Skip to main content

Wokkels in de wind (001)

05 april 2017

maandag 3 juni-2013
Als je Rieu hoort denk je meteen dat er muziek in zit. Een snufje Pavlov is ons niet vreemd. Maar of er veel muziek zit in de technologische bevlieging van Jean Philippe Rieu (de broer van) is nog zeer de vraag. Het gaat om de zogenaamde raywaver. Een mast van 15 meter hoog met een verticale windturbine, een wokkel met zonnefolie en een peertje voor de straatverlichting. Drie voor de prijs van één. En in tegenstelling tot die lelijke apparaten die Don Quichote zonder twijfel tot nieuwe heldendaden zouden prikkelen bij een bezoek aan Egmond aan Zee hoor je die wokkels bovendien hooguit wat knisperen. Meer niet. Mijn liefje wat wil je nog meer zou je zo zeggen.
Dat dacht Jean Philippe ettelijke jaren geleden kennelijk ook en samen met een stel andere enthousiastelingen schonk hij het leven aan de BV Ricochet. Alleen is maar alleen en voor het in elkaar flansen van zo'n nieuwe wokkel is een flinke dosis durfkapitaal nodig. Gelukkig sloten er zich nog een paar BV's aan: Enicon Energie Conception, Trebuchet en RO Groep BV. En hand in hand trokken zij verder. Voor de turbinebouw tikten zij aan de overkant van het plasje de onderneming Quiet Revolution op de kop. Aan deze kant trokken zij mastenbouwer Kaal uit Oss over de streep.
Maar daar ben je er nog niet mee. Je moet nog een grote jongen vinden voor de ontwikkeling van het project. Die vonden de BV-jongens uiteindelijk in Cofely uit Bunnik. Als kind van energiereus GDF Suez potentie genoeg om die wokkel een zetje te geven. En dat zetje kreeg Jean Philippe's baby in de Heerlense Wijk van Morgen, in de Venlo'se Floriade en in Aken. Bij Cofely zochten ze overigens niet alleen antwoord op de vraag hoe rendabel de wokkel was, maar ook of ie makkelijk te integreren viel in haar zogenaamde “smart grid”. Daarbij wordt de infrastructuur voor electriciteit gecombineerd met ICT-systemen voor het meten van energiestromen om vervolgens de productie en consumptie van energie te kunnen aansturen en regelen. Een fenomeen dat we al eerder in onze kolommen verwerkten bij onze berichtgeving over de Larense firma Powernoc, waarachter wij de schaduw van onze vriend Robert van de Rhee meenden te ontwaren (1).
In Limburg waren ze blij met de wokkel. Er werd links en rechts wat gesubsidieerd. Er verschenen in de Limburgse pers wat ronkende berichten. Maar jammer nou, de nouveauté bleek tot nu toe niet erg rendabel. Een flink aan de energieweg timmerend gezin had net genoeg aan 1 wokkel. En dat was niet genoeg. Misschien is het nog wat te vroeg om volle bak te somberen, maar op de afdeling financiering schijnt op verschillende plekken al een lichte pleuritis te zijn uitgebroken. En vreemd genoeg schijnen er heel wat figuren uit de befwereld poen te hebben gestoken in het wokkelproject cq. cliëntèle te hebben geadviseerd dat te doen. Om daarover enige hom of kuit te vergaren zochten wij contact met een Utrechts lid van het befgilde, dat zich heeft gespecialiseerd in de adviessector. Nog geen antwoord gekregen, maar wat niet is kan nog komen. Stay tuned.

(1) Zie Octopussy 487

Klik hier om uw reactie toe te voegen
05 april 2017
Wokkels in de wind