Gladio a la Turka (023)

zaterdag 23 januari-2010
We durven het bijna niet te schrijven, maar er is weer een geheim plan binnen het Turkse militaire apparaat onthuld. Ook nu weer gemotiveerd door snode voornemens om de regerende AK-partij van Premier Erdogan naar het verleden te verwijzen. Gladio mag dan in veel andere Europese landen officieel ontmanteld zijn, maar in Turkije vieren de geheime structuren en destabiliserende strategieën ook in de 21e eeuw nog hoogtij. Het recentelijk onthulde plan dateert uit 2003, toen de AK-partij nog maar net aan de macht was. Het ging uit van 162 actieve militairen, waaronder 29 generaals. De heren waren nog altijd zwaar onder de indruk van de coupe in 1980 en hadden geen bezwaar als het allemaal nog eens moest. Zeker niet als de religieus bevlogen Recep Tayyip Erdogan daarmee direct na zijn aantreden al weer van het toneel zou verdwijnen. De militairen vreesden dat Erdogan zou knagen aan de heilige, door Kemal Atatruk aangelegde fundamenten van de Turkse republiek. Het idee dat vrouwen in publieke ruimten een hoofddoek zouden dragen was hun een gruwel en ze waren tot alles bereid om dat voorkomen. Daarom werden geen halve maatregelen genomen; het document waarin het helse schema beschreven werd besloeg niet minder dan 5000 pagina's. De codenaam luidde "Sledgehammer". Geen verkeerde woordkeuze want het was 'n samenzwering om U tegen te zeggen. Genoemd worden de voorbereidingen tot twee bomaanslagen, "zwarte Chador" en "baard", gericht op twee van de meest druk bezochte moskeeën in Istanbul. Een uit negen man bestaand team moest een op afstand bedienbare bom verstoppen in de schoenenkast van de moskee in Fatih, zo'n beetje het meest religieuze gebied in de stad. Moest plaatsvinden net na het vrijdaggebed, wanneer het daar op zijn drukst is. Had gezellig kunnen worden. Voor de andere aanslag, op de moskee van de wijk Beyazit, zou een team van gendarme officieren een soortgelijke bom plaatsen. De bedoeling van deze aanslagen was de streng fundamentalistische Turken ertoe te bewegen tegen de AK-partij in opstand te komen, met de onveilige situatie van hun gebedshuizen als argument. Istanbul mag zich gelukkig prijzen dat het anders liep. Maar tegelijkertijd blijven er de aanslagen die wel werden gepleegd. En nooit opgelost. Veel Turken vinden dat de regering veel te terughoudend is bij het oplossen van deze zwarte pagina's uit de turkse geschiedenis. Vooral om te voorkomen dat er nog meer zwarte pagina's bij komen.