Bossche bollen (034)
Never a dull moment in onze seniorenflat… Een week geleden politie aan de voordeur met een huiszoekingsbevel. Nee, ik moest niet schrikken maar of ze via ons even op de galerij mochten klimmen om bij de buren naar binnen te kunnen want ze hadden daar een raam open zien staan dus ze zouden er naar binnen kunnen zonder de deur te hoeven forceren…
Ik: Nee, dat doen jullie niet via ons.
P: Fijn, da’s heel mooi van U… Dus we kunnen geen beroep op U doen? Er is daar waarschijnlijk een ernstig misdrijf gepleegd en we doen dus een beroep op Uw verantwoordelijkheid… U blijft anoniem hoor… We bellen hier aan omdat er op de gang verder niemand thuis is...
Ik: U kunt met de woningbouwvereniging contact opnemen. Die hebben een sleutel…
P: Die gaven hiervoor toestemming…
Ik: Die hebben dus een sleutel… Er is hier een huismeester en die helpt U zo naar binnen…
P: Waar zit die huismeester?
Ik: Die is er vandaag niet maar het nummer van de vervanger staat op zijn deur…
Ze gaan even kijken maar staan even later opnieuw voor de deur: vervangende huismeester neemt niet op.
Ik: Jullie komen ook via het balkon op de gaanderij. Die gouden tip wil ik wel met jullie delen…
P: Opgelost. En U blijft anoniem
Ik: Maar ik wil wel een lintje hoor, voor mijn uitstekende burgerschap…
P: Daar gaan wij niet over. Maar U hoeft niet bang te zijn…
Ik: Als je maar niet gaat schieten…
Zo namen we met kleedkamerhumor afscheid van elkaar en even later zagen we het tweetal langs onze ramen over de gaanderij schuifelen. Vijf minuten later gelukkig geen ambulance of explosievenopruimingsdienst op de parkeerplaats maar wel een vrachtwagentje van Kusters, gespecialiseerd in ontruimingen. Na nog een uurtje ligt de hele gang bezaaid met plantenresten en staat er voor de deur van het Tatort een ouwe sofa. Wietplantage opgerold, raden wij. Zo ernstig is dat dus…
Een volle week later post, aan ons persoonlijk geadresseerd, dus niet aan het hele huis, van de woningbouwvereniging. Hennepkwekerij opgerold, aan huurder huur opgezegd en die mag nog wel spulletjes komen halen. Einde eerste alinea.
Maar holy shit, wat is dat? In het tweede alineaatje?
‘Huurder is client van VIA. De andere bewoners die client zijn van VIA zijn geschokt door het voorval en benadrukken dat zij niets wisten van wat er ip de woning gebeurde. Dus het vriendelijke verzoek aan U om niet de andere clienten van VIA op dit voorval te beoordelen’.
VIA is de (door mij gefingeerde) naam van een club die mensen met autisme begeleid. In onze flat woont een aantal van hun clienten. De komst van de club met haar clienten twee jaar geleden valt allicht te verklaren uit het hoge verloop in de flat. De oudere bewoners verwisselen nou ja niet bij bosjes maar dan toch wel in een gestaag tempo het tijdelijke voor het eeuwige. En ook gescheiden mannen vinden hier snel een redelijk betaalbaar heenkomen.
Of oud of gescheiden zijn heel wat medebewoners aan de sterke drank. Die autisten echter waren ons helemaal niet opgevallen. Tot aan de brief van hun en onze verhuurder dus...
