woensdag 9 november-2011
Den Bosch, November 9th, 2011.


To the ambassador of Cuba in the Netherlands.

Dear mrs. Dominguez Cortina,

Within a few days the Dutch publishinghouse Bruna will launch the thriller "Cuba Libre", written by the Dutch novelist and art-expert Michel van Rijn. It's a mix of of fiction and facts. Throughout this new book president Raùl Castro is described as a notorious homo- and pedofile as well as a person luxuriating in his power, having people killed at random. According to the author these revelations are based on facts and common knowledge in Cuba.
His reaction was positive as well on our questions about the "statue-affair" mentioned in his book. Mr. Ben van Dam (former agent of Damen's Shipyard in Havana) is alleged to have made a hundred statues of your president, meant to be placed all over the country to contribute to his greatness. Shortly after completing this order Mr. van Dam was killed in a plane crash while on his way to Santiago de Cuba last year.
On behalf of an article on our website www.stelling.nl we would appreciate an official Cuban comment and being informed which measures your government is eventually planning against this publication.

Thanking you in advance,
Krgrds
Jan Portein
editor Kleintje Muurkrant.

dinsdag 15 november-2011
Den Bosch, November 14 th, 2011.

To the ambassador of Cuba in the Netherlands,
Dear mrs. Dominguez Cortina,
To our regret, we haven't received any answer on our mail we sent you last Wednesday, about the Bruna faction book "Cuba Libre" by mr. Michel van Rijn. Mentioning for a fact the homo- and pedosexuality of your President and the fabrication by the Damen Shipyards' subsidiary on Cuba of a hundred statues, on your President's order.
On the other hand, it's giving us the opportunity to send you an addendum about the statue-affair. According to mr. Van Rijn's book Damen Shipyards had to put on hold the production of patrolboats (dozens, he writes) for Venezuela, meant for an eventual attack on Curacao.
If true, it's a rather disturbing detail. We don't know if you are in the position to affirm or deny these allegations, but could you please pass on our concern about this matter to the right authorities in Havana?

Thanking you in advance,
Krgrds
Jan Portein
editor Kleintje Muurkrant.

woensdag 16 november-2011
Aan Damen Shipyards

Den Bosch, 16 november 2011.

L.S.,

Eerder deze week heeft uitgeverij Bruna het factionboek "Cuba Libre" van auteur Michel van Rijn op de markt gebracht. Daarin staat ondermeer vermeld, dat uw filiaal bezig zou zijn (geweest?) met de bouw van tientallen patrouilleboten voor Venezuela, dat daarmee offensieve bedoelingen zou hebben in de richting van Curacao. Navraag leerde ons dat het niet om fictieve, maar feitelijke informatie gaat. Wij hebben inmiddels de Cubaanse ambassadeur om opheldering gevraagd en langs deze weg zouden wij ook van u willen weten of deze informatie juist is. Dit ten behoeve van een vervolgartikel op onze nieuwssite www.stelling.nl

U bij voorbaat hartelijk dankend,
Jan Portein
redactie Kleintje Muurkrant

maandag 21 november-2011
Merkwaardig. We hebben in vroeger dagen al meerdere malen het vuur geopend op Damen Shipyards. Soms met pijl en boog, maar soms ook met zwaar geschut. Een voorbeeld uit de laatste categorie was de serie "Torpedo aan bakboord" naar aanleiding van het goochelnummer rond de leverantie van een stel corvetten aan Indonesië. Bij die gelegenheid hebben wij intensief geprobeerd tot een dialoog te komen met de Nederlandse producent van maritiem oorlogstuig. Noppes (1).
Maar wat gebeurt ons ineens, nadat wij aan de hand van Michel van Rijn's nieuwe faction boek "Cuba Libre" twee oekaze's hadden afgevuurd op de Cubaanse ambassadrice met vragen over de sexuële voorkeuren van president Raùl Castro ("La China") en de leverantie van patrouilleboten en één mailtje aan Damen? Krijgen we zowel schriftelijk als mondeling reactie van Hans Janssen. Een voormalige hotemetoot bij Buitenlandse Zaken en tegenswoordig kakelverse salesmanager bij de de Gorkumse botenclub. Ergens moeten we een gevoelige snaar hebben geraakt en worden we plotseling zeer serieus genomen. Hmm.
Wat had onze Hans allemaal te vertellen? Nou, allereerst dat Damex op Cuba een joint venture is van Damen en de Cubaanse overheid. En dat de Cubanen daar de dienst uitmaken. En om aan alle speculaasjes een einde te maken: Damex maakt geen patrouilleboten voor Venezuela. Wel vier Roro-schepen (roll on/roll off), maar goddank zonder militaire communicatie- of wapensystemen. En ze beschikken volgens Hans ook niet over "fundaties" waarop later wapensystemen kunnen worden gemonteerd.
Verder is de deksterkte ook niet berekend op het vervoer van tanks of zware pantservoertuigen, dus op Curacao kunnen ze rustig ademhalen. De nieuwe pramen worden wel in de armen gesloten door de Venezolaanse marine, maar die zal ze voornamelijk uitlenen aan andere ministeries. Voor vreedzame doeleinden als de verbetering van de embrionale infrastructuur van de Venezolaanse eilanden, niet al te zware bevoorrading, lichte humanitaire hulpverlening en voorzichtige hulp bij eventuele natuurrampen. Alles mondjesmaat om het dek te sparen.
Hoe waar is een officiële waarheid? Moeilijk in te schatten. Net zo moeilijk als het accepteren van Damen's lelieblanke optreden in een land als Cuba. Even naar de averij kijken en het geschut opnieuw in stelling brengen. Want aan een bluesnummer van onze dikke dame zijn we nog niet toe. Stay tuned.

1. Raadpleeg deze wonderschone serie op onze Followup-site.

woensdag 23 november-2011
Bij de vorige aflevering vroegen wij ons al af, waarom sales manager Hans Janssen van Damen Shipyards zo Boltsnel reageerde op de vraag, of hun Cubaanse speeltuin patrouilleboten exporteerde naar Venezuela. Volgens hem was dat niet zo. Maar als we hem goed beluisterden zouden ze er ook geen moer aan kunnen doen als het wel zo was. Damen's Caraïbische speeltuin is namelijk een joint venture, waarbinnen de Cubaanse overheid de dienst uitmaakt. Zo zelfs, dat de productie van schepen best stilgelegd kan zijn om een slordige honderd standbeelden van president Raùl Castro aka "La China" te fabriceren (1). Al wist Hans daar persoonlijk niks van, omdat ie nog niet zolang salesmanager was.
Er is trouwens nog een reden waarom we Hans' reactie merkwaardig vonden. Op 11 juli van dit jaar zette staatssecretaris Henk Bleker namelijk bij de beantwoording van Kamervragen over hetzelfde onderwerp twee SP-ers voor nul aan de kant. In dezelfde bewoordingen als Hans en dat terwijl die toen nog de chef de poste uithing op de Nederlandse ambassade in Trinidad en Tobago. Een land dat we alleen kennen dankzij de omzwervingen van Leo Beenhakker. Dus had Damen's huidige salesmanager kunnen volstaan met een mailtje waarin hij verwees naar de betrokken Kamerstukken. Maar dat deed ie niet. Is dat gek of is dat een kwestie van nieuwigheid? Geen idee. Daarmee houdt onze zoektocht nog niet op. Meer in de volgende aflevering. Stay tuned.

1. Zie onze mail aan de Cubaanse ambassadeur in aflevering 2 dd. 15 november 2011.

vrijdag 25 november-2011
Iets meer dan een jaar geleden viel een toestel van Aero Caribbean tijdens een vlucht van Santiago de Cuba naar Havana uit de lucht bij Guasimal. Naast de voltallige bemanning lieten ook 61 passagiers bij dit raadselachtige ongeluk het leven. Onder hen waren drie Nederlandse werknemers van Damex, de joint-venture van Damen Shipyards en de Cubaanse overheid. Een van die drie was de zestigjarige directeur van Damex, Ben van Dam. Een man die in het boek "" van Michel van Rijn voorbijkomt als iemand die geen blad voor de mond nam bij confrontaties met president Raùl Castro aka "La China".
Na zijn dood belegden een aantal vrienden van Ben ter nagedachtenis aan hun overleden makker een wake in Hotel Parque Central. Dat duurde niet lang. Een paar smurfen met een grote waffel maakten op luide toon een einde aan de plechtigheid.
Het waarom bleef onduidelijk.
Tijdens ons recente onderhoud met Damen's salesmanager Hans Janssen brachten wij ook dit onderwerp ter sprake. Janssen wees erop, dat er bij Damen wel degelijk een indrukwekkende memorial was geweest, waarvan nog videobeelden bestonden. Maar dat was wel in Gorkum, na terugkeer van de drie overleden medewerkers in Nederland. Volgens onze bronnen is er buiten de verstoorde bijeenkomst in het Parque Central op Cuba verder geen enkele aandacht besteed aan het overlijden van het Damen-trio. Was onze salesmanager niet op de hoogte daarvan of draaide hij ons een listige loer? Vragen we hem misschien nog wel even.
En dan gooien we er meteen nog een toetje tegenaan. Gaat over de info die we kregen, dat Damex een hele reut hek-trawlers in drie stukken heeft gezaagd. Om ze vervolgens om te katten in vehikels die naast het binnenhalen van geschubde zeebewoners ook in staat zijn om Hugo's militaire ambities kracht bij te zetten. Details? Tot nu toe nada. Maar we gaan ervoor. Stay tuned.

vrijdag 1 augustus-2014
Kleintje Muurkrant ging paranormaal. Eind 2011. Wij werden in die sfeer gebracht door het boek “Cuba Libre” van kunstmusketier Michel van Rijn. Daar stond ondermeer in dat president Raùl Castro een koterhopser was en dat de Cubaanse vestiging van Damen Shipyards patrouilleboten bij elkaar laste voor Venezuela. Voor het eerste onderwerp gingen wij destijds te rade bij de Cubaanse ambassadeur alhier, maar die gaf niet thuis. Voor het tweede onderwerp kregen we Hans Janssen aan de lijn. Ex-hotemetoot bij het ministerie van Buitenlandse Dingetjes en op het moment waarop hij ons praaide sales manager bij Koentje Damen. Hij ontkende stijf en strak dat ze op Cuba voornoemde tobbes fabriceerde voor Hugo Chavez. En by the way de Nederlanders hadden bij de Cubaanse joint venture geen culo te vertellen. Ze bouwden bij Damex wel andere militaire pramen voor Caracas maar geen patrouilleboten. Wat moet je verder nog als zo'n kanon dat zegt? Je buigt deemoedig het hoofd.
28 februari 2014. Venezuela bestelt 12 patrouilleboten bij Damex. Af en toe zijn wij onze tijd gewoon vooruit. Paranormaal. Stay tuned.

Toen waren we nog erg brutaal. In november 2011. Op de negende van die maand stuurden we deze mail naar de Cubaanse ambassadeur in Den Haag. Die ging dus gedeeltelijk over de aanmaak van rond de honderd standbeelden van president Raul Castro om de Cubanen permanent eraan te herinneren hoe groot hij wel niet was. Gisteren mochten wij vernemen dat er op het eiland geen standbeelden mogen worden opgetrokken van Rauls overleden broer Fidel. Op verzoek van Fidel zelf, die geen cultus status zou hebben geambieerd. Je moet het allemaal geloven willen en willen we dat? Meestal niet. Stay tuned.