Schimmen achter Pim (042)

maandag 18 juni-2007
Een beetje lezer zal het al zijn opgevallen: Jos van der Meer houdt niet overmatig van overheidsinstellingen. Met name die liggen te zeikdozen over financiële zaken. Heeft ie een pest aan. En dat had ie al vroeg. Neem nou beginjaren zeventig. Jos woonde toen met zijn kakelvers gezinnetje in een lullig huurhuisje. Daar moest uiteraard rapido een eind aan komen. Met zijn vlotte babbel wist hij zich op een voorkeurslijst te manouvreren voor een wat riantere premiekoopwoning. Zaten wel wat haakjes en oogjes aan. Je mocht bijvoorbeeld niet ongevraagd allerlei wijzigingen in het desbetreffende pand aanbrengen. Nou, Jos deed dat al tijdens de bouw ervan. Of liever, liet het doen. Betaald met donkergetinte poen. Het werd een waar paradijsje, dat hij na twee jaar overigens wel weer voor goed geld van de hand deed. Iets wat binnen de eerste tien jaar absoluut verboden was. Op straffe van een pittige boete. Jos weigerde die boete te betalen en een uitbundige reeks van processen volgde. In diezelfde periode liet hij in De Melkpotte in Nootdorp twee landhuizen samenvoegen tot één villa. Kostte pakembeet 1 ½ meloen. Kort nadat zijn inmiddels verder uitgebreide gezinnetje de nieuwe residentie had betrokken en tevens zijn kantoor daar was ingericht, schafte ons Jos zijn eerste Rolls Royce aan. Zijn vrouwtje Mieke zoefde rond in een Porsche en zijn zwager cq. onderdaan Kees deed het met een BMW. Dat heet goed boeren. Goed, in de jaren tachtig volgde wel een stevige dip, maar daarna ging het weer crescendo en bleef hij uit de publieke spotlights. Tot die verrekte vuurpijlen in zijn vette voitures landden. Dat was niet gezellig. De laatste keer raakte Jos er zelfs zo door van streek, dat ie zich diende te vervoegen bij het lokale hospitaal voor een APK'tje. Kunnen we ons wel iets bij voorstellen, want je mag dan elke morgen een vrolijke Dagobertduik in je poen nemen, een Rolls kost toch een aardig bedragje. Komt nog bij dat Jos volgens ingewijden aparte ruimtes heeft laten aanbrengen in zijn rollend materieel. Net als wijlen Willem Endstra (1). De keurige uitbater van snollen- en drugstenten heeft namelijk in banken en andere spaarvarkens net zoveel vertrouwen als een krokodil in een schoenenfabrikant. En daarom bergt hij zijn cash, edelstenen en andere waardevolle objecten op de meest bizarre plekken weg. Ook in huis. Leuk voor moeders trouwens. Of de werkster. Nee, kan je drie keer loaded zijn, maar dagelijks naar de Saridon grijpen is ook niet alles. Stay tuned.

1. Zie voor de gadget in Willem's vehikel aflevering 35 van deze serie en - ook heel jolig - aflevering 294 van de serie Octopussy. Beiden op de Followupsite te vinden.