Skip to main content

donderdag 30 augustus-2012
Er was een oud fillempie gevonden. Een paar weken geleden. En daar stond een interview op met kapitein Raymond Westerling (rip). Hij gaf daarin openlijk toe dat hij en zijn manschappen na WO II in Indonesië dingen hadden gedaan die ruim en breed onder het hoofdje “oorlogsmisdaden” cq. “misdaden tegen de menselijkheid” vielen. Maar hij handelde in opdracht van Den Haag. Net als indertijd Jan Pieterszoon Coen en andere Nederlandse bloedzuigers met de door Jan Peter Lullo zo bewonderde VOC-mentaliteit.
Na de uitzending van het fillempie, dat de toenmalige baasjes van de glazen tiet in 1969 niet durfden uit te zenden uit angst voor represailles, leefde hier en daar de verwachting dat er eindelijk een diepgaand onderzoek zou volgen naar de ellendige na-oorlogse gebeurtenissen in ons Aziatische wingewest. En wie daarvoor in Den Haag verantwoordelijk waren geweest. Maar die verwachting werd schielijk geaborteerd. Geen gegrut in begraven affaires. Fillempie of geen fillempie. Want dan krijg je niet alleen weer dat geouwehoer over al die dooie Indiërs, maar ook over de moord op generaal Spoor (Westerling’s hoogste baas in die heikele periode), de moord op vaandrig Aernout (snuffelaar in Indië), de verdwijning van de Nakamura-schat, de rol van Westerling bij een geplande Haagse couppoging in 1965 en de treinkaping in Wijster etcetera etcetera. Mogen wij bedanken (1).
Deze Haagse begrafeniscultuur blijft overigens niet beperkt tot de na-oorlogse periode. Ook een reeks van formidabele vuiligheden uit de oorlog zelf zijn onder leiding van de door Den Haag ingehuurde ceremoniemeester Lou de Jong en zijn discipelen zorgvuldig six feet under gemanouvreerd. Waaronder verraadzaken en dubbelspel waar zelfs zwaar uitgehongerde honden geen brood van lusten.
Zo beschreven wij bijvoorbeeld, weliswaar heel summier, de op zijn minst merkwaardige rol die jonkheer Six en zijn rechterhand Gerben Sonderman hebben gespeeld als leidend duo van de verzetsgroep OD en gabbers van verzetsleider prins Bernhard. Een kwoot uit het artikel “Tango dissonante” uit oktober 2000: “... Six beschikte samen met Sonderman over een eigen radioverbinding met prins Bernhard. Die zender bevond zich in een leeg appartement in de zogenoemde “Wolkenkrabber” aan het Victorieplein in Amsterdam-Zuid. Ettelijke malen werd de zender uitgepeild, waarna op de bekende Duitse wijze alle bewoonde appartementen werden uitgekamd. Het lege appartement werd telkens ongemoeid gelaten. Rare jongens die Germanen” (2).

Je houdt het niet voor mogelijk, maar deze week kregen we daar een actie op. Komt ie:

"In reactie op uw artikel in de Morgenster het volgende: Six had nog een zender tot zijn beschikking. Deze stond in de N-H-diaconie naast het oudeliedengesticht Amstelhof (de huidige Hermitage). Dat was het onderkomen van mijn ondergedoken vader Dirk Hulsman en zijn in verwachting zijnde vrouw A.H. Hulsman – Broek. In dat huis stond een zender op zolder waar veertien marconisten werkten, waaronder mijn vader. Een gedeelte van hen ligt nu op de erebegraafplaats in Overveen. Six had een geheime telefoonlijn vanuit de Koepelkerk, waar hij zich schuil hield. Six, Sonderman en Bührmann hielden soms samenkomsten bij mijn ouders thuis.
Op 30 januari 1945 vond een Duitse inval plaats, waarbij de aan het werk zijnde mannen werden opgepakt. Allen werden op 14 april 1945 gefusilleerd. Hun geschiedenissen zijn terug te vinden op de website van Roozenoord en de erebegraafplaats.
Mijn moeder voelde verraad. Zij heeft na de oorlog intensief geprobeerd inlichtingen te krijgen. Dr. Lou de Jong raadde haar af verder te gaan. Ik was er getuige van dat mijn moeder Pieter Six aansprak. Deze draaide zijn rug om en liep weg. Mijn moeder hevig geëmotioneerd achterlatend. Toen kreeg mijn moeder bezoek van een inlichtingenman. Hij raadde haar sterk af door te gaan met haar onderzoek, mede in verband met mijn toekomst. Een paar dagen later vloog een kogel door het naburige huis. Tot haar laatste dagen heeft mijn moeder dit niet kunnen verwerken.
Volgens een broer van mijn moeder voelde mijn vader zich niet veilig bij zijn eigen superieuren. Hij zou gezegd hebben: “Als ik het verzet verlaat word ik door de OD gedood. Blijf ik, dan pakken de Duitsers me”. Het idealisme van bevrijding van het land en bescherming van de Joden raakte verzeild in een spel van schimmige macht.
U begrijpt dat de gegevens over Gerben Sonderman bij mij alle bellen lieten rinkelen. Was de Ordedienst een organisatie die de macht tot zich wilde trekken en daardoor gevaarlijk werd voor haar eigen mensen?
Ik heb met een vriend geprobeerd meer gegevens over de OD te verkrijgen. Mede omdat ik vermoed dat zij een rol heeft gespeeld bij de Velser affaire, waarbij communistische verzetsstrijders nog vlak voor het einde van de oorlog werden vermoord. Nog steeds wordt dit feit onderzocht. Wij konden echter alleen krantenknipsels krijgen. Er ligt nog heel wat in gesloten kluizen. Met een vriendelijke groet, Dirk Hulsman
”.

Hoort u het eens van een ander. Geen gewob meer. Geen gesnuffel. Was getekend Piet Hein Donner.

(1) Een paar van die affaires komen voorbij in artikelen rond prins Bernhard op de site van de Morgenster.
(2) Stort u zich voor meer van dit soort lekkere hapjes op de site van de Morgenster.

  • Datum: .

zaterdag 1 september-2012
Je hebt ze bij bosjes. Mensen die belangstelling hebben voor John de Mol’s melkkoeien, de dikke kont van zijn zuster, de sleurhut waarin de opoe en opa van Frans Bauer zich verplaatsten, de zere lip van Patty Brard en meer van dat krokettennieuws. De vuiligheid die zich in Neerland’s redelijk recente verleden heeft afgespeeld moet het qua belangstelling meestal stellen met een verpieterd perkje intellectuelen (of wat daarvoor doorgaat), dat nog steeds elke dag de Volksfiets of de NRC doorbladert. Dus we raakten al licht euforisch toen er een serieuze reactie arriveerde op deel 1 van deze hopelijk wat langer wordende serie artikelen over begraven schandalen. Gaat over de door ons op het hakblok gelegde jonkheer Pieter Jacob Six. In WO II vanaf 1942 het baasje van de anti-communistische verzetsgroep OD.
In de artikelen “Een noodzakelijke nuance” en “Tango dissonante” op de site van de Morgenster hebben wij deze communistenvreter pur sang al een paar keer stevig door de gehaktmolen gehaald. Want wat ben je voor een verzetsleider als je je hebt omringd met een paar heren die voor de moffen werkten of uiterst suspecte contacten met ze onderhielden? En daar bleef het niet bij. Volgens een lezer die het weten kan vloog vriend Six tussen 1946 en 1951 met de KLM van voormalig Goeringgabber Plesman en voormalig Abwehr-observator prins Bernhard herhaaldelijk naar Zuid-Amerika om met gevlucht Nederlands krapuul te lullen.
Een daarvan was de beruchte ex-SS-Unterscharführer Willem Sassen (1), die zich tijdens de oorlog onderscheidde als verslaggever aan het oostfront, SS-stem voor België en Nederland en hoofdredacteur van de tegenwoordig tot een paradijselijk hondenblaadje gereduceerde Telegrof. Willem belandde na de oorlog een tijdje in Fort Blauwkapel. Daar werd ondermeer dubbelagent Gerrit Reede aka Onkel Gerrit aka George Brandy door Britse agenten en oud-Abwehrprominent “Onkel” Richard Protze stevig doorgezaagd over de Stadhoudersbrief van prins Bernhard en de dramatische gebeurtenissen in een pension aan de Amsterdamse Vijzelstraat, waarbij talloze leden van de communistische verzetsgroep CS 6 het loodje legden. Hoe dit ook zij, Sassen ontsnapte (!) en herhaalde dat huzarenstukje na te zijn opgeduikeld in België. Via Dublin verhuisde hij naar Argentinië, waar Six hem dus later met een bezoek vereerde.
Met welke Nederlanders Six nog meer contact zocht wist onze lezer helaas niet meer. Mogelijk zocht de telg van een voor de oorlog financieel wat in de verdrukking geraakte, maar na de oorlog weer op het paard getilde familie ook Dries Riphagen aka Al Capone op. Oud-bokser, Amsterdams penozelid en voormalig SD-agent , die verantwoordelijk was voor de dood van zowel verzetsmensen als Joodse onderduikers en dankzij het confisqueren van Joodse bezittingen schathemeltje was geworden. Hij verhandelde zijn inbeslaggenomen koopwaar in hetzelfde pension aan de Vijzelstraat waar Abwehragent Reede en zijn stille vennoten Cas de Graaf en Christiaan Lindemans aka King Kong hun perfide spel opvoerden.
Er leefde wel degelijk her en der ongenoegen over de Zuidamerikaanse trips van Pieter Six. Zo zelfs, dat bij verschillende gelegenheden arrestatiebevelen tegen hem werden uitgevaardigd. Maar die werden nooit geëffectueerd. Zo ging dat. En zo gaat dat nog steeds in welgestelde kringen. Stay tuned.

(1)... even op Willem Sassen zoeken in ons digitale Kleintje Muurkrant archief, en je bent weer helemaal bij...

  • Datum: .