Dirk en de kunstjes (001)

dinsdag 20 oktober-2009
Op het oog zou je het misschien niet zeggen, maar Dirruk houdt van schone kunsten. Zo kwam hij volgens luitjes die het weten kunnen in gelukkiger dagen bij Berdien Stenberg over de vloer. Een mevrouw met een fluit die zich in de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw de hitparades inblies met nummertjes als Rondo Russo, Ode aan Amadeus en Flute Fiesta. Ook op feestjes van Berdien maakte Dirruk zijn opwachting. Bij gelegenheid in gezelschap van een stel Russen, die kennelijk door het woord Russo enthousiast waren geraakt. Hoe de connectie tussen Dirruk en die Ruskies tot stand was gekomen vertelt het verhaal niet, maar ze zullen elkaar niet toevallig zijn tegengekomen tussen Wognum en Hoogwoud.
Verder houdt Dirruk er een echt museum op na, waar hij zijn realisme kon botvieren. Al dan niet magisch. De twee absolute toppers van zijn verzameling waren Adolescence, een vroeg werk van Dali, en La Musicienne van Tamara de Lempicka. Voor een redelijke prik gekocht en nu een hele kist meloenen waard. Alleen heel lullig, op de dag van de arbeid van dit jaar werden nou net deze twee kunstwerken gestolen door een plukje gewapende en gemaskerde overvallers, die na hun klus in een klein autootje benen maakten. Nooit meer wat van gehoord. Ook niks over de verzekering. Hoe hoog die was. Of ze bij Dirruk zelf verzekerd waren of bij een andere club. Of Dirruk zijn poen heeft teruggekregen. Niks. En dat is wel heel weinig. Bijna een kunst op zich. Zal ons benieuwen of we daar nog wat van horen.