woensdag 25 augustus-2004
Jongstleden maart werd een groep van 14 personen (acht Zuidafrikanen en zes Armeniërs) in de hoofdstad van Equatoriaal Guinea gearresteerd onder de verdenking van het willen uitvoeren van een coup tegen de zittende president. Zij vormden de kwartiermakers voor een groter contingent van 70 man, dat onderweg was. Deze laatsten werden echter gearresteerd toen hun vliegtuig een tussenlanding maakte in Harare, Zimbabwe. Een van de gearresteerden (du Toit) is een voormalige lid van een beruchte "verkenningseenheid" van het blanke apartheidsbewind en was later in dienst van het even beruchte Executive Outcomes. De leider van de coup was voormalige SAS-kapitein SimonMann. Niet zomaar een Engelsman, maar één van de leerlingen van de eliteschool Eton. Tijdens zijn gevangenschap probeerde hij een brief naar ene Scratcher te laten versturen. Scratcher, Hart en ene Smelly werd gevraagd hem te helpen.
Scratcher is naar nu blijkt de zoon van Margaret Thatcher, en blijkt zo ongeveer de buurman te zijn van Mann in een dure wijk van Kaapstad. Smelly lijkt de bijnaam van Ely Calil, multimiljonair en woonachtig in Londen, bevriend met de bekende auteur, ex-politicus en ex-gevangene Lord Archer. Hart is ook een voormalig scholier van Eton, miljonair en voormalig adviseur van Margaret Thatcher en haar belagrijkste executeur tijdens de mijnwerkersstakingen van 1984. Hij heeft uitstekende relaties met de Amerikaanse regering en de CIA.
Inmiddels heeft de ZuidAfrikaanse politie (de Scorpion eenheid) Mark Thatcher gearresteerd in verband met betrokkenheid met de coup in Equatoriaal Guinea. Hij wordt verdacht van logistieke bijstand en financiële steun aan deze operatie.

donderdag 26 augustus-2004
Het is een kleine wereld, dat bliijkt maar weer eens uit de betrokkenen bij de couppoging. Old boys van Eton, oud-leden van special forces. Ons kent ons en de ene klus na de andere. Zo is één van de gearresteerde huurlingen ene Raymond Stanley Archer. Nooit van gehoord wellicht. Maar ja we zijn niet allen old boys. Raymond woont in Zuid Afrika, maar hij gaat niet als forens naar zijn werk. Hij zat tijdens een lunch wat te keuvelen met zijn ex toen zijn mobiel ging en hij het aanbod kreeg om voor 6.000 dollar per maand een klus tedoen. Hij moest dan wel binnen het uur op het vliegveld van Johannesburg staan. Volgens Archer was hij zo al vaker aan een baan gekomen en hij was al 2 dagen werkeloos dus... Maar wat was zijn vorige klus??

donderdag 26 augustus-2004
Raymond Archer werkte vanaf begin 2003 voor het Amerikaanse bedrijf Steele Foundation ("is keeping busy in Iraq and Across the Globe"). Dit bedrijf was ingehuurd door het Amerikaanse State Department om president Aristide van Haïti te “beschermen” (of: bewaken). Zoals Colin Powell het uitdrukte: “We did not force him (Aristide) onto the airplane”. Aristide heeft altijd beweerd niet vrijwillig te zijn vertrokken. Hij had te horen gekregen dat als er een bestorming van het paleis zou plaatsvinden, zijn ‘protectieteam’ hem niet langer meer zou beschermen. Volgens een voormalig collega van Archer bestond het ingehuurde protectie team uit voormalige US SpecialForces, en oud militairen uit Engeland en Zuid Afrika. Maar, Archer is een gewone huurling, niet één van de ‘baasbreine uit de stywebolipklas’ zoals men het in ZuidAfrika uitdrukt. Die baasbreine, zoals Simon Mann (een van de oprichters van ‘Executive Outcomes’ en samen met Tim Spicer daarna Sandline International).
Anderen uit de stywebolipklas die tot de maatjes behoren zijn Ely Calil, onderandere financieel adviseur van ene Lord Archer (die komen we nog tegen), betrokken bij de illegale betalingen van de Franse oliegigant Elf Aquitaine en niet te vergeten nauwe relaties onderhoudend met een Amerikaans bedrijf dat altijd opduikt bij zaken die het daglicht schuwen: Halliburton.
De naam van Jeffrey Archer, oftewel: Lord Archer of Weston-super-Mare duikt ook op in dit verband, ook hij is nooit vies gebleken van vuile zaakjes. Volgens berichten in een Engelse krant van begin augustus heeft hij een bedrag van meer dan 100.000 pond overgemaakt naar de bankrekening van ene Simon Mann. Maar, in de beste tradities van zijn vak heeft Jeffrey uiteraard ontkend een dergelijk bedrag betaald te hebben.
Een andere naam die in dit verband boven drijft behoort niet tot de stywebolipklas, ene Roddy McLean. Wijlen McLean (hij werd onder vreemde omstandigheden dood gevonden begin dit jaar) was niet alleen drugsmokkelaar, maar ook informant voor de Schotse politie, MI5 en de douane. Hij smokkelde drugs, auto’s diamanten, wapens, kortom alles waar maar iets aan te verdienen viel en had zijn oog laten vallen op Zuid en Zuid Oost Afrika, daar viel geld te verdienen. Hij had onroerend goed in Johannesburg en zou van plan geweest zijn daarheen te vertrekken. Maar, een dag nadat hij een boot gekocht had voor 30.000 pond, werd hij dood gevonden. De doodsoorzaak is niet onderzocht, ook zijn ‘ontsnapping’ uit een open gevangenis, terwijl hij nog 15 jaar te zitten had werd niet onderzocht. Terug naar Mark Thatcher, die zou op het punt gestaan hebben om Zuid Afrika voorgoed te verlaten, zijn vlucht naar de VS was al geboekt en zijn kinderen waren al ingeschreven op Amerikaanse scholen, ook zijn huis stond te koop.

vrijdag 27 augustus-2004
Tijdens het chique feest dat Mark tijdens kerst 2003 gaf was ook Ma Thatcher aanwezig, evenals zo’n zeventig vooraanstaande gasten. Een deel van hen was betrokken bij de ‘posh’ couppoging. Nee, niet zelf, uiteraard niet; maar als financier of beter gezegd: aandeelhouder. Als de coup slaagde zouden de ‘investeerders’ grote geldbedragen en lucratieve oliecontracten als tegenprestatie ontvangen. Reeds eerder meldden we dat Lord Archer met 100.000 pond sterling deelnam, Mark Thatcher zou voor 300.000 pond sterling hebben ingetekend. Het totale kapitaal dat was ingelegd bedroeg zo’n 5 miljoen dollars.
Geen kattepis, maar Equatoriaal Guinea pompt per dag zo’n 350.000 barrelolie op, goed voor zo’n 500.000.000 pond sterling per maand. De verwachting is dat dit zal stijgen tot 750.000 barrel per dag. Kassa. De drie belangrijkste investeerders in de olieindustrie aldaar zijn: Exxon Mobil and Chevron Texaco en het in Dallas Texas gevestigde Triton Industry, tezamen goed voor een investering van 5 miljard dollars. Een aantal van de directieleden van Triton behoorden tot de eerste financiers van de presidentscampagne van G.W. Bush toen deze nog gouverneur van Texas was.
Met opduikende namen uit het netwerk van Mark Thatcher komt het schandaal van de geplande coup in Equatoriaal Guinea via vooraanstaande leden van de Britse Conservatieve Partij in de wereld van de hogere regionen van het Britse establishment. Zo heeft ene James Kershaw eieren voor zijn geld gekozen en informeerde de ZuidAfrikaanse politie over het bestaan van de Wonga Lijst, waarin de namen van alle ‘aandeelhouders’ van de couppoging staan. De naam van Kershaw was genoemd als de betaalmeester door enkele in de bak zittende huurlingen. Hij werkte als boekhouder voor het bedrijf van Simon Mann: Logo Ltd. De naam van dit bedrijf lijkt angstvallig veel op bij 't op de Maagdeneilanden gevestigde Logo Logistics. Het bedrijf dat eigenaar zou zijn van de Boeing 727-100 Cargo 22-B waarin de huurlingen naar Guinea vlogen. Een bijzonder soort vliegtuig overigens, waarvan er slechts 8 bestaan. Speciaal aangepast voor missies van de Nationale Garde van de VS en vroeger in gebruik bij het 201st Airlift Squadron District of Columbia National Guard.

zondag 29 augustus-2004
President Teodoro Obiang Nguerra van Equatoriaal Guinea, bijgenaamd “de kannibaal” staat niet bekend om zijn achting voor rechten van de mens, laat staan die van het milieu. Overigens verschilt hij daarin niet van andere regeringsleiders; milieu en mensenrechten "oud denken" oftewel "gezeur van de jaren tachtig" en belemmert de globalisering van de economie. Met een levensverwachting van 48 (mannen) en 50 (vrouwen) valt er nog wel wat te verbeteren aan de sociale omstandigheden in Equatoriaal Guinea. Maar, alhoewel dit land zo ongeveer het Kuweit van Afrika vormt, staan onderwijs en gezondheidszorg niet bovenaan de prioriteitenlijst van Nguerra. Overleven wel endaar is hij goed in. Hij kwam in 1979 aan de macht via een staatsgreep (waarbij de toenmalige president Nguerra, een oom, geëxecuteerd werd) en werd recentelijk herkozen voor een nieuwe termijn van 7 jaar. Ondertussen stroomt de olie het land uit en het geld zijn offshore rekeningen in. Volgens een onderzoek van de Amerikaanse Senaat had hij 60 rekeningen geopend bij de Riggs Bank voor zijn familie en vriendjes, in totaal stond daar in 8 jaar tijd 700 miljoen dollar geparkeerd (zie hier). En Riggs Bank is niet de enige waar de clan geld heeft gestort. Uiteraard kan dit alles alleen dank zij de olie bedrijven die fors dokken, zoals bijvoorbeeld 450.000 dollar voor ‘huur’ aan een 14 jarig familielid. Kortom het gaat om geld, eindeloos veel geld.
Severo Motto, zelfbenoemd leider van de regering-in-ballingschap heeft eind vorig jaar en de eerste maanden van 2004 herhaaldelijk overleg gevoerd met de toenmalig Spaanse premier Aznar. Motto staat niet bekend als iemand met veel geld maar wel met zakenrelaties; mensen zoals Ely Calil, die hem wel willen steunen in zijn strijd om de democratie. Maar niet voor niets natuurlijk, dat is immers ook "oud denken". Zodat, geheel in stijl met het eigentijdse ‘risicovolle beleggen’ een onderneming werd gevormd en vriendjes uit het netwerk aangemoedigd te investeren. De beloning voor hun inspanningen: olieconcessies en andere extraatjes. De namen van deze investeerders staan in de zogenaamde Wonga lijst. Genoemd zijn: Calil, Mark Thatcher, David Hart. De marketingleuze voor de buitenwereld: het herstellen van de mensenrechten. De politieke dekking werd via het netwerk geregeld, bijvoorbeeld tijdens een besloten conferentie afgelopen februari bij het Royal Institute of International Affairs te Londen, waar de toekomst van Equatoriaal Guinea geagendeerd stond. Greg Wales, partner in de onderneming, lichtte het Pentagon in. De economische dekking ook; de Amerikaanse oliebedrijven waren geïnformeerd en hadden geen bezwaren. Resultaat van het overleg met Aznar was militaire steun van Spanje.Twee Spaanse oorlogsschepen met 500 soldaten aan boord waren de haven van Cadiz uitgelopen met als bestemming Equatoriaal Guinea. En de nieuwe leider was per vliegtuig overgebracht naar Bamako in Mali, om de uitkomst van de coup af te wachten.
Het liep allemaal anders. Volgens berichten in de Engelse pers zouden de ZuidAfrikaanse en de Franse inlichtingendienst lucht gekregen hebben van de plannen en ze hebben gesaboteerd.

donderdag 14 oktober-2004
Zo geleidelijk aan druppelen er weer berichten binnen over de couppoging in Equatoriaal Guinea. Reeds eerden hebben we aangegeven dat er sprake zou zijn van nauwe betrokkenheid van Spanje bij de couppoging van maart jongstleden. Door Guinea werd gemeld dat er een tweetal Spaans oorlogsschepen met 500 militairen aan boord voor de kust opdoken.
De coup zou zijn gefinancierd door een aantal gefortuneerde lieden, voornamelijk afkomstig uit kringen van de Britse Conservatieve Partij. De namen die opdoken zijn: Mark (Scratcher) Thatcher, Jeffrey Archer, Ely (Smelly) Calil, David Hart, Greg Wales. Deze "venture kapitalisten" zouden hun investeringen ruimschoots terugverdienen, de nieuweregering zou hen belonen met olie exploitatierechten (olieconcessies). Als marketingleuze werd het "herstellen van de mensenrechten" gehanteerd. Voor het vuile werk werden (uiteraard) huurlingen ingehuurd. Dit gebeurde door een oude kennis, Simon Mann (een van de oprichters van ‘Executive Outcomes’ en samen met Tim Spicer daarna 'Sandline International'). Het bleek een onderneming met een te groot risico, de huurlingen werden aangehouden en de zaak kwam in de openbaarheid. Het vliegtuig (een aangepaste Boeing 727-100 cargo met registratienummer N4610) dat gebruikt werd om de huurlingen te transporteren was vertrokken van de Pope Air Force Base in de VS, basis van het 427th Special Operations Squadron, een joint venture van de Amerikaanse luchtmacht en de CIA, gespecialiseerd in het invliegen van commando-eenheden in vijandelijk gebied en in ‘counter-insurgency’ operaties. De vraag is nu of er vliegtuigen van dit squadron boven Guinea vlogen op de geplande datum. Dat zou betekenen dat er Amerikaanse politieke steun voor de inval was verkregen. Reeds eerder was bekend dat over een mogelijke coup overleg had plaatsgevonden in Londen en in Washington.
Het Zuid Afrikaanse onderzoek naar de betrokkenheid van Mark Thatcher heeft uitgewezen dat hij in de dagen voor de coup tenminste 5 telefoongesprekken voerde met Greg Wales. In dezelfde periode klom Jeffrey Archer op zijn beurt in de telefoon om te praten met Ely Calil. Archer ontkent overigens nog steeds elke vorm van betrokkenheid. Hij heeft nooit schuld bekend, ook niet voor de zaak waarvoor hij veroordeeld was.

woensdag 12 januari-2005
In de aanloop van het proces in Zuid Afrika tegen Mark Thatcher, inzake zijn betrokkenheid bij de couppoging in Equatoriaal Guinea zijn onlangs een aantal voor hem belastende verklaringen bekend geworden. Drie van de huurlingen hebben verklaard dat het plan als volgt in elkaar zat: Een Russisch vrachtvliegtuig geladen met enkele luxe 4x4 terreinwagens zou naar de hoofdstad Malabo vliegen. De auto's zouden als geschenk aan president Teodore Obiang worden aangeboden. Hij zou daarvoor uiteraard naar het vliegveld worden gelokt. Maar onderweg zou hij in een hinderlaag terechtkomen en worden vermoord. Hiervoor was een kleine voorhoede gewapend met automatische geweren,mortieren en meer van dat fraais ingezet. Kort na de aanslag zou een tweede vliegtuig landen met zeventig in urbane oorlogsvoering getrainde huurlingen, voorzien van zwaardere wapens. In dat vliegtuig zou ook de nieuwe president Severo Moto zitten. Moto zou naar het presidentiële paleis gebracht worden en tot staatshoofd worden uitgeroepen. Thatcher zou een helicoptergunship financieren, die voor dekking vanuit de lucht zou zorgen. Thatcher had hiervoor zo'n slordige 275.000 Amerikaanse dollars betaald aan Crause Steyl, de helicopterpiloot. Steyl heeft inmiddels verklaard als getuige tegen Thatcher te zullen optreden.
De verwachting van de coupleiders en financiers was dat Spanje, Engeland en de VS het nieuwe bewind snel zouden erkennen. Dit dank zij de nauwe banden tussen de toenmalige rechtse Spaanse premier Aznar en Severo Moto. De coup zou zijn gefinancierd door een aantal gefortuneerde lieden, voornamelijk afkomstig uit kringen van de Britse Conservatieve Partij. Namen die tot dusverre opduiken: Mark (Scratcher) Thatcher, Jeffrey Archer, Ely (Smelly) Calil, David Hart, Greg Wales. Wellicht dat de recent bekend gemaakte vondst van nog meer olie en gas voor de kust van Guinea een extra stimulans voor de samenzweerders was. Zij zouden allen door de nieuwe regering met concessierechten worden beloond.

woensdag 12 januari-2005
Volgens de BBC heeft Mark Thatcher een deal gesloten met de Zuid Afrikaanse justitie. In ruil voor een schuldbekentenis zal hij naar alle waarschijnlijkheid een voorwaardelijke veroordeling van vijf jaar aan zijn broek krijgen en een forse boete. Er wordt gesproken over een bedrag tussen de 200.000 en 500.000 Engelse ponden.
Hij zal bekennen geld geïnvesteerd te hebben in een helicopter, zonder onderzocht te hebben waarvoor die gebruikt zou gaan worden. Tot nu toe had hij altijd ontkend betrokken te zijn geweest bij de couppoging en de betreffende helicopter zou een ambulance helicopter zijn.
Blijkbaar heeft Mark dus eieren voor zijn geldgekozen. Naar verwachting kan hij binnenkort Zuid Afrika verlaten om zich bij zijn gezin in Texas te voegen.

maandag 17 januari-2005
Nu Mark Thatcher een deal heeft gesloten met de Zuid Afrikaanse justitie, kon hij het land verlaten om zich bij zijn familie in Dallas, Texas te voegen. Zijn verklaring, dat hij door zo te handelen een roekeloze, maar onopzettelijke bijdrage aan de financiering van de couppoging had geleverd, kostte hem een kleine 506.000 Amerikaanse dollars. Na zijn veroordeling verklaarde hij publiekelijk dat hem “geen prijs te hoog was om weer bij zijn gezin te kunnen zijn”. Volgens verklaringen van de Zuid Afrikaanse politie had Markie eieren voor zijn geld gekozen en in ruil voor zijn medewerking kreeg hij ditvonnis. De Zuid Afrikaanse justitie wil deze zaak verder voortzetten en de verklaring van Markie kan hen helpen bij mogelijke verzoeken tot uitlevering. Eén van de mogelijke kandidaten hiervoor is de in Londen wonende Gregory Wales. De Engelse politie is inmiddels op hun beurt een nader onderzoek gestart - wel wat laat - naar de betrokkenheid van Gregory Wales, Ely Calil, (die nauwe banden schijnt te hebben met de nieuwe Europese commissaris Peter Mandelson) en David Tremain. De Engelse anti-terreur wetgeving lijkt hiervoor aanknopingspunten te bieden. Opvallend is dat de naam van Lord Archer nu even niet genoemd wordt, en bovendien is nog steeds onduidelijk welke oliemaatschappij bereid was om om de olieconcessies “over te nemen”.

En wat Thatcher betreft; kort nadat Markie Zuid Afrika had verlaten om via Duitsland naar Dallas te vliegen, kreeg hij in Frankfurt aangekomen te horen dat hij de VS (voorlopig?) niet in mocht. Visumperikelen was het antwoord. Zij advocaten zijn al aan de slag om het State Department te bewerken om hem toegang te verlenen. Gezien de connecties van Ma Thatcher zal dat wel lukken.