Memories are made of this (003)

vrijdag 21 november-2014
Een buitje nostalgie gisteravond. Sven Kokkelman versus Oscar Hammerstein, het vroegere maatje van de als koterhopser te boek staande ex-Oranjebef Frits Salomonson. Sven had naar aanleiding van de affaire rond Henk Krol, die ooit de koterkat van Joris Demmink de bel aanbond, een doosje ouwe meuk over Oscar uit de kast gehaald. En daarbij kon uiteraard de bom die bijna 20 jaar geleden onder de heilige koe van kunstenaar Rob Scholte ontplofte niet ontbreken. Er waarde in die tijd namelijk de mare rond, dat het om een vergissing ging. Het vuurwerk zou namelijk bestemd zijn geweest voor Oscarretje en die mare zou door hemzelf zijn verspreid. Dat laatste verwees de tegenswoordig met een van Sint geleasde baard rondstruinende bef naar het land waar Aesopus en De la Fontaine een pas de deux uitvoeren. Hij had die mare niet verspreid. Laat staan dat hij na de lancering van Scholte aan het OM om bescherming had gevraagd. Het zij zo. De heren vonden het wel jammer, dat de Amsterdamse smurfemarij de dader nooit gevonden had.
Wat dat laatste betreft willen wij nog graag even wijzen op het artikel “Terp van Tijn” van 31 maart 2000 op de site van de Morgenster. En dan met name naar noot 6. Happy hunting.
Nog een buitje nostalgie. Maar dan van gisterochtend. Toen morsten wij met onze thee bij een droevig bericht van het dagvod De Telegrof. Dat wist te melden dat de ouwe PvdA-mastodont Wim Kok had geprobeerd om Ad Melkert een lekkere baan in Brussel te bezorgen. Had Willempie voor aangeklopt bij partijsloper Samsom, maar die zag Adsje niet zitten. Nou weten wij niet of je als lid van een of meerdere Raad van Commissarissen sneller bevattelijk bent voor amnesie. Want toen Willem eind 2001 bij zijn afscheid als partijleider Melkert naar voren schoof als zijn opvolger gingen twee toenmalige partijprominenten stevig over hun nek: Bram Peper en Adri van Duivesteijn. En niet zonder reden. Daarvoor verwijzen wij u met enig enthousiasme naar het artikeltje “Return of the leatherman” van 13 december 2002. Nou betwijfelen wij of Diederik enig historisch besef tussen de knoken heeft, maar mogelijk dat beide voornoemde prominenten opnieuw aan de bel zijn gaan hangen om hem te wijzen op de problemen die zich zouden kunnen voordoen bij het pushen van Adsje. Maar Wim drukte zijn zin door en de gevolgen werden later zichtbaar tijdens een televisiedebat waarin Melkert door Marokkaantjesliefhebber Pim Fortuyn zwaar te kakkert werd gezet.
Hoe dan ook, Samsom ging voor Jeroen en toen die door Neutje Juncker werd afgeschoten kwam het Limburgse talenwonder in beeld. Compleet met mondkapje. Wat kan geschiedenis toch mooi zijn. En soms ook zo nostalgisch. Stay tuned.