woensdag 22 december-2010
In juli 2007 wierp het steenrijke Amerikaanse investeringsvehikel Carlyle een koter op de Amsterdamse beurs. Tegen een koersje van 19 dollar kon je obligaties Carlyle Capital Corporation (CCC) inslaan. Er waren bijdehandjes die een boa onder het golfveld vermoedden. Maar daar hoorde een stel toplullo's bij onze pensioenfondsen niet bij. Die stonken er met open ogen in en zetten hun aanwinsten trots in hun trofeeënkast.
De ouders en familieleden van het kind, onder wie de werkgever van prinses Mabel van Oranje-Wippe Smit en de ouwe Bush, slaakten een zucht van verlichting. Want ze hadden stiekem voor bijna 22 miljard een zootje giftige shit geloosd. Met name investeringen in de Amerikaanse hypotheektanks Freddie Mac en Fannie Mae, waarvan ze wisten dat die binnen afzienbare tijd met een enorme bult oninbare vodjes papier zouden komen te zitten.
Binnen een jaar was het zover. Freddie en Fannie raakten in trouble en dus ook Carlyle Capital Corporation en niet te vergeten onze pensioenfondsen. CCC deelde binnen no time het lot van de Titanic en onze pensioenfondsen raakten volgens insiders een half miljard kwijt. De ouders en de rest van de familie Carlyle bleven ongedeerd. Inmiddels weten we wie de rekening mag betalen. Nee, niet de toplullo's. Wij. En voor de incasso is de firma Bibi, Rutte & Verhagen ingehuurd.
Maar nou nog gekker. Gisteren liet de familie Carlyle weten dat ze op het punt staat om het Nederlandse Alpinvest over te nemen. En wat is de main core van die jodelende investeringsclub? Het beleggen van 46 miljard euro van twee Nederlandse pensioenfondsen: de PGGM en het APG (in een eerder leven ABP). Zijn wij nou zo slim of zijn zij nou zo dom? Of zijn het gewoon hufters? U mag het zeggen.

donderdag 27 januari-2011
Soms denk je echt dat je voor Jan Lul staat te toeteren vanaf een zandverstuiving op de Veluwe. Op 22 december jl. hesen we nog de stormbal bij het bericht dat de pensioenfondsen PGGGM en APG hun beleggingsvehikel Alpinvest wilden verkwanselen aan de Amerikaanse onderneming Carlyle, die als het zo uitkomt graag de zwarte vlag met de knekels hijst. Datzelfde Carlyle had de Nederlandse pensioenfondsen in het recente verleden nog willens en wetens een zeperd van een half miljard bezorgd. Maar kennelijk heeft de firma van beruchte schuimers als Bush, Soros, Major, Bin Laden en meer van dat gezelligs een knoert van een vette worst buiten boord gehangen, want onze pensioenbewakers roeiden met hun korjalen verlekkerd eropaf en boden in ruil voor die worst 32 miljard euro. En op het strand lag nog eens 10 miljard te blinken in de zon. En wat deed de dorpsraad onder leiding van medicijnman Bibi? Niks. Die zaten te lullen over een alostop, het pissen in brievenbussen niet strafbaar te stellen, kopstoten tot folklore te verheffen en het afrossen van geboeide arrestanten voortaan te belonen met een plekje in de Eerste Kamer. Terwijl aan de horizon de Amerikaanse driemaster met de knekels in top langzaam uit het zicht verdwijnt. Hadden we Piet Hein nog maar.

zondag 6 februari-2011
Gisteren een heul gezellig Zembla-berichtje. De Nederlandse pensioenfondsen hebben in de afgelopen 20 jaar zo zielig lopen te klooien op de internationale beleggingsmarkten, dat ze zo'n 142 miljard zijn misgelopen. Werd verder niet uitgesplitst over de afzonderlijke ouwedagbeheerders, maar je mag aannemen dat twee knoerten als de ABP en de PGGM een flink stuk van dat imposante bedrag aan hun stofzuiger voorbij zagen gaan.
Vanaf 1999 belegden ze de poen van de ambtenaren en de zorgers niet zelf meer, dat lieten ze doen. Door Alpinvest, dat tot 2008 geen jaarverslag publiceerde onder het liberale motto: iedereen een dikke lul, zolang ik stiekem mijn zakken maar vul. Maar in dat jaar besloten de grote jongens op Wall Street waaronder Carlyle om er eens een vette crisis tegenaan te gooien zonder zelf schade op te lopen. Kennelijk had de glazen bol bij Alpinvest net een grote beurt nodig, want ze kregen een zeperd van heb ik u daar. Toen kwam er ineens wel een jaarverslag. Vol kommer, kwel, verliesposten en afschrijvingen. Wij als boerenjongens hoorden ineens dat er een dekkingsgraad bestond en dat die te laag was. Dus moest er bijgesprongen worden. Door wie? Ja, wie denk je?
Mogen we hieruit de voorzichtige conclusie trekken, dat die financiële Alpinisten een wanprestatie hebben geleverd? En dat ze mede-verantwoordelijk zijn voor de druk op onze pensioenen? En niet de babyboomers, die de brutaliteit hebben om lang door te leven? Ja, dat mogen we. Kan iemand ons dan uitleggen waarom de routeplanners van die firma in de loop van die rampzalige jaren een paar honderd meloen aan bonus hebben gebeurd? Bovenop hun alpine salarissen, waarover Jan Peter Dodo en Wim Cock vroeger schande spraken maar nu iets genuanceerder over denken. En waarom ze dat opnieuw beurden toen de boel werd verkwanseld aan... Carlyle (1)?
In Egypte zijn ze de straat opgegaan. Ze willen zeggenschap, ze willen hun stuk van de cake en ze willen de laaienlichters een schop onder hun reet geven. Nou wij nog.

(1) zie het vorige deeltje van Hufters (27 januari 2011)

dinsdag 8 februari-2011
Wippie Assange doet het ook, dus waarom wij niet? Naar aanleiding van onze bijdrages over het ongehoorde kunstje van ABP en PGGM met het verpatsen van Alpinvest aan Carlyle ontvingen wij een mail van Hans Vogel. Een actieve lezer, die ook al figureerde in de woeste serie "Zwarte Smurfen". Hij schreef gisteren een brief op stelten aan secretaris Michielse van het college van raddraaiers bij het ABP. En die schuiven we bij deze samen met de bami en de kroepoek door het luik. In navolging van die Australische kapotjescrusher. Komt ie:

"Geacht bestuur,

Toen ik in 1985 een functie aanvaardde bij de Rijksuniversiteit Leiden werd de op mijn salaris ingehouden pensioenpremie overgemaakt naar en beheerd door het Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds. In die tijd, toen het evangelie van het neo-liberalisme hier te lande nog geen algemene aanvaarding genoot, stond het de werknemer niet vrij zelf een bestemming te kiezen voor de afdracht van zijn pensioenpremie. Dat was eigenlijk geen probleem want het ABP had een goede reputatie en voerde een verstandig en voorzichtig beleid.
Na de privatisering in 1996 is het ABP van de voorzichtige koers gaan afwijken. Indien dat zou hebben geleid tot hogere rendementen zou niemand hiertegen bezwaar kunnen aantekenen. Het tegendeel is echter het geval. Inmiddels is als gevolg van uw wanbeheer de dekkingsgraad van het ABP tot onder het wettelijk vereiste minimum gedaald.
Niet alleen heeft het ABP toegelaten dat de Nederlandse regering flinke grepen uit de kas deed. Maar blijkens de uitspraken van Jean Frijns, oud-directeur beleggingen van het ABP ("Overheid plunderde pensioenreserves ABP"), in Trouw van 26 november 2010, alsmede van de voormalig financieel directeur van het ABP Jan van de Poel in Het Parool van 24 december ("Regering deed greep uit kas ABP") ging het om reusachtige bedragen. Waarom heeft het ABP dit niet verhinderd? Was u zich niet bewust van de verplichtingen tegenover uw onvrijwillige klanten?
Het ABP heeft ook sinds de privatisering meer dan voorheen in aandelen, hedge fondsen en equity fondsen belegd. Met beschamend slechte resultaten. Via de pers heb ik er tevens nota van genomen dat het ABP de private equity firma Alpinvest onlangs heeft verkocht aan de Carlyle Group uit de VS. Ik vind dit een ongehoorde schanddaad en ik ben hier werkelijk woedend over. Voor mijn geweten is dit onverdraaglijk.
Nu beheert de Carlyle Group dus MIJN pensioengelden. Gezien de nauwe betrokkenheid van de Carlyle Group bij de illegale acties van de VS in Irak en Afghanistan en de deelneming in Carlyle van toonaangevende Amerikaanse politici die zich schuldig hebben gemaakt aan oorlogsmisdaden, kan deze firma niet anders worden gekwalificeerd dan als een criminele organisatie, die zich schuldig maakt aan oorlogsmisdaden in bovengenoemde landen. Met andere woorden: u heeft mij (zonder mij erin te kennen) tot mede-financier gemaakt van moord en allerlei andere misdaden. Wat bezielt u? Schaamt u zich niet?
Blijkens de historiek van het ABP sinds de privatisering zijn mijn pensioengelden niet veilig bij uw fonds. Aan een instelling die de ene beoordelingsfout na de andere maakt, die de verkeerde beslissingen neemt, die toelaat dat de overheid haar kas plundert, die malverseert, misleidt en oplicht en die bovendien zaken doet met criminele organisaties, wil ik mijn pensioengelden niet toevertrouwen.
Aangezien ik zelf veel beter inzicht heb in de markt en de economische ontwikkeling op korte en middellange termijn dan het ABP, wil ik mijn pensioengelden zelf beheren.
Ik zeg hierbij mijn vertrouwen op in het ABP en ik eis dat u ogenblikkelijk mijn pensioentegoed weghaalt bij Alpinvest (dus bij de Carlyle Group) en dit voor het einde van deze maand per cheque naar mij toestuurt op het hieronder vermelde adres".

Snijdt dat hout of een taartje? Dat snijdt hout. Wie volgt?

dinsdag 15 maart-2011
We gaan terug naar 8 februari 2011. In de slipstream van onze berichtgeving over de getruukte overname van de pensioenpoen bij het ABP en de PGGM door de absolute tophufters van Carlyle schreef collega-scribent Hans Vogel een brandbrief naar Heerlen. Hij eiste daarin zijn door het ABP bewaarde pensioengeld terug. Voor eind februari.
Wij nieuwsgierig wat dat initiatief had opgeleverd. Nou, Hans had in ieder geval een ontvangstbevestiging van het ABP gekregen. Een reactie van de Nederlandsche Bank, die verondersteld wordt toezicht te houden op alle poenhustlers achter onze duinenrij en die Hans in die hoedanigheid eveneens had aangeschreven, bleef achterwege. Tot vorige week. Daarin schreef een pc-likster vanaf haar bureaustoel aan het Amsterdamse Westeinde, dat Nout Wellink's outfit geen bemiddelende rol kon spelen tussen het ABP en zijn cliënten. Hans werd verwezen naar het Klachteninstituut Financiële Dienstverlening. Nou, dan weet je het wel.
Brengt ons naar een aanpalend conflict waarin Vogel verwikkeld is. Met de dienst van de blauwe brieven. Hij zou in 2006 wat teveel hebben teruggekregen en dat wilde de dienst graag corrigeren. Dat zag Hans even niet zitten en hij stuurde een paar brieven naar Woutje Bos. Die vormden het begin van een levendige briefwisseling met directeur-generaal (!!) Peter Veld van de betrokken organisatie. Daarin verwees Hans naar de 250.000 piek die het meisje Herfkens ooit cadeau had gekregen van Petertje's blauwe brigade. Tot zijn eigen verbazing kreeg Hans ineens uitstel. Maar geen afstel. Volgens de directeur-generaal vergeleek Hans namelijk appels met peren. Bij het meisje Herfkens ging het indertijd om woonkosten en bij Hans om teveel terugbetaalde IB. Petertje wilde coûte que coûte dat bedragje terug, ook al was het vergeleken met de kwart meloen van Herfkens een muis in een meelbaal.
Recentelijk heeft Hans zijn ABP-dossier gekoppeld aan dat van de blauwe brievenbrigade. Hij heeft Petertje geadviseerd met zijn navordering bij het ABP aan te kloppen. Daar heeft Hans nog genoeg poen uitstaan om ruimschoots aan Petertje's wensen te voldoen. Is dat grappig of is dat grappig? Stay tuned.

woensdag 29 augustus-2012
Er zijn meer wegen die naar de bodemloze putten van Wall Street leiden. Maar die zijn niet allemaal aangelegd door de firma Goldman Sachs van Ruudje Hendriks en consorten (1). Zo kon je bijvoorbeeld ook je overtollige flappen in aandelen CCC steken. Een kleine Nederlandse replica van het beruchte Amerikaanse kaperschip Carlyle. Hebben heel wat Nederlandse beleggers ook gedaan. Maar zonder dat ze dat in de kieren kregen stortten de kapers onder leiding van o.a. pappa Bush, voormalig CIA-smurf Frank Carlucci en de Britse oud-premier John Major de Amsterdamse replica vol met waardeloze Amerikaanse assets om er zelf van af te zijn. Toen de CCC vol was gelopen leed ie roemloos schipbreuk op het Beursplein.
Zou je zeggen, dat de baasjes van de ABP ook geabonneerd waren op een paar dagvodden en lering trokken uit deze ramp. Per slot waren ze min of meer op dezelfde manier de boot in geholpen door Goldman Sachskapitein Hendriks, dus zelfs een rekenmeester als Mark Damesfiets kon de was doen. Zo niet de baasjes van de ABP, die kortgeleden aankondigden dat door die kutbeleggingen in de USSA de bij hullie aangesloten pensionados in de nabije toekomst misschien wel achttien procent minder in de tas konden krijgen.
Wie was er in de praktijk verantwoordelijk geweest voor het beleggen in voornoemde kutbeleggingen? De firma Alpinvest. En wat gebeurde er niet eens zo lang geleden? Alpinvest werd overgenomen door Carlyle. Wat betekent, dat een stel erkende laaienlichters nu de beleggingsportefullie van de ABP verzorgen. Zijn die Amerikanski’s nou zo slim of zijn ze bij de ABP zo dom? En wat als Carlyle er opnieuw een kolerezooi van maakt? Nou, naar verwachting geen reet. Afgelopen week werd bijvoorbeeld bekend, dat de CCC-beleggers van een Amerikaanse kadi een dikke konden krijgen. Er was volgens hem geen sluitend bewijs voor de bewering dat CCC willens en wetens was volgestort met puin. Nog effies en de Nederlandse pensionados lijken sprekend op hun Spaanse en Griekse evenknieën.
We zagen Jan de Wit net al weer warmlopen bij de Hofvijver. Voor de volgende enquête. Is het net of wij de boel controleren. Lief hè? Stay tuned.

(1) Zie “Investments in the mist (3)" dd. 24 augustus 2012

maandag 7 april-2014
AlpInvest is een private equity-outfit die ervoor moet zorgen, dat bij de APG en de PFWZ (vroeger ABP en PGGM) de dekkingsgraad van de pensioenen er een beetje knappies bij staat. Opdat er genoeg poen in kas overblijft voor luitjes die na het onverhoopt bereiken van hun tachtigste verjaardag nog een paar maandjes van hun ouwedag willen genieten. Toen de crisis uitbrak bleek AlpInvest lemen schoenen te hebben, waardoor de boel uiteindelijk voor een groot deel werd overgedaan aan Carlyle. Een machtige verzameling wereldshit met CIA-knuppels, ouwe toppolitici en concernbaasjes aan de ruif, die bijvoorbeeld een volle hand had in de smerige oorlogen in Afbaardistan en Irak en er bijvoorbeeld ook geen been in zag om een deal te sluiten met de Napolitaanse mafia voor het verbranden van verdachte vulles in Rotjeknor.
Dat AlpInvest dus heeft gisteren laten weten in het vervolg nog ethischer te werk te zullen gaan bij het investeren van de 34 miljard pensioenpoen waarmee het kan rommelen. Omdat de samenleving niet tolereert, dat de Jolly Rogerclub met de inhoud van haar enorme spaarvarken activiteiten ondersteunt waar sprake is van incidenten of misstanden. Aldus de hotemetoten van AlpInvest. Zouden er nou nog mensen zijn die dat geloven? Nou, wij in ieder geval niet. Stay tuned.