De Brusselse Connectie (009)
dinsdag 27 mei-2003
Het mag rond de rechtsgang in de zaak Madser net zo stil zijn als in een geruimde legbatterij over zijn Amerikaanse opdrachtgever Halliburton baant de stroom informatie zich nog steeds gestaag een weg naar de shit-delta. Zo ontvingen wij afgelopen weekend van een aandachtige lezer het bericht dat de onderneming van Dark Vader Cheney twee dagen na het starten van de meest recente oorlog in Irak al zoveel vertrouwen had in de uitkomst ervan dat zij drie Iraakse aanlandige olieplatforms kocht. Van wie is nog niet duidelijk, maar hoe gretig Halliburton was en hoe bang ook dat een of andere concurrerende onverlaat deze geheime slag zou winnen moge duidelijk zijn. Halfweg deze maand deed deze Amerikaanse Battle Star er nog een schepje bovenop door alle haveninstallaties in Basra tegen een zacht prijsje over te nemen. Als je dus interesse hebt in een kannetje peterolie uit het voormalige rijk van de net als Osama in ijle lucht verdwenen Saddam Hussein moet je wel gebruikmaken van de diensten van Halliburton. En uiteraard nìet tegen een zacht prijsje. En de aandeelhouders spinnen als heilige katten. Overigens moeten die volgens dezelfde in deze materie goed thuis zijnde mailschrijver al in augustus vorig jaar aan hun kattenwater hebben gevoeld dat er iets moois op komst was. In augustus 2002 steeg op één dag de koers van Halliburton van negen naar veertien dollar. Kijk, Cor, dat is nou voorkennis waar je wat aan hebt. En zonder dat oliedom bankpersoneel in sGravenwezel de boel in het honderd laat lopen. Waarom dan toch zon steenrijke club zich inlaat met drugshandel en andere narigheid kan net als bij Boonstra maar één reden hebben: nooit genoeg.
