Je weet niet wat je ziet (009)

In Op1 gisteravond, rond minuutje zes, de conservenboer (1) Han Bouwmeester. Han is niet in de ontwikkelingshulp gegaan (2) maar legerpikkie geworden. De discussie gaat over wat bepaalde voetbalsupporters de laatste tijd allemaal uithalen met een wedstrijd en Han schuift mee aan met de bewering dat hij ‘er helemaal klaar mee is’ en de competitie een half jaar ‘of zo’ wil stilleggen.

We zijn allemaal klaar met het geweld in en rond de stadions en zouden natuurlijk moeten doen wat het meest voor de hand ligt: de tribuneklanten checken en uitsluiten op basis van hun politieke gezindheid. Want iedereen die zich sinds de jaren tachtig wél in de materie heeft verdiept weet dat op de ‘beruchte’ sides bruin rechts zeer actief en zeer goed vertegenwoordigd is.

Maar punt is hier: wie zit er nou op de mening van bommen-Han te wachten in een discussie over geweld in het publieke domein? Immers, Han is = staat gelijk met geweld. Institutioneel geweld. Of worden er aanstekers gegooid in de oorlog…?

(1) Fris geschoren en van kruin tot grote teen onder de medaljes houdt de kerel verderop in de uitzending een betoog over zijn ‘oorlog’ waaraan niemand een touw kan vastknopen en waarvan hij zelf wellicht ook niks snapt.
(2) Naar analogie van Han de Wit, een schepping van good-old Heere Heeresma