Nicaragua update (003)

De linkse regimes van Latijns America hebben (in de zin van de het jarenzeventig links tegen Reagan) een extra levensduur gekregen door de Sint uit Venezuela. De enorme overschotten uit de olieverkoop hebben Hugo Chavez jarenlang de mogelijkheid gegeven om het verlopen regime in Nicaragua in het zadel te houden. Ondanks de positieve bedoelingen van Chavez, heeft deze samenwerking het volk nauwelijks wat gebracht. De olie was niet gratis, daar moest de veeboer diep voor in de buidel tasten; elke 15 dagen ging het door Venozolanen geselecteerde vee op de boot naar Venezuela.
Dat de voormalig financiële pilaar van Links Amerika - Venezuela - is ingestort, heeft deels te maken met een beroerd financieel beheer van de Chavez periode. De eindeloze onteigeningen, de brain drain en de onzekerheid van het regime door continue paranoia, en uiteraard de internationale sancties, hebben het land over de afgrond geduwd.
Het linkse regime in Nicaragua was al verlopen. Het socialisme is door de Ortega’s uitgehold. Het land is al jarenlang gewoon een open markt economie, waar honderdduizenden mensen in belastingvrije zones tegen lage lonen spijkerbroeken in elkaar naaien, voor USA corporations. Het Sandinisme dat overal in het dagelijks leven erin wordt ingeramd, is een doekje voor het bloeden. De tijden dat Desi Bouterse de 1 mei viering bijwoonde liggen al decennia achter ons.
Niet dankzij Ortega, maar gewoon dankzij de wereldmarkt, is Nicaragua een tijd lang in de vaart meegegaan.Vanwege de in de grondwet verankerde  investeringszekerheid, en de relatieve rust, zijn vooral Amerikaanse bedrijven naar Nicaragua gekomen. De 3 miljard dollar die Chavez via Alba (investeringsvehicles) constructies naar Nicaragua heeft gestuurd zijn al lang verdwenen in de diepe zakken van het regime, de Alba constructies zijn in de VS terecht aangewezen als bewijzen van corruptie van de junta.
Niemand verwacht dat dit snel zal stoppen, want de oppositie van het regime in Nicaragua, het gehele volk, moet vechten tegen drie regimes met een oud linkse traditie en te lang zittende leiders: Cuba, Venezuela en Nicaragua. Het is niet makkelijk maar onheroepelijk; want de kip is dood en het volk heeft er meer dan genoeg van.
overigens, ondanks dat de bloedende leiders het tot in hun dood zullen beweren, dit is geen traditionele strijd van links en rechts. Dit gaat over het volk tegenover een semi legale dictatuur. De linkse vleugel zou beter een voorbeeld kunnen nemen aan de Uruguaanse expresident Jose Mujica: gewoon gekozen, volk gediend en met pensioen. In een volkswagen kever en met brooddoos van moeke de vrouw, naar het witte huis. Dat is de werkelijke toekomst van links Amerika.

(dit stukje is geschreven met dank aan een artikel van Joachín Villalobos in Elpais)