Dirk en de kunstjes (006)

vrijdag 11 november-2011
Je kan lullen wat je wil, maar frappant blijft het. Op 1 november jl. hesen wij de stormvlag, nadat de Deutsche Bank het schilderij "Naked portrait in a red chair" van Lucian Freud uit de collectie van Dirruk Scheringa bleek te hebben verpatst aan een Nederlandse grabbelaar. Onderhands, voor de krabbel van 4,2 meloen. Volgens de curatoren en de rechter-commissaris was er niks mis met die prijs, want een paar experts hadden aan het schilderij gevoeld, gelikt en geroken en waren niet verder gekomen dan die 4,2.
Wie die experts waren weten we nog steeds niet, maar bij al dat voelen, likken en ruiken moeten ze wel hun ogen dicht hebben gehad. Op de markt had die naakte mevrouw namelijk zeker het drie- tot viervoudige opgebracht (1).
Wat pandhouder Deutsche Bank heeft bezield mag de goddelijke raad van commissarissen weten, maar raar is het wel. Hoewel, zo raar nou ook weer niet, want er hebben daar wel vaker opmerkelijke vliegjes in de operatiekamer rondgezoemd. Het Adolf-vliegje, het 9/11-vliegje, het Endstra-vliegje, het Hummel-vliegje en het Blackwater-vliegje, om eens wat te noemen. En dan nu dus het Dirruk-vliegje.
Hoe dit ook zij, tien dagen nadat wij de stormvlag hadden gehesen kreeg ons Dirruk-vliegje gisteren wel een staartje. Een Amsterdamse kadi hamerde gisteren namelijk het plannetje van de Deutsche Bank van tafel om ook de rest van Scheringa's collectie onderhands in de gleuf van voornoemde Nederlandse grabbelaar te duwen. Voor het vriendenprijsje van 14 meloen euro. Daar kon de rechter geen Côte d'Or van maken.
Ook al omdat volgens de curatoren die onderhandse manoeuvre wel eens nadelig kon zijn voor Pierre Fiscus. En omdat experts van SOTHEBY'S en CHRISTIE'S (aha!) het niet eens konden worden over de marktwaarde van de collectie.
Nou hebben we in het verleden ook bij die twee internationale kunstbraderieën de aanwezigheid van menig kwalijk insect geconstateerd. Dus dit jokeren van en met die "experts" verbaast ons net zoveel als Dirruk's voormalige contacten met lieden uit duister Nederland. Niets.
Ondanks het heuglijke feit dat de Amsterdamse kadi aan de noodrem heeft getrokken blijven bij ons nog wel wat vragen rondspoken. Wat hadden bijvoorbeeld de Deutsche Bank en die Nederlandse grabbelaar met elkaar? En wat voor slaapmiddel zat er in de prik van de curatoren en de rechter-commissaris bij de ramsh van Lucian Freud's meesterwerk? Fat lady? Not yet. Stay tuned.

1. zie aflevering 4 dd. 2 november 2011.