Skip to main content

Tussen premies en piraten (068)

28 februari 2017

donderdag 4 oktober-2012
U had nog wat tegoed. In zijn laatste uitgebreide overzicht van zijn jarenlange gevecht met de door ons in leven gehouden Utrechtse verzekeringsdraak ASR verwees voormalig PSL-eigenaar Jos Lindhout naar de bijlagen (1). Die hadden ondermeer betrekking op de financiële situatie binnen PSL in het najaar van 2002. In wezen was zijn bedrijf zo gezond als een maatje haring. Maar door onvoorziene gebeurtenissen die tot een tweetal dure juridische clashes leidden (2), was er een tijdelijk liquiditeitsgaatje van 1,5 meloen ontstaan. ASR zegde toe een deel daarvan te zullen dichten, maar trok zich korte tijd later zonder boe, bie of bah terug. Lindhout was niet voor een gaatje gevangen en belegde een bijeenkomst met een stel redelijk betoefde vrienden en kennissen. Hoe het verder ging kunt u hier tot u nemen. Smakelijk.
Verderop in zijn relaas van vorige week komt ook de vaststellingsfooi voorbij waarmee Lindhout in 2006 in arren moede accoord is gegaan, maar die hij nu aanvecht door een aanzienlijk beter inzicht in wat zich allemaal aan vuiligheid heeft afgespeeld achter de ASR-coulissen. Op 23 mei jl. is de gecorrigeerde intrinsieke waarde van PSL Holding BV per 31 december 2002 door een gerenommeerde accountant vastgesteld op 4 meloen 262.000 euro. De intrinsieke waarde van de PSL Financiële Adviesgroep BV lag zelfs nog een meloentje euro hoger, waarbij de resultaten over 2001 en 2002 nog genormaliseerd dienen te worden met minimaal 1,5 miljoen euro. Dit in verband met de extra poen die moest worden uitgetrokken voor het inhuren van 20 personeelsleden en de bijbehorende administratieve rompslomp die het contract met Amsterdam Thuiszorg met zich meebracht. Plus de minder gezellige afvloeiingskosten etcetera toen er eenzijdig een streep door dat contract werd gehaald (3).
Dat financiers altijd zekerheden zoeken is een winkeldeur in Haren opentrappen. Dus even voor hullie: na de succesvolle saneringsaktie eind 2002 begin 2003 had PSL haar debiteurenportefullie ter waarde van 1,5 meloen heulemaal vrij! Kat? Pis? Nee, zeker niet en dat verklaart mede de woede van Lindhout cs. Saillant detail: zo gek waren ze bij ASR blijkbaar ook niet toen ze in het jaar 2000 al een riant (en door Lindhout afgewezen) bod op de aandelen van PSL uitbrachten...
Uiteraard heeft de top van de ASR onder leiding van hoofdbons Jos Baeten alle informatie in de gleuf gekregen, maar reactie ho maar. Jarenlang hebben Lindhout cs. geprobeerd om aan de hand van de in deze serie ruim geëtaleerde feitelijkheden tot een dialoog te komen met ASR en aan te tonen dat, louter en alleen door de inmenging van Beumer/ASR, een respectabel bedrijf uiteindelijk totaal onnodig naar de kloten is geholpen onder regie van diezelfde ASR. En dan staat er triomfantelijk op de site van de draak, dat ie in een paar jaar tijd een sprong heeft gemaakt van plek 259 naar 76 op de lijst van Nederlandse bedrijven en merken die worden gerangschikt op grond van hun goede reputatie. De malloten die verantwoordelijk zijn voor die lijst lezen waarschijnlijk Kleintje Muurkrant niet. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 67 dd. 27 september 2012.
(2) Beide clashes werden winnend afgesloten.
(3) Voor meer details over het Amsterdam Thuiszorg-contract op naar de hele serie op de Followupsite. De rest moet voor u een eitje zijn.

Klik hier om uw reactie toe te voegen
28 februari 2017
Tussen premies en piraten