Het Maatschappelijk Onverstand (023)

Virus-waan versus virus-waarheid, eindeloos...

Een langvolgehouden waan, gekoesterd en dagelijks gevoed met drie idee-maaltijden van zelf-alles-verklarende redenen, oorzaken en gevolgen, bouwen een stevig paleis waar de waan als een kroonprins op zijn wenken wordt bedient. Waar hij géén weerwoord ontvangt tenzij in een zelfverzonnen twistgesprek dat voorbaat door de waan-prins gewonnen wordt. Het leven is een verzonnen theater waarin slechts ruimte is voor de heerschappij van de waan. Soms mogen de ingebeelde acteurs en actrices mild cynisch hun gelijk betogen. Maar te vaak ontaard het theater in een romeinse arena waar bloed en haat, noodzakelijk en ethisch zijn, ter verdediging van recht en orde. Zolang de waan-prins achter eigen voordeur leeft, blijft de wereld verschoond van de gevolgen, alleen familie en buren hebben een probleem geval naast zich wonen. Het moment dat de zelfverklaarde kroonprins van de waan, het maatschappelijk debat binnentreed en als autoriteit erkent wil worden, treedt de waan als gevaarlijke ideologie naar voren, als excuus en aanloop tot komend geweld en collectieve verdwazing. Het maatschappelijk onverstand is géén idee, het is een persoonlijk of collectief archetype. Wie er in geloofd maakt van denken en emoties een chaos, gevolg de wereld lijkt op een chaos die bestreden en gecorrigeerd moet worden, met de weldaad van de waan. De vicieuze cirkel van de waan, houd pas op als de waan als leeg en vals wordt ervaren.

Het was dag, het was nacht, een zoveelste dag van onverstand...