Bescherming (003)

zaterdag 26 maart-2011
In 2007 was Joe Biden nog een "eenvoudige" Democratische presidentskandidaat, die zich stevig afzette tegen de oorlogspolletiek van George W. Bush. Zo boerde hij op 14 december van dat jaar het volgende. Komt ie:

"Ik zou onmiddellijk een afzettingsprocedure starten tegen Bush als hij zonder toestemming van het Congres Iran zou aanvallen".

Joe werd geen president, maar moet wel opdraven als Obomba zijn duim breekt of om andere redenen van het veld moet. Zoals misschien na zijn besluit om Khadaffi te verrassen met een frisse oorlog zonder de toestemming van het Congres af te wachten. Ja maar, zal de Nobelprijswinnaar voor de Vrede zeggen, wij zijn niet in oorlog met Lybië. Wij dwingen een no-fly zone af. Ter bescherming van de Lybische burgers. Bedoelt ie mee: de anti-Khaddafi burgers. Die andere burgers zullen hem een worst zijn. Wat dat betreft treedt hij in de voetsporen van Bill Clinton, zijn grote Democratische voorganger, die Servische bruggen, electriciteitscentrales, scholen en ziekenhuizen liet platgooien om de "burgers" in Kosovo te beschermen en de heer Thaci en zijn roedel in de gelegenheid te stellen hun islamitische mafiastaat te installeren. Niet per ongeluk. Doelbewust. Met assistentie van de Nederlandse luchtmacht. En de zegen van Maximus Verhagen.
Als in de ogen van de haviken en de haantjes de strijd te lang duurt, dan gaat in Lybië zonder twijfel hetzelfde gebeuren als in voormalig Joegoslavië. Bombardementen op burgerdoelen. Met assistentie van de Nederlandse luchtmacht. En de zegen van Maximus Verhagen en Uri Rosenthal. Tripoli wordt Belgrado. En Khadaffi verhuist naar Scheveningen waar hij overlijdt aan een overdosis foute medicijnen. De Lybische menagerie wordt overgenomen door lieden van de Libian Islamic Fighting Group (neefjes van Osama), die de Chinezen het land uitkegelen en alle olie verkwanselen aan de geallieerden. Iedereen blij. Leve de VN.