maandag 3 juni-2013
Als je Rieu hoort denk je meteen dat er muziek in zit. Een snufje Pavlov is ons niet vreemd. Maar of er veel muziek zit in de technologische bevlieging van Jean Philippe Rieu (de broer van) is nog zeer de vraag. Het gaat om de zogenaamde raywaver. Een mast van 15 meter hoog met een verticale windturbine, een wokkel met zonnefolie en een peertje voor de straatverlichting. Drie voor de prijs van één. En in tegenstelling tot die lelijke apparaten die Don Quichote zonder twijfel tot nieuwe heldendaden zouden prikkelen bij een bezoek aan Egmond aan Zee hoor je die wokkels bovendien hooguit wat knisperen. Meer niet. Mijn liefje wat wil je nog meer zou je zo zeggen.
Dat dacht Jean Philippe ettelijke jaren geleden kennelijk ook en samen met een stel andere enthousiastelingen schonk hij het leven aan de BV Ricochet. Alleen is maar alleen en voor het in elkaar flansen van zo'n nieuwe wokkel is een flinke dosis durfkapitaal nodig. Gelukkig sloten er zich nog een paar BV's aan: Enicon Energie Conception, Trebuchet en RO Groep BV. En hand in hand trokken zij verder. Voor de turbinebouw tikten zij aan de overkant van het plasje de onderneming Quiet Revolution op de kop. Aan deze kant trokken zij mastenbouwer Kaal uit Oss over de streep.
Maar daar ben je er nog niet mee. Je moet nog een grote jongen vinden voor de ontwikkeling van het project. Die vonden de BV-jongens uiteindelijk in Cofely uit Bunnik. Als kind van energiereus GDF Suez potentie genoeg om die wokkel een zetje te geven. En dat zetje kreeg Jean Philippe's baby in de Heerlense Wijk van Morgen, in de Venlo'se Floriade en in Aken. Bij Cofely zochten ze overigens niet alleen antwoord op de vraag hoe rendabel de wokkel was, maar ook of ie makkelijk te integreren viel in haar zogenaamde “smart grid”. Daarbij wordt de infrastructuur voor electriciteit gecombineerd met ICT-systemen voor het meten van energiestromen om vervolgens de productie en consumptie van energie te kunnen aansturen en regelen. Een fenomeen dat we al eerder in onze kolommen verwerkten bij onze berichtgeving over de Larense firma Powernoc, waarachter wij de schaduw van onze vriend Robert van de Rhee meenden te ontwaren (1).
In Limburg waren ze blij met de wokkel. Er werd links en rechts wat gesubsidieerd. Er verschenen in de Limburgse pers wat ronkende berichten. Maar jammer nou, de nouveauté bleek tot nu toe niet erg rendabel. Een flink aan de energieweg timmerend gezin had net genoeg aan 1 wokkel. En dat was niet genoeg. Misschien is het nog wat te vroeg om volle bak te somberen, maar op de afdeling financiering schijnt op verschillende plekken al een lichte pleuritis te zijn uitgebroken. En vreemd genoeg schijnen er heel wat figuren uit de befwereld poen te hebben gestoken in het wokkelproject cq. cliëntèle te hebben geadviseerd dat te doen. Om daarover enige hom of kuit te vergaren zochten wij contact met een Utrechts lid van het befgilde, dat zich heeft gespecialiseerd in de adviessector. Nog geen antwoord gekregen, maar wat niet is kan nog komen. Stay tuned.

(1) Zie Octopussy 487

dinsdag 4 juni-2013
Jawel. U wilt vast meer weten over het wel en wee van de wokkels in Limburg en omstreken. Goed. Gaan we. Wij hebben u al verteld, dat wij in verband daarmee een mailtje hadden gestuurd aan een Utrechtse bef, die iets meer van deze draaierige materie op de hoogte zou zijn (1). Hier komt de tekst:

“Geachte heer,
Ons is ter ore gekomen dat u betrokken zou zijn geraakt bij een financieel conflict tussen een aantal investeerders aan de ene kant en producenten van de zogenaamde Raywaver aan de andere. Wij zouden graag journalistieke aandacht willen besteden aan voornoemd conflict, waarbij ook collega's uit uw beroepsgroep een veer zouden dreigen te laten. Hopelijk bent u in de positie om ons van wat meer details te voorzien. Dit om fouten cq. onvolkomenheden te voorkomen”.

Wat ons betreft helemaal volgens de voorschriften en in een soort Nederlands dat vroeger nog wel eens werd onderwezen. Kregen we het volgende mailtje op terug. Verbatim en met de originele interpunctie. Komt ie:

“Wie bent u over welk conflict heeft u het en wat zou u willen schrijven? Hoe komt u aan deze informatie? Wij zijn zelf investeerders en produceren in Dubai. Met al onze producenten is een uitstekend contact. U weet dat enige publicatie en de daaruit voortoeiende schade op u zal worden verhaald. Wij weten dat er bepaalde mensen zijn die zeer graag bij ons ZOUDEN willen horen. Zowel investeerders als producenten!! Dit echter zijn zij niet!! Indien u een positief artikel zou overwegen dan zijn wij graag van de partij. In dit geval kunt u mij berichten en sta ik u graag te woord”.

Wij hebben tijdens ons roerige bestaan mailtjes in allerlei vormen en maten in onze gleuf gehad, maar dit geval hoort duidelijk thuis bij de categorie “beetje schizo”. Je zal zo'n bef als je woordvoerder treffen. Of als zakelijke intermediair. Hoe het nou verder moet? We laten het even rusten. Kijken wat onze bedrijfsarts ervan zegt. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 1 dd. 3 juni 2013

dinsdag 11 juni-2013
Eigenlijk kreeg de Raywaver van Jean-Philippe Rieu al in een vroeg stadium last van tegenwind. Op 16 augustus 2011 ging namelijk een van de BV's die deze blijde groene boodschap in Nederland en omstreken hadden gebracht de bietenberg op. Dat was Enicon Energieconcepten uit Den Bosch. Onderdeel van een duurzaam triootje BV's dat onder dezelfde naam opereerde onder de paraplu van Mark van Kessel Holding. Als oorzaak van de ondergang van de energietak werd door curator Deterink geboerd, dat de Britse leverancier van de wokkels (Quiet Revolution) plotseling eiste dat de Bossche onderneming minstens 500 exemplaren per jaar zou afnemen. Gezien de prille staat waarin Rieu's wokkelproject zich bevond en er geen ander afnemers op de stoep stonden achtte Van Kessel dat een te riskante deal. En omdat bij zijn andere BV's de vlag halfstok ging gooide hij de handdoek ook maar tussen de schoepen bij Enicon Energieconcepten.
Volgens het merkwaardige mailtje van de door ons benaderde Utrechtse bef, die zich volgens onze ongeëvenaarde bronnen heeft bemoeid met het aantrekken van groenzoeters voor de financiering, zou de productie kennelijk naar Dubai zijn verhuisd (1). Nou ja, productie, productie. Tot nu toe staan er een paar verdwaalde prototypes te draaien tussen het bronsgroen eikenhout, dus wat ie nou bedoelt met productie moeten we nog uitknobbelen. Maar Dubai... mwa. Geeft een leeg gevoel achter de navel. Maar kan aan ons liggen. U hoort. Stay tuned.

(1) Zie deze eerdere wokkel

donderdag 13 juni-2013
Weet u nog van die Utrechtse bef? Die naar eigen zeggen Raywavers laat produceren in Dubai? Tot volle tevredenheid van zowel groene investeerders als producenten? Nou, die bef zou volgens onze bronnen een liefhebber zijn van moderne Russische kunst. Zou thuis hele leuke dingen hebben hangen. Dat heeft op het oog geen moer te maken met die wokkels in Limburg, ware het niet dat een voormalige heuvelhoge mieter bij het ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen een van de zo tevreden investeerders zou zijn. Bovendien prijst onze Utrechtse bef hem in zijn vrienden- en kennissenkring aan als zijn “Maecenas”, wat het vermoeden doet rijzen dat de hoge mieter een rol heeft gespeeld bij de aanschaf van de Russische kunstjes die bij de bef aan de muur hangen.
Dat vermoeden wordt nog geschraagd door de activiteiten die meneer Maecanas ooit heeft ontplooid in de affaire rond de naar Nederland gevluchte kunstverzamelaar Chardzjiev, waarvan nogal wat stukken op twijfelachtige wijze in de privésector terecht zijn gekomen (1). Verder zou Maecenas q.q. gesnuffeld hebben aan de indrukwekkende kunstverzameling van de ook al naar Nederland uitgeweken Russische ondernemer Vadim Rozenbaoum (2). Nadat Vadim eind juli 1997 was gekeeld raakte de verzameling uit het zicht. Zwitserland? Cyprus? Israël? Nederland. Allemaal opties. De enigen die misschien een turbinetje op kunnen lichten zijn Vadim's vrouw en koters in Israël. Maar die kijken wel uit. Lekker dwarswokkeltje hè? Daar lusten wij wel een zak van. Stay tuned.

(1) Zie het artikel “Terp van Tijn” dd. 31 maart 2000 in De Morgenster.
(2) Spring op onze zoekmachine, toets Vadim in en als alles goed is verschijnt dan voor uw netvlies het intrigerende serietje “Vadim en Victor” uit 2011.