donderdag 27 mei-2010
Weet u wat bijvoorbeeld zo'n Rutte nou vindt van een atoomvrij Midden-Oosten? Nee, wij ook niet. Maar het zou wel leuk zijn geweest als ze het hem in het Circus Maximus aan de Amstel hadden gevraagd. Gewoon als reactie op het bericht dat vredespijproker Shimon Peres in 1975 kernkopjes zou hebben aangeboden aan de Zuidafrikaanse apartheidsregering. Met een keuze uit drie formaten: Soweto, Alexandra en Khayelitsa. Wat dan onderandere weer zou betekenen dat die Mordechai Vanunu eindelijk kan stoppen met zijn geroep uit de woestijn. En het land aan deze kant van de Palestijnse muur ook betrokken zou moeten worden bij de onderhandelingen over een atoomvrije Middenoostelijke zandbak.
Is die kwestie hot genoeg om hem voor te leggen aan iemand die van zijn lang zal zijn leven niet in een Afghaanse container zal kruipen om zijn adjudant een beurt te geven en die net bezig is met zijn examen aftrekken? Van de hypotheekrente. Ja, want Markje wordt premier als de bewoners van blindeninstituut Nederland zich tenminste niet afkeren van de Heilige Schrift van de Amsterdamse Basisweg en het woord van prediker De Hond als baken blijven gebruiken in een zee vol shit en ellende. En als premier en door Unilever vooruitgeschoven soldaat eerste klas krijg je meteen na je aantreden ook dit soort nucleaire narigheid voor je ballen. Kan je niet zo maar voor zijn malle moers kont gaan roepen dat Israël zijn atoomtroep moet dumpen terwille van de vrede in het Midden-Oosten. En dat de luitjes uit Tel Aviv daarvoor maar moeten bellen met Theodor Cranendonk in Rotjeknor om er een lekker plekkie voor te vinden. Zoiets wordt je niet in dank afgenomen. In juli 1963 was er bijvoorbeeld eens een regeringsleider die het lef had om iets in die richting te roepen en die is heel naar aan zijn einde gekomen. Oorzakelijk verband? Niet aantoonbaar. Maar voorzichtigheid is geboden.
Dus kan die spinnendokter van Markje even zorgen voor een mapje kennis over deze materie. Kan zijn protégé hierover niet verrrast worden door een of andere lulhannes met een perskaart.

maandag 31 mei-2010
Je wil het niet geloven, maar het is net als bij het in de markt zetten van een mobiel waarmee je permanent je schoonmoeder kan volgen. We worden langzaam rijp gemaakt voor het idee van het gebruik van kernkopjes voor vreedzame doeleinden. Neem nou Matt Simmons, de schepper van de energieke investeringsbank Simmons Company. Mattje kankerde vorige week vrijdag tegenover een Amerikaans weekvod dat BP er niks van bakte bij het stoppen van het olielek in de Golf van Mexico. En dat er geen sprake was van één maar twee lekken. En Matt kreeg gelijk.
Wat moest er volgens hem gebeuren om de negatieve spiraal in het Golfverhaal om te buigen in iets bloemigs? Simpel. Het Amerikaanse leger moest de operatie van BP overnemen en als het nodig was op zo'n zes kilometer diepte een atoombommetje tot ontploffing te brengen om de boel te dichten. Hadden de Ruskies al een paar keer eerder gedaan. En dat was helemaal voor de kulebyakabakker gekomen. Fasten your seatbelts dus alvast maar.
Geldt ook voor het Iraanse gebeuren. Volgens ene kolonel O. uit Tel Aviv en omstreken is zijn land van plan om één tot drie duikbootjes van Duitse makelij in het slootje van de ayatollah's te leggen met aan boord raketten met atoomkopjes. Als laatste waarschuwing aan het adres van Moshe en de baarden in Teheran om te kappen met hun atoomprogramma.
Dus mocht u tijdens een dribble van Robben of een uitlooppoging van Gesink ineens paddestoelen in beeld krijgen, gewoon doorgaan met ademhalen of een pilsje pakken. Niks aan de hand.

maandag 14 juni-2010
Lijkt het toch waar te zijn. Er zijn in Zuid-Afrika documenten vrijgegeven waaruit blijkt dat op 31 maart 1975 hoge Israëlische en Zuidafrikaanse defensiejongens een interessante deal bekokstoofden. Dat gezellig samenzijn werd gevolgd door een topontmoeting in Zürich. Op 4 juni zaten de Israëlische minister van Defensie Shimon Peres en zijn aparte Zuidafrikaanse collega Pieter Willem Botha met elkaar aan tafel om de deal af te bakken. Zuid-Afrika wilde graag de Israëlische offerte van een voorraadje Jericho-raketten honoreren, maar dan zonder biologische of chemische extraatjes. Die hadden ze zelf al. Nee, ze wilden graag een nucleair toetje. Nou dat kon. Wat Shimon betreft was dat geen enkel bezwaar.
Uiteindelijk kwam er toch geen witte rook voor deze deal. Maar wel voor een andere. Israëlische kerngeleerden zouden Zuid-Afrika assisteren bij het in elkaar frutselen van een atoombom. Een kunstje dat Nederland ongeveer tezelfdertijd in Pakistan uithaalde. Op 22 september 1979 werd door een Amerikaanse satelliet een lichtflits waargenomen in het zeegebied tussen Zuid-Afrika en Antarctica. Een flits die alleen maar kon zijn veroorzaakt door een nucleaire explosie in de atmosfeer. Uiteraard deed iedereen zijn best om een alternatieve verklaring voor het fenomeen te vinden.
Zo kwam een speciale commissie onder leiding van de Amerikaanse president Carter tot de conclusie dat de betrokken Vela-satelliet getroffen moest zijn door een stel meteorieten. Maar wat weet een pindaboer van spruitjes?
Het ging wel degelijk om een nucleaire explosie. Die moest op gang zijn gebracht met een 'trigger'. En naar nu pas blijkt is die uit Israël opgehaald door Eschel Rhoodie, minister van Voorlichting en intimus van staatsveiligheidsbaas generaal Hendrik van den Bergh. Gewoon in zijn handbagage. In een theekistje.
Nadat hij door het "Muldergateschandaal" (1) in ongenade was gevallen en de benen moest nemen om een Robbenruimte te vermijden, kwam Rhoodie via de nodige omzwervingen in Zuid-Frankrijk terecht. Daar vertelde hij onder de grootste geheimhouding het hele verhaal aan de Britse onderzoekjournalist Mervyn Rees, die voor de Daily Mail in het veld rondstruinde. Rees deponeerde het hele verhaal bij zijn hoofdredacteur Sasha Polakow-Suransky en vervolgens gebeurde er ruim dertig jaar niks mee. Niet alleen vanwege de beloftes die waren gedaan aan Rhoodie, maar ook onder invloed van de zogenaamde defense-act, die dit soort publicaties onmogelijk maakte.
Maar nu alle betrokkenen in hoger sferen verblijven en de act is meegegeven aan een kringloopfanaat verbrak Sasha vorige week het stilzwijgen. Waarmee één ding in ieder geval definitief duidelijk werd: Israël beschikte al in 1975 over kernkoppen. Israël is een kernmacht. Zonder ooit het non-proliferatieverdrag te hebben ondertekend. Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen. Stay tuned.

(1) Google wil nog wel eens helpen

donderdag 15 juli-2010
Het lijkt erop dat dit KM-bericht van 31 mei jl. toch werkelijkheid gaat worden. In arren moede gaat BP proberen om met een nucleair bommetje onder de zeebodem Obama's Tsjernobil tot rust te brengen. Lees en huiver.

Zo. Dat weten we dan ook weer. Israël heeft eindelijk openlijk toegegeven dat het in 2007 een nucleair optrekje van Syrië heeft platgegooid. Een herhaling van zetten, want in 1981 was de Iraakse kernreactor Osirak al hetzelfde haasje nadat Nederlandse snuffelsmurfen van de MARID en de IDB bij collega's in Tel Aviv in de oren hadden getoeterd dat Saddammeke snode nucleaire plannetjes smeedde. En hoever zijn we af van een nieuwe Israëlische ingreep om te voorkomen dat Pakistan mohammedaanse atoomneefjes krijgt? Misschien niet eens zo ver. Het Iraanse project heeft van meet af aan de volle keppeltjesaandacht genoten en recentelijk werd ten westen van de Dode Zee al eens gesuggereerd dat Israël de vliegende optie uit de voorraad zou trekken als de aya's verder gingen met hun nieuwe bouwdoos. Daarnaast denderde vandaag dit bericht de digitale wereld in. Ook al zou er in dat ondergrondse Syrische complex tuinboontjes ingeblikt worden, een bombardement ervan zou als een legostukje passen in de polletieke strijd tegen Adolf Assad. Desnoods samen met de strijdkrachten van The Donald. Onder het motto: geef ons een sjmoes en we gaan ervoor. De Syrische burgerbevolking? Collateral damage. Stay tuned (JP).

We hebben in het verleden al eens gehengeld naar een warm plekkie bij Clungeldael. Aanleiding? Bij god als we dat nog weten. Maar we dachten toen al dat we minstens zo goed wichelden met de sterren als hullie bij dat dure instituut. En wat denk je? Nu weer. Gisteren zagen we in onze bol dat Israël best eens op korte termijn de Iraanse nucleaire legbatterij aan flenters zou kunnen gooien. Desnoods met hulp van de jongens van de America First-vereniging. Wat gebeurt er direct na onze bespiegeling? Benoemt The Donald een ouwe havik uit de volière van George Wacko Bush tot zijn nationale veiligheidsadviseur. John Bolton. De vogel die bij Wacko in zijn oor kraste dat ie bij Saddammeke de deur moest intrappen omdat die over enge spulletjes beschikte die hij zelfs bij de Europese bondgenoten kon uitserveren. Dat was niet zo, maar wtf. En hoe die volstrekte malloot nu denkt over Iran kunt u hier verorberen. Ook al houden de aya's zich keurig aan alle nucleaire afspraken, platgooien die handel. Eventueel samen met Israël, waarvoor Johnnyboy al heel lang diepe amoureuze gevoelens heeft. Hoe diep? Lees dit maar even. Kortom, het bord is nog niet vol genoeg. Na Syrië, Afbaardistan en Jemen kan Iran er nog wel bij. We zijn mooi klaar met die twee bondgenoten. Zo. Op naar Clungeldael. Stay tuned (JP).