dinsdag 21 oktober-2014
Het kan geen toeval zijn. De conservatieven onder leiding van Fredrik Reinfeldt en Carl Bildt zijn nog niet op hun ribben gegaan bij de Zweedse parlementsverkiezingen of het gelazer begint weer van voren af aan. Een vage foto van een onderzeeër uit de Nessie-klasse en een niet te controleren mayday voor de kust en het hele Zweedse leger inclusief de vloot laat een formidabele poep ruiken. Want de Russen komen! Tot nog toe geen Rus te bekennen. Laat staan een sub. Erger nog, de legerleiding moest gisteren al toegeven dat ze had gelogen over de plek waar die natte sigaar zou zijn gesignaleerd. Was gedaan om de pers te misleiden. De echte plek was namelijk te heikel om door de dagvodden en de glazen tiet te worden onthuld. Yeah, right. Hoe dit ook zij, de nieuwe “linkse” regering is gewaarschuwd. Netjes anti-Russisch in de pas blijven lopen. Niet? Hoeveel Gladiolen wil je hebben? Desnoods gooien wij er ook een Breivikje tegenaan. Net als bij de buren. Geen probleem.
Even terug naar Ruslandvreter Carl Bildt. De gap van Mikkel Saakashvili en de nazi-kliek in Kiev (1), die binnen deze context al eens tegen een geweldige zeperd is opgelopen. Zat zo. Beginjaren negentig bekleedde vriend Carl het ambt van premier en in die hoedanigheid stuurde hij het Kremlin met de constantheid van een IKEA-klok verontwaardigde missives over de illegale visites van Russische subs aan Zweedse wateren. Tot zijn eigen marine hem na enige tijd uit de droom hielp. De subs waren geen subs. Het waren walvissen !! Zoiets komt nooit meer goed.
Voor nog een leuke moeten we terug naar 12 maart 2000. Toen publiceerden wij het artikel “Klaar voor onder water?”. Aanleiding waren de openbaringen van Caspar Weinberger. In de jaren tachtig minister van Defensie van de regering Reagan/Bush. De “Russische” onderzeeërs waren volgens hem van de NATO. En het ging om oefeningen die de Zweedse marine bij de les moesten houden. Een deel van de Zweedse legerleiding was op de hoogte. Premier Palme niet. Is ie lekker of is ie lekker?
Inmiddels mag er weer gewoon gevaren worden in het gebied waar het Zweedse leger de afgelopen dagen met zoveel poeha en materieel rondramde. Koude oorlog? Weer helemaal terug.

(1) Zie voor Carl vooral de afleveringen 11 en 12 van de serie “Stropdassenleed” dd. 1 en 13 september 2014.

woensdag 29 oktober-2014
Hunt for the reds of October. Zo heette in de volksmond de jacht die de Zweedse marine deze maand opende op de Russische onderzeeër uit de Nessieklasse. Aanleiding was een SOS die door de oortjes van SIGINT (Swedish signal intelligence) zou zijn opgevangen. Snuffelaars van het dagvod Dagens Nyheter hebben gisteren een anonieme werknemer van die oortjesdienst opgeduikeld. Die vertelde dat ze bij Sigint helemaal niks gehoord hadden. Geen SOS van Nessie. Hoe is het mogelijk zou je zeggen. De weeklange kijkoperatie heeft 2,8 meloen dollar gekost. Maar dat is nog niks vergeleken met de verhoging van het defensiebudget die de regering naar aanleiding van de hunt heeft aangekondigd. Er moet volgend jaar 93,7 meloen bij. Ikenee in het parlement? Forget it. Dat wordt zeker Ikea. Stay tuned.

vrijdag 21 november-2014
Een buitje nostalgie gisteravond. Sven Kokkelman versus Oscar Hammerstein, het vroegere maatje van de als koterhopser te boek staande ex-Oranjebef Frits Salomonson. Sven had naar aanleiding van de affaire rond Henk Krol, die ooit de koterkat van Joris Demmink de bel aanbond, een doosje ouwe meuk over Oscar uit de kast gehaald. En daarbij kon uiteraard de bom die bijna 20 jaar geleden onder de heilige koe van kunstenaar Rob Scholte ontplofte niet ontbreken. Er waarde in die tijd namelijk de mare rond, dat het om een vergissing ging. Het vuurwerk zou namelijk bestemd zijn geweest voor Oscarretje en die mare zou door hemzelf zijn verspreid. Dat laatste verwees de tegenswoordig met een van Sint geleasde baard rondstruinende bef naar het land waar Aesopus en De la Fontaine een pas de deux uitvoeren. Hij had die mare niet verspreid. Laat staan dat hij na de lancering van Scholte aan het OM om bescherming had gevraagd. Het zij zo. De heren vonden het wel jammer, dat de Amsterdamse smurfemarij de dader nooit gevonden had.
Wat dat laatste betreft willen wij nog graag even wijzen op het artikel “Terp van Tijn” van 31 maart 2000 op de site van de Morgenster. En dan met name naar noot 6. Happy hunting.
Nog een buitje nostalgie. Maar dan van gisterochtend. Toen morsten wij met onze thee bij een droevig bericht van het dagvod De Telegrof. Dat wist te melden dat de ouwe PvdA-mastodont Wim Kok had geprobeerd om Ad Melkert een lekkere baan in Brussel te bezorgen. Had Willempie voor aangeklopt bij partijsloper Samsom, maar die zag Adsje niet zitten. Nou weten wij niet of je als lid van een of meerdere Raad van Commissarissen sneller bevattelijk bent voor amnesie. Want toen Willem eind 2001 bij zijn afscheid als partijleider Melkert naar voren schoof als zijn opvolger gingen twee toenmalige partijprominenten stevig over hun nek: Bram Peper en Adri van Duivesteijn. En niet zonder reden. Daarvoor verwijzen wij u met enig enthousiasme naar het artikeltje “Return of the leatherman” van 13 december 2002. Nou betwijfelen wij of Diederik enig historisch besef tussen de knoken heeft, maar mogelijk dat beide voornoemde prominenten opnieuw aan de bel zijn gaan hangen om hem te wijzen op de problemen die zich zouden kunnen voordoen bij het pushen van Adsje. Maar Wim drukte zijn zin door en de gevolgen werden later zichtbaar tijdens een televisiedebat waarin Melkert door Marokkaantjesliefhebber Pim Fortuyn zwaar te kakkert werd gezet.
Hoe dan ook, Samsom ging voor Jeroen en toen die door Neutje Juncker werd afgeschoten kwam het Limburgse talenwonder in beeld. Compleet met mondkapje. Wat kan geschiedenis toch mooi zijn. En soms ook zo nostalgisch. Stay tuned.

Geen captain Iglo. Gewoon een echte rechtdoorzee gozer. Die Zweedse rear admiral Anders Grenstad. Die liet afgelopen weekend voor de radio luid en duidelijk weten, dat het hele verhaal over die Russische sub die herfst vorig jaar de Zweedse wateren onveilig maakte gewoon een lulverhaal was. Een valse vlag. En nog een ouwe ook, want in de jaren tachtig was er ook al gebruik van gemaakt om de bevolking de gordijnen in te jagen met het NATO-verhaal dat de Russen kwamen (1). Volgens Anders was er helemaal geen sprake geweest van een Russisch mayday-bericht, laat staan van een sub met weeën. Er was wel een schuit in het betrokken kustgebied, maar dat was een onderhoudsschip van de Zweedse marine. Weten we dat ook weer.
Overigens was dit valse vlagincident niet voor J. Doedel op touw gezet. Toen Rusland welkom thuis zei tegen de Krim na de door de USSA en EU gesteunde fascistische coup in Kiev werd in Stockholm onder leiding van commievreter Carl Bildt al een roerende klaagzang ten gehore gebracht. Het budget van de Zweedse strijdkrachten was niet voldoende om de Russische hordes het hoofd te bieden. Na het sprookje van de sub uit de Nessie-klasse werd er bijna 700 meloen dollar extra uitgetrokken om de zaak op korte termijn een beetje dicht te timmeren. Althans, dat is de redenering. Het houdt niet op. Treurig zinloos (2).

(1) Zie aflevering 1 van 21 oktober 2014.
(2) Marlène zong het al. Voor wie de tekst vergeten is, hier is ie. 

Oké. Het is ruim 40 jaar geleden. Maar in Chili bleef de vraag rondzweven of cq. wanneer de moordenaars van Orlando Letelier voor de kadi zouden worden gesleept. Allende's minister van Buitenlandse Zaken werd op 21 september 1976 samen met zijn rechterhand Ronni Moffitt en haar echtgenoot niet ver van het Witte Gekkenhuis in Washington opgeblazen in zijn auto. De echtgenoot was de enige overlevende. De klus bleek te zijn geklaard door twee loodgieters van de Chileense geheimsmurfendienst DINA: de Amerikaan Michael Townley en de Chileen Armando Larios. In opdracht van grote smurf Manuel Contreras, die op zijn beurt weer handelde op bevel van Adolf Pinochet. De fascistische gabber van de onlangs nog door het Nobel-comité voor een eremedallie geselecteerde Henry Kissinger, die op voornoemde datum nog Amerikaans minister van BuZa was. Zowel Pino als Manuel verblijven inmiddels al een tijdje op Petrus' afdeling geretourneerde exemplaren, maar de loodgieters leven nog en hoge jurken bij het Chileense OM hebben nu besloten ze alsnog te vervolgen. Mede dankzij nieuw bewijsmateriaal dat vorig jaar aan de oppervlakte kwam. Zal met Townley, die in februari 1986 toevallig in Stockholm bivakkeerde toen premier Olaf Palme na een bioscopie aan flarden werd geschoten, niet meevallen. De USSA houdt er niet van om onderdanen uit te leveren. Zelfs niet als het om moordenaars of ander dodelijk krapuul gaat. Waarom wij ons extra interesseren voor dit gevalletje van manslaughter? Orlando had een sterke band met Nederland en is terug te vinden in het artikel “HAFMO addio” op de site van de Morgenster. Vandaar. Stay tuned.

door Jan Portein

We rammelen terug langs memory lane. Naar oktober 2014. Toen besteedden we in deze serie aandacht aan de vermeende aanwezigheid van Russische subs in Zweedse wateren. Vermeend, want er werd nooit ook maar een dekblaadje van zo'n (nucleaire) sigaar aangetroffen. In de loop der tijd werden er verschillende “oplossingen” voor dit raadsel aangedragen. De meest recente is gewoon te hilarisch voor woorden: het gaat om een massale scheet van een school bange haringen. Pak een knijper en lees dit verbijsterende nieuws. Stay tuned.

Door Jan Portein.

Parijs. Bataclan.Vijf jaar geleden. Naar aanleiding van die gebeurtenis maakten een paar Nederlandse overlevenden van de aanslag gisteravond hun opwachting bij Beau. Hun herinneringen bleken nog glashelder. Fascinerende teevee. Dat bracht ons terug bij berichten over de achtergronden van Bataclan. Onze bescheiden bijdrage daarover kunt u terugvinden in de afleveringen 50 tot en met 52 van de serie “Valse vlag”. Ook die is fascinerend. Stay tuned.