Opgeruid staat netjes (015)

Zo bruin heeft zelfs George Orwell ze niet gebakken, lieve spijbelaartjes van me. Kennen jullie toch wel, Orwell? Of komt die op een boreale school niet meer op de verplichte leeslijst? Schreef in 1948 over 1984 en had het precies bij het juiste eind, die George. Vond in dat boek de term New Speak uit, het taalgebruik dat volledig doorgedraaide dictators hadden bedacht om moord, marteling en zo nog wat heel onprettige dingen prettiger te laten klinken. Maar zelfs Orwell dus heeft nooit kunnen bedenken wat een woordvoerder van de Bossche politie vanochtend in het Brabants Dagblad liet afdrukken. Leest, huivert en zegt het voort…

We zijn in deze aflevering van onze weldadige serie in Den Bosch en bij het voetbal. Een thuiswedstrijd voor mij, zogezegd. Als Bosschenaar en als voetballiefhebber. Houden jullie daar ook van, van ‘het spelletje’? Ik vind het stadion een soms mooie, soms griezelige afpiegeling van de samenleving. Met veel opgeschroefde ego’s en gesmeerd met een enorme hoeveelheid geld. Maar ook met prachtige emoties bij spelers en publiek, en met een enorme portie drama. Tragiek, in alle kleuren van dat woord. Zoals gisteravond bij een thuiswedstrijd van de FC Den Bosch. Ging om promotie naar de hoogste divisie, en in de laatste minuut verloren.

Balen dus, en sommige mensen staan dan zo stijf van de adrenaline dat je ze op dat moment niet voor de voeten moet gaan lopen. Jullie kennen dat vast wel van thuis, of uit de klas. Het domste wat je dan kunt doen is zo iemand uitdagen. Zieken. Sucken. Juist, wordt ie alleen maar opgefokter van en voor je het weet vliegt er wat door de lucht of landt er een vuist in jouw gezicht of dat van de buurman. Ieder kind weet dat, en snapt dat. Wat doe je dus niet met een paar duizend fans die al tig jaar elke thuis- en uitwedstrijd van hun kluppie bezoeken en tien jaar hebben moeten wachten op een wedstrijd zoals gister, waarin het echt om iets gaat? Smeris voor ze neer zetten.

De wedstrijd was nog niet afgelopen of iemand stak in zijn verdriet een heg in de fik. Je leest het goed: struikgewas, van dat magere dat rond betonnen voetbalstadions op een nog betonniger bedrijventerrein pleegt te groeien. Een heggetje eigenlijk. Boodschap van die supporter duidelijk: na een overwinning gaat er vuurwerk de lucht in, na zo’n nederlaag steek ik zo’n zielige hooistengel in de hens. Niemand keek er van op, iedereen wilde teleurgesteld naar huis, die zieltogende graspolletjes omzomen de voornaamste parkeerplaats van het stadion. Niemand dus die aan zag komen wat er kwam… Politie te paard. In volle galop.

In mum van tijd was de rel geboren waarvoor de Bossche politie gekomen was. Anders kan ik het niet zien, en op de kreten die uit het publiek geslaakt werden te beoordelen ook niemand anders van de zevenduizend mensen. Uitgelokt geweld. Stenen, dranghekken en fietsen door de lucht, mensen in paniek hun auto in om die en zichzelf in veiligheid te brengen. Bereden politie en een peloton ME ingezet tegen ongewapende burgers. Ik zag iemand hardhandig gearresteerd worden omdat ie een boomtak tegen een gepanserde bus van die wouten gooide. Een boomtak, waarschijnlijk de enige tussen het stadion en Rosmalen…

Hoe ver kun je gaan als je voor het minimumloon bereid bent om mensen in elkaar te slaan?

Heel ver dus. En de woordvoerder van het zooitje legde vanmorgen uit waarom. In de plaatselijke sufferd zei de man of vrouw na de vrijlating van de arrestanten dat zij zullen worden aangeklaagd wegens het ‘aanvallen van hulpverleners’.

Jullie zult het met me eens zijn, beste spijbelaars, mijn hoop voor de toekomst, dat dit de New Speak van Orwell verre te boven gaat. Hulpverleners gewapend met een knuppel en traangasgranaten… Ik verdenk die Brabokrant er al van dat ze in de oorlog de kampbewakers van het ‘Bossche’ concentratiekamp Vught braaf hulpverleners noemde… Zeg me dat het nooit zal gebeuren maar ik zie de dag al in het verschiet liggen waarop een beul, iemand die de trekker overhaalt in een vuurpeloton of op de knop drukt bij een executie, hulpverlener zal worden genoemd. En dat iedereen dat voor zoete koek zal slikken.

Voorkom die wereld voor jullie zelf en voor mij, lieve kids. Laat die laatste proef op school morgen de laatste proef, ga naar het dichtstbijzijnde politiebureau en laat er geen steen van op de andere staan. Jullie hoeven alleen maar extra-voorzichtigheid te betrachten bij het bevrijden van die paarden van ze. Want die hebben er niet om gevraagd…

(JoopFinland)