Octopussy (741)
Door Jan Portein.
Daar zaten ze dan. Vorig jaar, op een regenachtige oktoberdag in Knokke. Michel de la Haye's oudste zoon Jacques, diens halfbroer Alain met zijn knuffel en Jacqueline Harnas, de moeder van Alain. Samen op visite bij de niet tot de klasse van Les Misérables behorende, Porsche aanbiddende notaris Thomas Dusselier. Op aandringen van Jacques, die op eigen gelegenheid had uitgevonden dat zijn vader Michel een bij Thomas rustend testament had achtergelaten. En mocht hij daar niet in voorkomen vanwege de jarenlange staat van incommunicado tussen hem en zijn vader dan was er altijd nog zijn recht op een kindsdeel, dat naar zijn verwachting vrij comfortabel moest zijn, gezien de roemruchte, fiscus naaiende activiteiten van Michel in de internationale stenenwereld. Na opening van het testament bleek er sprake te zijn van een bescheiden rommeltje, waarbij hooguit een paar meubelstukken in het oog sprongen, waarvoor ze bij IKEA het Ave Maria zouden prevelen. Maar jammer nou voor Jacques: die zouden ooit door Jacques' testamentaire concurrenten zijn geschonken, omdat pappa er na zijn (boedel)scheiding in zijn nadagen op het Driehoeksplein in Knokke zo armoedig bij zat. Ergo, dat meubilair behoorde dus volgens hullie niet tot de te verdelen boedel. Althans dat beweerden ze, maar toen Jacques om een factuur vroeg duurde het een paar maanden alvorens de afschriften van een paar vodjes papier arriveerden waaruit bleek dat Jacqueline en de Stichting Distel (1) het boeltje gefinancierd hadden. Voor Porsche-Thomas was dat blijkbaar voldoende om Jacques' famieljeleden ín het gelijk te stellen. Overigens was een deel van Michel's boedel bij een eerder testamentair feestje in Amsterdam ook al overgegaan in de schoot van zijn tweede vrouwtje. Op het oog eveneens niet zo veel bijzonders. Hooguit een paar schilderijtjes met een waarde die bij lange na niet kon tippen aan de waarde van een banaan met een plakband, laat staan aan een kam bananen met een plakband. Of aan de financiële verwachtingen van Jacques. Opvallend detail: Michel koos bij die gelegenheid als domicilie een adres in Arroyo de la Miel. Een durp aan de Spaanse zuidas (2). Hoorden we kortgeleden nog iets aangenaams over. Komen we binnenkort zeker op terug.
Het hierboven met grove streken gepenseelde gebeuren bij Thomas in Knokke werd in februari van dit jaar gevolgd door een plechtigheid waarbij Michèle, Jacques' zuster, en haar echtgenoot annex collega in Makelaardij De la Haye Sebastiaan (zeg maar Bas) Cornelisse afzagen van hun deel van Michel's erfenis. Naar onze smaak rijkelijk laat en een beetje speurneus vraagt zich meteen af of dat mogelijk iets te maken heeft met de merkwaardige verdwijning van zowel Michel's stenenbezit als van diens florijnen. Wij ploegen voort. Stay tuned.
(1) Een van de jolige ballen in de kerstboom van tovenaarsleerling Fred Theijsmeijer. Zie aflevering 740.
(2) Daar hoorden wij onlangs nog iets heul leuks over. Komen we zeker op terug.
