Een briefje aan Dutroux (003)

maandag 10 januari-2005
Zal je het zelf wezen. Toen de speurneuzen uit Neufchâteau bij Francois Leyens aanklopten erkende deze wel met gezwinde spoed dat het koffertje met de oude paperassen uit de periode 1991 – 1994 inderdaad van hem was. Maar hij had het nooit gemist, want het had ergens in de kelder gelegen en de inhoud was niet meer van belang. Dutroux kende hij om de dooie dood niet en dat briefje was niet van hem. Het was niet eens zijn handschrift. Iemand uit zijn naaste wilde hem blijkbaar naaien vanwege een conflict uit het verleden. En Francois noemde een paar namenvan mensen die hij daarvoor aanzag.
Wat dat handschrift betreft leek hij gelijk te hebben. Voor een leek was het briefje aan Dutroux inderdaad niet door hem geschreven. De zwaailichten van Neufchâteau gingen aan de slag met de nieuwe gegevens en verhoorden de mensen die Leyens als verdachte had aangewezen plus wat familieleden. Daar kwam niks zinnigs uit. Dan maar een grafologisch testje ertegenaan gesmakt. En wat denk je? De in het geweer geroepen expert kwam tot de conclusie dat Francois wel degelijk de schrijver van het briefje was. Oftewel: Francois was zo goochem geweest om zijn handschrift te verdraaien bij het schrijven van het heikele epistel. Maar al is de hanepoot nog zo snel de grafoloog achterhaalt hem wel.
Als eenvoudige boerenleut zou je dan toch zeggen dat een verder diepgaand onderzoek gerechtvaardigd was. Ondanks de ontkenningen van Leyens. Je gaat bijvoorbeeld eens goed neuzen in de zakelijke contacten die hij blijkens de papieren in het koffertje en zijn eigen verklaringen inderdaad had onderhouden met lieden uit het vroegere oostblok. Zo kwam naar voren dat hij in de jaren negentig trips naar Tsjechië had gemaakt. Ondermeer naar het vakantieoord Teplice. En laat meneer Dutroux dààr nou net een van de weinige video’s van naakte kinderen hebben geschoten die hij ooit in zijn smerige carrière zelf heeft geproduceerd. Toch een prettige link. Niks mee gedaan.
Dat gold evenzeer voor de aanwijzing in Leyens’ brief dat zijn twee zoons volledig op de hoogte waren van de ins en outs van het geplande project met Roemeense kinderen en dat hun firma als cover moest dienen. Geen hol mee gedaan.
Het onderzoek leek dood te bloeden als een geit na een M16-behandeling, maar een vermeende poging van Dutroux tot ontvoering van een tienjarig meisje in Dave, de woonplaats van Leyens, hield de zaak tegen hem nog even in leven. Stay desperately tuned.