Octopussy (103)

donderdag 16 september-2004
Er zijn nogal wat mensen die denken dat wij unverfroren het ijs van één nacht opstappen om snel te kunnen scoren. Is niet zo. Soms zetten we informatie op een zacht pitje en wachten op een goede gelegenheid om de boel op scherp te zetten. Zo ook met een brief van 13 juli 2004. De tekst ervan luidde alsvolgt:

“New World is een organisatie die voor mensen investeringen heeft verzorgd in een sinaasappel-plantage. Die meneer De Bode is zeer geïnteresseerd in dit project. Persoonlijk, maar dat is een mening, denk ik dat deze methode erg bruikbaar is om donker gekleurd geldop een makkelijke manier wit te wassen. De structuur van de zaak is alsvolgt:
Een verkooporganisatie in Nederland (NWP). Die is gekoppeld aan een stichting in Nederland (Vicus). Op haar beurt weer verbonden met een stichting in Costa Rica (Wiedes). Daarboven hangt de BV/werkmaatschappij GTN (Gruppa Terra Nuevas agrondisement). En daarboven zit dan nog de holding Heimdaal. Een uitstekende constructie om gekleurd geld naar toe te laten vloeien en weer als wit rendement in Nederland te laten terugkeren. Bovendien is er in Costa Rica belasting betaald die zeer laag zal zijn in verhouding met Nederland. Volgens de Nederlandse wetgeving mag men nooit tweemaal belasting betalen over dezelfde inkomsten. Makkelijk toch? En anders laat de heer De Bode het eerst nog wel in een ander land uitbetalen. Bijvoorbeeld in Luxemburg. Denk hierbij aan Penny Holding Internationaldie door een stromannetje ter plaatse wordt beheerd ...
Bij dit verhaal laten we verder nog maar even buiten beschouwing dat Costa Rica en Colombia zeer geaccepteerde handelspartners zijn. Wij hoeven u waarschijnlijk niet uit te leggen waar wij op doelen. Ook had NWP in het verleden nog wat aanspraken liggen op het inmiddels befaamde vliegveld Laarbruch, net over de grens in Duitsland. U weet hier zeker vast nog meer van dan wij (zie eerdere vermeldingen in Octopussy).
Bovendien verkeert New World Products juist mede door de heer De Bode en Hans van der Lande in zwaar weer. Er was destijds door New World Products een overeenkomst gesloten dat zij een of ander hotel van de heer De Bode in Duitsland aan zouden kopen. Doordat er niet geleverd kon worden wat er gevraagd werd heeft New World de geldstroom om het af te betalen gestaakt. Met als gevolg dat de heer De Bode door advocatenkantoor Houtsmuller en Boitelle beslag heeft laten leggen op de stichting. Op deze manier zijn alle geldstromen, met name de rendementsbetalingen naar klanten, stil komen te liggen. Dit heeft als gevolg gehad dat de investeerders en tussenpersonen in opstand zijn gekomen, omdat achteraf bleek dat de gronden niet op de juiste plaats waren gesitueerd.
De heer De Bode is zich ermee gaan bemoeien om ervoor te zorgen dat de klanten wel weer rendement zouden krijgen uitgekeerd en dat het bovenliggende bedrijf in Costa Rica niet failliet zou gaan. Erg nobel, maar ik denk persoonlijk dat deze meneer andere interesses heeft dan Sinterklaas spelen. Bovendien is hij de veroorzaker van het hele gebeuren.
Om u een indicatie te geven over welke orde van grootte wij praten: Er is een investering gedaan door mensen van ongeveer 31 miljoen euro, die volgens meneer De Bode niets meer waard zou zijn. Alleen als zij zich ermee zouden bemoeien hadden de investeerders nog een kans dat zij 25 procent van het geïnvesteerde geld retour zouden krijgen. Toch aardig als men weet dat de intrinsieke waarde van de gronden 20 miljoen euro moet zijn. Bovendien is dit dan een koopje toch? U laat de investeerders per hoofd nog even 3500 euro bijbetalen, oftewel zo’n 2,2 miljoen.
Dit idee wordt met name zeer graag gesteund door de heer Manuel Suurs, directeur van het adviesbureau Elsuvest in Den Bosch cq. Vught. Het frappante van het hele verhaal is dat de heer Suurs niet eens de Nederlandse nationaliteit heeft. Naar ons beste weten inmiddels de Griekse. Daarnaast is hij zeker niet meer woonachtig in Nederland, maar in België. Hierdoor is hij ook totaal onvindbaar in bepaalde boeken. Bovendien maakt de heer Suurs maar al te graag leuke snoepreisjes op “eigen” kosten naar de gronden in Costa Rica en wil hij “stromannetje” worden. Met alle gronden op naam van Fecundo waar hij momenteel zo hard mee bezig is. Naar eigen zeggen doet hij dit allemaal belangeloos voor de investeerders, maar wie de heer Suurs ooit persoonlijk ontmoet heeft zal hier zeker een ander gevoel bij hebben gekregen. Een man met een enorm hoog “Ikke en de rest kan..."-gevoel.
Indien de investeerders niet met het eerder genoemde plannetje accoord gaan dan is de opbrengst van het contract absoluut nul komma nul. Er moet aan de klanten worden teruggegeven 8 miljoen minus 2,2 miljoen. Een kleine zes miljoen voor grond die 20 miljoen waard is. Wie wil dat niet?
NWP was een florerend bedrijf dat nu gewoon in een vijandige overname zit. Bovendien wordt er niet geschroomd om deze of gene af en toe behoorlijk bang te maken. Gek genoeg sluit iedereen zijn ogen hiervoor en kijkt niet verder dan zijn neus lang is. Of heeft het te maken met terechte angst voor wat vrindjes van de heer De Bode?
Inmiddels zijn diverse hooggeplaatste instanties, die niet gereageerd hebben, met vakantie en kunnen de heer De Bode en zijn kornuiten vrijuit hun spelletje spelen. Als dit zomaar kan gebeuren dan is dat toch wel Nederland op zijn smalst. We zien het allemaal gebeuren en we zeggen lekker niets, want het zou wel eens...”.

Lekker briefje hè? Daar kunnen we nog wel even verder mee. Stay tuned.