dinsdag 1 februari-2011
Handig zetje van Mubarak (ook wel Pabarak). Om die Omar Suleiman tot vice-prez te benoemen. Want wat Barack aan de andere kant van het bord ook van plan was, die vlieger ging niet op. Ondanks al die massademonstraties onder aanvoering van aanstormend jeugdig talent, dat zo intensief door de geheimsmurfen binnen clubs als Freedom House, National Endowment for Democracy en Open Society is gepamperd. Omar was tot voor kort namelijk de grote baas van de Egyptische geheimedienst en was al vanaf het kelen van president Sadat en de installatie van Mubarak in 1981 tot zijn huig betrokken bij alle vuiligheden van de CIA in de regio. Inclusief het verhoren van fanatieke Mo's die met zogenaamde baardvluchten werden aangevoerd en het dirigeren van bomaanslagen, die vervolgens aan Het Schijthuis werden toegeschreven. Die man weet dus het nodige en zal niet aarzelen om dat blik wurmen op straat te keilen als het nodig mocht zijn. Een reden temeer voor de huidige bewoner van het Witte Ziekenhuis om uiterst voorzichtig te manouvreren.
Trouwens, waar was de opperbevelhebber van het Egyptische leger toen de pleuris uitbrak aan de Nijl? Op bezoek bij zijn collega's in het Pentagon. Het doet een beetje denken aan het verblijf van de chefsmurf van de Pakistaanse geheimedienst ISI in New York en omstreken ten tijde van het lang daarvoor al aangekondigde optreden van het Flying Circus op Manhattan. Niets is zoals het lijkt of Nicole Le Fever ons dagelijks vertelt.

woensdag 2 februari-2011
Nee, Hosni Mubarak (ook wel Pabarak) is nog niet weg. Misschien vrijdag. Misschien september. En mocht ie tussentijds toch in het Egyptisch aju paraplu zeggen, dan is zijn opvolging al geregeld. Oppergeheimsmurf Omar Suleiman, die net zo goed Engels spreekt als Frans Timmermans en al decennia lang dwarsliggers laat waterboorden, onder stroom zetten en aan hun tenen hangen tot ze bereid zijn te verklaren dat Johan Cruijff de reïncarnatie van Jezus Christus is. Vaak op aanwijzing van de CIA, met wie hij uiterst dikke mik is.
Of die goede verstandhouding iets vandoen heeft met de komst van een speciale afgevaardigde van de Amerikaanse Barack weten we niet. We konden de dokter in het Witte Ziekenhuis niet bereiken. Maar het is in ieder geval wel ironisch dat nou juist Frank G. Wisner zijn opwachting heeft gemaakt bij Hosni en Omar. Naar men zegt is Frankie een goede vriend van beide heren en die vriendschap zou dateren uit de jaren '86-'91 van de vorige eeuw toen hij als Amerikaans ambassadeur in Cairo verbleef. Een perfecte onderhandelaar, die niet alleen dankzij zijn baantjes bij avontuurlijke ondernemingen als Enron en AIG exact weet hoe je een paar leuke centjes bij elkaar kan scharrelen in de internationale zakenwereld, maar ook weet hoe de hazen rennen in het wereldje van cloak and dagger. Vooral dankzij zijn vader, voormalig topbaasje bij de CIA die ondermeer leiding gaf aan het toppelen van de democratisch gekozen Iraanse premier Mossadeq en de democratisch gekozen president van Guatemala Jacobo Arbenz Guzman. Nou ben je niet verantwoordelijk voor de daden van je pappa en bovenstaande gebeurtenissen zijn niet van gisteren of eergisteren, maar wat in je bloed zit verzuurt niet.
Nog een aardige bijkomstigheid: Frankie is getrouwd met Christine de Ganay, in vroeger dagen en een echtgenoot geleden stiefmoeder van Nicolas Sarkozy, de huidige presidentiële kukel van Frankrijk (1). Verder is ze de volbloedmoeder van Olivier Sarkozy, de managing director van de Carlyle groep (2). Is zoiets van invloed op het verdere verloop van de Egyptische "revolutie"? Wij zijn bang van wel. Stay tuned.

1. Een paar andere familiestukken van Christine kwamen heul toevallig ook voorbij in twee eerdere artikeltjes: "Kunstjes die niet kunnen" 1 en 2 van oktober vorig jaar.
2. Zie "Remember elf september" (2) dd. 20 februari 2009.

donderdag 3 februari-2011
Fuckaduck. Wat is er gebeurd met Ahmed Maher? Nadat Hosni's lichte cavalerie op het Tahrirplein verscheen was ie een hele tijd pleite. Voor niemand te bereiken. Zelfs niet via zijn vertrouwde, in cellen opererende Facebook netwerk. De jeugdige Ahmed en zijn friends zijn al een tijdje bezig Egypte te demubarakken. In 2008 hield hij voor het eerst een lucifer onder een vrijheidsraket, maar dat liep met een sisser af. Nu leek het er meer op, ware het niet dat die ouwe Hosni niet van plan was om gehoor te geven aan de eisen van de opstandige middenklassers. Erger nog, na beschaafd beraad met Barack's boy Frank G. Wisner en een telefoontje met de middenoostelijke vredesgier Tony Blair gaf hij vanuit zijn riante stulp in Sharm-el-sheikh het sein voor de contra-attaque. Gedirigeerd door zijn Bormannetje en vice-prez Omar Suleiman.
Het spionageapparaat van Omar heeft in vakkringen een goeie naam. Zoals het hoort heeft hij overal in de Egyptische samenleving zijn luistersmurfen geïnstalleerd en maakt hij gebruik van de laatste snufjes op het gebied van tracking. Infiltreren van Gmail, Google, MSN, Twitter, Facebook en hoe dat moois allemaal mag heten en functioneren, geen probleem voor Omar. Vooral dankzij de nieuwste snufjes van de ook bij KPN niet onbekende Amerikaans-Israëlische Boeingdochter Narus, waaronder de Deep Packet Inspection apparatuur.
Je kan je dus voorstellen wat er normaliter met Ahmed Maher en zijn netwerk is gebeurd of staat te gebeuren. Een van de luitjes die zich naar eigen zeggen zorgen maakt is Sherif Mansour. Een topjongen van Freedom House. Die pampert Ahmed en zijn groep al jaren en wij weten ongeveer wat dat betekent. Zoals al eerder gezegd: niets is wat het lijkt (1).
Newsflash: Gisteravond laat kreeg een internetmedium toch kort contact met Ahmed. Via zijn debiel. Nee, hij was niet gearresteerd. Op de vraag of ie op zijn sodemieter had gehad van Hosni's lichte cavalerie gaf hij geen antwoord. Stay tuned.

1. Zie voor de achtergronden van Freedom House bijvoorbeeld de gelijknamige serie op de Followup-site. Geen bloemen.

maandag 7 februari-2011
Ironisch hè? De club van Barack en Billary stuurde vorige week Frank Wisner naar Hosni toe. Om hem zijn stoel uit te lullen. Althans, zo werd het gepresenteerd. Frank was een ouwe gap van Hosni, dus dat zou wel lukken. Wat gebeurde er? Frank komt met een verklaring, dat zijn gap niet van plan is op te zouten en dat het ook beter is dat ie blijft. Om leiding te geven aan het omkatten van Egypte naar een land met een democratisch sausje en daardoor gezalfd de geschiedenis kon ingaan. Geholpen door waterboard ingenieur Omar Suleiman. Barack en Billary stevig over hun nek. Frank had op persoonlijke titel gesproken, niet namens de Amerikaanse regering. Nee, nee.
Wij hebben in de vorige aflevering al wat achtergronden van Frank in de etalage gezet en doen er vandaag nog een onsje bij. Wat doet de zoon van CIA-senior namelijk voor zijn dagelijks brood met beleg tegenswoordig? Hij bekleedt sedert twee jaar een topfunctie bij de New Yorkse beffenfirma Patton Boggs. En wie zijn uitermate belangrijke klantjes bij Patton Boggs? Hosni Mubarak (ook wel Pabarak) en zijn clan. En dan hebben we het over de verdediging van de belangen van het Egyptische militaire apparaat en het Egyptische instituut voor economische ontwikkeling. Oftewel Patton Boggs zorgt ervoor dat een hele reut hoge mieters in de Nijl-delta bij alle militaire en economische deals hun stuk van de cake krijgen. Met name de deals met de VS en Europa. En uiteraard is het in het belang van alle hierbij betrokken zakkenvullers en laaienlichters, dat de polletieke situatie niet al te rigoureus en op stel en sprong verandert. Dus dat nou juist Frank als agent van Patton Broggs erop uit wordt gestuurd om de slagpin in de handgranaat te houden kan niet toevallig zijn. Barack en Billary? Komedianten. Stay tuned.