maandag 23 oktober-2006
Tsja, daar zit je dan te zweten tussen je bretels. Met tegenover je een rechter-commissaris en elders in het vertrek een paar beffen. In een zaak waarmee je geen bal of penaltystip te maken hebt. Lullig, maar wel eigen schuld.
Op 3 april om tien uur ‘sochtends kwamen twee speurneuzen van het Korps Landelijke Politie Diensten even ouwenelen bij Jort Kelder in het Quotebureel aan de Amsterdamse Singel. Koppie koffie? Nou graag. Suiker en melk? Lekker. Waar kwam u voor heren? Nou wij willen graag nog even met u praten over dat schietincident hier (november 2003). Een van de speurneuzen brengt een teepje op gang en zegt (quote):

“De reden dat wij hier zijn is dat u een artikel hebt geplaatst in februari jl. op de site van Quote.nl, genaamd “Was het Willem H.?”.
Jort: Dat klopt.
Speurneus: De schietpartij op het kantoor van Quote is destijds door Amsterdam onderzocht. Daar is niets uitgekomen. In het stukje dat u hebt geschreven refereert u toch een beetje aan Holleeder.”

Waren er ooit drie woorden nodig om soepeltjes een grot open te krijgen, bij Jort was “Holleeder” voldoende. Na wat inleidend geneuzel belandde hij al snel bij Brammetje Moszkowicz, de advocaat van Willem H. en parkeerwacht van Willem’s vervoermiddelen.

Jort: “...Ik heb in mijn column de affaire met dat meisje beschreven. Moszkowicz zat achter haar aan en was geïrriteerd geraakt dat ik met haar aan het daten was. Dat was in augustus 2003. Tusen Moszkowicz en mij bestonden al irritaties naar aanleiding van het feit dat hij het wilde aanleggen met de zus van een meisje met wie ik een relatie had. Die zus wilde dat niet en dat liet ik hem weten.
De getuige vertelde vervolgens spontaan over het feit dat ze (Quote) wel eens bezig zijn geweest om te kijken naar de manier van betalen door Moszkowicz. Omdat dit niet van belang is voor de zaak waarover wij de getuige wilde spreken zijn wij hierop niet nader in gegaan en hebben wij dit niet uitgewerkt. Hij vervolgde over het incident met het meisje:
Een half jaar daarna was ik met een meisje dat ik kende gaan eten in Cinema Paradiso. Gewoon gezellig. Ze kwam op een gegeven moment terug aan tafel en zei dat Bram in de hoek zat en gezegd had dat ze bij me weg moest. Het was vol daar, ik had hem niet gezien. Ze wist geen reden en vroeg: “wat zullen we doen?”. Ik zei: “Niks”. Toen kreeg ze een sms-je “weg bij die Kelder” of zo, zei ze. Een uurtje later zijn we weggegaan.
Later kreeg ik telefoon van iemand die zei: “Je bent te ver gegaan. Je hebt Bram beledigd. Je moet je realiseren dat je hier een prijs voor gaat betalen. Kom bij de maffia nooit aan hun meisjes”.
Speurneus: ”Werd dat gezegd door die persoon aan de telefoon?”
Jort: “Ja, het was iemand die aan een tafel ernaast had gezeten. Ik heb dat niet kunnen zien. Er zaten veel mensen tussen. Naar ik meen zaten Holleeder, diens vrouw Dijkhuis, Bram, diens vrouw en Polak er. Ik heb de volgende ochtend nog een telefoontje gekregen: “Dat had je niet moeten doen”.
En toen, een paar dagen later, dinsdag dacht ik, stond Holleeder ineens bij ons voor de deur te posten en te kijken. Ik ging in Luxembourg een kop koffie drinken en toen zat ie ook tien meter verderop. Hij sprak me niet aan. Maar er werden wel ineens een paar mensen bang. Hij stond met een fietsje hier voor de bloemenmarkt.
Ik heb nooit direct een confrontatie met Holleeder gehad. Ik kom hem wel eens tegen op de scooter als ik in de auto zit.
De getuige vertelde vervolgens spontaan het een en ander over mr. Moszkowicz en diens auto. Omdat dit niet van belang is voor de zaak waarover wij de getuige wilden spreken zijn wij hierop niet nader ingegaan en hebben wij dit niet uitgewerkt. Hij vervolgde spontaan met het volgende:
Maar goed, ik zou het heel fijn vinden als die schietpartij een keer wordt uitgezocht, of ten minste als we wisten wie het waren. Maar in het grote geheel stelt het natuurlijk niets voor. Al is het een vorm van intimidatie.”

Zo, het lijkt wel pakjesavond. Vooral dat gezellige etentje van de families Holleeder en Moszkowicz is een alleraardigst presentje van Quote’s goedheiligman. En dan mogen die twee speurneuzen met vette letters melden dat ze de gratis info over de betalingsperikelen en de auto van maître Bram niet nader hebben uitgewerkt, het stond wel op teep. En reken maar dat dat elders keurig is opgeslagen. Goed, dat was deel 1. Fasten your seatbelts. Er komt nog meer. Stay tuned.

dinsdag 24 oktober-2006
Goed. Volgens Jort was het dus zo: Hij had in Cinema Paradiso Bram Moszkowicz beledigd door daar lekker te gaan zitten kanen met een aangename blondine, die ook op het menu van Bram stond. En kreeg vervolgens via een paar telefoontjes te horen dat ie te ver was gegaan.
Hij mocht niet aan de meisjes van de mafia komen. Zelfs een modale vmbo-er zal begrijpen dat de speurneuzen van de KLPD graag wilden weten wie er gebeld had. Dus kwam de volgende vraag niet uit de Quote-hemel gieren.

“Terugkomend op het incident in Cinema Paradiso, weet u nog wie u gebeld heeft?
Jort: Ik weet dat ik ben gebeld door ene Haddi Haddou Levi. Die heeft gezegd dat ik afgestraft zou worden.”

Als leek denk je dan toch kittekat in het bakkie. Die speurneuzen vragen meteen even door. Nou, misschien hebben ze dat ook wel gedaan en staat dat keurig op teep. Maar...
“omdat de getuige zijn verhaal met veel omhaal van woorden vertelde en de neiging had ook onderwerpen die voor het onderzoek niet van belang zijn te bespreken, heeft het enige tijd gevergd zijn verhaal samen te vatten.”
Ergo, het kan best zijn dat de neusjes wel degelijk iets hebben gevraagd over Haddi, maar dat die info al samenvattend is weggevallen. En dat is toch zonde, want Haddi is best een bekende gozer in Chicago aan het IJ en wijde omgeving. Met name bij curatoren, bij figuren die in het recente verleden massaal samendromden in barretje Lexington, bij Elite Models, bij de RABO-bank, bij de weduwe Kroonenberg, bij geldzakken in de States en Londen, kortom kleurrijk, die Haddi, heel kleurrijk (1).
Daar komt nog bij dat ie voor heren die daar prijs op stellen prettige dames in voorraad heeft. Nee, nee, Haddi is geen pooier in de engste zin van het woord en de dames in kwestie geen professionele glijbanen. Het gaat grosso modo om frisse getrouwde dames, waardoor het gevaar van een doorzichtige leuter, vervelende minikrabbetjes, kreunend urineren etcetera etcetera tot een minimum wordt beperkt. Kijk, en die Haddi Haddou Levi zou Jort dus even hebben gebeld om te zeggen dat ie Bram Moszkowicz had beledigd en dat ie daarvoor de rekening gepresenteerd zou krijgen. Waar? Niet waar? We zijn er niet bij geweest, maar Jort heeft dat in april van dit jaar wel verteld aan de twee neusjes van de KLPD. Wat nog meer? Hoort u nog. Stay tuned.

1. Als u iets meer wilt weten over de avonturen van vriend Haddi, neem dan onze zoekmachine ter hand. Het is weer genieten geblazen.

donderdag 26 oktober-2006
Ach, we zijn nou toch bezig. Nog maar eens een lekkere hap uit de verbijsterende verklaring van Jort ten overstaan van de twee neusjes van de KLPD op 3 april jl.

Jort:... En dan is er het verhaal van Joop Braakhekke. Die is daar echt een beetje bang van. Wij hebben dat eens een keer voorzichtig opgeschreven. Dat is het verhaal dat Endstra en Holleeder in Le Garage hebben zitten eten waarbij er een pistool getrokken zou zijn. Braakhekke zei dat die tafel te luidruchtig was en vroeg om een beetje kalmte. Dat ging niet en het bleef lawaaierig. Toen zei de chef-kok dat hij het wel even zou regelen. Toen die er naar toe ging zou hij even later met een pistool bedreigd zijn.
KLPD: Gebeurde dat door Holleeder?
Jort: Ja. Maar dat moeten jullie als politie weten, want ik heb dat van meerdere kanten gehoord, dat er een pistool werd getrokken en dat de politie voor de deur heeft gestaan om naar binnen te gaan maar niet naar binnen durfde. Dat is toen min of meer met een sisser afgelopen.
Braakhekke heeft het mij een keer verteld, maar nu ontkent hij het. Na mij heeft hij het ook aan anderen verteld, in geuren en kleuren. Toen wilde ik het gaan opnemen, maar toen ontkende hij het allemaal. Hij heeft me verteld hoe het is gegaan. En ik heb het ook nog van iemand anders gehoord. Ik vind dat jullie er met Braakhekke eens over moeten praten. Nu is het moment dat we jullie gewoon moeten helpen en dat deze verhalen naar buiten moeten komen.”

Toen Jort onlangs bij de rechter-commissaris moest opdraven beweerde hij onder druk van de twee neusjes tot dit soort verklaringen te zijn gekomen. Kan. We waren er tenslotte niet bij en het peeveetje is een samenvatting. Maar we hebben onze twijfels. Dus hierbij verzoeken wij de KLPD om de integrale tekst naar ons op te sturen (na ontvangst wordt de envelop meteen vernietigd, promise). Kunnen we zien of Jort gelijk heeft.