Hufters (001)

woensdag 22 december-2010
In juli 2007 wierp het steenrijke Amerikaanse investeringsvehikel Carlyle een koter op de Amsterdamse beurs. Tegen een koersje van 19 dollar kon je obligaties Carlyle Capital Corporation (CCC) inslaan. Er waren bijdehandjes die een boa onder het golfveld vermoedden. Maar daar hoorde een stel toplullo's bij onze pensioenfondsen niet bij. Die stonken er met open ogen in en zetten hun aanwinsten trots in hun trofeeënkast.
De ouders en familieleden van het kind, onder wie de werkgever van prinses Mabel van Oranje-Wippe Smit en de ouwe Bush, slaakten een zucht van verlichting. Want ze hadden stiekem voor bijna 22 miljard een zootje giftige shit geloosd. Met name investeringen in de Amerikaanse hypotheektanks Freddie Mac en Fannie Mae, waarvan ze wisten dat die binnen afzienbare tijd met een enorme bult oninbare vodjes papier zouden komen te zitten.
Binnen een jaar was het zover. Freddie en Fannie raakten in trouble en dus ook Carlyle Capital Corporation en niet te vergeten onze pensioenfondsen. CCC deelde binnen no time het lot van de Titanic en onze pensioenfondsen raakten volgens insiders een half miljard kwijt. De ouders en de rest van de familie Carlyle bleven ongedeerd. Inmiddels weten we wie de rekening mag betalen. Nee, niet de toplullo's. Wij. En voor de incasso is de firma Bibi, Rutte & Verhagen ingehuurd.
Maar nou nog gekker. Gisteren liet de familie Carlyle weten dat ze op het punt staat om het Nederlandse Alpinvest over te nemen. En wat is de main core van die jodelende investeringsclub? Het beleggen van 46 miljard euro van twee Nederlandse pensioenfondsen: de PGGM en het APG (in een eerder leven ABP). Zijn wij nou zo slim of zijn zij nou zo dom? Of zijn het gewoon hufters? U mag het zeggen.