Fraude en corruptie (003)

vrijdag 3 maart-2006
David Mills is de echtgenoot van Tessa Jowell; in de turbotaal van de jaren tachtig: een yuppenechtpaar. Hij is specialist in het vinden van adequate technische oplossingen om het betalen van belasting van zijn cliënten te beperken, is zeer succesvol en heeft o.a. lieden als Berlusconi tot zijn klanten. Zo heeft hij een groot aantal bedrijven opgericht voor Berlusconi in zogenaamde “tax havens”. Niks illegaals gewoon zoals het hoort; belasting betalen is voor de dombo’s.
Zij is een aanhanger van Tony B. Liar en behoorde tot de zogenaamde “Blair babes”, de vrouwen die na de eerste verkiezingsoverwinning van Labour het Lagerhuis binnenstormden. Inmiddels is ze Minister voor Cultuur van Tony; één van haar laatste wapenfeiten is het binnenhalen van de Olympische Spelen 2012 in Londen.
David wordt door de Italiaanse Justitie al wat langer beschuldigd van meineed, omdat hij in 1997 en 1998 voor Berlusconi gunstige verklaringen voor het gerecht heeft afgelegd, waardoor enkele van de vele aanklachten inzake corruptie tegen Berlusconi in lucht opgingen. En zoals het hoort in de kringen van hen die met veel geld omgaan: dat behoort te worden beloond.
Italiaanse aanklagers hebben David beschuldigd van het aannemen van 600.000 dollars aan steekpenningen. Dat geld werd gebruikt om de hypotheek op het huis van het echtpaar Mills / Jowell af te lossen (De poen kwam via een ingewikkelde constructie, met betalingen via Gibraltar, en meer van die vrijstaten). Jowell raakte betrokken toen zij voor die hypotheekakte mee moest ondertekenen. Dat betekent dat zij als minister in een belangenverstrengeling terecht zou komen, want er is geen “free lunch” zoals onze westerburen dat noemen.
Maar voorlopig is er niks aan de hand uiteraard, alles legaal, niks corruptie, althans volgens een parlementscommissie in Londen.
Grappig dat op dezelfde dag bekend werd dat de manier waarop de Olypmpische Spelen naar Londen kwamen een direct gevolg is van ingrijpen van Berlusconi. Het Italiaanse IOC lid Mario Pescante, die tegelijk Minister voor Sportzaken in het kabinet Berlusconi is, ineens veranderde van voorstander voor Parijs voor 2012, in voorstander voor Londen. In opdracht van Berlusconi.
Kijk, je vrienden val je niet af en zeker niet als het je niks kost.
Overigens was mevr. Jowell eerder in opspraak geraakt toen zij als Minister van Cultuur de regels voor casino’s in Engeland ging aanpassen, waardoor het witwassen van poen via casino’s niet moeilijk werd gemaakt.
Zal wel de invloed van haar partner zijn geweest.