Eijtje tik (002)

Houden wij wel van. Van reacties op niveau. Zo ontvingen wij naar aanleiding van aflevering 1 van gisteren een missive van een doorgestudeerde lezer. Die vroeg zich in gemoede af of de voormalige Nederlandse ambassadeur in Portugal Robert van Houtum wellicht stille diplomatieke assistentie had verleend bij de verwoede pogingen van Kees Eijrond om een hotel uit de grond te peuren in een klassiek pand in Lissabon (1). Dat was Van Houtum's laatste post en volgens voornoemde lezer is het heel goed mogelijk, dat Robertje na zijn afscheid van de diplomatieke dienst in Portugal is blijven wonen. Schijnt usance te zijn bij BuZa als een ambassadeur tijdens zijn carrière de Nederlandse belangen optimaal heeft behartigd. In de ogen van zijn Haagse hoplieden. Nog een smakelijk dessertje: de gunstige voorwaarden die in Portugal gelden voor ex-functionarissen op dit exclusieve terrein.
Tot de postjes die Van Houtum in de jaren daarvoor bezette behoorden Praag en Buenos Aires. Wie de affaire-Demmink een beetje heeft gevolgd weet dat de Tsjechische hoofdstad ooit een geliefd hopsoord was van Joris. Maar misschien niet dat onze Robertje net als zijn voorganger Hansje Heinemann tot diens intieme vriendenkring behoorde (2). Jawel. Vandaar misschien dat Demmink al dan niet icognito en/of met een schuilnaam ook nog wel eens zijn opwachting maakte in Buenos Aires in de periode waarin Robert daar -na persoonlijke goedkeuring van Maxi- als ambassadeur actief was. Volgens ingewijden vormde ons vorstenhuis trouwens een populair onderwerp tussen de twee hoogstaande vrienden. En mogelijk komt uit deze sferen de anekdote vandaan, dat prinses Juliana in haar nadagen in de tuin achter paleis Soestdijk kippen voerde die nergens te bekennen waren. Roddel en achterklap? Misschien. Maar dan wel met een ernstige ondertoon. Stay tuned.

(1) Het Palacete de Santa Catarina.
(2) Zie ook de serie “Van Estoril naar Zandvoort”, die begint in de Casa Pia in ... Lissabon.