dinsdag 14 november-2006
Het gaat hartstikke vet in Afghanistan. Zegt Bennie Jolink himself. Die is er daar effe heen geweest om in vier Nederlandse filialen van de firma Kamp “Oehoehoehoerusgan kriegt van ons een grote beurt” door een microfoon te wringen en zijn haar te laten knippen. Vooral in pleisterplaatsen als Kandahar en de hoofdstad Kabul heeft Bennie met ieg’n og’n kunn’n woarnem’n wat voor progressie de democratie daar heeft gebracht. Neem bijvoorbeeld nou eens de sex. Tot voor kort was er buiten de deur geen reet te halen. Begrijpelijk, want van een mevrouw onder een ruim uitgevallen imker-outfit gaat je Flip niet in ijltempo gestrekt en van een meneer in een mega-drollenvanger krijgen de dames ook geen spontane glijbaan. Om over andere combinaties, geheel volgens de gangbare mohammedaanse opvattingen, maar te zwijgen. Maar daar is mede dankzij onze militaire aanwezigheid vrij rigoureus een einde aan gekomen. Als we de recente berichten op dat terrein mogen geloven kunnen met name de heren der Afghaanse schepping tegenwoordig dankzij de moderne westerse techniek blote dames op hun beeldscherm minimaal zien heuk’n en diezelfde dames dan met een mobieltje vragen of ze goesting hebben in een virtueel potje neuk’n. En dat allemaal onder het genot van een hashsigaar, een baseline en/of een forse neut. Een flinke groeimarkt zou je zeggen. Dus waarom het idee van Annemarie Jorritsma om een stel Nederlandse snollen naar Afghanistan te sturen in mohammedsnaam nog steeds niet is gehonoreerd, mag Jezus weten. Je moet de Flip smeden als ie heet is. Nu kan het namelijk nog, maar er gaan al stemmen op om de Koranpolitie weer op pad te sturen om dit soort uitwassen een halt toe te roepen en van punteren weer een exclusieve huisvlijt te maken. Jan Peter had gelijk, we moeten terug naar de tijd van de VOC. Dynamisch de beuk erin. Stuur met veul gevoel een zootje wiev’n noar Kabul.

woensdag 6 december-2006
Nou weten we nog niet of die snollen van Annemarie Jorritsma naar Kabul zijn gestuurd of niet. Wij hopen van wel, want wij hebben begrepen dat het daar de komende weken wiemelt van de Nederlandse houwdegens. Dat komt door het gigantische klotenweer in Hoeroezgan. Er kan haast geen helicopter meer landen, omdat de landingsbanen de vergelijking met een herfstig bietenveld moeiteloos kunnen doorstaan. Gevolg: geen bruine vakantie op Kreta, maar op de dienstkameel naar Kabul. Naar het voorbeeld van Sinterklaas. De schutspatroon van de professionele wipkippen, die een paar dagen geleden tussen twee wulps wiegende bulten zijn opwachting maakte in de pruttige Nederlandse kampementen om aan onze mannen een zootje tienrittenkaarten uit te delen voor een bezoek aan de hoofdstedelijke glijbanen en aan onze dames een paar fleurige dildo’s. Als beloning voor het kelen van een paar honderd Talibanjers en het bouwen van een gemeenschapshuis waar de lokale bevolking vreedzaam kan leren sjoelen en punnikken of zich medisch kan laten verzorgen.
Met name van die laatste gelegenheid werd tijdens en na het bezoek van het gebaarde zinnebeeld van de christelijke verloedering druk gebruik gemaakt. De voorraad vlugzout was al snel uitgeput en ook de tranquilizers vlogen de deur uit. Want dat was effe schrikken voor die muzelmannen en hun aanhang. Nog een mazzel dat er geen Zwarte Pieten met de Sint waren meegekomen. Althans voor zover we konden waarnemen. Dan waren die Afghaanse boertjes helemaal over de rooie gegaan. En dat terwijl er nog heel wat in de nazorg liepen in verband met een post-Jolink syndroom. Kan je natuurlijk zeggen stuur die boertjes ook naar Kabul met een tienrittenkaart, maar zo zijn we niet getrouwd. We spenderen daar al genoeg poen om ze het een beetje naar de zin te maken. En stel dat je het wel zou doen, dan is er altijd wel een Nederlandse pershommel, ge-embedded of niet, die zo nodig in Nederland moet melden dat die boertjes daar dankzij de subsidie van Sinterklaas met Nederlandse snollen liggen te rollen. Dan hoeft de junta van Jan Peter Klootviool echt niet op een generaal pardon te rekenen. Kunnen ze meteen aan hun stutten trekken. Wegwezen. En wees eerlijk, dat kan ons land niet hebben. Dus laten we gewoon het huisje bij het schuurtje houden. Wij wensen onze militaire pronkstukken in Afghanistan de komende weken nog veel plezier. Zet hem op rakkers. Groetjes van Annemarie en de firma Koop Tjuchem. Doei.

Een ding is zeker. Er gebeurt de laatste tijd meer dan in Almelo. In Regensburg. Eerst dat gelazer met die knaapjes van het Domspatzenkoor. Befaamd om hun hoge gezang. Begin januari floepte naar buiten dat mogelijk 231 van die mannetjes in de jaren tussen 1952 en 1992 sensueel zijn bezoedeld door Jezus' personeel ter plekke. Onder wie de gebroeders Joseph en Georg Ratzinger. Tijdens WO II allebei lid van de Hitlerjugend, maar dit terzijde. Later zou Joseph paus Benedictus de zoveelste worden en Georg dirigent. Ze hadden beiden van het jarenlange koterklimmen nichts gewusst en vonden het allemaal heel erg vreselijk. Selbstverständlich.
Maar er is meer. De gemeenteraad buigt zich momenteel over een voorstel om in bussen van het openbaar vervoer dameszones in te stellen en taxi's door de stad te laten rommelen die alleen dames van hot naar her mogen overbrengen. Reden? Ja! Het afgelopen jaar werd geconstateerd dat er in het openbaar vervoer heftig aan damesgrabbelen werd gedaan en een gemeenteraadslid dacht met “Nur für Damen” het ei van Columbus gevonden te hebben. Nou is dat ei a) ver over de datum en b) grondwettelijk ook niet kosher. Maar wees eerlijk, er gebeurt daar toch meer dan in Almelo. Stay tuned.