Het spookschip (003)

donderdag 21 augustus-2003

donderdag 21 augustus-2003
Het beeld dat wij hebben van het inmiddels ruim twee jaar in de Eritrese haven Massawa voor anker liggende spookschip van kapitein Jürgen wordt langzaamaan wat minder diffuus. Het blijkt inderdaad een paar maanden geleden in handen te zijn gekomen van een Eritrese zakenman en ligt nu op een lokale werf. In opdracht van de nieuwe eigenaar worden daar niet alleen allerhande reparaties uitgevoerd maar ondergaat het schip er tevens een cosmetische opknapbeurt. Het ligt in de bedoeling dat Jürgen’s voormalige bron van inkomsten na de metamorfose voor vervoer gaat zorgen van zowel passagiers als goederen (waaronder voedselhulppakketten) tussen het vasteland en de voor de kust liggende Dahlakeilanden. Een nobel streven van de nieuwe eigenaar. Volgens onze bronnen is hij ook de grote baas achter de schermen van het havenbedrijf in Massawa dat bij Erik de Vlieger’s Figee BV in Amsterdam drie kranen heeft besteld om dat streven nog meer kracht bij kunnen te zetten.
Ook ons relaas over de wijze waarop Jürgen’s schip in Massawa terecht is gekomen kunnen we wat verder aanscherpen. Het blijkt namelijk indertijd in moeilijkheden te zijn geraakt tijdens een forse storm in het zuidelijke gedeelte van de Rode Zee waar Allah van tijd tot zorgt voor golven van 15 meter hoog en soms meer. Nadat Jürgen zowel aan de boven- als aan de onderkant buiten Allah aan nog een heel regiment andere goden had geofferd liet hij een paar “maydays” via de scheepsradio de ether inknallen met een kracht die herinneringen opriep aan de hoogtijdagen van radio Scheveningen. Niet zo verwonderlijk want het apparaat had een vermogen van 700 Watt dankzij een stel kwaliteitskristallen uit vroeger tijden. De terminologie die Jürgen bezigde om duidelijk te maken dat ie in moeilijkheden verkeerde paste meer bij de gezagvoerder van een zinkende praam in de buurt van Haarlemmerliede. Maar desondanks schoot een bulkcarrier van de Eritrean Shipping Lines (ESL) te hulp. Na wat gedreutel over de vraag wie de uitgeworpen tros zou opvangen en vastmaken in verband met de daarna te verwachten claim werd de lijn uiteindelijk toch strakgetrokken en werd het spookschip naar Massawa gesleept. Daar bleek al snel dat het schip noch van Jürgen was noch Noors van origine. Het stond als Brits te boek en als gestolen. De scheepspapieren waren vervalst. Door wie is niet duidelijk. Jürgen en zijn bemanning zouden van niets geweten hebben en weigerden dan ook de claim van 70.000 USD van de zijde van ESL in verband met de reddingsoperatie te betalen. Ook toen ESL de claim liet zakken naar 35.000 USD gingen Jürgen cs. niet overstag. Als ze dat al hadden gekund, want ze waren zo goed als platzak. Op dat moment verscheen de man op het toneel van wie Jürgen het schip had gekocht. De Nederlandse o.g.-boer Willem Gerritsen. Die schudde een paar buitenlandse bedrijfjes uit zijn mouw om langs die weg te proberen voor een krats het spookschip te heroveren. De directie van deze bedrijfjes zou in handen zijn van iemand uit Leiden, maar Gerritsen zou er grote belangen in hebben. En welke belangen wordt ons steeds duidelijker. Stay tuned.