Sex in the city (002)
woensdag 6 december-2006
Nou weten we nog niet of die snollen van Annemarie Jorritsma naar Kabul zijn gestuurd of niet. Wij hopen van wel, want wij hebben begrepen dat het daar de komende weken wiemelt van de Nederlandse houwdegens. Dat komt door het gigantische klotenweer in Hoeroezgan. Er kan haast geen helicopter meer landen, omdat de landingsbanen de vergelijking met een herfstig bietenveld moeiteloos kunnen doorstaan. Gevolg: geen bruine vakantie op Kreta, maar op de dienstkameel naar Kabul. Naar het voorbeeld van Sinterklaas. De schutspatroon van de professionele wipkippen, die een paar dagen geleden tussen twee wulps wiegende bulten zijn opwachting maakte in de pruttige Nederlandse kampementen om aan onze mannen een zootje tienrittenkaarten uit te delen voor een bezoek aan de hoofdstedelijke glijbanen en aan onze dames een paar fleurige dildos. Als beloning voor het kelen van een paar honderd Talibanjers en het bouwen van een gemeenschapshuis waar de lokale bevolking vreedzaam kan leren sjoelen en punnikken of zich medisch kan laten verzorgen.
Met name van die laatste gelegenheid werd tijdens en na het bezoek van het gebaarde zinnebeeld van de christelijke verloedering druk gebruik gemaakt. De voorraad vlugzout was al snel uitgeput en ook de tranquilizers vlogen de deur uit. Want dat was effe schrikken voor die muzelmannen en hun aanhang. Nog een mazzel dat er geen Zwarte Pieten met de Sint waren meegekomen. Althans voor zover we konden waarnemen. Dan waren die Afghaanse boertjes helemaal over de rooie gegaan. En dat terwijl er nog heel wat in de nazorg liepen in verband met een post-Jolink syndroom. Kan je natuurlijk zeggen stuur die boertjes ook naar Kabul met een tienrittenkaart, maar zo zijn we niet getrouwd. We spenderen daar al genoeg poen om ze het een beetje naar de zin te maken. En stel dat je het wel zou doen, dan is er altijd wel een Nederlandse pershommel, ge-embedded of niet, die zo nodig in Nederland moet melden dat die boertjes daar dankzij de subsidie van Sinterklaas met Nederlandse snollen liggen te rollen. Dan hoeft de junta van Jan Peter Klootviool echt niet op een generaal pardon te rekenen. Kunnen ze meteen aan hun stutten trekken. Wegwezen. En wees eerlijk, dat kan ons land niet hebben. Dus laten we gewoon het huisje bij het schuurtje houden. Wij wensen onze militaire pronkstukken in Afghanistan de komende weken nog veel plezier. Zet hem op rakkers. Groetjes van Annemarie en de firma Koop Tjuchem. Doei.
