And justice for all (005)

maandag 11 april-2011
Afgelopen vrijdag is de 83-jarige CIA-terrorist Luis Posada Carriles vrijgesproken. Het "proces" ging niet over zijn leutige bomaanslagen op vliegtuigen en hotels in het Caraïbisch gebied of zijn aandeel in Ollie North's wapens-voor-drugsavontuur. Nee, het ging over de vraag of hij tegenover de Amerikaanse autoriteiten gejokt had na zijn stiekeme terugkeer naar de Verenigde Staten. Want jokken is stout. Al het andere niet. Het kelen van burgers uit landen, die in de ogen van de junta in Washington niet in de pas liepen was namelijk "in the interest of the United States".
Voor de zoveelste keer heeft Venezuela nu verzocht om de uitlevering van de oude smeerpijp. Om hem te kunnen berechten voor de aanslag op een Cubaans vliegtuig in oktober 1976, waarbij 73 mensen over de kling werden gejaagd. Maar Chavez kan het schudden. En hij weet het.
Inmiddels heeft Obomba besloten om de als het brein van 9/11 gepresenteerde Khalid Sheik Mohammed en een paar baardvrienden niet voor een burgerrechtbank te laten opdraven, maar voor een militaire. Dat is veiliger, omdat je dan geen of in ieder geval minder last hebt van de media. Want stel je voor dat KSM ineens tijdens zijn proces andere dingen gaat boeren dan tijdens zijn Barbie-verhoren. En dan bedoelen we niet die blonde pantserkruiser uit Oh Oh Cherso maar ene Klaus Barbie. Een SD-er die tijdens de Tweede Wereldoorlog furore maakte in Amsterdam en Lyon met zijn buitengewoon effectieve methode om gevangenen te laten zingen. Onder andere door ze te waterboarden. En KSM is welgeteld 183 keer gewaterboard. Dus die heeft achterstevoren de Mattheus Passion ten gehore gebracht. En dat ie veroordeeld wordt staat nu al vast. Vrijspraak is ondenkbaar. Dat is niet "in the interest of the United States" en zijn enige echte "allie" in het Midden-Oosten.