Microcefalen (003)

woensdag 14 maart-2007
De bomexplosies in Den Haag dreunden na. Diezelfde ochtend vroeg hielden stokdove PID’ers, Zwerver voorop, gewapenderhand razzia. Zwerver was tuig van Bureau I (“Bloed en Tranen”), fanatiek actief voor de PID. Hij en zijn maten deden alles wat de wetgever verbood, waarna hij uiteindelijk zelfs vanuit de Rijksrecherche het land een stuk onveiliger mocht helpen maken.
De inmiddels bekende PID-/BVD-tactiek om iemand wiens (politieke) kop hen niet aanstaat het leven zo zuur mogelijk te maken werd royaal toegepast. Linksen en progressieven werden in hun woonomgeving verdacht gemaakt door zonder enige reden zeer opvallend en langdurig vanuit rechercheauto’s hun woning te observeren. Het schoelje ging langs bij familie, buren, bekenden, werkgevers enzovoorts, wonnen daar info in en toonden en passant zeer uitgebreide (vrijwel) geheel gefingeerde antecedentenstaten met daarop vooral “misdrijven” die wettelijk niet eens bestonden. Er stonden kreten op als: “Geestelijk niet normaal?” (let op het vraagteken!), “Lijdt aan hoogmoedswaanzin, is P.S.P.-er en leeft van de steun” en zo meer. PSP-Tweede-Kamerlid Fred van der Spek stelde uiteindelijk briesend vragen aan de ministers van Justitie en Binnenlandse Zaken. Antwoord: “Overigens willen wij er geen twijfel over laten bestaan dat (zulke) gegevens niet in het antecedentenregister behoren voor te komen.” De Hoofdofficier van Justitie Arrondissementsparket ’s Gravenhage was even duidelijk, mede namens de Haagse hoofdcommissaris van Politie die liet weten “dat hij terstond opdracht heeft gegeven om het huidige bestand op mogelijke – niet ter zake dienende – omschrijvingen te onderzoeken en deze – indien aanwezig – te verwijderen” alsmede dat hij “zijn spijt over het gebeurde kenbaar (wenst) te maken”. Omdat alles toen nog handmatig op papier werd bijgehouden en moest worden opgezocht en bekeken was het uitmesten van Zwervers Augiasstal een Sisyfusarbeid die tijdens een enorme publiciteitsgolf door de pers met argusogen werd gevolgd.
Net als in andere plaatsen is ook de Haagse PID niet in de eerste provocatie gestikt. Een enkele maal verstrekten PID’ers zelfs wel eens een vuurwapen. Altijd makkelijk om eens te kunnen wijzen op het gevaar van terreur en de noodzaak om dat hard en uitgebreid aan te pakken. Het wapen kon ook altijd gebruikt worden voor bijvoorbeeld een keiharde inval zonder aantoonbare reden, maar die achteraf alsnog te rechtvaardigen bleek door op het aangetroffen wapen te wijzen.

De moraal van dit verhaal: als BN De Stem vanwege de gevonden bomauto op 6 maart kopt: “Politie verijdelt mogelijk aanslag in Den Bosch”, dan zullen we maar aannemen dat in dit geval die Bossche halve rubberzool wérkelijk zo stom is geweest om te goeder trouw met een op scherp staande bomauto door de stad te gaan slepen, zodat er net zo makkelijk had kunnen staan: “Politie blaast gat in Den Bosch.” Vaak echter zit er, zeker bij dergelijke ongeloofwaardige situaties, tenminste een kans in dat het om een provocatie gaat met de bedoeling een gunstig klimaat te scheppen voor actie richting ... wie het weet, mag het zeggen!