Gladio a la Turka (005)

zaterdag 28 november-2009
Weer een stukje in de puzzel die de Turkse legertop aan Ergenekon verbindt. Aanleiding was deze keer een inval bij Majoor buiten dienst Levent Bektas, die al vastzat in verband met een grote wapenvondst eerder dit jaar in Istanbul. Op het bureau van Bektas trof de politie een cd-rom aan met plannen tot de moord op een aantal prominente Turken. Daarbij zou een bekende strategie gevolgd worden, want het was de bedoeling dat de regerende AK-Partij de verantwoordelijkheid voor deze aanslagen in de schoenen zou krijgen. In het document stond tevens een plan beschreven dat moest leiden tot een aanslag op een groep studenten in het Rahmi Koc museum (Koc is de rijkste familie van Turkije) in Istanbul, met de bedoeling chaos te veroorzaken. In een bij het museum afgemeerde duikboot, die open is voor publiek, trof de politie een grote hoeveelheid explosieven aan. Het leger stelde daarop zelf een onderzoek in, met als resultaat het flinterdunne verhaal dat de explosieven per ongeluk door een groep commando's was achtergelaten. De Ergenekon aanklagers namen daar geen genoegen mee en gingen zelf kijken. Zij kwamen tot de conclusie dat een dergelijk grote hoeveelheid springstof nooit per ongeluk achtergelaten kon zijn.
Verder werd in het bij Majoor Bektas gevonden document opgeroepen tot de moord op de Armeens-Turkse journalist Hrant Dink, de katholieke priester Andrea Santoro en drie christenen in Malatya. Ook in deze gevallen was het de bedoeling daarmee chaos te creeren. De samenzweerders hadden later de opmerking aan het document toegevoegd dat dit plan naar hun mening mislukt was, omdat de moorden niet zo zeer tot chaos, als wel tot massale demonstraties hadden geleid. Vooral naar aanleiding van de moord op de populaire Hrant Dink ontstond in Turkije dan ook grote verontwaardiging. Helemaal toen bleek toen de politie wel erg close was met de gearresteerde moordenaar.

Verbinding tussen het leger en Ergenekon mogen niet tot de conclusie leiden dat alle Turkse militairen coupeplanners zijn. Een voorbeeld is Luitenant-Kolonel Belgutay Varimli. Hij was bepaald geen seculiere moslim en daarmee zeker niet iemand die de AK-Partij graag zag vallen. Dat neemt niet weg dat Varimli over van alles wist, ook over anti-democratische tendensen onder collega militairen. Volgens de columnist Samil Tayyar speelde hij zelfs een belangrijke rol bij de onthullingen over Ergenekon. Tayyar voegt daar aan toe dat Varimli de laatste tijd erg angstig was. Achteraf beschouwd wellicht niet zo vreemd, want verleden week werd hij onder het balkon van zijn huis gevonden, waarbij hij door de val de dood vond. Zelfmoord luidde de officiele lezing. Maar Tayyar stelt daar hele grote vraagtekens bij. Niet alleen omdat Varimli zoveel wist, maar vooral ook omdat zelfmoord de ultieme zonde is voor een toegewijde moslim als Varimli.