Pro en contra Patria (018)

Bij ons gingen vorige week vierhonderd man zwaarbewapende politie op honderd kilo kunstmest af, maar wat zeg je dan van Finland het weekeinde daarvoor. Ook vierhonderd mannen en een enkele vrouw, ook met de sten in aanslag en de bivak over het koppie, en dat allemaal om één arrestatie te maken. De hele archipel bezuiden de havenstad Turku werd met busjes en ander rijdend materieel afgesloten en vervolgens uitgekamd. De arrestatie vond tenslotte plaats in een woning waar volgens de Finse KvK de firma Airiston Helmi was gevestigd, de Parel van Airisto.
Kleiner dan kleinere firma volgens de info van de Kamer, met een omzet ter waarde van een goeie middenklasse auto en wat nuttigs omhanden voor twee personen. Waarom dan toch voor de bumper van de Finse opsporingsdiensten geraakt? De naam van de gearresteerde eigenaar zou een reden kunnen zijn. Die is niet aan ons gewone mensen bekend gemaakt maar men wilde van hogerhand wel kwijt dat die meneer Maltees is, ook van een eiland dus maar dan iets zuidelijker. En vooruit, omdat we vandaag in een gulle bui zijn nog een reden: de Parel van die Maltees deed in onroerend goed. Huizen dus. Nu koop je ook in Finland geen stekkie op een eiland voor de prijs van een Volvo, dus is het raar dat de Finse blauwe brigade denkt dat de Parel eigenlijk een wasstraat is?
Vinden wij niet vreemd, maar wel dat daarvoor vierhonderd man special forces in het weekend door de bossen moest struinen in plaats van gezellig met moeder de vrouw en de kinders naar Heel Finlan Bakt te kijken. Waar kwam het vieze goedje voor die wasstraat vandaan? Uit Rusland, via Malta? Zou zomaar kunnen natuurlijk, en het noemen van de oosterbuur is in Finland meer dan genoeg om in de houding te springen en bevelen op te volgen. Maar vierhonderd... Had men dan verwacht op een lading kunstmest te stuiten en op zeven ridders van de Maltese orde met een kalashnikov in aanslag? Is dat geloofwaardig? Kun je dat aan de belastingbetaler verkopen?
In het Finse wel.
De Parel van Airisto wordt gezien als onderdeel van de Vijfde Colonne in het land, als het Paard van Troje. Een BV opgericht door de Russen om metterdaad via de handel in huisjes en grond Finland te veroveren. Hoe men op zoiets komt? De gemiddelde Fin komt klaar op de idee dat de grote boze buurman altijd gereed staat om zich nog meer eeuwigzingende bossen en permafrost aan haar noordwestgrens toe te eigenen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog stortte men zich in de armpjes van Hitler om zulks te voorkomen en in de Koude Oorlog hoefde er geen Russsische tank aan te pas te komen om Finland in de pas van het Kreml te laten lopen. Nu aller agressie vanwege de schermutselingen in Ukraine weer op Moskou gericht is denkt men dat Putin het land opkoopt.
Er is een wet in de maak die het gaat verbieden om grond en onroerend goed op 'strategische' plekken aan 'buitenlanders' te verkopen. Omdat Finland voor de landsverdediging een eigen staand leger van een half miljoen man op de been wil houden, is er nog al wat van die 'strategische' locatie in het land. En hoewel de wet ieder over dezelfde kam zou moeten scheren, is er in die categorie 'buitenlanders' nogal wat onderscheid. Laten we voorspellen dat Heinz en Margarethe uit de Harz gewoon ook na het annnemen van die wet een hutje op de hei bij Turku kunnen kopen, en Sven en Birgit uit Zweden natuurlijk idem dito. Maar voor Jan en Mien met een Slavische naam wordt dat moeilijker, zoniet onmogelijk. Zouden ze er al in slagen een stulpje te kopen dan durven wij onze handen ervoor in het vuur te steken dat hun hond wat overkomt. Of dat er vierhonderd Finnen in oorlogstenue hun voordeur komen intrappen omdat Jan met bijklussen zwart verdient...
Wil je dus een stukkie bos kopen naast een vestiging van oorlogsfabriek Patria dan moet er in de verste verte geen Slavisch bloed door je aderen stromen en dan word je geacht om op die open plek iets te doen of te laten waar 'Moskou' geen baat bij heeft en Patria, lees de Finse staat wel. Het is dus zo klaar als een klontje dat dat datacentrum in het fantastische oord Jämsä iets produceert dat door de autoriteiten als erg lekker wordt ervaren. Men herinnere zich dat dat datacentrum werd opgericht door Suvi en Pekka Lindén en wordt beheerd door Broer Konijn. Die Geschwester zijn aan het eind van het liedje de collega´s van Adje Melkert, in een postbus aan de Zuidas die meer van dat soort databedrijven uitbaat.
Brengt ons weer op de vraagprijs voor deze week: wat zijn dat eigenlijk voor een soort data die in die koude schuren worden bewaard? Zou nu niet het één met het ander te maken kunnen hebben en die data dus met militaire dingetjes? Want dat zou verklaren waarom Suvi in -tenminste- Afrika heeft rondgereisd met een brief in d´r jekker van Patria en in het gezelschap van een mistige beveiligingsexpert. Dus dat die hallen niet alleen onze door feestboek en twitter van ons geroofde persoonlijke voorkeuren in de keuken, in bed en op de werkplaats bewaren maar ook gegevens over zaakjes waarvan wij niets zouden moeten afweten. Was die in de omgeving van Bodö kwijtgeraakte Nederlander ook niet gefascineerd door zo´n datahalletje...?
Het is herfst en de files groeien. Tijd om ook af te stappen van het ijssorbet en het koele pilsje en te kiezen voor snert met een wit wijntje erbij. En trek er dan de overjas ook maar bij aan, zodat de verwarming op een tikje meer duurzaam kan worden gezet...
(JoopFinland)