dinsdag 28 oktober-2014
Hij zal het toch niet menen? Die Fred Westerbeke. Fredje babbelde als baasje van het Nederlands gerechtelijk onderzoek naar de aanslag op de MH17 gisteren een interviewtje vol met het Duitse weekvod Der Spiegel. En daarin vergeleek hij de gebeurtenis in Oost-Oekraine met die bij Lockerbie in 1988. Kwootje Fred. Komt ie:

“Toen heeft het drie jaar geduurd voordat de verantwoordelijken bij naam konden worden genoemd”.

Maar Fredje toch. Je weet toch wel, dat dat proces in Zeist tegen die twee Libische zandhappers een grote farce was? Dat bijvoorbeeld het hele verhaal over dat Mebo-frutseltje dat als ontsteker zou zijn gebruikt voor de bom allang is doorgeprikt. En dat het volgens de officiële verklaring van een Schotse topsmurf door snuffelaars van de CIA tussen de rotzooi op de grond was geplant. Of was je dat even kwijt? Hm, Fred? En dat de Maltese hoofdgetuige best wel een bezwarende verklaring wilde afleggen tegen voornoemde zandhappers, maar dat ie daarvoor wel een paar meloen dollar wilde hebben en die ook kreeg. Was je dat ook even kwijt Fred? Of gaf je in die ene zin precies weer wat er bij een eventueel strafproces gaat gebeuren? En dat een paar lullo's uit het Oost-Oekraiense kamp al bij voorbaat het haasje zijn. Als die al te vinden zijn. Anders moet je een proces voeren tegen NN met CIA-kiekjes uit de ruimte, geouwehoer op het internet en verklaringen van een stel Nazi's uit Kiev. En dat is wat armoedig.
Overigens is het uitblijven van een reactie van de Spiegelaar op Fred's verwijzing naar Lockerbie ook interessant. Onlangs raakte bekend, dat een hele meute Duitse journalisten gestiekt werden door de CIA. Die gozer zal toch niet...? Conspiracy? Just love it.

dinsdag 18 november-2014
Nu we toch bezig zijn. Op 28 oktober jl. visten we uit het Duitse weekvod Der Spiegel een interview op met Fredje Westerbeke, het hoofd van het Nederlands gerechtelijk onderzoek naar de daders van de aanslag op de MH17. Daarin refereerde onze Fred naar het identieke onderzoek in de affaire rond de Panam103 die op 21 december 1988 bij Lockerbie onorthodox uit de lucht neerstreek. Open doel wat ons betreft, want “Lockerbie” was een valse vlag waarbij twee Libiërs ten onrechte de zwartepiet in ontvangst namen. Maar we willen nog wel even op dat voorzetje van Fred terugkomen. Ook al omdat wij in onze speurtocht naar de ware toedracht van “Lockerbie” toevallig op een lijntje naar de Amerikaanse Riggs Bank zijn gestuit. Ooit de bank voor uiterst smerige internationale zaken, waarvan een deel werd verzorgd door haar filiaal op the Isle of Man (1) en die niet zelden onder regie stonden van geheimedienst-smurfen.
Op 8 mei 1987 kocht ene Hafez Hussein aka Hafez Kassem Dalkamoni een pakketje travelers cheques bij de Société Bancaire Arabe. Nog geen week later deponeerde ene Basel Bushnaq datzelfde pakketje bij de Riggs National Bank in Washington. Of dat depot meteen in de kieren viel bij de FBI valt buiten onze waarneming, maar op 15 augustus 1988 had vriend Basel wel een vriendschappelijke babbel met een paar neusjes van die dienst. Dat beviel blijkbaar goed. Later in dat jaar en begin 1989 vonden namelijk nog een paar vervolgseances plaats. En dat is niet zonder betekenis. Integendeel. Stay tuned.

(1) Zie bij voorbeeld de afleveringen 7 en 8 uit de serie “Deuss en de Ruskies” met een link naar een andere valse vlag: 9/11.

vrijdag 21 november-2014
Waarom was Basel Bushnaq interessant voor de FBI? Nou, Basel was lid van de Palestijnse verzetsgroep PFLP-GC en Hafez Kassem Dalkamoni, zijn maatje uit Frankfurt, eveneens (1). Ze hadden het niet zo begrepen op Amerikanski's en dan vooral in militair tenu. En vandaar dat de groep op 31 augustus 1987 en 26 april 1988 in Duitsland bommen liet ontploffen in een paar treinen met Amerikaanse soldaten. Goed voor je reputatie. Toen de USS Vincennes op 3 juli van datzelfde jaar “per ongeluk” de IR655 (2) op zijn BUK's uit de lucht ramde zou de Iraanse regering dan ook direct daarop contact hebben gezocht met Dalkamoni cs. Om iets terug te doen. In plaats van een diepgaand onderzoek in te stellen dat tot niets zou leiden.
Of dat onderwerp specifiek ter sprake kwam is buiten de journalistieke dampkring gebleven, maar eind september kwamen vijf leden van de PFLP-GC voor spoedoverleg bij elkaar in een safe-house in de Joegoslavische wereldstad Krusevac: Mobdi Goben, Hafez Kassem Dalkamoni, Abdel Fattah Ghandafar, Salah Kweiks en Marwan Kreisat. Besloten werd om van treinen over te stappen naar vliegtuigen.
Op 5 oktober was Dalkamoni terug in Frankfurt. Bomexpert Kreisat kwam een weekje later. Na een kort bezoek te hebben gebracht aan zijn homebase in Jordanië, waar hij contacten onderhield met de GID, de op goede voet met de CIA staande Jordaanse inlichtingendienst. Direct na zijn terugkeer toog hij aan de slag bij het samenharken van geïmproviseerde bomonderdelen. Er was wat haast bij, want op 28 oktober zouden ze opnieuw in Joegoslavië bij elkaar komen voor een ontmoeting met Mohamed Hadid, de leider van de PFLP-GC voor het westelijk halfrond. En dan was het wenselijk om alvast wat resultaten te kunnen melden.
Helaas, helaas, de afspraak liep in het honderd. Door externe factoren. De Duitse afdeling van in totaal 16 man werd op 26 oktober door de Duitse smurfen naar binnen getrokken. Een van de leden stond vrijwel onmiddellijk weer op op de keien: Salah Kweiks. Op zich geen mirakel, want Salah was actief voor de Mossad, dus wat kan je gebeuren. Twee weken daarna kwam ook Kreisat op vrije voeten. En gezien zijn Jordaanse contacten was dat ook geen reden om je in een darkroom te wanen. Spannend hè? Houden we nog even zo. Dus stay tuned.

(1) Zie voor Basel en Hafez vorige aflevering van 18 november.
(2) Een verkeersvliegtuig van Iran Air, dat met 274 passagiers aan boord op weg was van Teheran naar Dubai

maandag 1 december-2014
Merkwaardig. Nadat Salah Kweiks aka Ramzi Diab en Marwan Kreisat om moverende redenen waren vrijgelaten (1) kwamen hun kameraden van de PFLP-GC niet zo heel lang daarna voor de kadi en werden door hem stevig achter het streepjesbehang geplakt. Vanwege de bomaanslagen op de met Amerikaanse soldaten rondzeulende Duitse treinen uit 1987. Maar vreemd genoeg bleef het dossier over de geplande aanslagen op burgervliegtuigen buiten schot. Ondanks het feit, dat bij de arrestaties tijdtabellen van vliegtuigmaatschappijen waren aangetroffen plus de nodige explosieven en een ontsteker.
Verder bleef ook de naam van FBI-asset Basel Bushnaq buiten de annalen. Blijkbaar was dat laatste van vitale betekenis voor de Feds, want tijdens het latere Lockerbie-proces tegen de twee Libische zwartepieten in Zeist kregen de dienstdoende jurken het vriendelijke verzoek om de naam van hun informant niet te noemen. Aan dat verzoek werd keurig voldaan en de voorzittende kadi was zo vriendelijk om het door de beffen van de twee Libiërs ingebrachte PFLP-dossier als irrelevant terzijde te schuiven. En dat terwijl er ook toen al de nodige aanwijzingen waren dat de PFLP-GC betrokken was geweest bij de aanslag op Panam103. In opdracht van Iran. Hoewel wat dat laatste betreft ook andere varianten mogelijk zijn. Per saldo was de betrokken Palestijnse verzetsgroep namelijk zwaar geïnfiltreerd en net als de andere verzetsgroeperingen tot de Adamsappel of het mohammedaanse alternatief daarvoor betrokken bij de handel in verwarrende middelen richting Europa en de USSA. In ruil daarvoor ontvingen zij wapentuig van Amerikaanse en Saoedische handelaren. Een Iran-Contraatje après la lettre. Terwille van de destabiliseringspolitiek die de USSA samen met de zandbakleiders en de jongens uit Tel Aviv had uitgezet en die nog steeds valide is. Luchtmachtofficier Charles Dennis MacKee en CIA-snuf Matthew Kevin Gannon hadden over dit ellendige gefoezel een flinke stoot materiaal vergaard en vlogen voor een rondje debriefing en een gezellig samenzijn onder de kerstboom huiswaarts met... de Panam103. Ze kwamen nooit aan.
Als toetje nog even dit: Bij 9/11 was opnieuw sprake van een vlijtige samenwerking tussen Amerikaanse en Saoedische duisterlingen. De club van Mohammed Atta werd gestiekt via prins Bandar, de toenmalige Saudische ambassadeur in Washington, en diens echtgenote. Niet dat dit gegeven er verder toe deed, maar wel leuk om te weten.
Denkt u misschien, waarom dit hele relaas over Lockerbie en wat heeft dat te maken met de downfall of de MH17? Moet u bij Fredje Westerbeke wezen. Die maakte de vergelijking met Lockerbie tijdens een babbel met het Duitse weekvod Der Spiegel (2). Of dat ook inhoudt dat Fredje als Nederlandse hoofdsnuffelaar naar de daders van de aanslag nu naarstige pogingen doet om koetkekoet twee Poetin-aanhangers uit Donetsk en omgeving naar Zeist te dirigeren is nog niet helder. Maar het zou ons niks verbazen.

(1) Zie aflevering 3 dd. 21 november 2014.
(2) Zie aflevering 2 dd. 18 november 2014.

Hoi Fredje (1). Zijn we weer. Weet je nog dat je eind oktober vorig jaar tegen Der Spiegel je kaarten liet zien? En dat we vanaf dat moment zeker wisten, dat je met je bezemploeg bezig was om van MH17 een tweede Lockerbie te maken? Compleet met een paar Russische of Russisch sprekende oetlullen die net als hun Libische voorgangers in een tent in Zeist de zwartepietenprijs in hun gleuf geduwd krijgen. Ja? Weet je het nog? Nou wij ook. Wij hebben daarna op een paar interessante dingetjes gewezen. Bijvoorbeeld, dat de Libiërs onschuldig waren. Dat een peletonnetje CIA-klanten meteen na het neerkukelen van de Panam103 hadden lopen te knoeien met het zogenaamde bewijsmateriaal. En dat een zwaar geïnfiltreerde en door de Saoedi's bewapende Palestijnse groepering voor de uitvoering had gezorgd. Vandaar dat die twee Libiërs ver voor de vervaldatum naar de zandbak werden teruggestuurd. Als laatste Al-Megrahi. Maar die had gelukkig kanker (rip). Nou het gekke. Opletten Fred. De familie van Al-Megrahi en leden van de actiegroep Justice for Megrahi blijken een paar weken geleden aan de hoogste Schotse pruiken om een herziening van het vonnis te hebben gevraagd. Kan je je misschien iets bij voorstellen als je zelf familie van Megrahi zou wezen. Maar die actiegroep bestaat uit familie van de Britse Lockerbieslachtoffers. En dat is toch wel heel bijzonder. Hm? Fred? Die mensen geloven dat ze gepiepeld zijn. En daar hebben ze gelijk in. Volgende keer wat voorzichtiger bij het uitdelen van de kaarten, Fred. We mochten eens verkeerde conclusies trekken. Stay tuned.

(1) Fredje is Fredje Westerbeke, de grote smurf van het MH17 onderzoek waarover een paar verdwaalde Kamerleden graag geïnformeerd zouden willen worden, maar Mark Damesfiets geheel volgens afspraak stijf zijn kaken op elkaar houdt.