Air Holland en de Khashoggi-connectie (005)
zondag 12 december-2004
Raoul Berthaumieu verhuisde met zijn ouders in 1958 vanuit België naar Canada. Zijn vader verzamelde daar de nodige pegels met een batterijfabriek en de import van autos. Toen hij ziek werd nam zijn zoon het van hem over. Raoul boerde niet beroerd, maar zag het na een tijdje toch niet meer zitten in Canada en trok naar Californië. Daar stapte hij in de wereld der louche financiën. Hij kreeg drie bankjes onder zijn beheer en breidde zijn activiteiten uit naar Oost-Azië. Beginjaren negentig liep het voor het eerst fout en belandde hij in de petoet. Daar ontmoette hij nuttige kennissen,die op hun beurt ook weer kennissen hadden. Zo raakte hij thuis in het milieu van de grote zwendelbaronnen, die via zogenaamde boilerrooms op grote schaal waardeloze aandelen de lucht inpompten, ongedekte promesses uitgaven, kleine banken opkochten, die gebruikten om een stoot avontuurlijke gelden wit te wassen en ze vervolgens met een miljardenschuld achterlieten. Raoul en zijn vrouw (de advocate Sylvie Sainlez) werden daarbij dikke mik met figuren als Rakesh Saxena, Sherman Manzur, Tariq Ahmad, Regis Possino en ... Adnan Khashoggi, de vriend en buurman van Felice Cultrera.
Nadat dit Ocean 8-team midden jaren negentig ervoor had gezorgd dat de Bank of Commerce in Bangkok de gedaante aannam van de ruïne van Brederode en haar achterliet met een zwart gat van meer dan 2 miljard dollar, stapte het kort daarna de lobby van de General Commerce Bank in Wenen binnen voor hetzelfde kunstje. Die ging voor 1 miljard het schip in.
Zoals gezegd maakte het team bij die operatie gebruik van de waardevolle diensten van de Investment Bank Luxembourg. Dezelfde bank die de was deed voor de boys van Air Holland en hun Surivrienden. De top van IBL werd door de oh zo deftige Maurizio Sella haastig op straat gekeild en één ervan belandde meteen in de petoet. Samen met Raoul Berthaumieu en een paar katvangers. De nieuwe staf moet de boel weer wat oppoetsen onder leiding van Bruno Agostini. Een onbevlekte gozer? Natuurlijk niet. In het recente verleden dook hij bijvoorbeeld op in een artikel van Le Monde waarin hij tot een van de sleutelfiguren van het inmiddels onder de wol gestopte Parmalatschandaal werd gebombardeerd. Zo werkt dat in Italië. Of moeten we zeggen in Europa? Stay tuned.
