dinsdag 3 december-2013
Het is alweer een tijdje geleden. Dat we de bijl zetten in een groen graaivehikel. De laatste keer was in maart van dit jaar, toen we een ongerechtigheid opviste uit de coulissen van de Amazon Teak Foundation (ATF). Een loot van het omgewaaide Goodwood (1). In 2006 zagen de betrokken investeerders van dit boomstekjesbedrijf de bui al hangen en om hun ingelegde poen te redden verenigde een deel van hen zich in de VTP (Vereniging Teak Participanten). Toen ATF in navolging van de laatsten der Terra Vitalismohikanen en op advies van Cor van Erp de boel in de schoot van het Luxemburgse BAUM wierpen en de investeerders tot vreugde van Rutte werden omgedoopt in participanten wilde de VTP graag ook in gesprek raken met de BAUM-beheerders (2). Ging niet lekker. Participanten helemaal leuk, maar actieve participanten kunnen de boom in. Hoe dat proces in zijn werk ging kunt u terug vinden op de site van VTP (3). Word je niet jubelend van. Verbazingwekkend? Nee.

(1) Zie Octopussy 491, 492 en 495. Brrrrr.
(2) Voor de Mohikanen en Cor is het aan te raden om in de serie "Hardhout met een luchtje” de bijdrages over Terra Vitalis en de sequel daarvan tot u te nemen. Een flink bord vol, maar het is ook winter.
(3) Zie website vtpteak

Heppu dit gelezen? Nu wel? Gaan we verder. Of liever terug. Naar 14 maart 2013. Toen legden wij in aflevering 491 van de serie Octopussy een prakkie problemateak bij u op tafel. De problemateak rond de zeker niet eeuwig zingende hardhoutbossen in Brazilië. In casu de kweek van Goodwood. Een onderneming die in 2010 toch not so good bleek te wezen en het sterfhuis werd ingewurmd. De verdere verzorging van het lover en het spaarvarken zou in handen komen van de Amazon Teak Foundation, een op het oog gezonde loot van Goodwood zelf. Vond de altijd zo scherp toezicht houdende AFM (Autoriteit Financiële Markten) in princepiepe oké, maar kwam wel met een sine qua nonnetje. Ene Marius van Eibergen Santhagens moest als reisleider van de volgende etappe naar Luxemburg worden aangesteld. Dan zouden niet alleen de bossen redenen hebben om weer te gaan zingen, maar de groene investeerders idem dito. Volgens ons een rariteit van de bovenste teakplank, want vriend Marius was geen onbeschreven blad. En wij gaven dan ook op 3 december 2013 even flink gas in deel 1 van “Krijg nou de takken”. Lees (ook de noten!) en huiver. En nu? Nu blijkt dus niet alles botertje tot de bomen te zijn en zien de hogelijk belazerde groenzoeters zich genoodzaakt de boel voor de kadi te trekken. Om nog iets van hun poen te redden. Misschien een goeie gelegenheid om ook de AFM eens te laten opdraven. Kunnen ze misschien eens uitleggen waarom nou persé die Marius op de Amazonbok moest zitten. Vooral ook omdat het geen ene reet heeft opgeleverd. Stay tuned.

Eergisteren diende een kort geding. In Amsterdam. En de NRC, dit jaar door de marktstropers Brenninkmeijer, Visser en Pauw-prominent Sauer (1) verpatst aan de zo prettig gesubsidieerde familie Baert en baron Piet van Wayenberge (2), zat er boven op. Moet u dit eens even lezen. Alleen jammer nou, dat de voor dit klussie op pad gestuurde collega Camille Driessen nergens verwijst naar onze artikelen over deze affaire. Met name over de door hem opgevoerde Marius van Eibergen Santhagens en Laurens Brouns. Die heren hebben wij indertijd toch alleraardigst gefileerd. Maar daar had Camille kennelijk geen boodschap aan. Dus bleef bijvoorbeeld de vraag waarom de AFM zo nodig Marius nadrukkelijk naar voren schoof als bestuurder en spaarvarkenhoeder tussen de takken hangen (3).Gemiste kans. Kwaliteitskrant? De NRC? Mwa. Stay tuned.

(1) Zie voor deze SP-meloenair het artikeltje “Slijmbal”van 9 mei 2015.
(2) Zie het intrigerende artikel “U nog een meloentje?” van 30 oktober 2015.
(3) Zie aflevering 1 en 2van respectievelijk 3 december 2013 (!) en 18 november 2015.

Ze scheidt ermee uit. Marietje Schaake. Ze heeft voor D(ummies) '66 tien jaar in de Brusselse landdag gezeten en nou is ze het zat. Ze legde dat een paar dagen geleden een beetje uit aan twee journalistieke lichten van de NRC. De “kwaliteitskrant” uit de verzameling dagvodden van de Belgische baron Piet van Waeyenberge cs. (1). En gisteravond laat verscheen Marietje live in de jolige babbelbox van Jeroen Pauw om haar relaas over het seksisme en machtsmisbruik in de hoofdstad van het Vierde Rijk dunnetjes over te doen. Voor ze naar Amerika verhuist, waar dat verschijnsel zich niet of nauwelijks voordoet. Nou kan het aan ons liggen, maar nu de opportunity knockte waarom haar dan niet even een paar vraagjes uit de losse pols stellen over een affaire in het land van de man die zelfs zijn tengels niet af kon houden van de Britse koningin? Een affaire ook waarvan we nog steeds niet weten hoe die nou precies in elkaar zat en waarin Marietje een leuk rolletje vervulde, dat toentertijd nauwelijks aandacht kreeg in de Nederlandse makreelverpakking van Chris van Thillo en ome Piet (2). Gemiste kans? You bet. Stay tuned (JP).

(1) Mocht u iets meer willen weten van ome Piet en zijn famielje bestijg voorzichtig onze zoekmachine en val vervolgens aub niet over een paar spellingsfoutjes. Wij zijn ook maar mensen.
(2) Mocht u nieuwsgierig zijn naar dat intrigerende rolletje van Marietje zie onze serie “Cold Turkey”.