Het Maatschappelijk Onverstand (024)

Wie uit eigen ervaring of als getuige langs de zijlijn telkens geconfronteerd wordt met de voortschrijdende sociale verharding en onbeschrijflijke lauwheid onder vele groepen in modern Nederland heeft nog maar weinig keuzes. Hard schreeuwen en vloeken wekt hoogstens ergernis in eigen kring, om nog maar te zwijgen over een toenemend besef van onmacht. Of je kunt geduldig nuchter wachten tot het tij keert. Nu na zoveel jaren harde bezuinigingen op het sociale vangnet lijkt het tij te keren. Waar Rutte broederlijk samen met Samson en Asscher het a-sociale evangelie van de hebzucht onder de giftige mantel van de Participatiewet als een nieuw begin verkondigde. En wij alleen braaf onnozel en enthousiast als sociale participerende burgers moesten gaan leven. Wist iedere nadenker dat dit een gore bezuinigingsronde was, waarin tegelijkertijd ook zwaar bezuinigd werd op de GGZ-jeugdzorg. Omdat Samson en Asscher hun sociale ziel aan de duivel van de vrije markt hadden verkocht, bleef er alleen een SP als sociaal-roepende in de woestijn, die je politiek geamuseerd kon negeren. Dat de PvdA deze moedige mannendaad slechts permanent zetel verlies opleverde, ach, mag ’t een naam hebben. Asscher wilde na zijn betrokkenheid bij de Toeslagen affaire niet eens onmiddellijk opstappen, het leek alsof hij per ongeluk een verkeerd OV-bonnetje had ingeleverd. Samson liet zich al helemaal niet meer horen, die geniet van Zwitserleven in Brussel als assistent van de EU-klimaat-paus. Hoe is in de samenleving dit klimaat van onbeschrijflijke lauwheid ontstaan? Heel eenvoudig, wat ze in Amerika al heel lang wisten, geef mensen een eigen huis, en ze denken niet verder dan het eigen huis, het eigen bezit, hun status en welstand. Dan wordt in stand houden van eigen huis, de status en welstand het primaire levensdoel en de natuurlijke opgave voor de volgende generatie. Maar ja, Amerika is niet Nederland, en waar je in Amerika mee kunt wegkomen, en dat helaas heel veel, gaat in Nederland niet lukken. Dan schep je een ontwrichtend klimaat waarin je asociale tendenzen aanwakkert, waarin volkspopulisten een hersenloze aanhang achter zich aan krijgen, die niet verder denken dan de onderbuik. Filosofisch bezien is de onderbuik niet bepaald het domein van objectieve beschouwingen, maar van ongebreidelde machtszucht en rechtvaardiging van geweld, van wanen en dwangmatige overtuigingen waarin er vreemde samenzwerings-complotten als hallucinerende pado’s in de schemer opschieten. Nu nog hopen dat het verstand eens opbloeit.. Het was dag, het was nacht, een zoveelste dag van maatschappelijk onverstand loopt ten einde...