Onze milde kant (026)

Moest u bij het kijken naar de rommel van Baudet en Rutte ook aan vijftien jaar terug denken? Aan de geslaagde poging van Rutte om zich Wilders van het lijf te houden. Kampf om het partijleiderschap van de VVD, de kakkineuze versie van de PVV die Blonde Geert nadien zou oprichten. Dat wijf van Verdonk deed toen ook nog mee.

Baudet is veel te glad voor Rutte. De oneliners van Lachebekje zijn nog altijd goed opgewassen tegen het kompel-idioom van Wilders. Maar Baudet snapt ie gewoon niet. Die gaat niet of nauwelijks in op zijn boekhoudkundige retoriek. Baudet oreert over dingen die hij ergens leest, en doet alsof ie de tekst zelf geschreven heeft. Rutte lepelt cijfers op. En platitudes.

De premier van alle Nederlanders begreep dus absoluut niet waar Baudet naar toe wilde toen die vroeg of de ander wel eens huilde. Rutte is altijd in de fietsenstalling en reageerde op de vraag van de toevallige andere fietser in het hok in fietsenhokjargon. Jazeker, hij had dan en dan en dan gehuild, en wel daarom. Nog een wonder dat de exacte data niet onder in ons beeld kwamen.

Baudet vroeg dat niet. Baudet wilde met die vraag op de inceltoer. Huilie huilie over echte mannen die desalniettemin niet door vrouwen gezien worden. Die overgeslagen worden. Of worse: die lijdzaam moeten toezien hoe hun plaats in de liefdessponde wordt ingenomen door een Fremdkörper. Door een concurrent van andere komaf, de o zo diepgewortelde nachtmerrie van de moderne witte man.

Rutte is niet van dat slag. Rutte geilt niet op vrouwen of op mannen of op iets er tussen in, maar op cijfers, plannen en schema’s. Rutte is een onvervalste droogkloot, zoals wij dat vroeger in Vlaanderen Louis-Paul Boon nazegden. Een echte kaaskop ook, met een goedkoop brilletje van specsavers op en een hergebruikt condoom om zijn staart.

De passie van Rutte lag niet bij zijn dooie broer of zus maar bij het plan. Het plan voor de deal met Erdogan. De Endlösung zeg maar. Bij het aanraken van dat plannetje kleurden de koontjes van onze eerste minister. En achter die brilleglazen werd het warm en trillerig. In die fase van het ‘debat’ mocht hij het eindelijk over ‘hullie’ hebben. Luister maar mee.

‘Daar moet je ze tegenhouden. Daar moet je stop tegen ze zeggen. Daar moet je voorkomen dat ze aan de wandel gaan door Europa en bij ons voor de deur staan. Je moet ze niet laten wandelen. Daarom hebben wij met Turkije die afspraak willen maken. En dat is gelukt. Sinds oktober 2016 komen er tachtig procent minder van hen naar Schengen.’

Thierry Baudet gaat voor verovering en strijd, en het jochie met het moedercomplex zal niet rusten voordat ie ons allemaal daarin meegesleept heeft. En terwijl wij moe worden van de strijd zal hij op een dag rode wijn sippen bovenop een flacon dodelijke pillen, en met zijn onvaste stem in nog eens een langdradige rederijkerszin uitleggen dat vrede een veel te saaie bedoening voor hem is.

De voorvader van Baudet heet Joseph Goebbels. Die van Rutte heet ook Joseph, maar dan Mengele. Rutte heeft de perfecte Schreibtischmörder-tronie. Onze Boy from Brazil zal tot zijn dood alleen maar bezorgd zijn of zijn fietsband nog opgepompt moet…(gvd)