Je kan een koe berispen met “ik zeg nog zo geen bommetje”. Maar over het algemeen heeft ze er schijt aan. Daarmee is ze overigens niet het enige zoogdier. De mens kan er ook wat van. Neem bijvoorbeeld afgelopen maandag. Toen ontplofte op Malta een bom onder de auto van Daphne Caruana Galizia. Een journaliste die zich al jaren bezighield met de corruptie op het oh zo ridderlijke eiland. Ook en vooral in regeringskringen. Zo gooide zij recentelijk nog het nodige op de klinkers over de zogenaamde gouden visa die werden uitgereikt aan Dagoberts van buiten de EU op voorwaarde dat ze iets moois deden voor de Maltese economie. Een Brusselse uitvinding die op sommige plekken aan de Europese zuidas en enkele lidstaten ten noorden daarvan ook stevig uit de rails is gelopen (1).Verder ging Daphne recentelijk tekeer over de enorme Azerbeidzjaanse wasstraat die ook in onze kolommen een plekje kreeg in de redeljk verse serie “De zijderoute”. Of daar de reden ligt voor de luidruchtige moord op onze collega is (nog) niet duidelijk. Maar wij zijn wel overgegaan tot een dagelijkse inspectie van onze tweewieler met een spiegeltje onder de achternaaf en de trappers. Want voor je het weet staat er op je grafsteen “Ik zeg nog zo geen bommetje”. Mocht u nog iets meer willen weten over de aanslag op Malta dan kunt u zich hier uitleven. Stay tuned.

(1) Zie bijvoorbeeld dit artikeltje uit 't Kleintje

Wonderlijk. Zo'n anderhalf jaar geleden zei Marnix Hoitink nog tegen mamma Tweebeeke van Nieuwsuur: “Honey, they shrunk the NFI”. Marnix zat toen bij mamma op schoot als OR-voorzitter van dat NFI (Nederlands Forensisch Instituut) en “they” waren respectievelijk de Nederlandse regering en de inmiddels opgestapte directeur Reinout Woittiez. Die werden door Marnix verantwoordelijk gehouden voor het in zijn ogen fatale krimpbeleid (1). Wij moesten ons dus stevig vasthouden aan onze laptop toen we gisteren lazen, dat een NFI-club spoorslags naar Malta ijlde om mee te helpen bij het onderzoek naar de dodelijke aanslag op collega Daphne Caruana Galizia van afgelopen maandag. Na wat goegelen bleek er wel enige logica te zitten in die move. Afgelopen zomer was er namelijk al een afvaardiging Haagse restantengrutters op het kruisridderseiland geweest om de lokale smurfen daar in vijf weken wat wegwijs te maken in die materie. Hoe? Playmobiel? Geen idee. Maar een cursus van vijf weken is uiteraard wat basic als het om het eggie gaat. En de aanslag op Daphne was heel erg om het eggie. Btw, er dwalen op dit ogenblik ook smurfen van de FBI rond op de plaats van het delict. Dat doet ons meteen aan de gebeurtenissen in Lockerbie denken. Daar liepen toen ook Amerikaanse geheimschrijvers rond. Naar later bleek om met bewijsstukken te jongleren zodat een paar Libiërs de schuld van de aanslag op Panam 103 in de afgetrapte schoenen kon worden geschoven tijdens een circusvoorstelling bij ons in Zeist. Dat zal nu niet gebeuren, maar een paar Russen zou helemaal duimpie zijn. Wat zei Sonneveld ook weer? Even pappen en erbij blijven. Goed advies. Stay tuned.

(1) Wij schreven er in die tijd dit sappige artikeltje over.

Laten we even in gepaste stilte teruggaan naar aflevering 186 van de serie “Van Estoril naar Zandvoort” dd. 20 april 2015. Die ging over de zelfmoord (?) van de formidabele 43-jarige Portugese journalist Dominic Di-Natale. Voor Fox News heel wat toertjes gemaakt in de Middenoostelijke oorlogsgebieden, maar ook werkzaam geweest voor het Iberisch Pers Agentschap.
Dominic had daar een interessante collega: Daphne Caruana Galizia. De journaliste die op 16 oktober 2017 met een op afstand bediende autobom het eeuwige zwijgen werd opgelegd. Ook Daphne toonde veel interesse voor de geheime verbindingen tussen westerse wereld en die van de baarden. In dat kader ging ze bijvoorbeeld tekeer tegen de zijderoute, die ook via Maastricht en Schiphol liep (1) en snuffelde ze fanatiek aan zowel de geheime financiering als de stiekeme leveranties van nuttige spullen aan IS en andere op het internationale lijstje staande baardgroepen.
Nou hebben wij al eens voorzichtig gewezen op een aluminiumbedrijf in de regio Rotterdam, die buizen fabriceert die hun weg zouden hebben gevonden naar voornoemde godsdienstterroristen. En met die buisjes kon je buitengewoon innovatieve dingen doen (2). Minder voorzichtig waren we met de Franse cementmolen Lafarge/Holcim, die we al vroeg in het vizier kregen door onze belangstelling voor Geertje van Estrik, een topnerd binnen de administratieve leiding van het bedrijf (3).
Tot zover de tastbare spulletjes. Hoe het met de financiering zat is een stuk moeilijker naar boven te sjorren. Een ding lijkt wel zeker: er was sprake van een poenroute via Malta en Cyprus naar de overkant en terug. En op Malta zit je dan al gauw te grutten in regeringskringen, omdat zich daar altijd banksters bevinden. Wettelijk zo geregeld. Mogelijk was Daphne te dicht bij het vuur gekomen en werd naar de hemel gestuurd. Hoe gek is het in dit licht, dat de Maltese autoriteiten nou net aan Nederland, Frankrijk en de FBI om forensische hulp hebben gevraagd? Niet gek. We hebben niet voor niets vorige keer gewezen op de gebeurtenissen in Lockerbie nadat Panam 103 naar beneden was gepiloteerd. Stay tuned.

(1) Zie daarvoor deze artikelenserie.
(2) Zie dit artikel.
(3) Zie deze serie, en deze

Is er sprake van dumb, dumber? Bij het onderzoek naar de moord op onze Maltese collega Daphne Caruana Galizia. Nee, nee. Er moet wel sprake van een vooropgezet scenario zijn. Anders is het niet te verklaren dat het OM op het eiland It-specialist Martin Bajada om assistentie heeft verzocht. Martin is namelijk ooit in Londen tegen een voorwaardelijke straf van 2 jaar kerker opgeblunderd wegens in totaal 10 gevalletjes van diefstal en vervalsing van officiële documenten. En wees eerlijk, mocht die speciale expertise nodig zijn, dan is het aanwijzen van Martin helemaal bingo.
Tot nu toe wordt zachtjes gesuggereerd dat Daphne op het spoor was van een uit Italiaanse, Maltese en Libische ondernemers bestaande smokkelorganisatie, die illegaal zowel Libische olieproducten als sigaretten verpatste. Kan. Maar bij de Lockerbie-affaire kregen twee Libische, vanaf Malta opererende secretsukkelaars de schuld in de schoenen geschoven. Terwijl de mogelijkheid dat het ging om een Iraanse wraakactie cq. een CIA-drugslijn van Libanon naar de USSA niet aan de orde kwamen in het Zeister circus. Een opfrissertje nodig? Bij deze. Inmiddels hebben de Maltese autoriteiten nu ook aan Londen en Washington verzocht om speurneuzen naar Valletta te sturen. Hoe meer neuzen, hoe meer vreugd zou ons opoe zeggen. Stay tuned.

Als er iemand een pesthekel had aan Daphne Caruana Galizia dan was het wel Adrian Delia. Sinds september van dit jaar voorman van de Maltese National Party. In de laatste maanden van haar leven bestookte ze hem op haar Notebook Running Commentary met artikelen waarvan zelfs een luiaard zenuwachtig zou worden. Zo haalde zij boven MP (Maltees Peil) dat vriend Delia zwaar op de pof leefde en begin deze eeuw verwikkeld was geweest in een affaire rond een hoerenboel in Londen, die door drie Russen werd gedreven. De appartementen waarin de ritmische activiteiten plaatsvonden waren eigendom van een paar Maltese ondernemers en ondergebracht in een outfit die drie jaar lang bestierd werd door Adrian Delia. Wekelijks werd een bedragje van 20.000 Pond als “huur” overgemaakt naar een Barclay-rekening van Adrian op het belastingvriendelijke Jersey. De bedoeling was om die Pondjes vervolgens door te drukken naar een paar rekeningen op de al even belastingvriendelijke Marshall eilanden. Maar Adrian gaf geen gas en de poen bleef in Londen hangen. Bij Barclay. Op de rekening van Adrian. Uiteraard liep dat scheef en de betrokken Maltese ondernemers huurden een befkantoor in om de zaak weer op de rails te krijgen. Lees en verkneukel u. Hoe die zaak afliep bleef duister. En toen Daphne 14 jaar na dato deze geschiedenis boven trok wist Adrian van god noch zure uitjes. Het zou tot een rechtzaak zijn gekomen tussen de politicus en de journaliste ware het niet dat Daphne eind vorige maand met haar auto de lucht inging en overleed. Of Adrian nu ook door de verzamelde nationale en internationale smurfen wordt besnuffeld? Geen idee. We horen al een tijdje niks meer van dat front. En dat is een veeg teken. Stay tuned.

Bingo. Op Malta zijn acht jongens van de lokale vlakte opgepakt. Ze worden ervan verdacht betrokken te zijn geweest bij de luidruchtige ruiming van de populaire blogster Daphne Caruana Galizia in oktober van dit jaar. In hoeverre de Nederlandse restantengrutters van de NFI van belang zijn geweest bij het opsporen van de vermeende boosdoeners is nog niet duidelijk, maar binnen 48 uur horen we meer. Aldus premier Muscat. Hopelijk ook iets over de reden voor het letterlijk ten hemel zenden van Daphne. Al zal de premier bij zijn volgende causerie daarover niet al te scheutig zijn. Een van de laatste heikele onderwerpen die Daphne namelijk aansneed was de kwalijke rol die Muscat's vrouwtje Michelle zou hebben gespeeld bij het runnen van een Panamese wasstraat voor de dochter van president Aliyev van Azerbeidjan. Via de firma Egrant. Even een achtergrondje? Neem dan deze lift naar het souterrain. Of deze trap. Een gokkie over de afloop als de recherchesmurfen de euvele moed hebben om deze onsmakelijke affaire mee te nemen in hun onderzoek: dat wordt niks. Stay tuned.

Het waren er geen acht. Het waren er tien. Jongens van de vlakte die op Malta zijn gearresteerd in verband met het ruwe heengaan van collega Daphne Caruana Galizia. Twee van hullie zijn inmiddels geneemd en gesjeemd: de gebroeders Alfred en George Degiorgio. Beiden met een zeer onwelvoeglijk verleden. Zij zouden in het voorportaal van een kerker zijn gesmeten naar aanleiding van info die de internationale speurneuzenploeg had gedistelleerd uit verzameld debieltjesverkeer tussen de bendeleden. Premier Muscat heeft naar aanleiding van het ophokken van het tiental alvast dank uitgesproken aan het adres van de FBI, Europol en het Finse nationale snuffelbureau. Met name die laatste instantie kon wel een veer in zijn tunnelbuis gebruiken. Haar reputatie heeft namelijk in het recente verleden een aanzienlijke deuk gekregen door de affaire à la IRT rond de avontuurlijke klabakkenchef Jari Aarnio. Daarbij werd overigens een totaal onschuldige Nederlander met een bewijslast van Jan Hen aan de Finland uitgeleverd en daar voor jaren in een staatshotel gedeponeerd. Terug in Nederland liep hij nog een tijdje met een enkelhorloge rond en mag hij morgen ook nog eens 6 ton ophoesten die hij niet heeft. Maar dit nog even terzijde.
De achternaam van eerder genoemde Alfred en George suggereert Italiaanse genen. Niet zo vreemd, want Sicilië ligt op schootsafstand en vandaar misschien dat ook op Malta de omerta hoog in het vaandel bivakkeert. Dat zoiets tot uiterst curieuze gevolgen kan leiden blijkt uit deel 1 en 2 van “The Sicilian Connection”. Lees en kijk vervolgens onopvallend om u heen. Stay tuned.

Er is nog een naam vrijgegeven. Van de tien jongens van de Maltese vlakte die ervan worden verdacht collega Daphne Caruana Galizia het hoekje te hebben omgeholpen. Hij heet Vincent Muscat. Een meneer die volgens de officiële gegevens in 2014 nog drie keer voor zijn noot is geschoten, toen hij niets vermoedend in zijn auto zat. Mogelijk een late afrekening voor een mislukte overval uit 2010 op een filiaal van de drugsbank HSBC, waarbij twee handhavers in ongerede raakten. Samen met de twee jongens van de familie Degiorgio die wij gisteren al noemden is Vince gisteren in de voorarrest mode geduwd. De andere zeven zijn tegen betaling van een borgsommetje op straat gezet, maar kunnen in de nabije toekomst alsnog een klop op de deur verwachten. De hele zwik heeft trouwens ontkend ook maar iets met de moord op Daphne te maken te hebben. Laat staan dat de internationale snuffelmeute die zich met de zaak bezighoudt enig idee heeft wie de opdracht heeft gegeven. Grote vraag op dit moment: zouden ze op Malta ook doofpotten hebben? Stay tuned.

Het is vandaag 2 maanden en 3 weken geleden. Dat onze Maltese collega Daphne Caruana Galizia met een autobom voor eeuwig tot zwijgen werd gebracht. Sindsdien zijn er drie lowlives in een kerker geworpen in afwachting van hun proces. Omerta-aanhangers. Tot nog toe hebben ze hun bek nog niet open gedaan. Noch over de operatie zelf, noch over hun opdrachtgevers. Vooral dat laatste houdt zowel de gemoederen als de gevaderen op het eiland flink in beweging. Wie had er zo de pest aan Daphne of wie had er zoveel van haar te vrezen dat ie een hemelvaart voor haar arrangeerde? Er gaan wat dat betreft heel wat namen rond in de speculaasjessfeer. En een ervan kwam vandaag weer eens aan de oppervlakte. Die van John Dalli. Tussen februari 2010 en oktober 2014 lid van de Europese junta, toen nog onder leiding van Scharführer José Manuael Barroso.
Dalli beheerde de portefeuille van Gezondheid en Consumentenbescherming en in die hoedanigheid zou hij via een tussenpersoon zijn benaderd door tabak- en zwavelstokjesproducent Swedish Match. Die onderneming zag graag dat de Europese richtlijnen voor de verkoop van tabaksartikelen een wat soepeler karakter kregen. Met name om de verkoop van snus op peil te houden (1). Nou was de junta herhaaldelijk in gesprek met vertegenwoordigers van de tabaksindustrie, maar om de een of andere reden wist Swedish Match niet door te dringen tot het bureel van de Maltese commissaris. Volgens de Zweedse producent van de dood in een pakkie moest de oorzaak worden gezocht in de 60 meloen euro die de niet met name genoemde tussenpersoon zou hebben geëist voor zijn bemiddeling. Er dreigde een schandaal en Dalli nam de zak. Later zei hij dat ie hem van Barroso had gekregen en eiste een schadevergoeding van een kleine 2 meloen. Maar het Europees Gerechtshof haalde in hoogste instantie een streep door Dalli's rekening.
Inmiddels zaten snuffelaars van OLAF, de financiële sicherheitsdienst van de junta, nog steeds achter zijn vodden en Daphne Caruana kreeg daar op de een of andere manier de lucht van. Zij begon op haar site venijnige stukkies over Dalli te produceren. En niet alleen over de snus en de 60 meloen, maar ook over een affaire die zich voor een deel op de Bahama's had afgespeeld. Het ging om een soort Ponzi-scheme, waarbij ook twee dochters van Dalli een deuntje meespeelden. Lees en geniet met volle teugen. Vandaag werden die meisjes voor het eerst geconfronteerd met de kadi in deze zaak. Samen met twee andere buitenlandse verdachten. Dat moesten er vier wezen, maar eentje had een beroerte gekregen en een andere een astma-aanval. Dus waren er maar twee over. Dalli zelf? Die zou zich voorlopig buiten schot bevinden. Daphne draait zich om in haar graf. Wij blijven onze vinger aan de aorta houden. Stay tuned (JP).

(1) Eerst heb je gestoomde tabak. Daarvan wordt een vochtig poedertje gemaakt dat vervolgens wordt vermengd met zout, natrium carbonaat en aroma's naar keuze. Dat mengsel kan het beste bewaard worden in de koelkast naast de gehaktballetjes en als je trek hebt stop je een plukkie ervan achter je bovenlip. Wordt driftig geconsumeerd in Noorwegen en Zweden. Of de Finnen het ook als een lekkernij beschouwen horen we misschien nog.

U vraagt, wij draaien. Gepaard gaand met een curieuze verwijzing naar 1 meloen euro die op KM zou liggen te wachten verwees een lezer naar aanleiding van ons laatste bericht in deze serie naar ene Jonathan Ferris. Een voormalige speurneus van de Maltese FIOD, die in dezelfde explosieve materie zat te grutten als de ruw met haar schepper verenigde Daphne Caruana Galizia. En de zak kreeg. Volgens Jonathan omdat ie te dichtbij het verhaal rond de sappige contacten kwam tussen premier Joseph Muscat's familie en die van Illham Aliyev, de sultan van Azerbeidzjan (1). Sinds kort draagt ie een gun. Antwoord op de vraag waarom vindt u hier uitgemeten. Leuk landje, dat Malta. Stay tuned (JP).

(1) Zie de afleveringen 6 en 7 van deze serie.

Er lijkt weer wat leven te komen. In het onderzoek naar de explosieve hemelvaart van Daphne Caruana Galizia. De gruttersploeg die al een paar maanden rondneust naar de achtergronden van de moord op onze Maltese collega lijkt te mikken op een connectie met de Egrant-affaire. U meteen van wat is dat voor een affaire? Nou, zet u hem even in zijn achteruit naar aflevering 6 van deze serie. Daar gaat de trailer van die follow-the-money-film soepeltjes voorbij. Met hoofdrollen voor de echtgenote van premier Joseph Muscat en de dochter van Azerbeidzjaans verlichte despoot Ilham Aliyev en interessante bijrollen voor de Maltese minister van Energie Konrad Mizzi en Keith Schembri, het opperhoofd van Muscat's staf. Als mals extraatje komt nog de Panamese wasstraat Mossack Fonseca voorbij en de Maltese Pilatus Bank, om na dit duistere kunstje de handen in onschuld te wassen. Midden in deze plot bevond zich volgens eerdergenoemde grutters een Russische fluitjesblazer. Ene Maria Efimova. En zij wordt als de bron gezien waaruit Daphne putte voor haar venijnige reeks over deze affaire, die met name premier Muscat en zijn vrouwtje woelige nachtjes bezorgde. Efimova's werkgever heeft lichtjaren geleden al een officiële klacht tegen haar ingediend in verband met haar blazen, maar nu pas is die door de grutters omgetoverd tot een internationaal arrestiebevel. Want Maria was wel zo wijs om de poten te nemen toen Daphne de boel op de stoeprand zette. Voor een overzicht van de gebeurtenissen in deze etappe kunt u hier terecht. Malta. Ook EU. Stay tuned (JP).

In Mexico? Is het net zo gewoon als een taco. Als je daar als journalist bijvoorbeeld zit te grutten in de collusie tussen een CEO van een avontuurlijke onderneming en/of een overheidsbobo dan kan ie een kogel verwachten. En dat is nog de meest humane oplossing uit een scala van mogelijkheden om de betrokken wijsneus te verenigen met zijn schepper. Hoe is dat aan deze kant van de plas? Nou dat verschijnsel begint ook hier vorm te krijgen. En met “hier” bedoelen we binnen de grenzen van het Vierde Rijk. Een paar recente tot de verbeelding sprekende voorbeelden zijn de moord op onze collega's Daphne Caruana Galizia en Jan Kuciak. Beiden hielden zich bezig met de connectie tussen urkedurkers uit regeringskringen en de jongens van de vlakte. Beiden moesten dat met hun leven bekopen. Of in de zaak van Daphne een rol was weggelegd voor de Italiaanse Ndrangetha is nog niet boven water. Bij de zaak van Jan wel. Gek, maar dat brengt ons terug naar de moord op de Italiaanse journaliste Ilaria Alpi en haar Sloveense cameraman Miran Hrovatin. In 1994. De ragazzi van de Ndrangetha en hun amici in verschillende Europese deep states waren zachtjes gezegd niet erg content met het onderzoek dat Ilaria en Miran pleegden naar illegale wapenhandel en het dumpen van giftige vuiligheid in Italiaanse zeegebieden en Afrikaanse achteraffies. Nou gaan wij niet roepen dat onze eigen Nederlandse deep state rechtstreeks betrokken was bij die moord. Maar er was wel degelijk een connectie. En die was zo verontrustend dat ze ver buiten de pot piste om een Rotterdamse handelaar in grootscheepse narigheid uit de wind te manouvreren. Dat was Theo Cranendonk. Hoe dat in zijn werk ging kunt u terug vinden in de serie “Ship Ahoy”. Speciaal aanbevolen, deze smakelijke aflevering. Zalig op de dag des Heren. Stay tuned (JP).

Die hadden we nog niet gehad. Ali Sadr Hashemi Nejad is afgelopen maandag achter een deur met een gaatje gegaan in de USSA. En waar wordt het baasje van het Maltese Pilatus spaarvarken van verdacht? Dat ie stiekem een route faciliteerde van 115 meloen dollar om de Iraanse financiering van een Venezolaans huizenbouwproject buiten het zicht van de American Eagle te houden. Want Iran had een zootje sancties aan de ballen hangen en Venezuela lag ook niet erg feestelijk in Washington. Twee vliegen in één klap dus. Merkwaardig trouwens dat Ali zich een tripje naar de USSA veroorloofde. Hij wist namelijk dat de Amerikaanse fiscale smurfen achter zijn vodden aanzaten. Dus of Ali was dom of hij herhaalde het kunstje van zijn Iraanse bloedsbroeder Reza Zarrab, die willens en wetens naar de overkant ging om een paar aria's ten beste te geven. Mogelijk in ruil voor iets moois (1). Duidelijk is wel dat de memorabele arrestatie van Ali Nejad vlijtig voorgebakken was. Op diezelfde maandag meldde Maria Efimova zich namelijk bij de smurfemarij in Athene. Maria was als werkneemster van Pilatus een van de deep throats van de in april vorig jaar met een autobom naar het hiernamaals gezonden journaliste Daphne Caruana Galizia en had uit vrees voor haar eigen leven rapido aan haar stutten getrokken (2). Tot nu toe werden die dramatische gebeurtenissen voornamelijk in verband gebracht met mogelijke betrokkenheid van de Maltese premier en zijn vrouwtje bij het runnen van een Azerbeidzjaanse wasstraat en/of die van de gesjochten jongens in de hak van de Italiaanse laars. Maar goddank wordt de aandacht daarvoor nu afgeleid en kunnen we ons dankzij de goddelijke Amerikanski's in de komende tijd richten op de Iraans/Venezolaanse link. Stay tuned (JP).

(1) Zie deze serie.
(2) Mocht uw geheugenkwab wat blutsen vertonen dan is hier een steuntje.

Elk land heeft wel zijn eigen “pet”. Een handhaver die zijn avontuurlijke gabbers op de hoogte houdt van geheime onderzoeken tegen luitjes uit hun branche. Op Malta heeft dat beestje een naam gekregen. Aldo Cassar. Een smurfsergeant die de gebroeders Degiorgio en Vince Cassar zou hebben gewaarschuwd dat er een grutoperatie tegen hullie op de rails was gezet. In verband met de moord op onze collega Daphne Caruana Galizia. Althans, volgens Jason Azzopardi, een gewaardeerd lid van de Maltese landdag. Die waarschuwing van Aldo kon overigens niet voorkomen dat het drietal begin december bij het boordje werd gevat en in de vestibule van de petoet werd geslingerd. Daar vroeg een van de grutters meteen wie ze had gewaarschuwd dat hun arrestatie ophanden was. Aanleiding tot die vraag was het initiatief van de boefjes om kort voor hun arrestatie hun debieltjes in zee te gooien. Jason had kennelijk inside information over Cassar veroverd, want hij wist zijn mede-landdagloners verder nog te verrassen met het verhaal, dat de sergeant zich ooit schuldig had gemaakt aan visa-fraude en in zijn kleurrijke verleden van het ene naar het andere buro was overgeheveld. Tot ie werd ingedeeld bij een eenheid waar hij vrijelijk alle info die er was over avontuurlijke ondernemers en de eventuele onderzoeken naar hun activiteiten vrijelijk kon doorspitten. Kat op het Maltese spek. Inmiddels is van regeringszijde al getwitterd dat Jason uit zijn atlaswervel zit te lullen. What else? Stay tuned (JP).

Twee jaar geleden alweer. Toen werd op Malta onze roemruchte collega Daphne Caruana Galizia op gewelddadige wijze herenigd met haar schepper. Met een autobom. Waarover zij zoal schreef en wie zij daarbij op de tenen ramde kunt u in deze serie summier terugvinden. High society uit binnen- en buitenland, lowlives uit Malta zelf of uit de hak en de zool van de Italiaanse laars, het maakte haar geen flaus aus. Daar ligt mogelijk meteen een van de redenen, dat de mastermind cq. de opdrachtgever(s) voor de door drie eenvoudige Maltese lieden uitgevoerde moord nog niet is gevonden. Teveel unusual suspects. Uit een nieuw rapport dat door ijverige collega's bij elkaar is geharkt en vorige week het publieke toneel is opgeduwd blijkt dat het onderzoek waaraan in het begin van de postnatale fase ook Nederlandse speurneuzen hebben meegewerkt net zo hard opschiet als de bolide van Verstappen met vier lekke banden. In wezen was er niet veel te melden. Het enige interessante vormde wat ons betreft drie mogelijke nog naamloze opdrachtgevers die de lokale grutters op de korrel zouden hebben. Het zou gaan om een goed gevulde zakenman met weliswaar een blanco strafregister en in connectie met de werkzaamheden van Daphne nog schadevrij, maar die al wel in haar planning vermeld stond. En verder een meneer die pittig zou bijverdienen in de smokkelsfeer en een vogel die geen onbekende was in de door de Italiaanse buren beheerste gokwereld. Hm? Italiaanse gokwereld? Krijgt u ineens ook zo'n trek in Hema-worst? Raar hè? Stay tuned (JP).