woensdag 2 november-2011
En jawel. Per kerende duif kreeg onze onbezoldigde kunstexpert antwoord van Marcel Groenewegen, de curator van Dirruk Scheringa's artistieke bevliegingen. Volgens vriend Marcel zat er geen enkel smetje aan de verkoop van Lucian Freud's naaktportret op een rooie stoel. Die verkoop was goedgekeurd door rechter commissaris M.L.D. Akkaya. De prijs van 4,2 meloen was tot stand gekomen na een babbel met externe deskundigen en kwam rechtens toe aan de pandhouder, de Deutsche Bank. Einde verhaal.
Nououou, einde verhaal. Dachten we even niet. Volgens insiders heeft Dirruk begin 2006 het paneel aangeschaft voor zo'n 10 meloen euro. Inclusief een haarscheurtje. Hoe experts dan bijna zes jaar later op 4,5 meloen uitkomen is een enigma van hier tot Spanbroek. Tenzij het overleg heeft plaatsgevonden in café "Vroeg of Laat" en er tijdens een avondje met veel Wein, Weib und Gesang een herenaccoord tot stand kwam.
Die laatste suggestie vindt voedsel in het zevende openbare verslag. Daar staat namelijk het volgende: "Het overleg met Deutsche Bank (Nederland) NV als pandhouder van de DSB Kunstcollectie heeft vooralsnog geleid tot onderhandse verkoop van één kunstwerk". Onderhands? Onderhands? Waarom? Terwijl bij een openbare verkoop drie tot vier keer zoveel zou zijn betaald !!. Geen wonder, dat de Deutsche Bank er bezopen voorstaat.
Je houd je hart vast als straks het drie meter hoge bronzen paard van Fernando Botero onderhands in de ramsh wordt getild. Kocht Dirruk zo'n twaalf jaar geleden op de Tefaf van een Franse galerie voor 8 ton wit en 4 ton zwart. Volgens ònze expert Michel van Rijn legt een béétje Arabier daar grif zo'n 2,5 tot 3 meloen voor neer om het in zijn museum of hotel een leuk plekje te geven. Kan je straks misschien tijdens een volgende onderhandse feestavond voor een krabbel ophalen in "Vroeg of Laat" (je mag ook pinnen). Om nog maar te zwijgen over een twintigtal schilderijen van Jan Mankes, die Dirruk in de loop van de tijd met een fijn neusje voor tussen de 2 en 3 ton per stuk heeft aangekocht bij Sotheby's, Christie's, Loek Brons en voormalig Christie's makelaar Matthijs Erdman. Of voor interessante doeken van Willink, Schumacher, Ket, Koch, Heinkes, etc. Allemaal onderhands af te halen bij de kastelein.
Nee, die Marcel Groenewegen en zijn curatore gabber Rutger Jan Schimmelpenninck hebben wel degelijk iets uit te leggen. Wie waren die experts? En wie de koper?
Michel van Rijn in zijn reactie op de mail van Marcel:
"Heette een van de deskundigen misschien Helen Keller (even goegelen, red.)? Met alle respect heer Groenewegen, wat moet ik mij hierbij voorstellen? Hier kan ik niets mee. Als voormalig vriend van Lucian ben ik zeer benieuwd naar wie die "deskundigen" waren. Dirk Scheringa betaalde 10 miljoen voor het schilderij. Taxatie vandaag 17,5 tot 20 miljoen euro en ik kan de echte deskundige er zo bijleveren. Niet een of ander aasgiertje met een dubbele naam en honger naar winst voor eigen zaak.
Het enige dat ik u kan zeggen is dat Joop van Caldenborgh, mij zeeeeer goed bekend, van zeer eenvoudige komaf en (bravo) selfmade man, niet op deze publiciteit zit te wachten".
Spiering? Kabeljauw? Zeker. Stay tuned.