijntje psychologie en vervolgens die kennis te gelde gemaakt op een paar befkantoren en bij het FNV. In 2004 de Kamer in. In 2012 de Kamer uit. Een paar jaar wat b.b.k.h. (bezigheden buitenskamers hebbende) en in 2015 de Kamer weer in.
En dan Marietje. Ook geen dombo, laat staan domblo. Desondanks heeft Marietje haar huik wel erg naar de Amerikaanse wind gehangen. Eerst Liberal Arts in de USSA gestudeerd, vervolgens aan de UvA een bord Amerikanistiek opgeschrokt, stage gelopen bij het naar Amerikaanse belangen stinkende Joegoslaviëtribunaal, onder de paraplu van Humanity in Action (HIA) in 2005 stage gelopen in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden en eenmaal aan het werk onder andere de Amerikaanse ambassadeur van advies gediend. Tot ze zich eind 2008 in de polletiek stortte en namens Draaitollen 66 haar entree maakte in de parlementaire legbatterij van het Vierde Rijk. Daar vervult zij ondermeer de functie van vice-voorzitter van de parlementaire delegatie voor relaties met de USSA en richt zij zich op het nabuurschapsbeleid van Das Reich in de richting van Turkije, Iran, het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Btw., de Nederlandse afdeling van die HIA-club staat onder leiding van... Fatma Koser Kaya. En oh wonder, in 2003 mocht Ekim namens het koninkrijk der Nederlanden als “Fellow” een jaartje rondneuzen bij het Amerikaanse House Committee for Foreign Affairs en zoals eerder vermeld ging Marietje twee jaar later naar de overkant van de plas.
Kunnen dit soort activiteiten kwaad? Op het eerste oog niet. Op het tweede misschien wel. Vooral als je weet dat de HIA voor een deel wordt gestiekt door Sjors Soros en over hem hebben we een paar dagen geleden nog een ouwe fles narigheid opengetrokken. Trouwens er is nog een interessant vehikel dat in dit verband vermelding verdient. Dat is de European Council on Foreign Relations (ECFR). Een smakelijk gesponsorde denktank die de Reichsleiding adviseert bij haar buitenlands beleid. Een van de belangrijkste sponsors? Bingo. Vingerplant. Sjors Soros, de ouwe baas van prinses Mabel van Oranje Nassau-Wippe Smit. En u zal niet van verbazing uit uw schoenen vallen als we u zachtjes toefluisteren dat Mabeltje co-voorzitter is van die ECFR en dat haar zwager Constantijn ook lidmaat is namens The Netherlands. Weet u wie ook? Marietje! Jawohl. En weet u wie de Turkse afdeling onder zijn beheer heeft? Ekim! Het baasje van Inovo BV uit Vleuten en de TAIK in de USSA, die voormalig Defence Intelligence Agency-topsmurf Michael T. Flynn als lobbyist in Washington heeft ingehuurd. Voer voor Sibel Edmonds zou je zeggen. Komen we nog op terug. Dus stay tuned.

Hij hoeft maar ja te zeggen. Dan kan generaal b.d. Michael T. Flynn het stokje van National Security Advisor overnemen van Susan Rice. Ondanks de eilie die de afgelopen week is ontstaan over de deal die Flynn's lobbyhut niet zo lang geleden sloot met Inovo BV. Een Turkse facade in Vleuten met aanvankelijk een sterk D66-aroma die in 2005 uit de grond werd gesjord door de Turkse Nederlander Ekim Alptekin. En Ekim kan nu wel zeggen dat het ging om een lobby ten behoeve van een niet-Turkse energieonderneming, toen het contact met de Flynn Intel Group eenmaal was gelegd liep daar de wachtkamer vol met Turkse geïnteresseerden. Onder hen bevonden zich de heren Ibrahim Kurtulus en Hilal Mutlu, die op 10 oktober j.l. bij Michael T. werden binnengeroepen voor een goed gesprek. Mogelijk had dat te maken met zakelijke deals, maar de heren keuvelden daarnaast ook vrolijk erop los over gemeenschappelijke vraagstukken op het terrein van veiligheid, economie en andere bilaterale kunstjes. Daarnaast werd de National Security Advisor in spe stevig bijgetankt over... Fethullah Gülen en diens rol bij de coup. En gezien de Nederlandse link in dit verhaal moet je er niet gek van opkijken als onze Eurocommissaris Timmerfrans langs deze weg een nieuw stukje kennis over de in aangename ballingschap levende madrassenkoning kreeg aangereikt.
Overigens waren Ibi en Hilal geen onbeschreven bladeren. Ibi is een hoge jongen binnen de Turks Amerikaanse Associaties en de aan president Erdogan geparenteerde Hilal treedt op als opperhoofd van de Türken Foundation, een recente samensmelting van de Türgev en Ensar Foundations. Een paar jaar geleden kwamen deze twee Foundations ernstig onder vuur te liggen. Bij Türgev ging het om verdacht financieel gehussel met uit het buitenland afkomstige meloenenbedragen. Nog zo erg niet, maar in het bestuur van de Foundation huisde Erdogannef's zoon Bilal. Dus pappa was not amused en beschuldigde de toen nog redelijk vrije pers van alles en nog wat. Dat gold eveneens voor de Ensar Foundation, die ondermeer onderwijsinstellingen had overgenomen van Gülen. Er doken vrij snel daarna ernstige berichten op over koterhopsen binnen die instellingen en weer was pappa not amused. Dat beide Foundations de oven ingingen en werden samengesmolten tot de Türken Foundation mag dus niet als een wereldwonder worden aangemerkt. Is dat allemaal interessant binnen het kader van dit lobbyschandaal? Mwa. Maar het is misschien aardig om te weten, dat de Türken Foundation, die het laatste bezoek van de Turkse president aan de USSA had georganiseerd, vorig jaar anoniem uit het buitenland werd gestiekt met een bedragje van 24 meloen. Om Turkse studenten in de USSA een kontje te geven en culturele uitspattingen te organiseren. Net als Barack indertijd heeft ook The Donald het over change. Zonder yes we can. Hoe droevig kan het allemaal zijn. Stay tuned.

Je moet het geloven willen. Volgens de zo keurig op de Universiteit van Utrecht opgeleide Enim Alptekin behelsde het contract dat zijn Vleutense flutsfirmaatje Inovo BV sloot met Flynn Intel Group het lobbyen ten behoeve van een ongespecificeerde niet-Turkse energieonderneming. Nou was Enim's Nederlandse Inovo een facade voor een gelijknamige Turkse onderneming en het moge duidelijk zijn waarom de afdeling Vleuten werd gebruikt om de deal tot stand te brengen. Om generaal b.d. Michael T. Flynn uit de wind te houden. Een Nederlandse firma onder leiding van een Nederlander die op The Hill al jaren geen onbekende is wordt per saldo niet zo gauw van heikele geintjes verdacht. Is daar dan sprake van? De Huffington Post suggereert van wel. Het contract spreekt volgens de Huffpo namelijk van het ontwikkelen van lobby-activiteiten op het terrein van buitenlandse zaken en defensie. En dat valt wat moeilijk te rijmen met de belangen van voornoemde niet-Turkse energieonderneming. Maar destemeer met de invloedsfeer waarbinnen Michael T. zich manifesteert. Wil overigens niet zeggen, dat alle zakelijke kunstjes van vriend Enim buiten de energiesector vallen. Integendeel. Zo is hij hotemetoot bij Zorlu Energy. Een flink uit de kluiten gewassen Turkse energieonderneming, die zich voornamelijk bezighoudt met geothermische energie. Maar daarnaast heeft ie belangen bij de stenenfirma EA Real Estate, luchtvaartspeeltje EA Aerospace en de ook al tot de EA Group behorende ATH Defence and Security Solutions A.S. Een van de hebbedingen die bij Enim's EA groep in de etalage staat is de Eclipse Jet. Een kistje met een bewogen geschiedenis die hier is terug te vinden en waarin ook de naam van ons aller Roel Pieper opduikt (1). De om het zachtjes uit te drukken avontuurlijke ondernemer met wie Enim ooit aan het roer stond bij de Amerikaanse onderneming ETIRC Aviation, die in april 2009 de Beet Mountain opging. Was Michael T. van dit alles op de hoogte? Zo nee, waarom niet? Zo ja, waarom dan al die geheimzinnigheid en die Nederlandse U-bocht? Stay tuned.

(1) Voor Roel's woelige verleden kan u het beste even goegelen.

Hadden Marietje en Fatma ooit van Sibel Edmonds gehoord. Toen ze met Ekim Alptekin in zee gingen? Op de gok: waarschijnlijk niet. Toch was er genoeg griezeligs in de pers verschenen over de sinistere rol die Turkije speelde in verschillende heikele internationale affaires in die jaren. Onder andere via haar handelsvertegenwoordigers in de USSA. O ja? Ja. Bij deze geheel gratis een walk along memory lane aan de hand van Marc Grossmann. Een toenmalige onderminister op het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, die in eerdere afleveringen van deze serie ook al voorbij is gekomen. Gaat u maar even lekker onderuit. Bakkie erbij. U verdient het. Stay tuned.

Het wordt steeds krommer. Die gozer van Alptekin heeft een nieuw detail aan de neus van een Amerikaans netmedium gehangen. Zijn Vleutense Inovo BV heeft een deal met Flynn Intel Group gesloten om in de USSA te lobbyen ten behoeve van een niet-Turkse energieonderneming voor de export van gas naar Erdoganistan. Het gaat dus om een gasboer. Nou is het Nederlandse Inovo een front voor het Turkse Inovo. Dus een Turks lobbyvehikel huurt een Amerikaans neefje in om in Washington het licht op groen te wurmen voor die niet-Turkse gasboer om zijn nering naar Ekim Alptekin's moederland te exporteren. Conclusio: die boer moet vanuit een land opereren dat weinig tot geen warme gevoelens oproept bij Barack O. en zijn gevolg. Kom je al gauw uit op Iran dat al sinds jaar en dag plannen ontwikkelt om via Turkse pijpleidingen Europa van gas te voorzien. En nou maar hopen dat we een prijsje winnen. Wel jammer dat we niet weten wanneer de trekking is. Stay tuned.

We hebben nog geen bericht gehad. Maar we moeten een prijsje hebben gewonnen. In aflevering 65 van deze serie gokten we er namelijk op, dat de Intel Group van ex-generaal Michael T. Flynn (FIG) vorig jaar in Washington voorzichtig aan het lobbyen was geslagen ten behoeve van een Iraanse gasboer. De opdracht was afkomstig van de Nederlandse Inovo BV. Een vehikel dat op de wereld was geslingerd door ene Ekim Alptekin. Een jonge Turkse zakenpief met zowel aangename Erdoganale als D'66-connecties (1). Die Nederlandse kronkel was ingelast om ellende à priori te voorkomen. Zoals u weet lagen noch Iran, noch Erdoganistan erg lekker in en om het Witte Gekkenhuis. De hele deal tussen FIG en Inovo ging de pottenbak in toen bleek dat de inmiddels door The Donald tot hoogste veiligheidsadviseur benoemde Michael in verkiezingstijd met Vlad Poetin en zijn jongens had zitten babbelen. Schijnt niet te mogen bij onze bondgenoot, dus Michael exit.

Vreemd blijft, dat de deal met Ekim heel wat minder opzien baarde. Want die was wel degelijk suspecter dan tot nu toe naar buiten is gedragen. Morgen is het Nowruz (aka Nieuwe Dag). Iraans nieuwjaar. Het bijbehorende feest, her en der opgeluisterd door een groep muzikanten onder leiding van een Zwarte Piet die Haji Firuz wordt genoemd, wordt niet alleen in Iran zelf, maar ook door Iraanse expats elders in de wereld gevierd. Zelfs in de USSA. En waarom ook niet? Er is daar zelfs een Nowruz Commission, die liefdadigheid pleegt voor nooddruftige koters in een hele serie Verweggistanlanden en Oekraïne. Het desbetreffende arme koterclubbestuur staat onder leiding van Bijan R. Kian. Een uit Iran stammende bankier die in het recente verleden tot tweemaal toe tot bestuurder van de Amerikaanse Export-Import Bank werd benoemd en verder hoge hotemetoot was cq. is bij Shearson Lehman/American Express, Gallup, Global Capital Markets, Great American Savings Bank, GreenZone Systems, GLOBTEL, Z Advanced Computing Inc. en... vice president van Flynn Intel Group.

Erevoorzitters van Nowruz zijn twee Congresleden: Eliot L. Engel en Ed Royce. Engel is lid van het House Foreign Affairs Committee en het Energy and Commerce Committee. Royce is lid van de House Financial Committee en collega van Eliot in het Foreign Affairs Committee, waar hij zich specifiek bezighoudt met zaken als terrorisme, nonproliferatie en handel. Je zal twee van zulke erevoorzitters hebben. Maar nou het leuke. Weet u wie vice-voorzitter van Nowruz is en lid van het bestuur? Onze bloedeigen Ekim Alptekin. Kunt u nu de dotjes met elkaar connecten? Ja hè? Het zal ons benieuwen welk prijsje voor ons klaar ligt. Stay tuned.

(1) Voor de connecties met Draaikonten'66 zie aflevering 61 dd. 17 november 2016

Nog even een zetje. Om aan te geven op welk niveau Ekim Alptekin zich beweegt. In de vorige aflevering van deze serie plakten wij onze voormalige Draaikonten '66-assistent vast aan twee Amerikaanse Congresleden: Elliot Engel en Ed Royce. Beiden lid van het House Foreign Affairs Committee. Ed is zelfs voorzitter van die commissie en in die hoedanigheid was hij gisteren in het nieuws. Hij gaat neuzen in het voorstel van The Donald om het budget van Buitenlandse Zaken met 28 procent te korten. De vraag doet zich namelijk voor of die voorgestelde bezuinigingen wel verantwoord zijn en of met name de activiteiten van USAID niet in het gedrang komen. Misschien kan Ed namelijk via zijn contacten bij de Nowruz Commission in de nabije toekomst een tit-for-tatje voor mekaar boksen in Teheran. Toestemming aan Iran om gas aan Turkije te leveren zonder sanctiegekraai achteraf. In ruil voor toegang van USAID's lentebodes in ayatollahland. Zoiets. We verzinnen ze waar u bij zit. Voor 28 maart heeft Ed een hoorzitting op de rol gezet. Zal ons benieuwen of Iran dan ook voorbijkomt. Stay tuned.

Door al dat feestgedruis in Syrië, Afghanistan en voor de kust van Noord-Korea zou je het bijna vergeten. Dat er in de USSA een onderzoek loopt naar de danspassen die de weggebonjourde veiligheidsadviseur Michael Flynn heeft gemaakt met Vlad Putin. Onder in de puntzak van dat onderzoek zit ook nog Michael's Turkish Connection weggestopt. Lult niemand meer over. Wij wel. Omdat er via Ekim Alptekin, een Turkse hötemetöt die ooit bij een paar D'66-dames op schoot heeft gezeten, en diens onderneming Inovo BV een Nederlandse link is te noteren. En op Nederlandse links zijn wij zeer tuk. Michael zou volgens Ekim tegen een zeer ruime gage ondermeer gelobbied hebben in verband met een op stapel staande gasdeal tussen Turkije en een in de USSA niet zo lekker liggend land in het Midden-Oosten. Kwamen wij in onze onschuld uit op Iran (1). Dat kwam ons te staan op een interessante discussie met de in Erdoganistan goed thuis zijnde journalist Peter Edel. Binnen die context stuurde hij ons vandaag een artikel van Tolga Tanis. Een medewerker van het dagvod Hürriyet, die als gevolg van Erdogannef's actie “hij klopt, hij veegt, hij zuigt” vorig jaar zijn congé kreeg. Lees, geniet en connect opnieuw de dotjes. Thnx Peter. Stay tuned.

(1) Zie de afleveringen 65, 66 en 67 van deze serie

We zijn gefocust op The Donald. Zijn sabeldansen, zijn wapendeal, zijn worsteling met de vraag waar hij in godesnaam zijn briefje in de klaagmuur moest duwen, zijn handjeklap met Melania etcetera etcetera. Maar aan de andere kant van de plas gaat de hetze tegen hem gewoon door. Zo wilde Senaatscommissie die zich bezighoudt met de vermeende Russische connectie tijdens de presidentsverkiezingen graag even een lucifer aansteken onder de ballen van Donald's ouwe gabber Michael Flynn. Die nam de vijfde oftewel hij weigerde tegen zichzelf te getuigen. Brengt ons bij een serie artikelen (hier, hier en hier) die Turkijespecialist Peter Edel deze maand naar buiten heeft gewurmd in het Belgische persmedium MO, waarbij hij de door ons eerder in deze serie schoorvoetend gesuggereerde Iraanse link (1) rigoureus heeft uitgediept. Lekker bij een mojito en een tappaatje. Stay tuned.

(1) Zie de afleveringen 65/66 en 67 van deze serie.

Wij zijn gelukkig. Toegegeven, daar is weinig voor nodig. Neem nou bijvoorbeeld dit kersverse artikel van Reuters nou eens. Worden wij gelukkig van. Blijkt namelijk ineens dat Bian Kian in de koplampen van de FBI terecht te zijn gekomen. Bij het onderzoek naar Michael Flynn's Russische contacten. Bian Kian? Bian Kian? Ja, Bian Kian. De man van Iraanse afkomst die wij in maart van dit jaar al eens ernstig hebben gevisiteerd (1). Daarbij groeven wij een exclusief lijntje op tussen Bian en die Turks-Nederlandse gozer van Alptekin en wij gooiden toen de suggestie in de lucht, dat achter al die geheimzinnigheden rond Flynn's Intel Group mogelijk een poging zat om iets moois te bakken voor een Iraanse gasboer. Zo ver zijn de Feds nog niet. Maar mocht onze suggestie juist zijn, dan raken we nog gelukkiger dan we al zijn. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 66 van deze serie dd. 20 maart 2017.

Die Nederturk of Turkaaskop (*) Ekim Alptekin komt steeds hoger in de gordijnen te zitten. Komt zo: Als reden voor het in dienst nemen van Michael Flynn's lobbyclub heeft ie opgegeven, dat ie à titre personel in het veld was voor de Israëlische gasboer RATIO. Als bewijs daarvoor is Ekim komen aanzetten met een brief van 28 juni 2016 waarin hem het exclusieve recht wordt toegekend om voor RATIO de Turkse junta op te warmen voor de aanleg van een gaspijp uit het Israëlische Leviathanveld naar de Bosporus. Rare kronkel om daarvoor een Amerikaanse oufit in te huren, terwijl je naar eigen zeggen zelf ouwe Neel bent met de sultan van Ankara. Een sultan trouwens die al een tijdje zwaar overhoop lag met de USSA vanwege de huisvesting van Fethullah Gülen en een paar weken later vanwege die kwestie helemaal over zijn plas raakte door een wat merkwaardig geënsceneerde couppoging. Kan je dan zijn reactie voorstellen als de Amerikaanse oud-generaal Michael Flynn een potje komt lobbyen voor een Israëlische pijplijn? !%#$&!. Tenzij het zogenaamde RATIO-contract diende als schaamlap voor een Turks initiatief om Gülen lock, stock and barrel naar Ankara te manouvreren. Maar daarmee begeven we ons in de schemerwereld van cloak and dagger en daarvoor is onze equipage te bescheiden.
De bedrijfsleiding van RATIO heeft inmiddels de brief een falsificatie genoemd en Alptekin in de verdediging gedrongen. Die roept nu dat ie over mailtjes van RATIO beschikt waarin de Israëlische gasboer zijn ongenoegen uit over zijn lobbyactiviteiten tot dan toe. We laten ons verrassen Ekim. Kom op met die mails. Stay tuned.

(*) Doorhalen wat niet gewenst wordt.

Ekim Alptekin, die voormalige krullenjongen van D'66, is nog niet uit de problemen. De bij The Donald door de strot gedrukte speurneus Robert Mueller zou namelijk wel eens willen weten waarom Michael Flynn een paar keer bedragjes uit Ekim's betalingen in verband met lobbyistische activiteiten terugstortte op de rekening van Ekim's frontvehikel Inovo BV in Vleuten. Was hier sprake van een tikkie terug oftewel kickbacks? Ekim zwijgt in alle talen. Zelfs in het Turks. Lees en stort u vrolijk in de döner. Stay tuned.

We gaan even heeeeeeel ver terug. Naar 10 april 2007. In aflevering 13 van deze serie meldden wij toen ondermeer het volgende:

“...Volgens onze CRI-bron zou de aanleiding van het naar buiten dragen van Joris [Demmink, red.] bij Defensie van sexuele aard zijn geweest. Joris zou namelijk een bloeiende relatie hebben onderhouden met een jonge Surinaamse militair uit het Bouta-team, dat in 1982 verantwoordelijk was voor de septembermoorden”.

Het moet u niet zijn ontgaan, dat we momenteel ijverig putten uit de vloed aan kennis die Peter van Haperen ondermeer in Suriname heeft opgedaan. En laat die nou weten wie die jonge militair was. Jawel. En iedereen wist het volgens hem in Paramaribo. Het ging om Roy Horb. De rechterhand van Bouterse na de coup in 1980. Horb vertrok in 1982 naar de USSA om met de CIA van gedachten te wisselen over de linkse koers die Desi Bouterse in zijn ogen dreigde in te slaan. Bij dat zonder twijfel op tape vastgelegde overleg moet er gesproken zijn over “horse”. Na zijn terugkeer kreeg Horb namelijk twee racepaarden uit de States cadeau (1). Dat moet bij Bouta en anderen toch wat alarmbellen in beweging hebben gebracht. En het zal dus niet voor niks zijn geweest dat Bouterse een leidende rol toebedacht aan Horb bij de uitvoering van de decembermoorden. Een maand later zeilde Horb zelf een kerker in en werd daar gezelfmoord. Hoe deze geschiedenis zich verhoudt tot toenmalig “Surinamecoördinator” Demmink weten we niet. Maar curieus? Dat mag je wel zeggen. Stay tuned.

(1) Een analoog gevalletje hebben we op 2 juni 2000 in het artikel “Koekkie en zijn advocaat” de wijde wereld ingetrapt.

Daar was ze ineens. Midden tussen de plaatjes uit het nieuwe smoelenboek van Mark Damesfiets zagen we ineens iemand die geen godallemachtig hoefde te zeggen tegen Wallie. Marietje Schaake. In somber Afrika. Kenia om precies te zijn. Om als vertegenwoordiger van de witte uitvreterswereld de reprise van de presidentsverkiezingen daar in het snotje te houden. Of alles liefst zonder al teveel pief, paf en machetes verliep. Resultaat: drie dooien en 25 gewonden. En dat is heel bevredigend. Toch vond Marietje het kennelijk maar zozo. Je zag haar denken dat er gesjoemeld was. En u misschien driftig prakkizeren over wie wij het in godesnaam hebben. Nou, de voor de USSA in zwijm liggende Marietje is lid van Draaitollen '66 en is in deze serie voorbijgetrokken als vliegende sidekick van Ekim Alptekin. De Turkse lobbyist die oud-generaal Michael Flynn, de nationale veiligheidsadviseur van The Donald, op zijn bek liet stuiteren. Nee, als we een beetje in vorm zijn vergeten we niet veel. En mocht u iets warms voelen voor Marietje verhuis dan heel even naar deze aflevering. Gewoon voor de lol. Stay tuned.

Ooit Ayhan Kurt in beeld gehad? Nee wij ook niet. Handelde in de jaren rond de eeuwwisseling in upjes en downtjes. En niet zo zuinig. Dat deed ie overigens in de UK en daarbij werkte hij hand in hand met speurneuzen van MI5 en de Turkse MIT. Toen het al te gek werd mocht ie vertrekken naar Noord-Cyprus. Net als Asil Nadir, wiens avonturen wij zo kundig hebben uitgepakt in dit serietje.
Als u van smikkelen houdt, kan u hier terecht voor een spacecakeje à la Ayhan Kurt. Met een nootje in het midden: Abdullah Baybasin. De broer van Huseyin, die ooit met gebruikmaking van knip- en plakteepjes en het achter het Turkse behang plakken van getuigen à décharge inmiddels al weer jaren en jaren geleden bij ons in een kerker werd gejorist. Rare oorlog, die war on drugs. Stay tuned (JP).

We hebben in 2016 en 2017 heel wat lol beleefd met Enim Alptekin. Een Nederturkse ondernemer met een voet tussen de deur bij D'66. Hij kwam bij ons en elders in het nieuws door zijn zakelijke connectie met de eerste veiligheidsadviseur van The Donald, emeritus generaal Michael Flynn. Nog zo erg niet, maar daarnaast huurde Enim de ouwe ijzervreter in voor lobbywerkzaamheden ten behoeve van sultan Tayyip de Eerste in Ankara. Die hadden ondermeer ten doel Washington te bewegen een naar de USSA uitgeweken ouwe gabber van de sultan terug te sturen naar zijn land van herkomst. Om daar berecht te worden voor zijn vermeende rol bij de wat truttig uitgevoerde couppoging in 2016. Flynn werd het Witte Gekkenhuis uitgestuiterd en staat deze week voor de kadi om zijn straf aan te horen. En wat denk je? Het Amerikaanse OM gaat nu ook Enim vervolgen. Samen met de Turkse bankier Bijan Kian, die in de slipstream van onze Enim ook al eens in deze serie voor de bumper kwam te liggen. Jawel. Voor verdere achtergronden verwijzen wij graag naar dit artikel in de WaPo van gisteren. Smikkelen en smullen. Stay tuned (JP).

Oranje boven. Alweer. Eerder in deze serie maakten wij gemengd gehakt van Ekim Alptekin. Het in Nederland verblijvende Turkse baasje van Inovo BV. Een vehikel in Vleuten, waarmee Ekim samen met het vroegere hoofd van de Amerikaanse militaire inlichtingendienst Michael Flynn flink erop los lobbiede om in Washington toestemming te krijgen voor een lucratieve deal. Het ging om gasleveranties aan Turkije uit een land dat om het zachtjes te zeggen niet erg populair was in de USSA. De deal kwam niet van de grond. Ook al omdat Flynn met veel geraas in het Russiagate mieterde. Later simsalabimde Ekim dat het niet genoemde export-land Israël zou zijn geweest. Maar als er een land populair is in en rond het Witte Gekkenhuis en up the Hill dan is het Israël wel. Zelf een lobbygrootmacht par excellence. Dus staken wij onze rechter middelvinger richting zwerk en poneerden in alle bescheidenheid dat het om een deal tussen Turkije en Iran moest gaan. Kregen we vandaag dit artikel onder ogen. Gaat over een stiekeme gasdeal tussen Turkije en Iran met als betaalmiddel goud. Een affaire waaraan wij elders ook aandacht hebben besteed (1). Maar wat denk je? Ook hierbij is weer een Nederlandse firma betrokken. INCO Business Group uit de Brabantse metropool Teteringen. Met als Sitting Bull ene Dennis Vermeulen, die terzijde wordt gestaan door sjamaan Berend “Botje” Buningh en verder zes (!) squaws. Of een klein land ook groot kan zijn. Stay tuned (JP).

(1) Zie de serie “Van Brussel naar Sjanghai”.

Door Jan Portein. 

Er was eens... Een linkmiegel in Vleuten, die in navolging van Tom Poes op zoek ging naar de geheimen van het nevelmoeras. In dit geval de internationale politiek. Dankzij eerdere afleveringen van deze serie weet u dat Karim Ekim Alptekin, de Turks-Nederlandse Poes in kwestie, het moeras binnenschuifelde als rechterhand van Marietje Schaake. Voormalig D'66-ambassadrice bij de Vierde Rijksdag in Brussel. Een meisje tot aan haar Eva-appel Amerikaans georiënteerd en achter de rokken van het Vrijheidsbeeld gezegend met uitstekende relaties. Dat kwam Ekim goed van pas. Hij sloeg daar aan de overkant van de plas aan het lobbiën ten faveure van zijn eigen huishoudknip en die van Erdoganistan. En kreeg daarbij een kaaiman van formaat aan de haak: generaal Michael Flynn. Voormalig hopman van de Amerikaanse militaire inlichtingendienst DIA en later, zij het heel even, superhopman van Trump's veiligheidsapparaat. Wat er verder in dit verband gebeurde met Michael en Ekim hebben we al eerder netjes uitgeserveerd. Maar er huisde in het moeras nog een wezen dat lobbiën al jaren met een hoofdletter schreef: Michael Woolsey (1). En op een kwaaie dag in september 2016 ontvouwde Ekim samen met een avontuurlijke Turkse makker, Sezgin Baran Korkmaz, bij een ontmoeting met Woolsey een plannetje ter waarde van 10 meloen dollar, dat al eerder in deze serie voorbij is gekomen. De ontvoering van Fethulla Gülen, die ooit als Turkse madrassenkoning furore had gemaakt, maar het aan de stok kreeg met de huidige sultan in Ankara en de benen nam naar de USSA. Dat plannetje belandde op een verkeerde plek in het Amerikaanse politieke moeras en Marietje's tovenaarsleerling is nu door het Amerikaanse OM in staat van beschuldiging gesteld. Het hele verhaal kunt u hier nog even op uw gemakkie doorstruinen. Zo, nu even een blonde rakker heffen op het gelijk van Sibel Edmonds. Sibel, proost meid. Stay tuned. 

(1) Trap onze zoekmachine aan en u vindt over Woolsey een hele bult narigheid.

Door Jan Portein.

Ooit van gehoord? Van Papilio Services Netherlands BV? Wij ook niet. Tot voor kort. Papilio is een kerstboom die een plekje heeft gevonden op de Amsterdamse Stravinskylaan 937 (where else) en bij de KvK onder het fantasierijke hoofdje van Organisatie-Adviesburo's vermeld staat. Aan die boom hangen wel honderd ballen en een daarvan heet Kibele BV. Volgens Turkse collega's een financiële holding met als partners ondermeer Nederlandse en Duitse ontwikkelingsbanken, haar hoofdzetel op uiterst betrouwbare Malta en een penetrant Turks geldluchtje, dat overigens ook elders in de volle Papilioboom de neusvleugels beroert. Het zal u als trouwe KM-verslinder vast niet zijn ontgaan dat wij ons om verschillende redenen al een heule tijd bezighouden met een onderzoek naar het wel en wee rond de Nederturk of Turkhol (doorhalen wat niet gewenst is) Karim Ekim Alptekin en diens zakenbuddy Sezgin Baran Korkmaz. Een notoire financiële mindfucker die in verband wordt gebracht met het wassen en strijken van meloenen duistere gelden tot in de USSA toe en het plegen van agressieve overnames en het leeghalen van een bonte rij niet per se op de rand wiebelende ondernemingen (1). Dat laatste flikte hij een paar jaar geleden met Union Sigorta. Een van de meest vooraanstaande verzekeringsmaatschappijen in Erdoganistan, die sinds 2014 werd beheerd door … Kibele BV. Ergens in 2019 slurpte Sezgin Baran Korkmaz' vlaggenschip SBK (hoe kom je erop) het meerendeel van de aandelen van het ook al niet loepzuivere ontwerp- en ingenieursbureau Heksagon Mühendislik op. Nog in datzelfde jaar nam Heksagon 75 procent van de aandelen van het door Kibele BV beheerde Union Sigorta over. Nou hep je rond de Bosporus en de Dardanellen voor dat opslurpen van meerderheidsaandelen de toestemming nodig van het ministerie van Financiën en zeker als het gaat om verzekeringsmaatschappijen. Verder moeten dit soort overnames nog door de langzaam malende molen van de mededingingsraad. Dus bir,iki,üc, nou nee. Bovendien raakte Korkmaz samen met “onze” Ekim Alptekin ten tijde van die uiteindelijk toch redelijk goed aflopende procedures aan het thuisfront in zwaar weer aan de overkant van de grote plas. Wegens het onwelvoeglijk beheren van een wasserette en de met zakken fake-nieuws gevulde affaire rond ex-generaal Michael Flynn. Sezgin werd in Wenen gearresteerd en op een rantsoen van een plakkie bruin brood en wat dunne soep gezet. In gespannen afwachting van uitlevering aan de USSA of Turkije. Zijn spulletjes werden in beide landen in beslag genomen, zij het dat die maatregel - oh wonder - in zijn geboorteland binnen een paar dagen alweer werd teruggedraaid. Iets wat hem in staat stelde om via via een deel van zijn goodies in rap tempo in hard cash om te zetten. Hoe het nu verder gaat met Ekim Alptekin? Dat is nog ongewis. Het Amerikaanse OM heeft nog steeds een forse vlag achter zijn naam staan. Ondermeer wegens zijn beweerde valse verklaringen tegenover de FBI, zijn onaangemeld fungeren als buitenlands agent binnen de Amerikaanse landsgrenzen en zijn nu nog vermeende leidende rol bij buiten de oevers tredende witwasoperaties als opperhoofd van de Turkse organisatie MAM (Mega Asset Management). Maar daar staat tegenover dat Ekim over prettige connecties beschikt met het huidige Democratische regime in de USSA. Zo legde hij in 2019 de rode loper uit voor James Biden en diens echtgenote voor een geheel verzorgde vakantie in Turkije, waarbij hij de broer van de huidige president begeleidde bij verschillende ontmoetingen met zakenlieden en Erdoganistas. Verder ontmoette Ekim toen hij als Fellow deel uitmaakte van de House Foreign Relations Committee met enige regelmaat de toen nog als eenvoudig Senator ronddwalende Joe Biden. Met name als Turkije op de agenda van dat praathuis stond (2).
Talkin' about Democratische connecties. Wij zouden bijna D'66-nimf Marietje Schaake vergeten. Een van de wegbereiders van Ekim. Op 9 oktober jl. smakte The Grayzone dit artikel op het netover met name de financiering van de door ons al herhaaldelijk heftig wegens fake- cq. CIA-nieuws voor de ballen geschopte Bellingcat. Daarbij werd ondermeer de Nederlandse Sinterklaas van deze in Amsterdam gevestigde “independant” kattenhoop ten tonele gevoerd. Ene Joseph (zeg maar Sjef) Peeraer. Een wijsneus uit het Nederlandse energiewereldje, die niet alleen via een van zijn beeveetjes een tonnetje euro's heeft uitgegeven aan kattenvoer, maar daarnaast ook nog optreedt als voorzitter van de supervisary board van deze kattenclub. Boeiend, maar Grayzone heeft wel iemand over het hoofd gezien. Want wie zagen wij nog meer in die superboard opduiken? Maria Renske Schaake. Onze Marietje. Als een vis in het water in Turkije, Iran, Noord-Afrika en het Midden-Oosten en momenteel ondermeer International Director of Policy op de cyberafdeling van de Stanford Universiteit. In die laatste functie was ze medeverantwoordelijk voor het in december 2020 verschenen geschrift “Preparing for the age of deepfakes and disinformation”. Is dat in het licht van haar Bellingkattenrol ironisch of is dat ironisch? Wat ons betreft bijna net zo gek als de donaties van de Nationale Postcodeloterij aan die kattenbende. Een goed doel noemen ze dat (3). Jezus van Nazareth. Stay tuned.

(1) Zie voor de entree van deze meneer in onze kolommen aflevering 78 van deze serie.
(2) Zie aflevering 61 van deze serie.
(3) Over de soms suspecte strooiacties van deze maffe organisatie hebben wij al in verschillende series gewag gemaakt. Een tochtje met onze zoekmachine is absoluut een aanrader.