De AFM en de botte bijl (003)

donderdag 4 maart-2010
Zoals we al eerder boerden, toeval bestaat niet. Voorbeeld: we hadden nog niet naar buiten geschoffeld dat Edje Nijpels in zijn studentikoze vlegeljaren met zijn neus in Mein Kampf werd aangetroffen of hij vertrok bij het ABP. Officieel wegens toenemende onrust over zijn twijfelachtige rol bij het bedrijf van ome Dirruk Scrooge.
Tuurlijk.
Nog een voorbeeld: we hadden nauwelijks iets joligs gedebiteerd over AFM-tijger Theodorus Kockelkoren of er verschijnt een kritische lap tekst over hem in het Financieel Dagvod. Aanleiding was de heisa die Kockel en zijn gestudeerde vrienden hadden veroorzaakt bij de beoordeling van het twijfelachtige optreden van Gerrit Zalm bij het bedrijf van ome Dirruk Scrooge.
Nou zijn we het eens met hun conclusie dat Gerrit op moet zouten bij de ABN/AMRO. Al was het alleen maar omdat Nout te lang met Gerrit aan dezelfde navelstreng heeft gezeten om als DNB-bons een eerlijk oordeel te kunnen vellen (1). Maar volgens het FD zou Theodorretje met een gestrekt been zijn ingekomen op Gerrit en ook in deftige financiële kringen krijg je daarvoor minimaal een gele kaart. Nou moet coach Hoogervorst samen met Nout naar Canossa op Korte Voorhout 7 om de zaak weer recht te breien. En dat zal niet meevallen, want Kockeltje wordt in de financiële catacombes gezien als “het bijtertje van de AFM dat met zijn onbezonnen gedrag vaak zijn doel voorbijschiet”.
Kortom. Theodor is in woelig vaarwater terechtgekomen. En nog effe en zijn flexibele werktijden veranderen in flexibele rusttijden, waarin hij zich volledig kan wijden aan pianospelen. Voorkeur? Marche funèbre. Chopin.

(1) Zie het artikeltje “Gerrit, Jan en Nout” dd. 24/1/2010